Placebo Nowi Bogowie

Instytut Cybernetyki Sztuki i Galeria Spiż 7 w Gdańsku Osowie, ul. Komandorska 26,
budynek A
koncert muzyki improwizowanej oraz performans/steerage
czas trwania wystawy / opening hours: 2122 maja,
niedziela - poniedziałek / sundaymonday,
godz. 17:00 - 20:00

muzyka alternatywna - koncerty w Trójmieście

Organizacja / Organisation: Fundacja Tysiąc Najjaśniejszych Słońc / TNS
Kurator, koncepcja / Curator, conception: dr Marek Rogulski
Współpraca kuratorska / Curators, cooperation: prof. Ryszard Ługowski, dr Mateusz Pęk Współpraca / partnerzy / Cooperation: ASP Gdańsk, CSW Łaźnia, Galeria XX1, Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi / AHE Łódź
Redakcja / Redaction: Marek Rogulski,
Fundacja Tysiąc Najjaśniejszych Słońc / TNS All rights reserved
Patronage: CSW Łaźnia, Polski Instytut Studiów nad Sztuką Świata, Sztuka i Krytyka
Wystawę dofinansowano ze środków Miasta Gdańska
The exhibition was co-financed from the budget of the City of Gdańsk

ARTYŚCI / ARTISTS:

BUDYNEK A:
MARCIN BOŻEK, EWA CHEŁMECKA, FAUSTYN CHEŁMECKI, MAGDALENA DRAWSKA, ANDRZEJ DUDEK-DÜRER, TOMASZ GADECKI, DOROTA GRUBBA + MI MIAESTAS, ŁUKASZ JELENIEWSKI, JOANNA E. KABALA, KAROLINA KOCIOŁKOWSKA, KAMIL KOCUREK, MARIA KRUPA, KLAUDIA LUBSZCZYK, RYSZARD ŁUGOWSKI, ŁUKASZ ŁOWIEC WYGOŃSKI + HELENA MAKRENEK, KATARZYNA ŁUKASIK, ANDRZEJ MIASTKOWSKI (EGON FIETKE), MILENA MRZYGŁODZKA, MAGDALENA PELA, MATEUSZ PĘK, SZYMON POPIELEC, MAREK ROGULSKI, IWONA TEODORCZUK-MOŻDZYŃSKA, MIŁOSZ THIEDE, MONIKA ZAWADZKA

BUDYNEK B:
ANDRZEJ AWSIEJ, ANDRZEJ DUDEK-DÜRER, ROBERT KAJA, HENRYK KUŚ, PIOTR LUTYŃSKI, MAGDALENA PELA, MAREK ROGULSKI

PLACEBO - NOWI BOGOWIE

W ramach wystawy chcemy spojrzeć na problem sztuki (oraz związanej z nią refleksji teoretycznej) poprzez fenomen Placebo. W przypadku zażycia Placebo, chory nie wie, że to, co zastosowano, nie jest prawdziwym leczeniem i nie posiada rzeczywistych leczniczych właściwości ale cechy Placebo takie jak jego wygląd, zapach, smak, konsystencja, wydają się takie same, jak leku używanego w rzeczywistej terapii.

Różne dziedziny sztuki mają różne genealogie. Budowanie czegoś w nowej konfiguracji, to jest coś czego nie spodziewamy się znaleźć w naturze ani w zastanym środowisku kulturowym. To także problem limitowania informacji, która może być skutecznie przyswojona przez odbiorcę sztuki. Oddziaływanie Placebo może wydawać się tym bardziej zaskakujące gdy przynosi rezultaty w sytuacji, w której prawdziwe przyczyny, motywacje i punkty odniesienia pozostają nie do końca rozpoznane.

Aby treść idei stała się częścią rzeczywistości społecznej konieczne jest podejmowanie ukierunkowanych wysiłków. Formowane są wówczas różne cele społeczne a pragnienie aby owe cele zostały urzeczywistnione wymaga afirmatywnej postawy względem zakładanych celów. (Bez postaw tego rodzaju nie byłoby celów a tylko same idee.) Proces inwestycji energii w działanie lub wyobrażenie, które zaspokaja owe pragnienia polega na dokonywaniu wyborów. Mogą one być uzasadnione potrzebami, koniecznościami lub też być po prostu motywowane chęcią poznania świata.

Współczesny świat masowej produkcji artystycznej oraz niepewność kontekstu społeczno-politycznego na świecie wymaga nowych zasobów teorii artystycznej, nowych rodzajów umocowania społecznego, być może refleksji zorganizowanej wokół idei nadwartościowych oraz języka (pojęć). Porozumiewamy się aby możliwie precyzyjnie móc mówić o czymś i na jakiś temat. Sprawczość zawsze jest relatywna nigdy nie ma pełnej; jest w kontekście [Dan Davis].

Nawet w dobie AI potrzebny jest kapitał intelektualny, wiedza, doświadczenie, innowacja i talent przewidywania gdyż luki w wiedzy zawsze będą większe niż technologiczny postęp. Konieczne są więc inwestycje w nowe sposoby postrzegania. Jak zauważa Michio Kaku: śmierć jednej cywilizacji powoduje narodziny kolejnej. Rozumiemy naturę poprzez technologie i to określa przyszły kierunek rozwoju. Jednak granice ludzkiej wyobraźni wydają się być takie same jak w starożytności. Łatwiej jest wytworzyć nowy komputer niż zmienić oprogramowanie Religie i ideologie można postrzegać jako systemy operacyjne społeczeństw, ukierunkowujące aktywność i badania dotyczące obszaru ludzkiej psyche. Niegdysiejsze koncepcje bogów, (Apollo, Merkury) dziś często wyrażają się poprzez adekwatne do nich technologie. Subiektywny świat fantazji (wyobraźni świata), aktualnie wydaje się być określany głównie poprzez potrzeby związane z dziedzinami medycyny, technologii, kosmosu.

Dylemat bogów to zarazem dylemat koncepcji centralistycznej lub (i) pluralistycznej. To refleksja dotycząca rzeczywistości w której dostrzec można zarówno wszechobecne wzorce kontroli jak i potrzebę znalezienia schronienia w efekcie zażycia placebo.

Marek Rogulski
ICS / TNS / AHE