|
|
2007-04-16 10:01
Jest dobrze.Oczywiście mogło być lepiej, momentami sztuka się nudzi, a dodatkowo niezbyt wygodne siedzenia.Ale mimo wszystko jestem na TAK.Dobry dramat wspólczesny, a dzięki tekstowi autora i grze Gzyla, którego gra wprowadza do dramatu spore ożywienie i dawkę dobrego humoru,momentami ogląda się go jak komedię.Okazuje się,że można opowiedzieć o dzisiejszych problemach bez odwoływania się do Wieszczów i budowania basenów:).Polecam
2007-04-17 16:07
Po przeczytaniu tej recenzji (?) odechciało mi się poznawać wizje pana Bojczewa. Widzę, że to kolejny "ahrtysta", ze swoją, jedynie słuszną, wizją bezdomności. "Jeden z bohaterów mówi, że cały świat opleciony jest liniami kolejowymi, że wszyscy gdzieś jeżdżą." - z tego wynika, że prawdziwy bezdomny zajmuje się liniami kolejowymi, nie? I marzy o tym, żeby pojechać jakimś pociągiem. Obojętnie dokąd. Jakby setki czy tysiące bezdomnych nie jeździły codziennie pociągami (oczywiście, że na gapę, ale jeżdżą!). Poza tym, prawdziwy bezdomny, nie może się nadziwić, że piasek w wagonach jeździ to w jedną to w drugą stronę - oto prawdziwe dylematy prawdziwego bezdomnego!
Panie Bojczew, puknij się pan w czoło, albo odwiedź psychiatrę, bo toto w moim odczuciu jest totalną żenadą.
2007-04-18 23:53
Kolego Bolek. Z Twojej wypowiedzi wynika, że nie zadałeś sobie trudu aby wyjść z domu i obejrzeć spektakl, o którym piszesz że "jest żenadą". Ktoś jednak tą sztukę napisał, ktoś wyreżyserował, zagrał, stworzył scenografię i dźwięki. Przyznasz, że dużo łatwiej jest zasiąść na chwilę przed komputerkiem, odpalić Internet i wpisać kilka bzdetów o czymś o czym kompletnie nie ma się pojęcia a później wrócić do telewizora z poczuciem dobrze wykonanego obowiązku... No nie?
Przyznaję, nie znam się na teatrze, choć ostatnio staram się znaleźć czas i czasem coś obejrzeć w Gdańsku. W krótkim czasie obejrzałem kilka spektakli. Był wśród nich i taki, który będe wszystkim gorąco odradzał. Na spektakl "Orkiestra Titanic" zachęcam jednak każdego, bo każdy znajdzie tam kawałek siebie i swoich własnych przemyśleń. To nie jest - moim zdaniem - sztuka o bezdomnych. A nawet jeśli, to o "bezdomności" która każdego z nas dotyka. Nie będe się tez silił na recenzję, bo nie umiem tego robić. Po prostu... WARTO.
A takich "Bolków", co to wszystko wiedzą, choć nie widzieli, nie słuchajcie.
2007-04-19 22:55
i to całą sprawę wyjaśnia. Gdzie rodzi się absurd? Otóż właśnie na styku prostoty, beznadziei, ubóstwa i cywilizacji Europy Zachodniej - protoplasty i orędownika Wspólnoty Europejskiej. Czy Unia Europejska, której hymn słyszymy w przedstawieniu, potrafi w pełni ucywilizować narody wschodniej Europy? Czy rzeczywiście obdarzy je dobrobytem i odpowiednio wysokim poziomem egzystencji w skomplikowanym i pełnym sprzeczności świecie? Te pytania w natarczywy sposób płyną ze sceny, na której swoje role grają nie tylko aktorzy - sugestywnie i kreatywnie swoją partię odgrywa tu również muzyka, iluzja i absurd (motyw z "Gry w zabijanego" Ionesco) właśnie. W sztukę niezwykle umiejętnie i bardzo delikatnie wkomponowano motywy religijne - konfesyjne, a także nawiązano do wizyty apostolskiej papieża Jana Pawła II w Bułgarii. Doskonałą postać charakterystyczną stworzyła w tym bardzo interesującym spektaklu Małgorzata Oracz.
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.
Filmy
Autorką bestsellerowej powieści "Opowieść niewiernej" jest:
