Siła spokoju, siła muzyki. Po koncercie Garricka Ohlssona w Filharmonii Bałtyckiej.

Stefan Wesołowski

5 marca 2010 (artykuł sprzed 14 lat)

Opinie (3)

Najnowszy artykuł na ten temat Chopin byłby z nich dumny

Garrick Ohlsson, artysta który w swoim repertuarze ma wszystkie dzieła Chopina, siedząc na scenie jest władcą emocji publiczności

Za nami główna część obchodów 200. rocznicy urodzin Fryderyka Chopina. Chociaż to wciąż dopiero początek roku jubileuszowego i czeka nas jeszcze wiele znakomitych koncertów, to nie da się nie zauważyć, że ostatnie dwa tygodnie były czasem wyjątkowym - ze względu zarówno na poziom wydarzeń, jak i ich liczbę.

Wśród koncertów skupionych na jednym instrumencie - fortepianie - ciężko mówić o zróżnicowaniu, a jednak program obchodów został tak skonstruowany, żeby nikt nie poczuł się znużony. Były koncerty zarówno artystów młodych (Georgy Voylochnikov), jak i doświadczonych (Kevin Kenner), był znakomity koncert Chopina na instrumentach z epoki, były wystawy i czytanie poezji. Twórczemu kolorytowi przysłużyły się nawet różnice w klasie poszczególnych wykonań - rozpoczęło się od niespecjalnie udanego recitalu Dmitrija Gordina, wspaniałym zakończeniem urodzin Chopina był zaś koncert Garricka Ohlssona.

Pierwszą, pozamuzyczną jeszcze radość, przyniosła decyzja organizatorów, by przenieść recital z Sali Kameralnej do Sali Koncertowej i fakt, że publiczność po raz kolejny wypełniła prawie całe audytorium. Jeśli ilość słuchaczy zaczyna decydować o zmianie miejsca występu na większy, to znak, że zaczynają zachodzić przełomowe dla trójmiejskiego życia muzycznego zmiany, dodatkowo zaś słuchacze ci, przychodząc tłumnie na solowy recital (i to w środku tygodnia) udowodniają, że znają się na rzeczy.

Garrick Ohlsson bowiem, choć jego występ anonsowany był tak jak każdy inny, jest artystą z najwyższej światowej półki i o ile w przypadku innych występujących tu (również znakomitych!) solistów, koncerty w prestiżowych salach czy ze znanymi orkiestrami są pojedynczymi i bardzo eksponowanymi wyróżnieniami, o tyle dla Amerykanina przez przeszło 40 lat kariery były chlebem powszednim.

Artysta ma w swoim repertuarze wszystkie (!) dzieła Chopina, na gdańskim koncercie zaprezentował zaś Impromptu Fis-dur op. 36, Balladę As-dur op. 47, Fantazję f-moll op. 49, Nokturny z op. 27 i 9, Scherzo cis-moll op. 39 oraz Sonatę b-moll op. 35.

Jego interpretacje były zniewalające - pełne liryzmu, ale dalekie od egzaltacji; często ekstrawaganckie, ale nigdy nie pretensjonalne. Ohlsson należy do zanikającego już powoli gatunku starych mistrzów, w których grze odczuwa się pogardę dla emocjonalnego ekshibicjonizmu - to nie on ma się wzruszać, śmiać się, czy bać. On siedząc na scenie jest władcą emocji publiczności, to publiczność właśnie ma najsilniej przeżywać jego interpretacje i tak też było na Ołowiance.

Każdy zabieg stylistyczny zrealizowany przez niemal nieporuszonego przy fortepianie Amerykanina, każda fraza, każde rubato, każda pauza, a nawet przestrzenie pomiędzy utworami, były kreacjami, które, wraz z upływem recitalu, coraz silniej pochłaniały słuchaczy. Koncert zakończył się oczywiście owacją na stojąco i czterema bisami, a publiczność wyraźnie posłuchałaby ich jeszcze wiele, ale Ohlsson zamknął swój recital spokojnym Preludium A-dur op. 28, dając do zrozumienia, że pora wracać do domu. Publiczność to uszanowała i myślę, że podobnie jak ja, wszyscy wyszli z Filharmonii z miłym uczuciem słodkiego niedosytu.

