W Trójmieście nie brakuje młodych twórców, którzy odważnie działają nie tylko na ASP, ale także poza uczelnią. Nie zawsze jest to łatwe, gdyż większości społeczeństwa praca artystyczna kojarzy się jedynie z malowaniem bohomazów na płótnie, marnotrawieniem czasu oraz publicznych pieniędzy. Co oczywiście wynika z niewiedzy oraz ignorancji.
2015-02-24 00:05
sztuka bez celu - OK, sztuka bez granic - OK
a za co ci panstwo zamierzaja oplacac rachunki?
Do jakiego klienta ta sztuka ma trafiac?
Po prostu widac brak pomyslu na siebie, brak calosci tej wizji
na zasadzie moze zrobie, moze sie spodoba
poziom niski
ambicje zero
calkowicie nieprzydatne, nie wywolujace glebszych odczuc poza zazenowaniem
Zycze jednak wytrwalosci w sztuce i lepszego pomyslu na siebie :)
2015-02-24 11:19
Polacy to bardzo pragmatyczny naród ( co jest zrozumiałe - bo zarabiamy jak psy), i niestety niezbyt wyedukowany estetycznie. Od lat maluję się malowaniem portretów Żydów przynoszących szczęście. Nikt nie narzekał, że moja sztuka nie wywołuje głębszych odczuć, nie mam pomysłu na siebie, zaś poziomowi mego malarstwa sporo brakuje do Tycjana. Może dla tego, że wytyczyłem granicę mej sztuki, a celem przedsięwzięcia było opłacanie rachunków? Na prawdę chciałbym kiedyś namalować coś innego niż pana z pejsami (choćby królika z pejsami), ale zleceń jest tyle, że nie mam czasu na samorealizację. Czy tego właśnie oczekujesz od artystów? By trafiali w klienta? Jeśli tak, to jestem wielkim artystą! Dziękuję.
2015-02-24 14:22
Znam kilka osób, które skończyły tą szkołę i wszystkie mają takie samo zdanie. Bez powiązań rodzinnych z kadrą albo włażenia w tyłek profesorom to nie masz co liczyć na nagrody, stypendia i wysyłanie twoich prac na większe wystawy, którymi potem możesz się chwalić w portfolio. Cała reszta poza "wybranymi" musi sobie radzić sama i coś organizować,a z tym jest ciężko takiemu nieznanemu studentowi, szczególnie przy panującym tam wyścigu szczurów i zawiści.
2015-02-24 15:35
Ciekawe bo ja mam zupełnie inne zdanie i doświadczenie! W ciągu ostatnich 10 lat mieszkałam w czterech różnych polskich miastach (skrajnie od siebie oddalonych geograficznie). Od 1,5 roku mieszkam w Gdańsku. Nikogo tutaj nie znałam i nie mam żadnych krewnych ani w trójmieście ani na ASP i jakoś nie odczuwam bym miała z tym problem! Prawie gdziekolwiek się zgłosiłam - przyjęto mnie ciepło, udzielono mi stosownej informacji i wsparcia. Tak samo jak w poprzednich trzech miastach, w których żyłam, też nie miałam żadnych krewnych i też nie odczuwałam bym miała jakiekolwiek problemy! Gdańsk jest małym miastem, konkurencja w świecie sztuki jest ogromna i nie można się poddawać! Etatów na ASP jest mało a większość miejsc jest zajęta przez starszych panów, którzy się załapali w czasach komunistycznych i będą siedzieli na swych stołkach do grobowej deski. Polska przeszła transformację, dzisiejsza młodzież żyje w systemie kapitalistycznym i musi walczyć. Trzeba znaleźć sobie pracę z której można się w miarę utrzymać i wysyłać swe projekty i portfolio wszędzie gdzie się da! Jeszcze nie słyszałam by ktokolwiek komukolwiek wyciągnął swą spokrewnioną dłoń! (pomijając pojedyncze przypadki, które występują wszędzie) Trzeba się zgłaszać na konkursy w całej Polsce i na świecie, wysyłać portfolio do różnych instytucji, galerii i nauczyć się pisać wnioski o dofinansowanie! koniec kropka!
Stypendium miasta Gdańsk wynosi średnio około 2000zł dla każdej z osób, a około 60 osób dostaje takie stypendium w ciągu roku! Zapewniam, że pokrewieństwo tutaj nie pomoże, a nawet gdyby to z 2000zł z czego 500zł idzie na podatek (tak! artyści też płacą podatki!) nie da się wyżyć, jedynie opłacić materiały lub wynagrodzenie dla osób z którymi współpracujemy!
Ludzie nie mają pojęcia o czym piszą a i tak się wypowiadają! To jest smutne!
2015-02-25 22:04
Student, albo osoba tuż po studiach tu tak łatwo nie ma. Nie wierzysz, że tu by wybić się w ASP nie trzeba być lizusem lub krewnym kogoś z kadry? Latem jest zawsze wystawa "najlepszych" prac absolwentów w Zbrojowni i są tam niektóre fajne prace, zasłużenie wystawione i czasem nawet nagrodzone, ale obok nich jest absolutne dno i wodorosty, które zdecydowanie przebijają prace wielu innych absolwentów, jakie przy odrobinie szczęścia zobaczysz w innych miejscach.
2015-02-26 12:36
Po dziesięciu latach niby jest łatwiej, ale skądś ten dorobek musi wynikać. Prawda? Gdyby było tak jak mówisz, to znaczy beznadziejnie, to sytuacja stworzenia dorobku była by niemożliwa. Jest zasadnicza różnica między wysyłaniem portfolio na konkursy a fundowaniem wazeliny kadrze dydaktycznej. Wielokrotnie miałem sytuacje, że ktoś zapraszał mnie na wystawy lecz nie brałem w nich udziału z własnej woli ( czas, czas, praca, praca!) Chcieli ze mną współpracować nie dla tego, że ich o to prosiłem, tylko dla tego, że podobały im się moje rzeczy. Z okresu studiów pamiętam, że sami profesorowie mają różne strategie, jedni uważają, że np obrona dyplomu w galerii sztuki jest "nieskromna" i powinna odbywać się w zapyziałych murach uczelni, inni sami pchają prace swoich wychowanków na wszelkie konkursy i wystawy. Zależy jak trafisz. Miałem też sytuacje udziału w konkursach w których w jury zasiadali moi nauczyciele, a mimo to nie wygrywałem. Oczywiście problem który opisujesz istnieje, ale nie w większym stopniu niż np w świecie mody, showbiznesu, a nawet zwykłej pracy na etacie, gdzie również najlepiej kogoś znać by przebić się przez szczelną taflę CV innych kandydatów, często równie wartościowych jako pracownicy. Z drugiej strony, nie pijemy Coca Coli bo to najlepszy napój świata, tylko że jest dosłownie wszędzie i zawsze pod ręką! Dla tego właśnie trzeba się wszędzie pchać! muszę jednak przyznać, że najlepsze dyplomy ASP to akurat dość specyficzna sytuacja, bo służą zarówno promocji studentów jak i uczelni. Jeśli prace w jakiś sposób nie reprezentują profilu pracowni, mogą zostać nie wzięte pod uwagę lub nie dopuszczone, po mimo swych walorów artystycznych. Świat nie jest sprawiedliwy! Im wcześniej się z tym pogodzisz, tym będziesz mieć lżej! :)
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.
Filmy
Jak nazywa się tradycyjna kaszubska zupa wigilijna z suszonymi owocami?
