4
Filmy
g. 10:00 - 17:00
Gdańsk, Zielona Brama
Gdańsk, Zielona Brama
- Kino
- Mapa
- Ogłoszenia
- Forum
- Komunikacja
- Raport
-
Więcej
- Aktywne Trójmiasto
- Ankiety
- Barometr nieruchomości
- Biznes
- Ceny paliw
- Deluxe
- Dziecko
- Firmy z Trójmiasta
- Forum
- Gdzie zjeść
- Historia
- Imprezy i wydarzenia
- Ogłoszenia
- Panoramy
- PKM - rozkład jazdy
- Pogoda
- Pożegnania
- Praca
- Promocje
- Quiz
- Ranking
- Raport z Trójmiasta
- Rowery
- Rozkład PKP
- Rozrywka
- SKM - rozkład jazdy
- Sport
- Trojmiasto TV
- Turystyka
- Wiadomości
- Wybory
- Zdjęcia
- Zdrowie i Uroda
- ZKM Gdynia
- ZTM Gdańsk
- Zwierzaki
Imprezy
-
bilety 20 zł
ulgowy 1-12 zł
Artykuły o nas
-
11 listopada 2023 (412 opinii) -
2 listopada 2023 (22 opinie)
-
16 października 2023 (1 opinia)
O nas
Zielona Brama to największa brama miejska w Gdańsku. Zbudowana w II poł XVI wieku w miejscu bramy wodnej Kogi. Reprezentuje typowe formy manieryzmu niderlandzkiego.
Dwa główne pomieszczenia budynku pełnią funkcję sal ekspozycyjnych, w których prezentowane są wystawy czasowe sztuki dawnej i współczesnej, polskiej i obcej. Stylowa sala pierwszego piętra bywa również miejscem spotkań, konferencji i koncertów.
Zieloną Bramę zamykającą od strony Motławy Długi Targ - najbardziej reprezentacyjny plac w mieście - zbudowano w latach 1564-1568. Za twórcę projektu uznaje się nadzorującego budowę mistrza Regniera z Amsterdamu. Ta najokazalsza z gdańskich bram, z trzema przejazdami w przyziemiu, odwołuje się do symboliki bramy triumfalnej, a jej forma architektoniczna jest przykładem manieryzmu niderlandzkiego. Z zewnątrz ozdobiono ją niemal dwustoma rzeźbami i płaskorzeźbami, wykonanymi według graficznych wzorów m.in. Cornelisa Florisa. Całą drugą kondygnację zajmowała wielka sala - największa w ówczesnej Rzeczpospolitej - o powierzchni trzystu metrów kwadratowych, doświetlona z czterech stron dwudziestoma pięcioma dużymi oknami.
Historia
Zieloną Bramę wzniesiono jako siedzibę Trzeciego Ordynku, stuosobowej reprezentacji kupiectwa i cechów rzemieślniczych we władzach miasta, ale wkrótce przeznaczono ją na tymczasową siedzibę królewską i od strony południowej dobudowano skrzydło mieszkalne. Miała służyć koronowanym głowom podczas ich wizyt w Gdańsku, jednak nigdy żaden król w niej nie zamieszkał. W wielkiej sali początkowo znajdowała się zbrojownia, potem odbywały się tam biesiady, festyny, dawano pokazy, urządzano przyjęcia - także w czasie pobytów królewskich. W północnej części przyziemia aż do 1868 roku mieściła się Waga Miejska. Od roku 1746 do 1829 większą cześć budynku zajmowało Towarzystwo Przyrodnicze. W latach 30. XIX wieku, ze względu na zły stan techniczny, rozebrano szczyty, bryłę obniżono do poziomu drugiej kondygnacji, zwieńczono balustradą i otynkowano. Pół wieku później przywrócono pierwotną formę - z wysokim dachem oraz trzema szczytami w elewacji wschodniej i zachodniej. Także wtedy, w miejscu dawnego pomieszczenia Wagi, przepruto czwarty przejazd. Od 1880 roku aż do czasów ostatniej wojny Zielona Brama była siedzibą Muzeum Przyrodniczego. Spalona i częściowo zrujnowana w 1945 roku, została odbudowana i przez czterdzieści lat (do 1992 r.) mieściła Pracownie Konserwacji Zabytków.
