Z musicalem za pan brat przez 60 lat. O "Rewii Jubileuszowej" Teatru Muzycznego

Koncerty Sylwestrowe w Gdyni mają swoją kilkunastoletnią tradycję. To dwuaktowe gale, przybliżające spektakle Teatru Muzycznego za pomocą wybranych piosenek, a zarazem zapowiadające i komentujące nadchodzące wydarzenia. Tegoroczna "Rewia Jubileuszowa" otwiera sezon jubileuszowy Muzycznego bardzo efektownie i obiecująco.

Widzów "Rewii Jubileuszowej" po podniesieniu kurtyny wita umieszczona nad sceną orkiestra pod batutą Dariusza Różankiewicza. Już po chwili widzimy również artystów Muzycznego, którzy dwoją się i troją w prologu składającym się fragmentów z nawiązujących do rozmaitych spektakli tego teatru. Wartka akcja i niezwykła, nawet jak na gdyński teatr, dynamika towarzyszyć nam będzie już do końca widowiska.

Koncert Sylwestrowy, grany w styczniu "na bis", tym razem w pierwszym akcie składa się z migawek z przeszłości, w których w telegraficznym skrócie przybliżane są spektakle i widowiska z czasów kolejnych dyrektorów Teatru Muzycznego: Danuty Baduszkowej, Andrzeja Cybulskiego, Jerzego Gruzy, Macieja Korwina i obecnego dyrektora Igora Michalskiego. Oprócz wizytówki artystycznej, reżyser wieczoru Bernard Szyc zdecydował się przedstawić Baduszkową, Gruzę i Korwina za pomocą materiałów archiwalnych, pokazujących ich przy pracy lub w trakcie wypowiedzi na temat prowadzonego przez siebie teatru. Działalność każdego z dyrektorów poprzedzona jest krótkim wstępem zmieniających się w tej funkcji aktorów Muzycznego.

Bernard Szyc miał oczywiście kłopot bogactwa. Z przeszło 400 premier Muzycznego musiał wybrać te, które warto wyróżnić piosenką. W przypadku Danuty Baduszkowej przypomniano repertuar operetkowy (m.in. "Usta milczą, dusza śpiewa" z "Wesołej wdówki" czy "Wielka sława do żart" z "Barona cygańskiego") i wykonano "Kankana" z "Orfeusza w piekle". Najmniej spektakularną i najkrótszą z dyrekcji (Andrzeja Cybulskiego) podsumowano zestawem piosenek lwowskich z obowiązkowym w tej sytuacji "Tylko we Lwowie" na czele i najważniejszą premierą tego okresu w teatrze - "Kolędą Nocką", z której wybrano poruszający "Psalm stojących w kolejce".

11-letnią dyrekcję Jerzego Gruzy zaznaczono dwoma utworami ze "Skrzypka na dachu" i "Jesus Christ Superstar", zaś 16-letni okres dyrektorowania Macieja Korwina podkreślono utworami z "Evity" ("Nie żegnaj mnie Argentyno"), "Chicago", "Shreka" ("Inne jest piękne"), "Spamalota" ("Życie piękny ma smak"), "Scrooge`a" ("Wielkie dzięki ci") i "Szachów". Osobnego bloku będącego kompilacją tytułów aktualnych ("Wiedźmin", "Chłopi", "Lalka") i zdjętych już z afisza ("Francesco", "Zły") doczekał się pracujący od blisko dwóch dekad w Muzycznym reżyser Wojciech Kościelniak. Wkład obecnego dyrektora, Igora Michalskiego, podkreślono wykonaniem najsłynniejszego z przebojów "Notre Dame de Paris" - "Belle".

W pierwszym "wspominkowym" akcie ważną rolę odgrywają rytm i dynamika. Kolejne sceny często krzyżują się ze sobą: entuzjazm roztańczonych żydów po "Tańcu z butelkami" ze "Skrzypka na dachu" gasi Jezus przechodzący przez scenę podczas piosenki "Biedna Jerozolima" ("Jezus Christ Superstar"), a z drzew ze "Shreka" wyłaniają się rycerze Okrągłego Stołu ze "Spamalota". W ten sposób niemal bez chwili wytchnienia upływa cały pierwszy akt Koncertu Sylwestrowego.

Druga część wieczoru zaczyna się dynamicznym "I got rhythm" z musicalu "Crazy For You", który jest okazją do przyjrzenia się tanecznym umiejętnościom "narybku" Muzycznego - adeptom II i III roku Studium Wokalno-Aktorskiego im. Danuty Baduszkowej w Gdyni. Potem dzięki akrobatkom Teatru Tańca Mira-Art obejrzeć można efektowną "Impresją architektoniczną" na temat rozbudowy teatru. Najbardziej spektakularnym momentem całego show jest jednak występ zespołu Teatru Muzycznego do repertuaru Luisa Fonsi, za pomocą którego dowcipnie przedstawiono życie teatru, przybliżając ludzi teatru innych niż artystyczne profesji. Zarówno "Stomp", jak i "Despacito" (w tłumaczeniu Muzycznego "Pasi mi to") to brawurowy kabaret na kilkudziesięciu aktorów.