Stefan Wesołowskis.wesolowski@trojmiasto.pl

Miejsca

Filharmonia Bałtycka Gdańsk, Ołowianka 1

Wydarzenia

Słynni pianiści grają Chopina - Garrick Ohlsson 3 marca 2010 (środa)

Opinie (3)

Sortowanie
- Od najstarszych
- Od najnowszych

Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2010-03-06 09:23

Dzięki za recenzję , gdyż trzeba je pisać

Jeden z krytyków muzycznych ( nieżyjący już ) napisał kiedyś recenzję w "Życiu Warszawy" z koncertu w Filharmonii Narodowej , który się nie odbył. Ale do rzeczy.
Myślę że Garrick Olhsson nie należy do zanikającego gatunku starych mistrzów , który czymkolwiek gardzi. Po prostu jest świetnym pianistą i gra muzykę którą kocha . Recitale fortepianowe często poprzez odpowiedni dobór i ułożenie utworów dają publiczności to "coś" co pozostawia niezapomniane wrażenia. Świetna oczywiście była sonata ,ale i nokturny pięknie poprowadzone w górę i lekko opadające.
Publiczność świetna , gdyż Trójmiasto ma świetną i wrażliwą publiczność i jak jest coś dobrego to publiczność dopisuje. Dziwi mnie tylko , że w planach FB była początkowo Sala Kameralna i brak odpowiedniej reklamy ( może dlatego, że recital był sponsorowany przez Ministra Kultury ) a po Romanie Peruckim Niezwyciężonym nic się nie spodziewam .
Teraz czekam na recenzję z premiery "Czarodziejskiego Fletu ". Łączę pozdrowienia.

skm
14 lat
- 2 0
Twoja opinia

Zmień treść

Jeden z krytyków muzycznych ( nieżyjący już ) napisał kiedyś recenzję w "Życiu Warszawy" z koncertu w Filharmonii Narodowej , który się nie odbył. Ale do rzeczy. Myślę że Garrick Olhsson nie należy do zanikającego gatunku starych mistrzów , który czymkolwiek gardzi. Po prostu jest świetnym pianistą i gra muzykę którą kocha . Recitale fortepianowe często poprzez odpowiedni dobór i ułożenie utworów dają publiczności to "coś" co pozostawia niezapomniane wrażenia. Świetna oczywiście była sonata ,ale i nokturny pięknie poprowadzone w górę i lekko opadające. Publiczność świetna , gdyż Trójmiasto ma świetną i wrażliwą publiczność i jak jest coś dobrego to publiczność dopisuje. Dziwi mnie tylko , że w planach FB była początkowo Sala Kameralna i brak odpowiedniej reklamy ( może dlatego, że recital był sponsorowany przez Ministra Kultury ) a po Romanie Peruckim Niezwyciężonym nic się nie spodziewam . Teraz czekam na recenzję z premiery "Czarodziejskiego Fletu ". Łączę pozdrowienia.
Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2010-03-06 12:28

:)

to był przepiękny koncert. cieszę się, że mogłam tam być i na ten czas zapomnieć o całym świecie. dużo było w tej muzyce liryzmu, harmonii, niezwykłej wrażliwości i spokoju. balsam w tonacji lata i słońca na udręczoną duszę w środku tej przedłużającej się zimy :)

motyla noga
14 lat
- 0 0
Twoja opinia

Zmień treść

to był przepiękny koncert. cieszę się, że mogłam tam być i na ten czas zapomnieć o całym świecie. dużo było w tej muzyce liryzmu, harmonii, niezwykłej wrażliwości i spokoju. balsam w tonacji lata i słońca na udręczoną duszę w środku tej przedłużającej się zimy :)
Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2010-03-08 15:09

Dziękuję za koncert , który dostarczył tyle wspaniałych emocji , wzruszeń,który pieścił ucho i duszę.To była najprawdziwsza uczta. Sam mistrz doskonale bawił się wrażliwością publiczności z którą robił co tylko chciał a która była Mu poddana jak Jego instrument.

Anna M
14 lat
- 0 0
Twoja opinia

Zmień treść

Dziękuję za koncert , który dostarczył tyle wspaniałych emocji , wzruszeń,który pieścił ucho i duszę.To była najprawdziwsza uczta. Sam mistrz doskonale bawił się wrażliwością publiczności z którą robił co tylko chciał a która była Mu poddana jak Jego instrument.
Regulamin dodawania opinii