Nomadka
Nomadka to projekt performatywny o kobietach i ich wewnętrznej oraz zewnętrznej emigracji.
Osią projektu są historie kobiet, które jak nomadowie, przeżyły większość swojego życia w ruchu i swoistym odosobnieniu, bez stałego miejsca zamieszkania, bez poczucia zakorzenienia. Odkrywając przed światem trudną prawdę o sobie, kobiety te odzyskują swoją godność i rodzą się na nowo. Celem projektu jest podjęcie dyskusji na temat wygnania oraz zwrócenie uwagi na niezwykłe bogactwo kryjące się w tym, co potocznie określa się mianem "inności" i co często ulega stygmatyzacji. Nomadka to powrót do siebie i do świata. Na poziomie teoretycznym, projekt odnosi się również do koncepcji płynności ludzkiej tożsamości sformułowanej przez Rosi Braidotti (koncepcja "nomadycznego podmiotu").
Koncept, reżyseria: Katarzyna Pastuszak
Ruch: Katarzyna Pastuszak, Dorota Androsz (aktorka Teatru Wybrzeże)
Konsultacje: Dorota Androsz, Aleksandra Śliwińska, Agnieszka Kamińska, Anna Kalwajtys |
Teksty: Barbara Szamotulska, Louise Fontain, Barbara Wojciechowska, Katarzyna Pastuszak | Video: Katarzyna Pastuszak, Louise Fontain, Tobias Prytz, Gea Johanne Prytz
Muzyka: Krzysztof Topolski aka Arszyn, Agnieszka Kamińska
Wykonanie: Louise Fontain, Dorota Androsz, Barbara Szamotulska, Katarzyna Pastuszak, Anna Kalwajtys, Aleksandra Śliwińska, Agnieszka Kamińska, Nel Melon
Projekt realizowany jest w ramach Stypendium Kulturalnego Miasta Gdańsk. Realizacja projektu była możliwa także dzięki pomocy Klubu Żak oraz dzięki projektowi "Corners of Europe" i życzliwości takich osób jak Louise Fontain, Hege Dalen, Chris Torch.
-----
Louise Fontain (Grenlandia | Norwegia) - artystka, animatorka kultury, ambasadorka tradycyjnej kultury grenlandzkiej i kultury samów. Specjalizuje się w storytellingu i grze na tradycyjnych Nordyckich bębnach, fotografka. Ukończyła szkołę plastyczną w Kopenhadze oraz studia w zakresie nowych mediów. Wielokrotna stypendystka instytucji kulturalnych takich jak Kongelig Grønlandsk kulturfond, Dansk Grønlands kulturfond, Bikuben fonden. Występowała na wielu lokalnych festiwalach w Norwegii (między innymi: Galleria Mosjoen, Villkvinneseminar, WildWinterfestival), a także w galeriach w Kopenhadze, wioskach Grenlandii, Norwegii, Danii.
Dorota Androsz - absolwentka PWST w Krakowie, Wydział Zamiejscowy we Wrocławiu. Od 2004 do 2006 aktorka Teatru Polskiego im. Hieronima Konieczki w Bydgoszczy. Od 2007 roku aktorka Teatru Wybrzeże. Laureatka nagrody imienia Hieronima Konieczki i nagrody Radia Pik.
