• Kino
  • Mapa
  • Ogłoszenia
  • Forum
  • Komunikacja
  • Raport

Rogacz Europy, czyli "Grzegorz Dyndała" w Teatrze Wybrzeże

Małgorzata Klamann
11 lipca 2011 (artykuł sprzed 12 lat) 
Polska (w osobie Grzegorza Dyndały, czyli Krzysztofa Matuszewskiego) znowu deptana jest przez możnych tego świata, z Angelą Merkel (Joanna Bogacka) na czele. Polska (w osobie Grzegorza Dyndały, czyli Krzysztofa Matuszewskiego) znowu deptana jest przez możnych tego świata, z Angelą Merkel (Joanna Bogacka) na czele.

Letnia premiera Teatru Wybrzeże to debiut młodego tajemniczego włoskiego reżysera o zawiłej biografii oraz zupełnie nowe i bardzo współczesne odczytanie komedii sprzed ponad 350 lat. Czy trafne?



Postaci z tekstu Moliera zasiadają za stołem wyjętym z posiedzeń unijnych. Bo reżyser czyta Moliera przez pryzmat Unii Europejskiej i polskiej prezydencji. Postaci z tekstu Moliera zasiadają za stołem wyjętym z posiedzeń unijnych. Bo reżyser czyta Moliera przez pryzmat Unii Europejskiej i polskiej prezydencji.
Grzegorz Dyndała składa uroczyste ślubowanie - nie mogło zabraknąć swojskich kaloszy i bujnych, sarmackich wąsów. Grzegorz Dyndała składa uroczyste ślubowanie - nie mogło zabraknąć swojskich kaloszy i bujnych, sarmackich wąsów.
Politycy, jak to politycy, chętnie rozdają uśmiechy i składają ręce do braw. Politycy, jak to politycy, chętnie rozdają uśmiechy i składają ręce do braw.
"Grzegorz Dyndała, czyli mąż pognębiony", jedna z późnych komedii Moliera, to opowieść o bogatym chłopie, który poślubia pannę wyższego stanu. Tytułowy Dyndała niedługo jednak cieszy się ze społecznego awansu, ponieważ jego małżonka wcale nie ma zamiaru podporządkować się przysiędze wierności. Nieszczęsny bohater nie dość, że przeżywa męki zazdrości, to jeszcze doznaje szeregu upokorzeń, próbując przyłapać żonę na gorącym uczynku - ta jednak rezolutnie zawsze wychodzi cało z opresji.

Klasyczna farsa posłużyła reżyserowi Martello Frangivetriemu jako pretekst do wystawienia uproszczonej satyry na Polskę i jej europejskich sąsiadów z okazji objęcia prezydencji w UE. Zabieg polega na ustawieniu unijnych i nie-unijnych partnerów w odpowiednich (i oczywistych) rolach: Polska jest tytułowym nieudacznikiem, który chce dobrze, ale i tak musi zgodzić się na łamanie własnych zasad. Niemcy i Francja jako arystokratyczni rodzice ukochanej córeczki, molierowscy państwo de Dupeck, padają na kolana przed Klitendroffem - Rosją (czyli kochankiem bezwstydnej Anieli - Europy) i depczą plecy pognębionego Dyndały. Aniela, żona Grzegorza i symboliczna Europa jest damą, której nie trzeba długo prosić, żeby ściągnęła majtki. W krzywym zwierciadle pojawia się jeszcze amerykański żołnierz - idiota oraz pokojówka Klaudyna, która w niczym nie ustępuje swej pani na polu miłosnych podbojów.

Na tym można by w zasadzie zakończyć recenzję "Grzegorza Dyndały", bo w spektaklu nic więcej się nie wydarzy. Nie będzie ani "pełnokrwistej tragedii" ani nawet pół-krwi farsy. Bo stylizowanie pani de Dupeck (Joanny Bogackiej) na Angelę Merkel oraz bardziej niż polskie kalosze i sumiasty wąs Grzegorza Dyndały (Krzysztof Matuszewski) bardziej irytują niż śmieszą. Klasyczne farsowe zagranie, czyli komedia pomyłek spotykających się ciemną nocą kochanków, która zgrabnie przechodzi w parodię "Jeziora Łabędziego", to jeszcze za mało, by mówić o komedii.

Z kolei wspólne recytowanie wersetów Traktatu Lizbońskiego to też niewiele, by snuć daleko idące refleksje na temat Unii Europejskiej. Bo i owszem, "wzrost gospodarczy oraz stabilność cen, społeczna gospodarka rynkowa o wysokiej konkurencyjności zmierzająca do pełnego zatrudnienia i postępu społecznego oraz wysoki poziom ochrony i poprawy jakości środowiska naturalnego" to slogany, ale na takich sloganach opiera się cała polityka świata.

Zastanawiać by się można, dlaczego w ciągu ostatnich 30 lat zaledwie raz wystawiono "Grzegorza Dyndałę" na scenie w Polsce. Czy naprawdę nie doceniano potencjału komediowego "Męża pognębionego"? Albo kim jest tajemniczy cudzoziemski reżyser, który rzekomo debiutuje w Teatrze Wybrzeże? Martello Frangivetri (z włoskiego: młotek do rozbicia szyby w razie niebezpieczeństwa), który mówi otwarcie o śmierci teatru, stworzył wokół swojej osoby znacznie ciekawszy performance, niż nijaka farsa polityczna powielająca narodowe (i europejskie, ma się rozumieć) stereotypy. I rzeczywiście medialna otoczka spektaklu zakrawa na świetny żart, jednak próżno go szukać w wydarzeniach na scenie.

