Spektakl muzyczny "Svit za Ochi"; w reżyserii Oksany Terefenko to kompilacja piosenek aktorskich tworząca spójną całość. Opowiada historie osób znajdujących się w różnych życiowych sytuacjach. Skupia się na emocjach wywołanych problemami dotykającymi ludzi niezależnie od czasów w których żyją. Pozwala nam dostrzec w poczynaniach bohaterów nasze własne zachowania, których możemy nie być świadomi.
Sceneria nie przypadkowo budzi skojarzenia z sytuacją na Ukrainie. Ma pomóc nam uświadomić sobie, że walczący o wolność na Ukrainie nie są odlanymi z brązu bohaterami lecz ludźmi z krwi i kości, przeżywającymi uniesienia, rozterki i dylematy. Scenografia z każdym kolejnym utworem nabiera innego wymiaru. Klamrą spinającą spektakl w całość jest pierwszy i ostatni utwór.
Swoją treścią, bazującą na poezji wieszcza narodu ukraińskiego Tarasa Szewczenki, nawiązuje on do obecnej trudnej sytuacji w Ukrainie. Część utworów pochodzi z albumu "Rok Legendy Ukrainy" (2004) zespołu "Fata Morgana", niektóre są autorstwa Oleny Karpenko, Wiktora Harasymczuka, Witalija Radysza, Wiktora Ruraka oraz grupy "Sokyra Peruna". Większość tekstów to poezja Tarasa Szewczenki, a także Stepana Puszyka. Spektakl "Svit za Ochi"; jest grany w języku ukraińskim z synchronicznie wyświetlanymi polskimi napisami. Autorami przekładów są: Jakub Kornacki, Lucyna Demidiuk, Tadeusz Chróścielewski, Władysław Syrokomla i Włodzimierz Słobodnik.
Spektakl nie jest odpowiedni dla dzieci w wieku wczesnoszkolnym i przedszkolnym. W spektaklu wykorzystywane są dźwięki imitujące strzały.
TEATR NAVPAKY jest jednym z nielicznych ukraińskich teatrów młodzieżowych w Polsce.
"Navpaky" znaczy "na opak", "na odwrót", co doskonale oddaje ideę przyświecającą naszemu teatrowi. Założony został w 2012 roku w Gdańsku przez Oksanę Terefenko - aktorkę, wokalistkę i reżyserkę - z miłości do teatru i kultury swoich przodków. Wychodząc naprzeciw tradycyjnej dla mniejszości ukraińskiej w Polsce formy teatru opierającej się na adaptacji podniosłych, pełnych patosu dzieł ukraińskich wieszczy narodowych, za cel postawione zostało przedstawienie mniej znanych utworów w pełni ukazujących bogactwo wschodniej kultury.
Teatr Navpaky stawia na formy przystępne dla widza, dlatego też na repertuar teatru składają się zarówno spektakle dramatyczne, jak i muzyczne, zachwycające wielogłosowym, białym śpiewem. Wszystkie sztuki grane są w języku ukraińskim z synchronicznie wyświetlanymi polskimi napisami, co stwarza niepowtarzalną okazję kontaktu z kulturą ukraińską polskiemu odbiorcy.
Sceneria nie przypadkowo budzi skojarzenia z sytuacją na Ukrainie. Ma pomóc nam uświadomić sobie, że walczący o wolność na Ukrainie nie są odlanymi z brązu bohaterami lecz ludźmi z krwi i kości, przeżywającymi uniesienia, rozterki i dylematy. Scenografia z każdym kolejnym utworem nabiera innego wymiaru. Klamrą spinającą spektakl w całość jest pierwszy i ostatni utwór.
Swoją treścią, bazującą na poezji wieszcza narodu ukraińskiego Tarasa Szewczenki, nawiązuje on do obecnej trudnej sytuacji w Ukrainie. Część utworów pochodzi z albumu "Rok Legendy Ukrainy" (2004) zespołu "Fata Morgana", niektóre są autorstwa Oleny Karpenko, Wiktora Harasymczuka, Witalija Radysza, Wiktora Ruraka oraz grupy "Sokyra Peruna". Większość tekstów to poezja Tarasa Szewczenki, a także Stepana Puszyka. Spektakl "Svit za Ochi"; jest grany w języku ukraińskim z synchronicznie wyświetlanymi polskimi napisami. Autorami przekładów są: Jakub Kornacki, Lucyna Demidiuk, Tadeusz Chróścielewski, Władysław Syrokomla i Włodzimierz Słobodnik.
Spektakl nie jest odpowiedni dla dzieci w wieku wczesnoszkolnym i przedszkolnym. W spektaklu wykorzystywane są dźwięki imitujące strzały.
TEATR NAVPAKY jest jednym z nielicznych ukraińskich teatrów młodzieżowych w Polsce.
"Navpaky" znaczy "na opak", "na odwrót", co doskonale oddaje ideę przyświecającą naszemu teatrowi. Założony został w 2012 roku w Gdańsku przez Oksanę Terefenko - aktorkę, wokalistkę i reżyserkę - z miłości do teatru i kultury swoich przodków. Wychodząc naprzeciw tradycyjnej dla mniejszości ukraińskiej w Polsce formy teatru opierającej się na adaptacji podniosłych, pełnych patosu dzieł ukraińskich wieszczy narodowych, za cel postawione zostało przedstawienie mniej znanych utworów w pełni ukazujących bogactwo wschodniej kultury.
Teatr Navpaky stawia na formy przystępne dla widza, dlatego też na repertuar teatru składają się zarówno spektakle dramatyczne, jak i muzyczne, zachwycające wielogłosowym, białym śpiewem. Wszystkie sztuki grane są w języku ukraińskim z synchronicznie wyświetlanymi polskimi napisami, co stwarza niepowtarzalną okazję kontaktu z kulturą ukraińską polskiemu odbiorcy.
