Od trzech dni mieszkańcy Gdańska przekazują sobie w mediach społecznościowych wiersz Magdaleny Sachy napisany po śmierci prezydenta Gdańska Pawła Adamowicza. Tragiczne wydarzenie stało się też tematem wierszy innych trójmiejskich autorów. Za ich zgodą publikujemy te utwory.
Filmy na ten temat
2019-01-18 12:23
cos ...
2019-01-19 14:30
w jakims filmie na National Geographic bylo ze oprowadzajacy turystow gdzies w Korei Polnocnej nagle staje i cytuje wiersz o swoim przywodcy. Dokladnie mi sie te wiersze z Koreą kojarzą
2019-01-18 12:27
Wiersz Pani dr Sachy się broni. Jest zbudowany na ciekawym pomyśle, niezbyt nadmuchany, oddaje smutek, ale też nadzieję w warstwie pośmiertnej. Jest ciekawy, szczególnie, że napisany szybko, pod wpływem emocji.
Natomiast te dwa wiersze powyżej to jakaś grafomania. Widać, że ludziom naszego okresu brakuje wydarzeń, które pozwoliłyby uwolnić z nich patos, mitologiczne zapędy, narodowe uniesienie, wojenny zryw... Z całym szacunkiem do emocji po stracie być może dla nich kogoś bardzo bliskiego, to wychodzi to nieco karykaturalnie. Czy należy aż tak uzewnętrzniać się ze swoją twórczością? Czy nie godniej byłoby napisać to i zachować dla bliskich albo nawet siebie samego, jako swoistą terapię? Nie zarzucam promowania się na śmierci, ale to po prostu nie są dobre utwory, więc po co?
2019-01-18 15:44
Toż to prawdziwy kult jednostki
2019-01-18 22:28
niesamowita jest ta natura ludzka.
2019-01-19 00:04
2019-01-19 14:31
2019-01-19 00:19
PA
miłość, przyjaźń, muzyka,
i tyle dobra, naprawdę jest pięknie
do przodu, do przodu, tyle zrobiliśmy
rok skończony, dziś dopełnienie
zimny metal przecina powietrze
do celu, w punkt, czas minął,
wszystko stanęło, wokół trwa dalej
rozcięte serce
już tu jest, stoi i czeka
zło triumfuje z podniesionymi rękami
lecz gdzie Ty, tutaj z boku
sam na sam, czas zmienia postać
ohyda, wstręt, zbrodnia, nie chcę
nie zgadzam się, nigdy,
nie, nie, nie pozwalam, nieee
już tu jest, stoi i czeka
sam ze sobą, przerażony w nicość
walczysz, walczą inni, wszyscy walczymy
nie wiemy jak, co robić, nie ma kto powiedzieć
przegrana, wygrała, zabrała od nas
........
moje suche łzy rozpaczy kapią dziś do góry,
pogoda za oknem też nie wie co ma robić
miotamy się tak razem, bo ta pustka to niepewność
kto sprawia ten stan, czy to nasza kara
2019-01-19 07:32
Dlaczego zginął burmistrz Konrad Leczkow. Kamienna płyta w kaplicy św. Jadwigi w kościele Najświętszej Marii Panny pochodzi z 1411 roku. Spoczywają pod nią zamordowani przez krzyżackiego komtura 6 kwietnia 1411 r. przedstawiciele władz Głównego Miasta. Przez lata mówiło się o nich, że zapłacili głową za złożenie hołdu zwycięskiemu Władysławowi Jagielle bezpośrednio po grunwaldzkiej wiktorii. Prawda jest jednak bardziej skomplikowana i na tyle ciekawa, że warto ponownie przyjrzeć się okolicznościom ich śmierci.
Nie wiadomo, kiedy i gdzie urodził się Konrad Letzkau (Konrad Leczkow). Jego dramatycznie zakończona kariera była jedną z najbardziej błyskotliwych w historii średniowiecznego Gdańska.
Rajca Letzkau już wkrótce dał się poznać jako niezwykle zręczny dyplomata i wpływowy polityk o szerokich horyzontach i dużej niezależności sądów. Być może dzięki tym zaletom w 1405 roku został wybrany na urząd burmistrza Głównego Miasta.
6 kwietnia - była to Niedziela Palmowa - zaproszono przedstawicieli gdańskiej Rady na zamek. Udali się tam dwaj burmistrzowie, Letzkau i Arnold Hecht, z dwoma rajcami - Bartłomiejem Grossem (mąż Anny, córki Leczkowa) i Tiedemannem Huxerem. Sądzili, że będzie to kurtuazyjna wizyta, związana z wymianą życzeń z okazji zbliżających się świąt Zmartwychwstania Pańskiego. Gdy wybrańcy Rady przechodzili przez zwodzony most, za którym wznosiła się brama zamczyska, jeden z nich, Huxer, pod pretekstem, że zapomniał zostawić klucze swemu zastępcy, powrócił do miasta. Trzej pozostali chwilę później zostali pojmani i uwięzieni w zamkowych lochach. Tam przesłuchiwano ich, być może przy użyciu tortur, a następnie zgładzono przez ścięcie.
Fakt śmierci urzędników miejskich długo utrzymywano w tajemnicy przed opinią publiczną.
Tu byl jakis powod zamordowania burmistrza Gdanska...konflikt,walka o wplywy...
2019-01-19 23:11
Zanim będzie za późno
Gdy Zło w triumfie po scenie skacze
W pochodzie milczący, ugodzony w serce
Gdańsk dzisiaj po Tobie płacze
Składając hołd na Twych bliskich ręce
Uczyniłeś z Gdańska miasto piękne, dumne
Co - jak my powietrzem - wolnością oddycha
Tu żyłeś, zginąłeś, tu złożymy Twą trumnę
To nad nią dzisiaj cały Gdańsk Twój wzdycha
Lecz już nie chcemy płakać i milczeć
Patrzeć na świat z szacunku odarty
Chcemy dziś brak naszej zgody wykrzyczeć
Na zło, nienawiść i słowa pogardy
Niech każdy w sobie poziom dobra zmierzy
Niech nikt nie szuka winnych daleko
Niech każdy się w swoje piersi uderzy
Nim do naszej trumny ktoś przybije wieko
2019-01-20 13:41
Zimno. Stoimy. Idziemy.
Kondukt śwateł przed nami, choć...
Ciemno. Myślimy... nie! My czujemy!
Że wszyscy jesteśmy Gdańszczanami.
Ramię w ramię; w szorstkość powietrza
Ręka wznosi lampion do skroni.
Ja pytam: czy to ogień ogrzewa dłoń?
Czy raczej płomień jaśnieje od ciepła dłoni?
W tle echo, któremu nawet cisza się kłania.
Tu dzisiaj na bruku ślad naszych stóp zostanie!
A echo, gdy już odzyska siłę, odpowie: Drogie Gdańszczanki, Drodzy Gdańszczanie!
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.
Filmy
Co odpędzało wszelkie zło w czasach wpływów rzymskich, czyli w pierwszych wiekach naszej ery?
