Siła przyzwyczajenia - Cyrk Egzystencjalny - spektakl gościnny (7 opinii)

• Od najnowszych

  Sortowanie

  • Od najnowszych
  • Od najstarszych

• Zgłosiłeś tę opinię do moderacji - zobaczukryj treść

  2019-07-09 22:25

  Edytuj

  (3) (opinia sprzed 4 lat)

  Jaki jest czas trwania?

  4 lata

  • 0 0

  • Zgłoś Odpowiedz

  Twoja opinia

  Zmień treść

  Jaki jest czas trwania?

  Regulamin dodawania opinii

  • Zgłosiłeś tę opinię do moderacji - zobaczukryj treść

    2019-07-09 23:01

    Edytuj

    (1) (opinia sprzed 4 lat)

    90 min

    4 lata

    • 0 0

    • Zgłoś Odpowiedz

    Twoja opinia

    Zmień treść

    90 min

    Regulamin dodawania opinii

    • Zgłosiłeś tę opinię do moderacji - zobaczukryj treść

      2020-01-03 15:14

      Edytuj

      (opinia sprzed 4 lat)

      To 1,5h czy 90 min?

      4 lata

      • 0 0

      • Zgłoś Odpowiedz

      Twoja opinia

      Zmień treść

      To 1,5h czy 90 min?

      Regulamin dodawania opinii

  • Zgłosiłeś tę opinię do moderacji - zobaczukryj treść

    2019-07-11 09:26

    Edytuj

    (opinia sprzed 4 lat)

    1,5h

    4 lata

    • 0 0

    • Zgłoś Odpowiedz

    Twoja opinia

    Zmień treść

    1,5h

    Regulamin dodawania opinii

• Zgłosiłeś tę opinię do moderacji - zobaczukryj treść

  2019-11-30 11:45

  Edytuj

  Beznadziejna (opinia sprzed 4 lat)

  Pierwszy raz wyszłam z teatru. Inni też wychodzili. Nie dało się tego oglądać. Szkoda czasu na taką "sztukę".

  4 lata

  • 0 0

  • Zgłoś Odpowiedz

  Twoja opinia

  Zmień treść

  Pierwszy raz wyszłam z teatru. Inni też wychodzili. Nie dało się tego oglądać. Szkoda czasu na taką "sztukę".

  Regulamin dodawania opinii

• Zgłosiłeś tę opinię do moderacji - zobaczukryj treść

  2019-07-14 17:59

  Edytuj

  O "Sile przyzwyczajenia" słów kilka (opinia sprzed 4 lat)

  Intrygujący tekst - znakomity spektakl teatralny.
  
  Siła przyzwyczajenia Thomasa Bernharda w reżyserii André Hübnera-Ochodlo to niezwykła przygoda emocjonalna i intelektualna.
  
  Mała, ciemna sala cyrkowa staje się pułapką dla dyrektora, Caribaldiego, i członków jego trupy. Caribaldi, maniakalnie dążący do wyimaginowanego ideału, terroryzuje swoich artystów, depcze ich uczucia odbierając im prawo do własnego życia i marzeń. Im dłużej próbuje, tym bardziej czuje, że jest dalej od celu, co doprowadza go do jeszcze większej złości, szyderstw i okrucieństwa.
  
  Reżyserowi świetnie udaje się przenieść trudny, wymagający tekst Bernharda na scenę. Z umiejętnością i wyczuciem akrobaty cyrkowego, niczym na linie, balansuje między komedią i tragedią, wprowadzając wiele zaskakujących rozwiązań inscenizacyjnych. Precyzyjnie poprowadzeni aktorzy tworzą wyśmienite role, w czym walnie pomagają im niezwykle pomysłowe i sugestywne kostiumy. Całości dopełnia muzyka Adama Żuchowskiego, doskonale zniuansowana, tworząca klimat spektaklu.
  
  W sumie powstał bardzo spójny, przejmujący spektakl, istny emocjonalny roller-coaster, trzymający w napięciu od początku do samego końca. Tego spektaklu się nie ogląda w nim się uczestniczy! Myślę, że w finale wszyscy jesteśmy na scenie i czujemy ból Pogromcy niemo uderzającego w klawisze fortepianu poranionymi rękami.

  Paulina

  4 lata

  • 0 0

  • Zgłoś Odpowiedz

  Twoja opinia

  Zmień treść

  Intrygujący tekst - znakomity spektakl teatralny. Siła przyzwyczajenia Thomasa Bernharda w reżyserii André Hübnera-Ochodlo to niezwykła przygoda emocjonalna i intelektualna. Mała, ciemna sala cyrkowa staje się pułapką dla dyrektora, Caribaldiego, i członków jego trupy. Caribaldi, maniakalnie dążący do wyimaginowanego ideału, terroryzuje swoich artystów, depcze ich uczucia odbierając im prawo do własnego życia i marzeń. Im dłużej próbuje, tym bardziej czuje, że jest dalej od celu, co doprowadza go do jeszcze większej złości, szyderstw i okrucieństwa. Reżyserowi świetnie udaje się przenieść trudny, wymagający tekst Bernharda na scenę. Z umiejętnością i wyczuciem akrobaty cyrkowego, niczym na linie, balansuje między komedią i tragedią, wprowadzając wiele zaskakujących rozwiązań inscenizacyjnych. Precyzyjnie poprowadzeni aktorzy tworzą wyśmienite role, w czym walnie pomagają im niezwykle pomysłowe i sugestywne kostiumy. Całości dopełnia muzyka Adama Żuchowskiego, doskonale zniuansowana, tworząca klimat spektaklu. W sumie powstał bardzo spójny, przejmujący spektakl, istny emocjonalny roller-coaster, trzymający w napięciu od początku do samego końca. Tego spektaklu się nie ogląda w nim się uczestniczy! Myślę, że w finale wszyscy jesteśmy na scenie i czujemy ból Pogromcy niemo uderzającego w klawisze fortepianu poranionymi rękami.

  Regulamin dodawania opinii

• Zgłosiłeś tę opinię do moderacji - zobaczukryj treść

  2019-07-13 16:21

  Edytuj

  Sztuka doskonała (opinia sprzed 4 lat)

  Wspaniała sztuka, bardzo ciekawa interpretacja Berharda. Wiekie brawa dla pana Ochodlo, ktory jak zwykle zachwycil przekazem intelektualnym i wizualnym. Jestem pod wrazeniem wszystkich aktorskich kreacji, kazdy z nich był dla mnie świetny, zwłaszcza sam Caribaldi. Szczerze polecam!

  Kris

  4 lata

  • 0 0

  • Zgłoś Odpowiedz

  Twoja opinia

  Zmień treść

  Wspaniała sztuka, bardzo ciekawa interpretacja Berharda. Wiekie brawa dla pana Ochodlo, ktory jak zwykle zachwycil przekazem intelektualnym i wizualnym. Jestem pod wrazeniem wszystkich aktorskich kreacji, kazdy z nich był dla mnie świetny, zwłaszcza sam Caribaldi. Szczerze polecam!

  Regulamin dodawania opinii

Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.