Biljana Srbljanović - „Sytuacje rodzinne”
przekład: Dorota Jovanka Ćirlić
adaptacja i reżyseria: k.r.III
scenografia : Kalina Bujnicka
opracowanie muzyczne: Bartosz Żurek
techniczni: Ania Niedźwiecka, Adam Stadnik
występują:
Nadeżda - Kalina Bujnicka
Vojin - Krzysztof Gojtowski
Milena - Monika Robaczewska
Andrija - Darek Burkowski
Biljana Srbljanović ur. 1970r w Szwecji, absolwentka wydziału dramatopisarstwa Szkoły Teatralnej w Belgradzie(1996). Debiutowała w 1997r sztuką „ Belgradzka trylogia”. W 1998 r powstały „Sytuacje rodzinne”, które weszły do repertuaru Atelje 212. Oba teksty nagrodzono w Jugosławii i przetłumaczono na wiele języków.
„Didaskalia sztuki wyraźnie sugerują działania sceniczne…Ja wraz ze swoim zespołem postaraliśmy się nie pozbawiać sztuki, założeń autorki, lecz delikatnie je rozwinąć. I tak jak w sztuce Biljany występują dorośli grający dzieci, tak tu występują dwudziesto-kilkuletni aktorzy, którzy nie „grają sytuacji” , lecz bardzo silnie w nie wchodzą, co nadaje tej sztuce większej powagi i autentyczności. Postanowiłem wystawić te sztukę z kilku powodów.
Jednym z nich jest uświadomienie ludziom, poprzez teatr, następstw powojennych. Chce pokazać jaki destrukcyjny wpływ na ludzi, a przede wszystkim na dzieci, ma wojna. Teatr w dzisiejszych czasach powinien być łącznikiem miedzy brutalnym światem zewnętrznym, a widownią. Teatr musi uświadamiać, i dawać możliwość głębszej analizy treści. Bohaterowie tej sztuki są takimi łącznikami. Pokazują nam następstwa wojny, następstwa patologii, które mogą się wydarzyć w każdej rodzinie, nie tylko tej Belgradzkiej, a także następstwa znacznego ulegania i zapadania się w „obrazki z czasów pop kultury”. Bohaterowie uświadamiają nam także, że granica między zabawą a życiem realnym jest bardzo chwiejna i prawie niezauważalna. Czasami nie jesteśmy wstanie zapanować nad jej przekroczeniem…
Kolejnym powodem dla którego robię te sztukę jest ,wydaje mi się , moja wrażliwość, która gdzieś głęboko we mnie się odzywa i mówi „pokaż to ,a może uda ci się coś wywalczyć”…może poprzez zło na scenie, w życiu będzie go coraz mniej…może uda mi się uświadomić jakaś rodzinę ,która popada w takie sytuacje , jak bohaterowie tej sztuki!!!! Chce uczulić ludzi ,ze coś takiego może się wydarzyć tu i teraz !!!! Ja nie opowiadam historii która zamyka się do jednego miejsca –Bałkany…
Ale niestety, my poprzez nasze zachowanie możemy sobie stworzyć takie Bałkany nawet u nas w bloku!!!! My widzowie nie możemy wychodzić z teatru puści, obojętni, bez niczego. Dlatego zapraszam na spektakl „Sytuacje rodzinne” , jestem przekonany ,ze każdy w tym spektaklu znajdzie coś dla siebie, coś co da mu do myślenia, choćby na 15 minut po spektaklu…ale da!!!!” K.R.III
Wybrzeżakowa premiera jest 6 realizacją na deskach scen polskich!
przekład: Dorota Jovanka Ćirlić
adaptacja i reżyseria: k.r.III
scenografia : Kalina Bujnicka
opracowanie muzyczne: Bartosz Żurek
techniczni: Ania Niedźwiecka, Adam Stadnik
występują:
Nadeżda - Kalina Bujnicka
Vojin - Krzysztof Gojtowski
Milena - Monika Robaczewska
Andrija - Darek Burkowski
Biljana Srbljanović ur. 1970r w Szwecji, absolwentka wydziału dramatopisarstwa Szkoły Teatralnej w Belgradzie(1996). Debiutowała w 1997r sztuką „ Belgradzka trylogia”. W 1998 r powstały „Sytuacje rodzinne”, które weszły do repertuaru Atelje 212. Oba teksty nagrodzono w Jugosławii i przetłumaczono na wiele języków.
„Didaskalia sztuki wyraźnie sugerują działania sceniczne…Ja wraz ze swoim zespołem postaraliśmy się nie pozbawiać sztuki, założeń autorki, lecz delikatnie je rozwinąć. I tak jak w sztuce Biljany występują dorośli grający dzieci, tak tu występują dwudziesto-kilkuletni aktorzy, którzy nie „grają sytuacji” , lecz bardzo silnie w nie wchodzą, co nadaje tej sztuce większej powagi i autentyczności. Postanowiłem wystawić te sztukę z kilku powodów.
Jednym z nich jest uświadomienie ludziom, poprzez teatr, następstw powojennych. Chce pokazać jaki destrukcyjny wpływ na ludzi, a przede wszystkim na dzieci, ma wojna. Teatr w dzisiejszych czasach powinien być łącznikiem miedzy brutalnym światem zewnętrznym, a widownią. Teatr musi uświadamiać, i dawać możliwość głębszej analizy treści. Bohaterowie tej sztuki są takimi łącznikami. Pokazują nam następstwa wojny, następstwa patologii, które mogą się wydarzyć w każdej rodzinie, nie tylko tej Belgradzkiej, a także następstwa znacznego ulegania i zapadania się w „obrazki z czasów pop kultury”. Bohaterowie uświadamiają nam także, że granica między zabawą a życiem realnym jest bardzo chwiejna i prawie niezauważalna. Czasami nie jesteśmy wstanie zapanować nad jej przekroczeniem…
Kolejnym powodem dla którego robię te sztukę jest ,wydaje mi się , moja wrażliwość, która gdzieś głęboko we mnie się odzywa i mówi „pokaż to ,a może uda ci się coś wywalczyć”…może poprzez zło na scenie, w życiu będzie go coraz mniej…może uda mi się uświadomić jakaś rodzinę ,która popada w takie sytuacje , jak bohaterowie tej sztuki!!!! Chce uczulić ludzi ,ze coś takiego może się wydarzyć tu i teraz !!!! Ja nie opowiadam historii która zamyka się do jednego miejsca –Bałkany…
Ale niestety, my poprzez nasze zachowanie możemy sobie stworzyć takie Bałkany nawet u nas w bloku!!!! My widzowie nie możemy wychodzić z teatru puści, obojętni, bez niczego. Dlatego zapraszam na spektakl „Sytuacje rodzinne” , jestem przekonany ,ze każdy w tym spektaklu znajdzie coś dla siebie, coś co da mu do myślenia, choćby na 15 minut po spektaklu…ale da!!!!” K.R.III
Wybrzeżakowa premiera jest 6 realizacją na deskach scen polskich!