"Grzegorz Dyndała" ma drwić z wszelkich wartości, ale robi to całkiem poprawnie, prawie że grzecznie. Intrygująca układanka niespójnych elementów: bo i klasyka w wydaniu molierowskim, i obiecywany performance; współczesna scena polityczna kontra sztuka o miłości, zazdrości i zdradzie - okazuje się nieskomplikowanym przedstawieniem otwieranym najprostszym wytrychem.

Warto jeszcze wspomnieć o grze aktorskiej, bo nie można zarzucić niczego ekipie Wybrzeża: Krzysztofowi Matuszewskiemu, Joannie Bogackiej, Annie Kociarz, Krzysztofowi Gordonowi, Jerzemu Gorzko, Cezaremu RybińskiemuWandzie Skorny. Wszyscy grają z oddaniem i komediowym zacięciem. Scenografia stworzona przez Marcina Chlandę dopełnia rodzajowy portret rodaków. To biało-czerwony płot, stół konferencyjny, za którym rozpościera się pole słomianych snopków z plastikowym bocianem.

Trudno wróżyć gdańskiemu "Grzegorzowi Dyndale" karierę o wiele dłuższą niż polska prezydencja w Unii Europejskiej. Ale być może taka jego rola - letniego przerywnika w nieustającej debacie o tym, że być w Unii jest i źle, i niedobrze. A nie być w Unii jeszcze gorzej. "Sam tego chciałeś, Grzegorzu Dyndało"?
Małgorzata Klamann

Miejsca

Spektakle

Opinie (18)

  • Hej (2)

    Ja tam na premiery nie chodzę, poczekam aż będzie dvd w gazecie za 3 zł.

    • 2 7

    • (1)

      Nie wiem, przedwczoraj byłem za darmo - spóźniłem się i miejsc siedzących zabrakło - pół tysiąca gości na premierze w Pruszczu Gdańskim było!

      • 1 0

      • Tym większy wstyd!

        • 0 1

  • Zamiast zagrać Moliera tak jak przystało i według autora

    ...znowu awangardowe brednie a oczywiscie " uwspółcześnione " jak to ciągle w Wybrzeżu ostatnimi czasy robią .Omijajcie ten teatr z daleka ,poziom zero.

    • 11 6

  • (1)

    Byłam, bardzo średnie, niestety

    • 9 2

    • bardzo pochlebny komentarz... do bycia średnim mu brakuje ze 100 miliardów poziomów. D N O.

      • 0 0

  • Weźcie na warsztat teraz" Romeo i Julię " Szekspira

    Julię uwspólcześnić na Merkel ,Romeo na Putina ,a akcja niech się dzieje na konferencj o dziurze ozonowej w Dawos . Teatrze Wybrzeże- dokad zmierzasz ?

    • 6 1

  • jak w żydowskim kawale

    Lejdys i dżentelmeni, prosiemy o wyrozumiałość, to nie aktorzy napisali to g...

    • 6 1

  • widzialem w Pruszczu Gdanskim na scenie letniej (3)

    znakomita, acz przerazajaco prawdziwa rola Polski i NAS Polakow w Europie

    • 2 4

    • (2)

      Znaczy Molier przewidział że Polska wstapi do NATO i Unii i napisał o nas sztukę !
      Człowieku zmądrzej !

      • 1 3

      • obudz sie i pomysl troche :) hahaha (1)

        • 1 2

        • Ty takźe sie obudź, niech ci nie wciskają kitu że to satyra na Polskę i Polaków.To chała z pseudo -dętym drugim dnem.....

          • 3 0

  • To nie żadne g... ,tylko reżyser zrobił z arcydzieła Moliera debilny gniot

    • 7 0

  • smutek ogarnia

    swietna sztuka, w tytulowej roli, zamiast nazwiska Dyndala, powinno byc Prezydent Wacpan Polski, swietnie przedstawiona rola Polski w Europie gdzie Niemcy, Francja, Rosja, robia z nas totalnego idiote, jak chca pogrywaja, a my ich za wszystko przepraszamy......, przyklad: dzisiaj sie w pas uginamy przed Jedwabnem (czyli wiadomo przed kim), a jutro, pewnie nam wmowia ze to my wybudowalismy pewien kompleks budowlany w Oswiecimiu....i tez przeprosimy, dobra sztuka!!!!!!
    warto obejrzec

    • 5 7

  • Nie rozumiem negatywnej opinii recenzentki (1)

    Mnie i osobom mi towarzyszącym przedstawienie się podobało. Bardzo aktualne i niestety prawdziwe.

    • 1 9

    • ja rozumiem

      ale uważam, że jest zdecydowanie zbyt lekka - to beznadziejnie żenująca bździna. Miałka intelektualnie wydmuszka, grająca na stereotypach. Jedyne co tu jest udane, to wyśmianie naszych narodowych kompleksów, ale jeśli ktoś odbiera to w stosunku jeden do jednego jak jona, to niestety nawet to nie działa. Długo do tego teatru nie wrócę.

      • 4 0

  • Brawo

    Bardzo podobał mi się spektakl. Pomysł reżysera jest świetny. Szczególnie wyraziste symbole, gesty , słowa, które odczytać może przeciętny odbiorca. Aktorzy byli wspaniali.
    No i ta rycząca krowa w tle...
    Brawo!

    • 0 5

1

alert Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.

Wydarzenia

Pobożni i cnotliwi. Dawni gdańszczanie w zwierciadle sztuki (1 opinia)

(1 opinia)
20 zł
spotkanie, wystawa, warsztaty

Kultura ludowa Pomorza Gdańskiego

wystawa

Wystawa "Kajko, Kokosz i inni"

wystawa

Sprawdź się

Sprawdź się

Na Darze Pomorza można było zobaczyć spektakl:

 

Najczęściej czytane