Jednak cały spektakl scenami zbiorowymi stoi. Świetnie widać to na przykładzie "You can`t stop the beat" z musicalu "Hairspray", który zagości w Muzycznym wiosną przyszłego roku czy podczas "Another day of sun" z filmu "La la land". W konwencji bajki o Królewnie Śnieżce (w tej roli dyrygująca towarzystwem Agnieszka Szydłowska, odpowiedzialna z przygotowanie wokalne artystów) i krasnoludków zaprezentowano z kolei śpiewane a cappella fragmenty piosenek z Disneya.

Nie zabrakło również zapowiedzi najbliższej premiery - "Gorączki sobotniej nocy" (piosenka "How deep is your love"), gorących latynoskich tanecznych rytmów (samba, rumba, cha-cha, pasodoble czy jive w oryginalnych choreografiach), odrobiny nostalgii ("Zacznijmy od Bacha" Zbigniewa Wodeckiego), utworu instrumentalnego ("Suita na trzy fortepiany" z musicalu "West Side Story") oraz wymarzonego przez artystów i widzów Muzycznego - "Króla Lwa". Poruszająca piosenka z tego musicalu, "Krąg życia", dzięki akrobacjom i energii artystów, zebrała największy aplauz podczas pierwszego z koncertów noworocznych.

Spektakl jest niezwykłym wyzwaniem logistycznym, bo na jego potrzeby przygotowano 1100 kostiumów, zakładanych przez niemal 80 artystów. Układy zbiorowe ("Superstar" z "Jezus Christ Superstar", "Wielkie dzięki ci" ze "Scrooge`a", "Jedzta, pijta" z "Chłopów", "Jazz babariba" ze "Złego" czy "You can`t stop the beat" z "Hairspray") idą w parze z imponującymi układami tanecznymi ("Kankan" z "Orfeusza w piekle", "Tango Roxanne" z musicalu "Moulin Rouge" czy tańce towarzyskie) i - co akurat nie dziwi - bardzo dobrym przygotowaniem wokalnym.

Błyszczą Agnieszka Kaczor i Magdalena Smuk w imponującym dzięki ustawionej na całą długość sceny 60-osobową kolejkę "Psalmie stojących w kolejce" z "Kolędy Nocki" (Smuk zapada w pamięć również jako główny wokal "Kręgu życia" z "Króla Lwa"). Świetnie utwór "Superstar" ("Jezus Christ Superstar") śpiewa Krzysztof Wojciechowski. Bardzo dobrze wypada również Anna Maria Urbanowska w "Czy pan to widzi" z "Lalki" i Katarzyna Kurdej w "Jazz babariba". Gwiazdą połączonego układu zbiorowego "Stomp" i "Despacito" jest Marcin Słabowski. Tkliwie i lirycznie "How deep is your love" z "Gorączki sobotniej nocy" wykonuje duet Maja Gadzińska - Sebastian Wisłocki. Dobrze z "Another day of sun" z "La la land" radzi sobie Mariola Kurnicka, zaś w "Belle" z "Notre Dame de Paris" (wspólnie z Krzysztofem Kowalskim i Maciejem Podgórzakiem) oraz solowo podczas "Zacznijmy od nowa" świetnie śpiewa Artur Guza.

W zespole baletu tym razem pierwszą solistką jest Paulina Kroszel, która świetnie radzi sobie z pełnym emocji "Tangiem Roxanne" ("Moulin Rouge") i wraz z Agnieszką Zalas i Urszulą Bańką wyróżnia się na tle bardzo dobrze dysponowanego baletu Teatru Muzycznego w Gdyni. Po raz kolejny doskonale w produkcji Teatru Muzycznego sprawdza się też Akrobatyczny Teatr Tańca Mira-Art prowadzony przez Mirę Kister-Okoń.

Reżyser tym razem odszedł od schematu, w którym uteatralizowana pierwsza część wypada dużo korzystniej od statycznej gali z klasyczną konferansjerką. Takiego prowadzenia wieczoru tym razem nie ma. W roli przygodnych konferansjerów dobrze wypadają aktorzy Muzycznego z różnych pokoleń, choć najlepiej daje się zapamiętać obdarzony naturalnym talentem komicznym Marek Sadowski w komediowym wprowadzeniu do fortepianowej wersji "West Side Story". Nie ma też, na szczęście, w Koncercie Sylwestrowym zbędnych z punktu widzenia tempa widowiska czerstwych dowcipów, czyli popularnych "sucharów". Dzięki temu całość jest zbilansowana, a nastrój dobrej zabawy ani przez moment nie zostaje zakłócony.

Tak skonstruowany program piosenek jest najdojrzalszą i najlepiej dopracowaną formą tego typu rozrywki, jaką widziałem dotąd w Teatrze Muzycznym. Żywiołowy finał podrywa publiczność z foteli, bo też artyści "Rewii Jubileuszowej" na owacje na stojąco w pełni zasługują.