Katarzyna Pastuszak - tancerka, teatrolog, tłumacz, doktor nauk humanistycznych, prezes Stowarzyszenia Amareya Art; od 2003 kieruje Teatrem Amareya, jest także kuratorem Gdańskiego Festiwalu Tańca (Klub Żak). Ukończyła Skandynawistykę (UG) i Wiedzę o Teatrze (Akademia Teatralna, Warszawa) oraz Filologiczne Studium Doktoranckie UG (tytuł doktoratu "Ankoku buto Hijikaty Tatsumiego - teatr ciała-w-kryzysie", 2010). Członek CID (International Dance Council), Polskiego Towarzystwa Kulturoznawczego, Rady Kultury Prezydenta Miasta Gdańska. Uczestniczka europejskiego projektu Corners 2011 - 2012 (Intercult, Sztokholm). W 2010 wraz z Teatrem Amareya Gdańską Szkołę Butoh działającą przy Klubie Winda - Gdański Archipelag Kultury, gdzie z Amareya prowadzi warsztaty i wykłady dotyczące buto. Prowadzi gościnne wykłady i warsztaty także na UG, ASP-Gdańsk (kurs dydaktyczny w Pracowni Projektowania Wnętrz Miejskich pod kierunkiem prof. Jacka Dominiczaka) oraz w Polsce i za granicą. Występowała we wszystkich grupowych produkcjach Teatru Amareya oraz w projektach z twórcami zagranicznymi. W lutym 2011 razem z Teatrem Amareya występowała na scenie Morishita Studio - Tokio, w ramach projektu Dream Regime Project organizowanego przez Gekidan Kaitaisha. Reżyseruje również projekty teatralne z osobami niepełnosprawnymi i niewidomymi. Prowadziła warsztaty m.in. w Polsce, Norwegii, Rosji.
Anna Kalwajtys - artystka performans. Absolwentka Wydziału Rzeźby na Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku oraz Wydziału Intermediów na Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu. Od 2012 doktorantka ASP w Gdańsku. Odbyła staż na Akademii Sztuk Pięknych w Zagrzebiu na Wydziale Filmu i Animacji. Artystka brała udział w wielu festiwalach sztuki performans w Polsce i za granicą. Jej twórczość nakierowana jest przede wszystkim na sztukę efemeryczną. Ponadto zajmuje się performance, video-performance, jak również tworzy w obszarze obiektu-instalacji. Jednocześnie Kalwajtys pracuje nad projektami interdyscyplinarnymi oraz kuratorskimi w obrębie zjawisk performatywnych. Uczestniczyła miedzy innymi w projektach takich jak: Antropo-performance w Instytucie Etnologii i Antropologii Kulturowej w Łodzi oraz w Międzynarodowej Konferencji Urban Transitions na Uniwersytecie Ekonomicznym w Poznaniu w Katedrze Socjologii i Filozofii. Performans tworzone przez Kalwajtys kładą nacisk na proces twórczy. W swoich działaniach przełamuje tradycyjne relacje miedzy widzem a obiektem sztuki, artystą a jego dziełem. Tworzy sytuacje, w których powstaje przede wszystkim relacja pomiędzy podmiotem i przedmiotem, oglądającym i oglądanym, widzem i przedstawiającym, materialnością oraz znaczeniem poszczególnych elementów. Interesuje ją zmiana świadomości widza.
Krzysztof Topolski aka Arszyn - elektroakustyczny improwizator, autor soundartowych projektów, perkusista. W jego pracy kluczowe pojęcia to noise i soundscape. Interesują go poszukiwania w sferze perkusji oraz live electronic, muzyka improwizowana i elektroakustyczna, komponuje przy użyciu komputera, tworzy instalacje dźwiękowe i interaktywne. Organizuje prezentacje i wykłady poświęcone muzyce współczesnej i sztuce dźwięku oraz prowadzi warsztaty. W roku 2009 wraz z Mariuszem Warasem stworzył instalację Fabryka w CSW, Znaki Czasu w Toruniu, a takż prezentował utwór Folk Science jako część projektu Pandemonium w AC Institute [Direct Chapel] w Nowym Yorku. Był stypendystą Museums Quartier w Wiedniu (2004), Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2007 - 2010), oraz Fundacji Wyszehradzkiej w Galerii Skolska 28 w Pradze (2011). Brał udział w wielu festiwalach: Unsound, Line_in:Line_out, Wien Modern'03 , Stimul'05 , Echofluxx'11, Prague, Jazz and Experimental Music from Poland, '11, London.Grał na perkusji w zespołach: Kobiety oraz Ludzie. Współpracuje, współpracował lub występował okazjonalnie z takimi artystami, kuratorami lub grupami jak: Mariusz Waras, Laurenz Theinert, Daniel Muzyczuk, Tomasz Duda, M.bunio.S, Emiter, Thomas Lehn, Andrew Sharplay, Mikołaj Trzaska, Hoec, Dj Wojak, Wojtek Mazolewski, Ania i Adam Witkowscy, Lukas Jiricka, Tomasz Ziętek, Martin Blazicek, Dominik Bukowski, Hevelius Brass, XV Parowek, Tianna Kennedy, Damian Catera, Łukasz Ciszak, Janusz Mackiwicz, Columbus duo, Paulus, Łukasz Kos, Michał Borczuch, Mazzoll, Oleg Dziewanowski, Tomek Kopcewicz, Dagna Sadkowska, Michał Górczyńki, Teatr Amareya.
