Koncert piosenek Agnieszki Osieckiej - Margita Ślizowska & Marcin Kołaczkowski
Margita Ślizowska & Marcin Kołaczkowski - laureaci Nagród Publiczności konkursu "Pamiętajmy o Osieckiej" w latach 2001-2002 - z towarzyszeniem Urszuli Borkowskiej - piano.
Kameralny, pełen ciepła i wzruszającej nostalgii, ale i niepozbawiony subtelnego humor spektakl złożony z fragmentów książek i kilkunastu piosenek Agnieszki Osieckiej. Młodzi twórcy, od lat zafascynowani tekstami największej polskiej poetki piosenki "skomponowali" przedstawienie zarówno o miłości i potrzebie kochania, o przyjaźni i pragnieniu szczęścia, jak i o rozterkach egzystencjalnych, wynikających z trudu codziennego bytowania. Przedstawienie jest ich autorską i czysto subiektywną wizją, dziś już legendarnej artystki.
Jak mówią: To dla nas niezwykle barwna i dwubiegunowa postać. Popadała ze skrajności w skrajność i taką też chcieliśmy ją pokazać. Smutną, melancholijną z jednej strony, a z drugiej dowcipną i czerpiącą z życia pełnymi garściami.
"Trzeba odwagi, by porwać się na nowe interpretacje tekstów od dawna słuchanych w perfekcyjnych wykonaniach Maryli Rodowicz czy zespołu Skaldowie. Poczynania młodych artystów śledziłem zrazu z niepokojem, jednak szybko okazało się, że ich wersje wytrzymują porównanie z oryginałami. I choć można się w nich doszukiwać brzmień charakterystycznych dla pierwotnych wykonań, bliższe były zamierzonej stylizacji niż świadomemu naśladownictwu", Rzeczpospolita.
poezja śpiewana - koncerty w Trójmieście
Margita Ślizowska & Marcin Kołaczkowski - laureaci Nagród Publiczności konkursu "Pamiętajmy o Osieckiej" w latach 2001-2002 - z towarzyszeniem Urszuli Borkowskiej - piano.
Kameralny, pełen ciepła i wzruszającej nostalgii, ale i niepozbawiony subtelnego humor spektakl złożony z fragmentów książek i kilkunastu piosenek Agnieszki Osieckiej. Młodzi twórcy, od lat zafascynowani tekstami największej polskiej poetki piosenki "skomponowali" przedstawienie zarówno o miłości i potrzebie kochania, o przyjaźni i pragnieniu szczęścia, jak i o rozterkach egzystencjalnych, wynikających z trudu codziennego bytowania. Przedstawienie jest ich autorską i czysto subiektywną wizją, dziś już legendarnej artystki.
Jak mówią: To dla nas niezwykle barwna i dwubiegunowa postać. Popadała ze skrajności w skrajność i taką też chcieliśmy ją pokazać. Smutną, melancholijną z jednej strony, a z drugiej dowcipną i czerpiącą z życia pełnymi garściami.
"Trzeba odwagi, by porwać się na nowe interpretacje tekstów od dawna słuchanych w perfekcyjnych wykonaniach Maryli Rodowicz czy zespołu Skaldowie. Poczynania młodych artystów śledziłem zrazu z niepokojem, jednak szybko okazało się, że ich wersje wytrzymują porównanie z oryginałami. I choć można się w nich doszukiwać brzmień charakterystycznych dla pierwotnych wykonań, bliższe były zamierzonej stylizacji niż świadomemu naśladownictwu", Rzeczpospolita.
Filmy