Nie tylko Trójmiasto żyje utworem, który wybrzmiał w poniedziałek 14 stycznia na Długim Targu podczas Wiecu Przeciwko Nienawiści i Przemocy. Utwór puszczony był z "taśmy", ale i tak "Sound of Silence" zapadnie wielu w pamięci na długi czas.
Minęła zaledwie doba od Wiecu Przeciwko Nienawiści i Przemocy, a właściwie cichego wiecu wspominającego śp. Pawła Adamowicza. Na Długim Targu zebrało się kilka tysięcy ludzi, którzy na twarzach mieli wymalowane jedno - smutek.
Podczas godzinnego zebrania przemawiali m.in. przyjaciele, pracownicy urzędu, politycy i księża, którzy swoimi słowami wspominali, a także żegnali tragicznie zmarłego prezydenta. I kiedy po wszystkich przemowach wydawać by się mogło, że zaraz tłum rozejdzie się do domów, z głośników wybrzmiał wzruszający cover zespołu Simon&Garfunkel pt. "Sound of Silence".
Kilka tysięcy osób stojących w bezruchu wsłuchiwało się w krzyczący niekiedy głos Davida Draimana z zespołu Disturbed. Co istotne, utwór nie był wykonywany na żywo, tylko puszczony z nagrania. Zatem dlaczego tak wielu ludzi pytało później - "kto to śpiewał?" czy "gdzie on był"? Przez około 3,5 min uczestnicy wiecu stali nieruchomo i słuchali "Sound of Silence" do samego końca. Następnie rozległy się brawa.
W oryginale utwór napisał Paul Simon z zespołu Simon & Garfunkel. Jest wiele spekulacji dotyczących dokładnej daty powstania "Sound of Silence", jednak wszystko wskazuje na to, że piosenka została napisana pod wpływem emocji po zabójstwie Prezydenta Stanów Zjednoczonych Johna F. Kennedy'ego (22 listopada 1963 r.). W ankiecie magazynu "Rolling Stone" utwór "Sound of Silence" uplasował się na 156. miejscu w kategorii "500 najważniejszych piosenek w historii". Z kolei w 2005 r. David Draiman z Disturbed "pożyczył" słowa do utworu i również zrobił z niego powtórny przebój, który w serwisie YouTube obejrzano ponad 477 mln razy.
Utwór ten kojarzony jest także ze słynnym filmem "Absolwent" z 1967 roku, w którym główną rolę zagrał Dustin Hoffman.
Simon & Garfunkel - The Sound of Silence (tłumaczenie na j. polski)
Witaj ciemności, stara przyjaciółko Znów przyszedłem z tobą porozmawiać Ponieważ jakaś wizja, zakradając się cicho Zostawiła swe nasiona gdy spałem I wizja, która została zasiana w mym umyśle Wciąż pozostaje żywa W dźwięku ciszy.
W niespokojnych snach szedłem sam Wąskimi wybrukowanymi uliczkami W blasku ulicznej lampy Postawiłem kołnierz, aby schronić się przed zimnem i wilgocią Kiedy moje oczy przeszył błysk neonowego światła Które rozdarło noc i dotknęło dźwięku ciszy
W tym nagim świetle ujrzałem Dziesięć tysięcy ludzi, może więcej Ludzi, którzy rozmawiali nie mówiąc Ludzi, którzy słyszeli nie słuchając Ludzi piszących pieśni, którymi nigdy nie podzielą się ze światem I nikt nie ośmielił się Zakłócić dźwięku ciszy.
"Głupcy", rzekłem, "Nic nie rozumiecie Cisza rozrasta się jak nowotwór Usłyszcie moje słowa, abym mógł was nauczać Chwyćcie moje ręce, abym mógł was dosięgnąć'' Lecz moje słowa, jak ciche krople deszczu, opadały I rozbrzmiewały echem W studniach ciszy.
A ludzie kłaniali i modlili się Do neonowego bożka, którego sami stworzyli, A znak rozbłysnął swym ostrzeżeniem W słowach, z których się składał Głosił, że słowa proroków są zapisane na ścianach metra I klatkach kamienic I szepcą w dźwiękach ciszy.
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
Filmy