Więcej: Zielona Brama w Gdańsku. Materiały z sesji z 12 maja 2003 w Muzeum Archeologicznym w Gdańsku, red. J. Pałubicki, Gdańsk 2004.
Oddział jest czynny dla publiczności tylko w czasie trwania wystawy czasowej.
Zapowiedź wystawy:
"Wspólnoty pracy i wiary. Cechy w miastach Prus Królewskich"
Dwa główne pomieszczenia budynku pełnią funkcję sal ekspozycyjnych, w których prezentowane są wystawy czasowe sztuki dawnej i współczesnej, polskiej i obcej. Stylowa sala pierwszego piętra bywa również miejscem spotkań, konferencji i koncertów.
Zieloną Bramę zamykającą od strony Motławy Długi Targ - najbardziej reprezentacyjny plac w mieście - zbudowano w latach 1564-1568. Za twórcę projektu uznaje się nadzorującego budowę mistrza Regniera z Amsterdamu. Ta najokazalsza z gdańskich bram, z trzema przejazdami w przyziemiu, odwołuje się do symboliki bramy triumfalnej, a jej forma architektoniczna jest przykładem manieryzmu niderlandzkiego. Z zewnątrz ozdobiono ją niemal dwustoma rzeźbami i płaskorzeźbami, wykonanymi według graficznych wzorów m.in. Cornelisa Florisa. Całą drugą kondygnację zajmowała wielka sala - największa w ówczesnej Rzeczpospolitej - o powierzchni trzystu metrów kwadratowych, doświetlona z czterech stron dwudziestoma pięcioma dużymi oknami.
Historia
Zieloną Bramę wzniesiono jako siedzibę Trzeciego Ordynku, stuosobowej reprezentacji kupiectwa i cechów rzemieślniczych we władzach miasta, ale wkrótce przeznaczono ją na tymczasową siedzibę królewską i od strony południowej dobudowano skrzydło mieszkalne. Miała służyć koronowanym głowom podczas ich wizyt w Gdańsku, jednak nigdy żaden król w niej nie zamieszkał. W wielkiej sali początkowo znajdowała się zbrojownia, potem odbywały się tam biesiady, festyny, dawano pokazy, urządzano przyjęcia - także w czasie pobytów królewskich. W północnej części przyziemia aż do 1868 roku mieściła się Waga Miejska. Od roku 1746 do 1829 większą cześć budynku zajmowało Towarzystwo Przyrodnicze. W latach 30. XIX wieku, ze względu na zły stan techniczny, rozebrano szczyty, bryłę obniżono do poziomu drugiej kondygnacji, zwieńczono balustradą i otynkowano. Pół wieku później przywrócono pierwotną formę - z wysokim dachem oraz trzema szczytami w elewacji wschodniej i zachodniej. Także wtedy, w miejscu dawnego pomieszczenia Wagi, przepruto czwarty przejazd. Od 1880 roku aż do czasów ostatniej wojny Zielona Brama była siedzibą Muzeum Przyrodniczego. Spalona i częściowo zrujnowana w 1945 roku, została odbudowana i przez czterdzieści lat (do 1992 r.) mieściła Pracownie Konserwacji Zabytków.
Więcej: Zielona Brama w Gdańsku. Materiały z sesji z 12 maja 2003 w Muzeum Archeologicznym w Gdańsku, red. J. Pałubicki, Gdańsk 2004.
Oddział jest czynny dla publiczności tylko w czasie trwania wystawy czasowej.
Zapowiedź wystawy:
"Wspólnoty pracy i wiary. Cechy w miastach Prus Królewskich"