Pomysłowe mebelki z gąbki
Spektakl dyplomowy studentów Wydziału Aktorskiego PWSFTViT w Łodzi
POMYSŁOWE MEBELKI Z GĄBKI opowiadają o zdegradowanej społeczności, która traci wiązania i wewnętrzną strukturę. Ludzie nie szanują siebie nawzajem. To spektakl o zbydlęceniu, zidioceniu, które nas wszystkich dotyka, a jednocześnie o tęsknocie za wartościami, które uległy erozji, a których brak powoduje, że jesteśmy w poważnych tarapatach - nie mamy się do czego odnieść, nie mamy możliwości ratunku - mówi Mariusz Grzegorzek, reżyser spektaklu. Wtóruje mu Karol Nowiński, student IV roku Wydziału Aktorskiego - Razem jesteśmy tylko na niby - w wirtualnych grupach na portalach społecznościowych. W spektaklu pokażemy społeczność huculską, która potrafiła zachwycać się sobą, naturą; dla której ważna była jakaś wyższa siła, wyższy porządek. Chcielibyśmy, by ludzie, którzy przyjdą do Teatru się nad tym zastanowili - że warto być razem, ale razem TAK NAPRAWDĘ.
"To gęsta, pulsująca, kolażowa struktura. Dwadzieścia różnych scen. Całość paranoiczna, w poetyce dadaistów, kabareto-horroro-wieczór poetycki. Jest tu groteska, jest poczucie humoru, coś żałosnego, coś poetyckiego i pięknego. [...] A skąd wzięły się POMYSŁOWE MEBELKI Z GĄBKI? - Poczuliśmy rodzaj frustracji życiem społeczno-politycznym, frustracji Polakami jako narodem, którego jesteśmy przecież częścią. Ta frustracja potrzebowała jakiegoś ujścia - jest nim ten spektakl" - mówi reżyser spektaklu.
Reżyseria, dramaturgia, scenografia: Mariusz Grzegorzek
Kostiumy: Tomasz Armada
Opieka muzyczna: Leszek Kołodziejski
Opieka wokalna: Izabela Połońska
Opieka choreograficzna: Mateusz Rzeźniczak
Występują: Izabela Dudziak, Mateusz Grodecki, Faustyna Kazimierska, Karol Nowiński, Piotr Pacek, Anna Paliga, Zuzanna Puławska, Robert Ratuszny, Aleksandra Skraba, Michał Surosz, Ksenia Tchórzko, Filip Warot, Elżbieta Zajko
Spektakl dyplomowy studentów Wydziału Aktorskiego PWSFTViT w Łodzi
POMYSŁOWE MEBELKI Z GĄBKI opowiadają o zdegradowanej społeczności, która traci wiązania i wewnętrzną strukturę. Ludzie nie szanują siebie nawzajem. To spektakl o zbydlęceniu, zidioceniu, które nas wszystkich dotyka, a jednocześnie o tęsknocie za wartościami, które uległy erozji, a których brak powoduje, że jesteśmy w poważnych tarapatach - nie mamy się do czego odnieść, nie mamy możliwości ratunku - mówi Mariusz Grzegorzek, reżyser spektaklu. Wtóruje mu Karol Nowiński, student IV roku Wydziału Aktorskiego - Razem jesteśmy tylko na niby - w wirtualnych grupach na portalach społecznościowych. W spektaklu pokażemy społeczność huculską, która potrafiła zachwycać się sobą, naturą; dla której ważna była jakaś wyższa siła, wyższy porządek. Chcielibyśmy, by ludzie, którzy przyjdą do Teatru się nad tym zastanowili - że warto być razem, ale razem TAK NAPRAWDĘ.
"To gęsta, pulsująca, kolażowa struktura. Dwadzieścia różnych scen. Całość paranoiczna, w poetyce dadaistów, kabareto-horroro-wieczór poetycki. Jest tu groteska, jest poczucie humoru, coś żałosnego, coś poetyckiego i pięknego. [...] A skąd wzięły się POMYSŁOWE MEBELKI Z GĄBKI? - Poczuliśmy rodzaj frustracji życiem społeczno-politycznym, frustracji Polakami jako narodem, którego jesteśmy przecież częścią. Ta frustracja potrzebowała jakiegoś ujścia - jest nim ten spektakl" - mówi reżyser spektaklu.
Reżyseria, dramaturgia, scenografia: Mariusz Grzegorzek
Kostiumy: Tomasz Armada
Opieka muzyczna: Leszek Kołodziejski
Opieka wokalna: Izabela Połońska
Opieka choreograficzna: Mateusz Rzeźniczak
Występują: Izabela Dudziak, Mateusz Grodecki, Faustyna Kazimierska, Karol Nowiński, Piotr Pacek, Anna Paliga, Zuzanna Puławska, Robert Ratuszny, Aleksandra Skraba, Michał Surosz, Ksenia Tchórzko, Filip Warot, Elżbieta Zajko
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
