W ramach Weekendu Architektury, zapraszamy na wernisaż numer 10. Ollie impossible, to projekt fotograficzny autorstwa Rubéna Dario Kleimeera, który obserwuje architekturę Rotterdamu, w poszukiwaniu miejskich przestrzeni mogących potencjalnie stanowić elementy skateparku.
Podobne wydarzenia
6 lutego - 30 kwietnia 2024
Gdańsk,
Biblioteka Gdańska PAN
Wstęp wolny
17 kwietnia - 8 maja 2024, godz. 18:00
Sopot,
Goyki 3 Art Inkubator
Wstęp wolny
Ollie, to jeden z podstawowych trików, jakie można wykonać na deskorolce, będący punktem wyjścia wielu innych. Nazwa nie ma polskiego odpowiednika, ale można go nazwać po prostu "podskokiem", z racji wykonywania go w powietrzu.
Projekt fotograficzny "Ollie impossible" eksploruje miejską przestrzeń w poszukiwaniu miejscówek do jeżdżenia na desce ("street skateboarding"). Samo zjawisko jeżdżenia na deskorolce po mieście narodziło się wraz z początkiem lat 80. Przenosząc się z przedmieść do centrum, stało się wówczas nieodłącznym elementem nowoczesnego miasta. "Street skateboarding" polega na proruszaniu się na deskorolce po całym mieście w poszukiwaniu tak zwanych miejscówek do jazdy ("skate spots"). Jest to ciągłe i nieskończone poszukiwanie nieznanego, podczas którego elementy architektury miejskiej wykorzystuje się, tak jak wyposażenie placu zabaw. Jeżdżący na deskorolce, wchodzi w interakcję z betonem budującym miasto, w wyniku której tworzy się złożone mikro-doświadczenie przestrzeni. Poprzez poruszanie się po mieście, słuchanie jego odgłosów oraz odczuwanie różnych struktur, możliwe staje się zapamiętanie i rozpoznawanie konkretnych lokalizacji.
"Ollie impossible" skupia się również na unikalnym i odmiennym sposobie postrzegania przestrzeni przez jeżdżących na desce. Przy użyciu wyobraźni, kreatywności, swawolności, skateboarderzy potrafią szybko zmieniać miejsca, znajdując następne, nadając przy tym nowe znaczenie miejskiej architekturze.
Rotterdam jest miejscem powstania projektu ze względu na swoją charakterystyczną zabudowę oraz żywą scenę skateboardową, która powstała tam już na początku lat 90. Rotterdam jest powojennym modernistycznym miastem, którego centrum zostało odbudowane według postulatów Międzynarodowego Kongresu Architektury Nowoczesnej (CIAM). Skupienie na infrastrukturze, funkcjonalności, biznesie, handlu oraz obecność ogromnej przestrzeni publicznej, stwarza doskonałe warunki dla skateboardingu. Miasto zmienia się bardzo szybko, burząc i odbudowując budynki. Utrudnia to zrozumienie miasta i zakorzenienie się w nim, powodując, że często może ono być postrzegane jako odległe i zimne.
Fotografie tworzące projekt są obserwacjami lokalizacji w Rotterdamie, które potencjalnie mogą sugerować możliwość jazdy na deskorolce. Poruszają wyobraźnię i wydobywają pierwowzory dla przyszłego dizajnu. Fotografia ma zdolność dokumentowania środowiska, wychwytywania momentów w czasie i kształtowania jednego obrazu, bądź ich kolekcji jako wizualnego wspomnienia miejsca. Daje również możliwość lepszego zrozumienia miejskich przestrzeni, które nie mogą zostać dostrzeżone poprzez bardziej tradycyjne metody analityczne dyscypliny przestrzennej. Ostatecznie, fotografia ma moc komunikacji, przekazywania informacji oraz przeciwstawiania ich różnym perspektywom.