Aleksandra Śliwińska - jest tancerką, aktorką, performerką Teatru Amareya (od 2003). Uczyła się pracy z ciałem i ruchem u wielu wybitnych pedagogów, posiada wieloletnie doświadczenie w zakresie tańca buto, technik tańca współczesnego, improwizacji, contact improwizacji, tańca ekspresyjnego, Body Mind Centering. Jest członkiem Stowarzyszenia Amareya Art z którym realizuje wiele projektów społecznych. Poza pracą w teatrze wykłada na Uniwersytecie Medycznym w Gdańsku, lubi jazdę na rowerze, podróże, ptasie mleczko i koty.
Agnieszka Kamińska - tancerka, choreograf, wokalistka, instruktor pracy z głosem, posiada wieloletnie doświadczenie w zakresie tańca buto, technik tańca współczesnego, tańca ekspresyjnego, improwizacji, Body Mind Centering i wielu technik wokalnych. Dotychczas w pracy artystycznej występowała we wszystkich grupowych produkcjach Teatru Amareya w Polsce i za granicą, oraz w kilku projektach z twórcami zagranicznymi - na przykład Dream Regime z Gekidan Kaitaisha z Tokio pokazywany w Polsce oraz Japonii (2007 - 2011), Caravan Project z Ang Gey Pin (2008), Ten ku Youran z Daisuke Yoshimoto (2006), Mandala życia i śmierci w reżyserii Atsushi'ego Takenouchi'ego (2005). W ostatnich latach zrealizowała również dwa autorskie spektakle solowe: Ocaleni. Na skraju nieba (2010) oraz Tribute to J.S. (2008). Komponuje także opracowania wokalne do spektakli oraz projektów teatralnych, prowadzi autorskie zajęcia głosowe według własnej autorskiej metody Integrative Voicework System, pracuje jako instruktor głosu w prywatnej szkole muzycznej Musicollective, a także prowadzi warsztaty z niewidomymi i niepełnosprawnymi.
Nomadka to projekt performatywny o kobietach i ich wewnętrznej oraz zewnętrznej emigracji.
Osią projektu są historie kobiet, które jak nomadowie, przeżyły większość swojego życia w ruchu i swoistym odosobnieniu, bez stałego miejsca zamieszkania, bez poczucia zakorzenienia. Odkrywając przed światem trudną prawdę o sobie, kobiety te odzyskują swoją godność i rodzą się na nowo. Celem projektu jest podjęcie dyskusji na temat wygnania oraz zwrócenie uwagi na niezwykłe bogactwo kryjące się w tym, co potocznie określa się mianem "inności" i co często ulega stygmatyzacji. Nomadka to powrót do siebie i do świata. Na poziomie teoretycznym, projekt odnosi się również do koncepcji płynności ludzkiej tożsamości sformułowanej przez Rosi Braidotti (koncepcja "nomadycznego podmiotu").
