Głównym bohaterem "Pana Tadeusza" Tumidajskiego nie jest ani Jacek Soplica, ani romantyczny młodzian, Tadeusz. Jest nim społeczność Polaków obciążonych złym historycznym dziedzictwem, którzy może tylko tym się między sobą różnią, że jeden jest gorszy od drugiego. Na scenie przez dwie godziny oglądamy jątrzenie narodowego sporu.
|
|
2011-04-17 21:08
tniemy koszta strojów i scenografii. Niejeden taki spektakl widzialem...surowe jak podwórkowe przedstawienie.
Ciekawym bardzo, jak się ma plakat reklamujący spektakl z golizną obleśnej dziewoi do sztuki Pan Tadeusz? Możeby Mister Ted i w ogóle będzie wspólcześnie?
2011-04-18 12:44
Biorąc pod uwagę aktualnie tworzone w teatrach scenografie- na rzecz tej na pewno nie cięto kosztów. Zaś stroje były odpowiednie do interpretacji. Toć decydując się na współczesne spojrzenie, nie ubierzesz aktora we frak czy falbany.
Zaś plakat ma się tak, że jakby się przeczytało opis spektaklu to by się wiedziało, że nie jest to przedstawienie typowe Pana Tadeusza. Wyjaśnia się podczas oglądania sztuki. Wszystko pasuje.
2011-04-17 22:02
które z racji miejsca ich wystawiania ( niby teatr) nazywany byłyby "sztukami". Protestuję jednak przeciwko robienia z arcydzieła "Pana Tadeusza" przykrywki do swego partolenia - to wchodzenie brudnymi buciorami do świata sztuki - niedostępnej dla autora tego żałosnego widowiska.
2011-04-17 22:29
Pan Tadeusz ? To był plastik .....
2011-04-17 22:39
to "uwspółcześnienie" to po prostu postmodernizm, ostatnio stała tendencja w sztuce, proponuję zapoznać się z pojęciem i chodzić częściej do teatru- może wtedy przestaniecie biadolić nad upadkiem obyczajów i zaczniecie rozumieć to, co dzieje się na scenie.
2011-04-17 23:16
postmodernizm ?chyba nie rozumiesz istoty tego pojęcia
2011-04-17 23:35
nikt z was nie rozumie, tylko ja rozumiem!
2011-04-17 23:01
to podano go w kubku z Mac Donalda i rozcieńczono colą i dodano nieco keczupu
aby było pikantniej . Niektórzy wszystko łykną i wołają jeszcze... to było cool!To było przecież "uwspółcześnienie " !!! Na zdrowie.
2011-04-18 12:01
skoro ubeckie media tylko regeneruja straty i zadluzenie bo prawda kosztowala zawsze duzo tylko trzeba bylo ja szybciej dostrzeca ,obecnie liczy sie na ilosc nie jakosc ale to juz mielismy wierny ale mierny do niczego nie prowadzi
2011-04-18 12:36
Czytając artykuł miałam nieodparte wrażenie tendencyjności niestety.
Zgodzić się nie mogę z wieloma rzeczami.
Muzyka była dobrana fenomenalnie dla ogólnego kształtu przedstawienia, jak i wspomagające ją video w tle przebijające się przez mgłę.
Wielkie brawa należą się scenografowi za pomysł i odwagę! Odważnym krokiem było zalanie właściwie całej sceny- w co wiele pracy należało włożyć by wszystko zabezpieczyć i zaimpregnować. Cała ta "chlapa" pozwalała przenieść się widzowi na terany wiejskie, z łąkami i zajazdem oraz drewnianymi słupami od linii wysokiego napięcia w tle. Stroje także dobrane odpowiednio, podkreślające to co trzeba, nie nad wyraz a w sam raz.
Spojrzenie reżysera na temat również jest odważne i nowe. Wydaje mi się, że to zasługa tego, że jest "młode" jak on sam. Coś innego, złamanie utartej perspektywy i interpretacji. Dobór obsady- świetny. Gratulacje!
Jednym słowem ciekawe pomysły i rozwiązania reżyserskich wizji.
Specjalne oklaski dla Pani Emilii, która błyszczała (w sensie dosłownym i w przenośni) na scenie pośród 11 mężczyzn. Wstawka "prywatnego buntu" była fenomenalna i zapadła w mej pamięci dokładnie do samego końca przedstawienia i dłużej. Dezorientowała widza, czy Zosia mówi o Zosi, czy o Emilii Komarnickiej. A o to chodziło przecież. Brawa dla Pani! :)
Może gdyby tytuł przedstawienia byłby inny, ludzie nie czytający wcześniej opisu sztuk (dziwne to zjawisko)i, by nie interpretowali go dosłownie, przez co nie spodziewaliby się typowej, prostej adaptacji Pana Tadeusza i idąc do teatru otworzyli by własny umysł na nowe, ciekawe, wymagające pracy spojrzenie na sprawę nie oczekując utartego, patetycznego schematu.
2011-04-18 14:44
w końcu ktoś podziela moje zdanie i patrzy szerzej, świeżo. ostatni akapit BARDZO trafny.
2011-04-18 18:07
To już do reżysera, problemy z tytułem przedstawienia i ludźmi, którzy to kojarzą z Mickiewiczem.
Mozna dać tytuł "Pan Wacław" albo lepiej "Pan Wacek" (żeby nie było tak sztywno) i przestanie się kojarzyć.
2011-04-18 13:33
Niestety, spektakl rozczarowuje, jak wszystkie, ktore w tym teatrze ostatnio(czyli od dobrych paru latt)są wystawiane.Brak pomysłu(a może i talentu?)wstawia się w kostium "współczesnej interpretacji".Z piękna mickiewczowskiego poematu nie zostało nic. Za to pozostał niesmak.
2011-04-18 14:46
i "nowego odczytywania" klasyków zachowaj nas, Panie!
2011-04-20 09:34
a szczegulnie od powietrza, panie i panowie!
2011-04-20 09:36
szczególnie :)
2011-04-18 18:13
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.
Filmy
Patronką którego trójmiejskiego teatru jest Agnieszka Osiecka?
