Opuszczona zajezdnia tramwajowa, zniszczona jednostka wojskowa czy nastawnia we Wrzeszczu - to tylko kilka z miejsc, które na fotografiach uwiecznił Piotr Wittman. Jego wystawę ukazującą zapomniane lub nieistniejące już miejsca w Gdańsku można oglądać od czwartku w Ratuszu Staromiejskim.
Miejsca czasem w środku miasta, a zupełnie niezauważone, zarośnięte roślinnością, zrujnowane czy zapomniane. Ślady wydarzeń historycznych, które powoli znikają, bo te przestrzenie czy budynki stopniowo są usuwane z mapy miasta, a zastępują je nowe budowle. Właśnie tym zapomnianym obszarom swojego
bloga poświęcił
Piotr Wittman. Umieszcza w nim fotografie i eseje poświęcone miejscom, które przeciętnemu mieszkańcowi Gdańska nie są znane.
-
Wszystko zaczęło się od rozmów z babcią - opowiada fotograf. -
Razem z nią oglądałem rodzinne albumy i wysłuchiwałem opowieści często głęboko osadzonych w historii miasta. Potem pomyślałem, że w Gdańsku są przecież inni ludzie, którzy znają równie interesujące historie.
Opowieści rozmówców Wittmana wiązały się z miejscami, które uwieczniał na fotografiach. Łącznie fotograf zarejestrował ponad 30 godzin nagrań.
-
Każda z nich jest opowieścią o miejscach, które wcześniej lub później fotografowałem - wyjaśnia. -
Czasem było to opowieści o wyprawach do sklepu czy na spotkania Hitlerjugend.Uzupełniają je zdjęcia, na których widnieje szyld reklamowy albo oznaczenie na ścianie informujące o młodzieżowej organizacji nazistów.
Zebrane prace pokazują miejsca, które albo właśnie znikają z powierzchni miasta albo już całkowicie nie istnieją. -
Jest na nich ulica Łąkowa, którą czeka rewitalizacja i z której znikną niedługo resztki torów tramwajowych. Zniknęły Zakłady Graficzne na ulicy Tandeta. Zajezdnia tramwajowa w centrum Oliwy została ogrodzona i zamknięta tuż po mojej wizycie, bo to miejsce cały czas groziło zawaleniem - opowiada Wittman.
Są jednak budynki, które mają szansę na przetrwanie. Tak jest w przypadku bardzo nietypowo skonstruowanej nastawni kolejowej we Wrzeszczu. Choć na całym świecie istnieją tylko dwie takie konstrukcje, nie można jej wpisać na listę zabytków przez to że jest własnością PKP.
- Mam nadzieję, ze to się zmieni - mówi Wittman.
Swoich rozmówców fotograf znajdywał pocztą pantoflową. Bywało, że ci długo przekonywali się do fotografa.
-
Opowieść autentycznego świadka jest zawsze bardziej poruszająca niż suche fakty z podręcznika. Jedna z moich rozmówczyń opowiadała o tym, jak w jej gdańskim mieszkaniu, tuż za ścianą siedzieli pijani radzieccy żołnierze i przez kilka dni gwałcili kobiety. W tym momencie 60 tysięcy gwałtów, jakich dokonano wtedy w Gdańsku przestaje być już statystyką - opowiada Wittman.
Ogromnym atutem wystawy jest umiejętne połączenie historii miasta z historiami ludzi, które przecież się zazębiają. W zapomniane przestrzenie i opuszczone krajobrazy wkrada się ludzki pierwiastek przemycany dzięki historiom bohaterów wywiadów fotografa, którzy w tych miejscach żyli i wykonywali codzienne, nawet najbardziej błahe zajęcia.
-
Miasto bez ludzi przecież nie istnieje, to oni tworzą jego tożsamość - mówi fotograf. Dzięki zdjęciom na wystawie "Requiem" możemy spróbować zobaczyć jak ona wygląda - niedługo to będą jedyne pamiątki zapomnianych części Gdańska.
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
Filmy