Koncept, reżyseria: Katarzyna Pastuszak
Ruch: Katarzyna Pastuszak, Dorota Androsz (aktorka Teatru Wybrzeże)
Konsultacje: Dorota Androsz, Aleksandra Śliwińska, Agnieszka Kamińska, Anna Kalwajtys |
Teksty: Barbara Szamotulska, Louise Fontain, Barbara Wojciechowska, Katarzyna Pastuszak | Video: Katarzyna Pastuszak, Louise Fontain, Tobias Prytz, Gea Johanne Prytz
Muzyka: Krzysztof Topolski aka Arszyn, Agnieszka Kamińska
Wykonanie: Louise Fontain, Dorota Androsz, Barbara Szamotulska, Katarzyna Pastuszak, Anna Kalwajtys, Aleksandra Śliwińska, Agnieszka Kamińska, Nel Melon
Projekt realizowany jest w ramach Stypendium Kulturalnego Miasta Gdańsk. Realizacja projektu była możliwa także dzięki pomocy Klubu Żak oraz dzięki projektowi "Corners of Europe" i życzliwości takich osób jak Louise Fontain, Hege Dalen, Chris Torch.
-----
Louise Fontain (Grenlandia | Norwegia) - artystka, animatorka kultury, ambasadorka tradycyjnej kultury grenlandzkiej i kultury samów. Specjalizuje się w storytellingu i grze na tradycyjnych Nordyckich bębnach, fotografka. Ukończyła szkołę plastyczną w Kopenhadze oraz studia w zakresie nowych mediów. Wielokrotna stypendystka instytucji kulturalnych takich jak Kongelig Grønlandsk kulturfond, Dansk Grønlands kulturfond, Bikuben fonden. Występowała na wielu lokalnych festiwalach w Norwegii (między innymi: Galleria Mosjoen, Villkvinneseminar, WildWinterfestival), a także w galeriach w Kopenhadze, wioskach Grenlandii, Norwegii, Danii.
Dorota Androsz - absolwentka PWST w Krakowie, Wydział Zamiejscowy we Wrocławiu. Od 2004 do 2006 aktorka Teatru Polskiego im. Hieronima Konieczki w Bydgoszczy. Od 2007 roku aktorka Teatru Wybrzeże. Laureatka nagrody imienia Hieronima Konieczki i nagrody Radia Pik.
Katarzyna Pastuszak - tancerka, teatrolog, tłumacz, doktor nauk humanistycznych, prezes Stowarzyszenia Amareya Art; od 2003 kieruje Teatrem Amareya, jest także kuratorem Gdańskiego Festiwalu Tańca (Klub Żak). Ukończyła Skandynawistykę (UG) i Wiedzę o Teatrze (Akademia Teatralna, Warszawa) oraz Filologiczne Studium Doktoranckie UG (tytuł doktoratu "Ankoku buto Hijikaty Tatsumiego - teatr ciała-w-kryzysie", 2010). Członek CID (International Dance Council), Polskiego Towarzystwa Kulturoznawczego, Rady Kultury Prezydenta Miasta Gdańska. Uczestniczka europejskiego projektu Corners 2011 - 2012 (Intercult, Sztokholm). W 2010 wraz z Teatrem Amareya Gdańską Szkołę Butoh działającą przy Klubie Winda - Gdański Archipelag Kultury, gdzie z Amareya prowadzi warsztaty i wykłady dotyczące buto. Prowadzi gościnne wykłady i warsztaty także na UG, ASP-Gdańsk (kurs dydaktyczny w Pracowni Projektowania Wnętrz Miejskich pod kierunkiem prof. Jacka Dominiczaka) oraz w Polsce i za granicą. Występowała we wszystkich grupowych produkcjach Teatru Amareya oraz w projektach z twórcami zagranicznymi. W lutym 2011 razem z Teatrem Amareya występowała na scenie Morishita Studio - Tokio, w ramach projektu Dream Regime Project organizowanego przez Gekidan Kaitaisha. Reżyseruje również projekty teatralne z osobami niepełnosprawnymi i niewidomymi. Prowadziła warsztaty m.in. w Polsce, Norwegii, Rosji.
