• Kino
  • Mapa
  • Ogłoszenia
  • Forum
  • Komunikacja
  • Raport

Zamęczyć widza - o spektaklu "Wolna Trybuna"

Łukasz Rudziński
22 października 2013 (artykuł sprzed 10 lat) 
Pięć pustych pokoi, w każdym krzesło i mikrofon - tam trafiają bohaterowie "Wolnej Trybuny", pragnący powiedzieć co im leży na sercu. Dzięki nim wsłuchać się można w głosy PRL-u. Pięć pustych pokoi, w każdym krzesło i mikrofon - tam trafiają bohaterowie "Wolnej Trybuny", pragnący powiedzieć co im leży na sercu. Dzięki nim wsłuchać się można w głosy PRL-u.

Premiera teatralna All About Freedom jest konsekwentnym, przemyślanym sposobem by przedstawić społeczny wielogłos czasów PRL-u na bazie książki "Wolna Trybuna" Christiana Skrzyposzka. Jednak forma spektaklu jest tak męcząca, że po przedstawieniu oklaskiwało go praktycznie tylu widzów, ilu było aktorów na scenie.



W jednym z najlepszych epizodów polonistka (Irena Wiesiołek) stara się wyjść na przeciw oczekiwaniom młodzieży i pełnym wulgaryzmów językiem wyraża swoje obawy o poziom wysławiania się młodego pokolenia. W jednym z najlepszych epizodów polonistka (Irena Wiesiołek) stara się wyjść na przeciw oczekiwaniom młodzieży i pełnym wulgaryzmów językiem wyraża swoje obawy o poziom wysławiania się młodego pokolenia.

Jaki masz stosunek do czasów PRL-u?

Reżyser Paweł Wodziński środki teatralne ogranicza do minimum. W spektaklu udział bierze kilkunastu aktorów z całej Polski, którzy przedstawiają wątki książki "Wolna Trybuna", czyli fikcyjnej listy obywateli do tytułowej Wolnej Trybuny, forum powstałego dla uczczenia 50-lecia PRL.

W surowej i minimalistycznej przestrzeni, składającej się z pięciu pokoi przypominających cele, wyposażonych tylko w krzesło i mikrofon, aktorzy wypowiadają czasem ogromne monologi, czasem krótsze, ekspresyjne odezwy, jak z wiecu politycznego. Jednak w zamyśle reżysera ich treść nie jest najistotniejsza, a bohaterowie często mówią jednocześnie, albo przekrzykują się, uniemożliwiając zrozumienie sensu wypowiedzi.

Tak jak na ulicy czy w innym miejscu publicznym, słyszymy czasem całe wypowiedzi (m.in. dramatyczną, szczegółową wyliczankę ile kosztuje życie czteroosobowej rodziny, skalkulowane w dolarach przez wykładowcę akademickiego albo brawurową, pełną troski odezwę do współczesnej młodzieży o poziom słownictwa w wykonaniu pewnej polonistki, która postanawia dla wzmocnienia i uatrakcyjnienia przekazu zwracać się do młodzieży jej, pełnym wulgaryzmów, językiem), czasem tylko strzępy wypowiedzi.

Bohaterowie kolejnych epizodów wychodzą zza pleców publiczności, przechodząc obok niej by wejść do pokoju (na trybunę) - są tam przecież naszymi reprezentantami. Ubrani są zwyczajnie, bo przecież stanowić mają przekrój przez całe społeczeństwo, wśród nich będzie kombatant wojenny, wspominający czasy II wojny światowej, studenci nawołujący do antykomunistycznej rewolucji, myśliciele, robotnicy, świadkowie starć z milicją, a obok nich zwykła przedszkolanka narzekająca na opłatki komunijne zastępujące dzieciom cukierki.

Najbardziej rozbudowanym wątkiem jest historia homoseksualisty, który jako niejaka Kocica przybliża swoje życie w stylu "Lubiewa" Michała Witkowskiego. To zresztą najlepsza i najbardziej wymagająca rola w spektaklu kreowana z powodzeniem przez Michała Opalińskiego.

