Kontynuujemy dyskusję o drodze, jaką Trójmiasto powinno obrać w dążeniu do zdobycia miana Europejskiej Stolicy Kultury. Pomagają nam w tym ludzie świata kultury. Prezentujemy ich felietony poświęcone wizji Gdańska w 2016 roku. Dziś o swoim marzeniu o Metropoli Gdańskiej opowiada poetka oraz dyrektor Biura Prezydenta Miasta Gdańska ds. Kultury - Anna Czekanowicz.
Sen z 2009 rokuBez względu na to, co na temat "wróżenia z fusów", czyli snucia wizji przyszłości, myśleli i myślą Bell, Castells, Popper, Fukuyama, czy Stasiuk, należy jednak z wielkim prawdopodobieństwem założyć, że rok 2016 w Gdańsku się zdarzy...Nie było mnie w naszym mieście od sześciu lat. Pamiętam trudną wiosnę kryzysu finansowego roku 2009. Teraz też jest wiosna, tyle że siedem lat później. Kryzys został podobno zażegnany na zawsze. Jadę do mojego miasta, które od stycznia nosi prestiżowy tytuł Europejskiej Stolicy Kultury.
Siedzę w przedziale pierwszej klasy IC Warszawa - Gdańsk, który z prędkością 250 km na godzinę pokonuje przestrzeń. Mój asystent, potomek w prostej linii zrodzony z wyobraźni Philipa K.Dicka, dość monotonnie przedstawia esencję wszystkich materiałów medialnych, jakie zostały opublikowane na temat Gdańska w ostatnim roku. Czasami, kiedy przechodzi z relacji głosowej na relację filmową, występują zakłócenia, wywołane zapewne drganiami wagonu.
Sporo analiz na temat gdańskiego fenomenu, który zdecydował o przyznaniu tytułu. Gdańsk zwyciężył dzięki podjęciu niespotykanej dotąd w żadnym miejscu świata decyzji o utworzeniu
I Europejskiej Specjalnej Strefy Wolnej Kultury, mającej służyć prowadzeniu działalności kulturalnej na preferencyjnych warunkach.
Na mocy tej decyzji od 2011 roku do Gdańska zaczęła napływać niespotykana dotąd liczba inwestycji z dziedziny przemysłów okołokulturowych, zaś w wybudowanym na terenach
Młodego Miasta, nowej gdańskiej dzielnicy, usytuowanej na terenach byłej Stoczni Gdańskiej,
Europejskim Centrum Solidarności, rozpoczął działania międzynarodowy panel ekspertów opracowujących nowe regulacje mające doprowadzić do nieograniczonego dostępu do dóbr kultury.
Tylko w Gdańsku można, włączając się w działania liczącej kilka tysięcy osób grupy wolontariuszy, swobodnie korzystać ze wszystkich dostępnych na terenie Wolnej Strefy Kultury, produktów ludzkiego umysłu i wyobraźni. Niebagatelne znaczenie odegrała w tym dziele ofensywa organizacji pozarządowych zapoczątkowana już w 2008 roku pod hasłem
"Włącz się kulturalnie!" Dojeżdżamy. Dworzec Gdańsk Główny. Na peronach gazony pełne wiosennych bratków. Na wietrze łopoczą kolorowe flagi. Do tunelu, który poprowadzi nas ku Młodemu Miastu, zjeżdżamy ruchomych chodnikiem, kiedy dopada nas słodki miękki alt:
- Proszę państwa, za chwilę znajdziecie się w uznanej za najciekawszą w Europie, multimedialnej galerii sztuki współczesnej. To nie tunel kolejowy, to najgorętsze miejsce wymiany doświadczeń najmłodszych europejskich artystów. Koło Biblioteki Polskiej Akademii Nauk przystaję mimo woli, by choć przez moment posłuchać i popatrzeć na znakomitą wizualizację nagrania
Kantaty Adwentowej Freislicha.Dochodzimy do gmachu ECS, gdzie trwa nieustające budowanie pomnika solidarności - rośnie góra kamyków, którą mozolnie układają gdańszczanie i turyści pielgrzymujący tutaj z całego świata. Stajemy w kolejce, by także dorzucić swój kamyk.
Z pobliskiego nabrzeża taksówka wodna zabiera nas do twierdzy Wisłoujście, gdzie umiejscowione zostało
Centrum Wolontariuszy Europejskiej Stolicy Kultury. Wita nas kolorowy, wielojęzyczny tłum. Za chwilę staniemy się jego cząstką, za chwilę i my dołączymy do którejś z grup i zanurzymy się w życie tego jedynego, nieporównywalnego z żadnym innym miasta.
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
Filmy
