TR WARSZAWA
Puppenhaus. Kuracja
Magda Fertacz
Premiera: 6 kwietnia 2017
Punktem wyjścia do poszukiwań jest sztuka serbskiego dramatopisarza Djordje Lebovića Lalka z łóżka nr 21, dotykająca moralnej oceny kobiet - więźniarek Auschwitz, które pracowały jako prostytutki w obozowym domu publicznym. Materiałem do scenariusza są m.in. losy Marii Malickiej, wybitnej przedwojennej aktorki warszawskiej, dla której zbudowano scenę przy Marszałkowskiej 8. Artystkę, oskarżoną o kolaborację z Niemcami podczas okupacji, po wojnie objęto zakazem występowania w Warszawie. Inspiracją dla spektaklu jest również postać Arletty, właściwie Léonie Bathiat, słynnej aktorki francuskiego kina i teatru lat 30. i 40., w czasie wojny utrzymującej bliskie relacje z Niemcami, po wojnie skazanej na więzienie, a następnie kontynuującej karierę narodowej gwiazdy, historia Deutsches Filmtheater, działającego w budynku Teatru Rozmaitości podczas okupacji, oraz historia Mon Café, kawiarni mieszczącej się przed i w trakcie II wojny światowej w Alejach Jerozolimskich, będącej popularnym miejscem spotkań warszawskiego środowiska homoseksualnego.
Konstruując teatralną fantazję na temat wojennej historii, twórcy zadają szereg pytań dotyczących stygmatyzacji, karania i oceny ludzi, którzy z różnych powodów podczas okupacji uciekali od heroizmu, obowiązku walki oraz poświęcenia życia dla ojczyzny. W jaki sposób konstruowana jest pamięć historyczna i moralna ocena postaw z przeszłości? Jakie są granice interpretacji i fantazjowania na temat historii, w którą wpisane są trauma i heroizm? Jak wyleczyć zbiorową pamięć?
Reżyseria: Jędrzej Piaskowski
Scenografia, reżyseria świateł: Aleksandr Prowaliński
Wideo: Marta Nawrot
Kostiumy: Hanka Podraza
Muzyka: Jan Tomza - Osiecki
Choreografia: Mikołaj Karczewski
Występują: Justyna Wasilewska, Agnieszka Żulewska, Lech Łotocki, Sebastian Pawlak
-----
"W "Puppenhaus. Kuracji" świat nie jest czarno-biały. Nie jest też biało - czerwony. Bywa różowy - może nawet tęczowy. Niech będzie taki, jaki chce, bo prywatne i historyczne narracje, w obowiązującym układzie politycznym podlegające postępującej cenzurze, zostają w spektaklu Piaskowskiego i Fertacz uwolnione.", Anka Herbut, Dwutygodnik.com
"Makabryczno - komiczna rewia o traumie. (...) Spektakl Piaskowskiego działa tym skuteczniej, im bardziej pracuje na fantazji, a nie na bezpośrednich odniesieniach do historycznych sytuacji.", Witold Mrozek, "Gazeta Wyborcza"
Puppenhaus. Kuracja
Magda Fertacz
Premiera: 6 kwietnia 2017
Punktem wyjścia do poszukiwań jest sztuka serbskiego dramatopisarza Djordje Lebovića Lalka z łóżka nr 21, dotykająca moralnej oceny kobiet - więźniarek Auschwitz, które pracowały jako prostytutki w obozowym domu publicznym. Materiałem do scenariusza są m.in. losy Marii Malickiej, wybitnej przedwojennej aktorki warszawskiej, dla której zbudowano scenę przy Marszałkowskiej 8. Artystkę, oskarżoną o kolaborację z Niemcami podczas okupacji, po wojnie objęto zakazem występowania w Warszawie. Inspiracją dla spektaklu jest również postać Arletty, właściwie Léonie Bathiat, słynnej aktorki francuskiego kina i teatru lat 30. i 40., w czasie wojny utrzymującej bliskie relacje z Niemcami, po wojnie skazanej na więzienie, a następnie kontynuującej karierę narodowej gwiazdy, historia Deutsches Filmtheater, działającego w budynku Teatru Rozmaitości podczas okupacji, oraz historia Mon Café, kawiarni mieszczącej się przed i w trakcie II wojny światowej w Alejach Jerozolimskich, będącej popularnym miejscem spotkań warszawskiego środowiska homoseksualnego.
Konstruując teatralną fantazję na temat wojennej historii, twórcy zadają szereg pytań dotyczących stygmatyzacji, karania i oceny ludzi, którzy z różnych powodów podczas okupacji uciekali od heroizmu, obowiązku walki oraz poświęcenia życia dla ojczyzny. W jaki sposób konstruowana jest pamięć historyczna i moralna ocena postaw z przeszłości? Jakie są granice interpretacji i fantazjowania na temat historii, w którą wpisane są trauma i heroizm? Jak wyleczyć zbiorową pamięć?
Reżyseria: Jędrzej Piaskowski
Scenografia, reżyseria świateł: Aleksandr Prowaliński
Wideo: Marta Nawrot
Kostiumy: Hanka Podraza
Muzyka: Jan Tomza - Osiecki
Choreografia: Mikołaj Karczewski
Występują: Justyna Wasilewska, Agnieszka Żulewska, Lech Łotocki, Sebastian Pawlak
-----
"W "Puppenhaus. Kuracji" świat nie jest czarno-biały. Nie jest też biało - czerwony. Bywa różowy - może nawet tęczowy. Niech będzie taki, jaki chce, bo prywatne i historyczne narracje, w obowiązującym układzie politycznym podlegające postępującej cenzurze, zostają w spektaklu Piaskowskiego i Fertacz uwolnione.", Anka Herbut, Dwutygodnik.com
"Makabryczno - komiczna rewia o traumie. (...) Spektakl Piaskowskiego działa tym skuteczniej, im bardziej pracuje na fantazji, a nie na bezpośrednich odniesieniach do historycznych sytuacji.", Witold Mrozek, "Gazeta Wyborcza"
