Tegoroczna Gdańska Korporacja Tańca, z założenia impreza promująca sztukę tańca w Trójmieście, zaprezentowała się nad wyraz skromnie. Kilka debiutów, jedna premiera, nieliczne występy zagranicznych gości. Można by sądzić, że w materii tańca dzieje się niewiele, albo jeszcze mniej.
W programie, w którym, inaczej niż w minionych latach, znalazły się przede wszystkim spektakle nienowe, dobrze znane trójmiejskiej publiczności, siłą rzeczy największe zainteresowanie wzbudziły występy grup zagranicznych.
Izraelscy tancerze
Yossi Berg,
Oded Graf i
Karmit Burian pokazali przygotowany z niezwykłą starannością spektakl "Mechanical Trio In a Hot Country". Spektakl wybitnie polityczny, w którym refleksja nad mechanizacją relacji społecznych zamknięta została w sprawdzonej formule tanecznego trio.
Zdecydowanie słabiej od izraelskich tancerzy zaprezentowała się belgijska grupa, "Les SlovaKs". Niezdarna improwizacja
Opening Night sprawdziła się znakomicie jedynie jako... parodia tańca. Programowo nieporadne podrygi pląsających po scenie tancerzy, momentami zabawne, w większości okazały się po prostu nużące i pozbawione emocji.
Najbardziej dyskutowanym punktem festiwalu okazał się przygotowany przez
Leszka Bzdyla premierowy "Opus pessium, czyli nigdy nie mów, że mnie kochasz...". Poniżej relacja filmowa ze spektaklu.
Jedna premiera oraz spektakle dwóch grup zagranicznych, przy całkowitej nieobecności polskich reprezentantów teatru tańca, to jednak trochę za mało, by potraktować Gdańską Korporację Tańca, jako znaczące wydarzenie na tanecznej mapie kraju. Po radykalnym spektaklu Leszka Bzdyla wymierzonym w urzędników kreujących politykę kulturalną w Trójmieście intrygujące może okazać się jedynie to, co zobaczymy na deskach Klubu Żak w przyszłym roku.
Filmy