Teatr Bagatela w Krakowie
Układ
Elia Kazan
Tłumaczenie i adaptacja: Radosław Paczocha
Nikt nie może żyć tak, jakby chciał. Wszyscy poświęcamy jakąś dozę swojego czasu, żeby mieć dach nad głową i pełną miskę. To jest nasz układ ze społeczeństwem, które samo w sobie też jest jakimś układem. Każdy rezygnuje z kawałka duszy, by mieć kawałek chleba - mówi psychiatra leczący głównego bohatera skandalizującej powieści Kazana.
Eddie Anderson jest doskonałym produktem społeczeństwa dobrobytu: ma pieniądze, sławę, rodzinę i kochankę. Żeby dodać sytuacji pikanterii, Eddie Anderson jest doskonałym producentem społeczeństwa dobrobytu: pracuje w agencji reklamowej. Cynicznie konsumuje i nakłania do konsumpcji, dopóki nie zapragnie po wpływem bezkompromisowej Gwen wyrwać się z zaklętego kręgu - czy też układu - i odzyskać siebie, nawet za cenę śmierci. Gorzej: za cenę utraty majątku i pozycji towarzyskiej.
Jednak nie jest to kolejna opowieść o odkupicielskiej sile miłości, ani też o wyzwalającym odrzucaniu masek. Zamiast romantycznego idealizmu mamy w niej dotkliwy realizm.
Wszyscy udajemy, że lubimy rzeczy, które budzą w nas wstręt. Zwykle udajemy tak długo, że zapominamy o wstręcie. I to jest właśnie cywilizacja. Nic lepszego nie wymyślono póki co.
Elia Kazan w 1969 zaadaptował własną powieść na duży ekran, kolejny raz w reżyserskiej karierze rzucając zadowolonemu z siebie amerykańskiemu społeczeństwu wyzwanie. Film z udziałem Kirka Douglasa, Faye Dunaway i Deborah Kerr uznano za kontrowersyjny; mistrz poprzedniej dekady wpisał się nim idealnie w kulturalno-obyczajową rewolucję końca lat sześćdziesiątych.
Realizacja Michała Kotańskiego jest pierwszą w świecie sceniczną wersją "Układu". Jak reżyser urodzony dziewięć lat po głośnej publikacji zaadaptował go do współczesności?
Reżyseria: Michał Kotański
Scenografia: Tomasz Brzeziński
Muzyka: Marcin Mirowski
Projekcje: Tomasz Bergmann
Światła: Marek Oleniacz
Asystent reżysera/inspicjent/sufler: Monika Handzlik
Obsada:
Florence - Magdalena Walach
Gwen - Ewelina Starejki
Ellen - Angelika Kurowska (gościnnie)
Eddie - Dariusz Starczewski
Kolega / Charles / Lekarz / Ksiądz / Dr Leibmann - Sławomir Sośnierz
Ojciec - Paweł Sanakiewicz
Układ
Elia Kazan
Tłumaczenie i adaptacja: Radosław Paczocha
Nikt nie może żyć tak, jakby chciał. Wszyscy poświęcamy jakąś dozę swojego czasu, żeby mieć dach nad głową i pełną miskę. To jest nasz układ ze społeczeństwem, które samo w sobie też jest jakimś układem. Każdy rezygnuje z kawałka duszy, by mieć kawałek chleba - mówi psychiatra leczący głównego bohatera skandalizującej powieści Kazana.
Eddie Anderson jest doskonałym produktem społeczeństwa dobrobytu: ma pieniądze, sławę, rodzinę i kochankę. Żeby dodać sytuacji pikanterii, Eddie Anderson jest doskonałym producentem społeczeństwa dobrobytu: pracuje w agencji reklamowej. Cynicznie konsumuje i nakłania do konsumpcji, dopóki nie zapragnie po wpływem bezkompromisowej Gwen wyrwać się z zaklętego kręgu - czy też układu - i odzyskać siebie, nawet za cenę śmierci. Gorzej: za cenę utraty majątku i pozycji towarzyskiej.
Jednak nie jest to kolejna opowieść o odkupicielskiej sile miłości, ani też o wyzwalającym odrzucaniu masek. Zamiast romantycznego idealizmu mamy w niej dotkliwy realizm.
Wszyscy udajemy, że lubimy rzeczy, które budzą w nas wstręt. Zwykle udajemy tak długo, że zapominamy o wstręcie. I to jest właśnie cywilizacja. Nic lepszego nie wymyślono póki co.
Elia Kazan w 1969 zaadaptował własną powieść na duży ekran, kolejny raz w reżyserskiej karierze rzucając zadowolonemu z siebie amerykańskiemu społeczeństwu wyzwanie. Film z udziałem Kirka Douglasa, Faye Dunaway i Deborah Kerr uznano za kontrowersyjny; mistrz poprzedniej dekady wpisał się nim idealnie w kulturalno-obyczajową rewolucję końca lat sześćdziesiątych.
Realizacja Michała Kotańskiego jest pierwszą w świecie sceniczną wersją "Układu". Jak reżyser urodzony dziewięć lat po głośnej publikacji zaadaptował go do współczesności?
Reżyseria: Michał Kotański
Scenografia: Tomasz Brzeziński
Muzyka: Marcin Mirowski
Projekcje: Tomasz Bergmann
Światła: Marek Oleniacz
Asystent reżysera/inspicjent/sufler: Monika Handzlik
Obsada:
Florence - Magdalena Walach
Gwen - Ewelina Starejki
Ellen - Angelika Kurowska (gościnnie)
Eddie - Dariusz Starczewski
Kolega / Charles / Lekarz / Ksiądz / Dr Leibmann - Sławomir Sośnierz
Ojciec - Paweł Sanakiewicz
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