Wszystkie wypowiedzi "Wolnej Trybuny" tworzyć mają portret zbiorowy naszego społeczeństwa z czasów PRL-u, mocno satyryczny, ale też na swój sposób dotkliwy. I rzeczywiście momentami udaje się taki poziom osiągnąć. Jednak zaproponowana forma - trzy godziny deklamacji tekstu, niekiedy pełnej niepotrzebnego wrzasku i popartej budowaną najprostszymi środkami gry aktorskiej (emfaza, krzyk, miotanie się po pokoju, kopanie lub walenie pięściami w ściany) - daje na dłuższą metę efekt odwrotny od zakładanego. Widzowie licznie opuszczają spektakl (na poniedziałkowym pokazie w Instytucie Sztuki Wyspa do końca zostało ich około dwudziestu).

Koprodukcja Instytutu Teatralnego w Warszawie i festiwalu All About Freedom "Wolna Trybuna" to spektakl przemyślany, spójny, ale nieznośnie monotonny. Zaliczyć go można do teatralnych eksperymentów, który z pewnością nie przekona wszystkich, ale dobrze wpisuje się w linię repertuarową produkcji Instytutu Teatralnego w Warszawie, w siedzibie którego prezentowany będzie spektakl po zakończeniu festiwalu.

Wydarzenia

7. All About Freedom Festival (15 opinii)

(15 opinii)
muzyka alternatywna, festiwal teatralny, projekcje filmowe

Miejsca

Zobacz także

Opinie (40)

  • Każdy wychodzi NA PRZECIW oczekiwaniom młodzieży jak umie :)

    • 2 1

  • ehhh (1)

    Najbardziej rozbudowanym wątkiem jest historia homoseksualisty, który jako niejaka Kocica przybliża swoje życie w stylu "Lubiewa" Michała Witkowskiego. To zresztą najlepsza i najbardziej wymagająca rola w spektaklu kreowana z powodzeniem przez Michała Opalińskiego.

    No oczywiście, bez takich "wątków" sztuka współczesny by nie istniała!

    • 9 1

    • powinno byc jeszcze dwoch nagich mezczyzn

      i speklakl by byl sukcesem

      • 5 0

  • a ile bylo na poczatku? 30 -stu?

    "Widzowie licznie opuszczają spektakl (na poniedziałkowym pokazie w Instytucie Sztuki Wyspa do końca zostało ich około dwudziestu)."

    • 1 0

  • yyy a wychodzili bo nie rozumieli czy wychodzili bo bardzo szybko zrozumieli ?

    • 5 0

  • daremne żale prózny trud-wcale bym na to nie pszedł-po co się dodatkowo męczyć-w TV te same bzdury 24h na dobę

    odrzuca mnie na widok tej bidy scenograficznej.Ktos powie że zamierzony minimalizm i surowość a ja twierdzę że to typowa w Polsce niskobudżetowość i brak elegancji i że wszyscy na tym jadą we wszelkich spektaklach.Postawią jakiś klocek a ty sobie wyobrażaj że to pałac.Ta bieda to wali w tym kraju z każdej dziury i mam dośc ogladania tego slamsu bez wzgledu na to jaki bełkot zaproponuja ze sceny

    • 3 2

  • Sztuka Współczesna

    Czyli sztuka dla sztuki.

    • 1 1

  • Co znaczy "zwykła" przedszkolanka???!

    Autor nie wie, że nauczycielki przedszkola muszą mieć wyższe wykształcenie, a poza tym wiele wspaniałych cech predysponujących je do tej pracy?

    • 1 1

  • Brawo p.Wodziński

    Spektakl rewelacyjny !!!
    Kto wychodził ? Pustaki,co nastawiły sie na łatwiznę albo spieszyły się na ostatni tramwaj...
    Słuchajcie dalej łatwych bajek D.Tuska lub kabaretowych śmichów./ ... :/

    • 4 2

  • Who cares......

    • 0 0

  • nużyzna..

    i jeszcze raz nużyzna..współczuje tym którzy się nabrali i przyszli..

    • 0 0

alert Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.

Wydarzenia

Pobożni i cnotliwi. Dawni gdańszczanie w zwierciadle sztuki (1 opinia)

(1 opinia)
20 zł
spotkanie, wystawa, warsztaty

Kultura ludowa Pomorza Gdańskiego

wystawa

Wystawa "Kajko, Kokosz i inni"

wystawa

Sprawdź się

Sprawdź się

Jedynym w Polsce przeglądem spektakli musicalowych w Polsce jest...?

 

Najczęściej czytane