Rubén Dario Kleimeer (Acándí Choco, Colombia 1978), artysta i fotograf z Rotterdamu z rodzinnym więzami w Gdyni. Używa fotografii w celu analizy oraz lepszego zrozumienia przestrzeni miejskiej. Spojrzeniem miejskiego etnografa oraz badacza przestrzennego i społecznego kontekstu, odkrywa zabudowane otoczenie, w którym żyjemy, pracujemy i przebywamy.
https://www.rubendariokleimeer.com/
Projekt fotograficzny "Ollie impossible" eksploruje miejską przestrzeń w poszukiwaniu miejscówek do jeżdżenia na desce ("street skateboarding"). Samo zjawisko jeżdżenia na deskorolce po mieście narodziło się wraz z początkiem lat 80. Przenosząc się z przedmieść do centrum, stało się wówczas nieodłącznym elementem nowoczesnego miasta. "Street skateboarding" polega na proruszaniu się na deskorolce po całym mieście w poszukiwaniu tak zwanych miejscówek do jazdy ("skate spots"). Jest to ciągłe i nieskończone poszukiwanie nieznanego, podczas którego elementy architektury miejskiej wykorzystuje się, tak jak wyposażenie placu zabaw. Jeżdżący na deskorolce, wchodzi w interakcję z betonem budującym miasto, w wyniku której tworzy się złożone mikro-doświadczenie przestrzeni. Poprzez poruszanie się po mieście, słuchanie jego odgłosów oraz odczuwanie różnych struktur, możliwe staje się zapamiętanie i rozpoznawanie konkretnych lokalizacji.
"Ollie impossible" skupia się również na unikalnym i odmiennym sposobie postrzegania przestrzeni przez jeżdżących na desce. Przy użyciu wyobraźni, kreatywności, swawolności, skateboarderzy potrafią szybko zmieniać miejsca, znajdując następne, nadając przy tym nowe znaczenie miejskiej architekturze.
Rotterdam jest miejscem powstania projektu ze względu na swoją charakterystyczną zabudowę oraz żywą scenę skateboardową, która powstała tam już na początku lat 90. Rotterdam jest powojennym modernistycznym miastem, którego centrum zostało odbudowane według postulatów Międzynarodowego Kongresu Architektury Nowoczesnej (CIAM). Skupienie na infrastrukturze, funkcjonalności, biznesie, handlu oraz obecność ogromnej przestrzeni publicznej, stwarza doskonałe warunki dla skateboardingu. Miasto zmienia się bardzo szybko, burząc i odbudowując budynki. Utrudnia to zrozumienie miasta i zakorzenienie się w nim, powodując, że często może ono być postrzegane jako odległe i zimne.
Fotografie tworzące projekt są obserwacjami lokalizacji w Rotterdamie, które potencjalnie mogą sugerować możliwość jazdy na deskorolce. Poruszają wyobraźnię i wydobywają pierwowzory dla przyszłego dizajnu. Fotografia ma zdolność dokumentowania środowiska, wychwytywania momentów w czasie i kształtowania jednego obrazu, bądź ich kolekcji jako wizualnego wspomnienia miejsca. Daje również możliwość lepszego zrozumienia miejskich przestrzeni, które nie mogą zostać dostrzeżone poprzez bardziej tradycyjne metody analityczne dyscypliny przestrzennej. Ostatecznie, fotografia ma moc komunikacji, przekazywania informacji oraz przeciwstawiania ich różnym perspektywom.
Rubén Dario Kleimeer (Acándí Choco, Colombia 1978), artysta i fotograf z Rotterdamu z rodzinnym więzami w Gdyni. Używa fotografii w celu analizy oraz lepszego zrozumienia przestrzeni miejskiej. Spojrzeniem miejskiego etnografa oraz badacza przestrzennego i społecznego kontekstu, odkrywa zabudowane otoczenie, w którym żyjemy, pracujemy i przebywamy.
https://www.rubendariokleimeer.com/
Filmy