Anna Kalwajtys - artystka performans. Absolwentka Wydziału Rzeźby na Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku oraz Wydziału Intermediów na Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu. Od 2012 doktorantka ASP w Gdańsku. Odbyła staż na Akademii Sztuk Pięknych w Zagrzebiu na Wydziale Filmu i Animacji. Artystka brała udział w wielu festiwalach sztuki performans w Polsce i za granicą. Jej twórczość nakierowana jest przede wszystkim na sztukę efemeryczną. Ponadto zajmuje się performance, video-performance, jak również tworzy w obszarze obiektu-instalacji. Jednocześnie Kalwajtys pracuje nad projektami interdyscyplinarnymi oraz kuratorskimi w obrębie zjawisk performatywnych. Uczestniczyła miedzy innymi w projektach takich jak: Antropo-performance w Instytucie Etnologii i Antropologii Kulturowej w Łodzi oraz w Międzynarodowej Konferencji Urban Transitions na Uniwersytecie Ekonomicznym w Poznaniu w Katedrze Socjologii i Filozofii. Performans tworzone przez Kalwajtys kładą nacisk na proces twórczy. W swoich działaniach przełamuje tradycyjne relacje miedzy widzem a obiektem sztuki, artystą a jego dziełem. Tworzy sytuacje, w których powstaje przede wszystkim relacja pomiędzy podmiotem i przedmiotem, oglądającym i oglądanym, widzem i przedstawiającym, materialnością oraz znaczeniem poszczególnych elementów. Interesuje ją zmiana świadomości widza.
Krzysztof Topolski aka Arszyn - elektroakustyczny improwizator, autor soundartowych projektów, perkusista. W jego pracy kluczowe pojęcia to noise i soundscape. Interesują go poszukiwania w sferze perkusji oraz live electronic, muzyka improwizowana i elektroakustyczna, komponuje przy użyciu komputera, tworzy instalacje dźwiękowe i interaktywne. Organizuje prezentacje i wykłady poświęcone muzyce współczesnej i sztuce dźwięku oraz prowadzi warsztaty. W roku 2009 wraz z Mariuszem Warasem stworzył instalację Fabryka w CSW, Znaki Czasu w Toruniu, a takż prezentował utwór Folk Science jako część projektu Pandemonium w AC Institute [Direct Chapel] w Nowym Yorku. Był stypendystą Museums Quartier w Wiedniu (2004), Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2007 - 2010), oraz Fundacji Wyszehradzkiej w Galerii Skolska 28 w Pradze (2011). Brał udział w wielu festiwalach: Unsound, Line_in:Line_out, Wien Modern'03 , Stimul'05 , Echofluxx'11, Prague, Jazz and Experimental Music from Poland, '11, London.Grał na perkusji w zespołach: Kobiety oraz Ludzie. Współpracuje, współpracował lub występował okazjonalnie z takimi artystami, kuratorami lub grupami jak: Mariusz Waras, Laurenz Theinert, Daniel Muzyczuk, Tomasz Duda, M.bunio.S, Emiter, Thomas Lehn, Andrew Sharplay, Mikołaj Trzaska, Hoec, Dj Wojak, Wojtek Mazolewski, Ania i Adam Witkowscy, Lukas Jiricka, Tomasz Ziętek, Martin Blazicek, Dominik Bukowski, Hevelius Brass, XV Parowek, Tianna Kennedy, Damian Catera, Łukasz Ciszak, Janusz Mackiwicz, Columbus duo, Paulus, Łukasz Kos, Michał Borczuch, Mazzoll, Oleg Dziewanowski, Tomek Kopcewicz, Dagna Sadkowska, Michał Górczyńki, Teatr Amareya.
Aleksandra Śliwińska - jest tancerką, aktorką, performerką Teatru Amareya (od 2003). Uczyła się pracy z ciałem i ruchem u wielu wybitnych pedagogów, posiada wieloletnie doświadczenie w zakresie tańca buto, technik tańca współczesnego, improwizacji, contact improwizacji, tańca ekspresyjnego, Body Mind Centering. Jest członkiem Stowarzyszenia Amareya Art z którym realizuje wiele projektów społecznych. Poza pracą w teatrze wykłada na Uniwersytecie Medycznym w Gdańsku, lubi jazdę na rowerze, podróże, ptasie mleczko i koty.
Agnieszka Kamińska - tancerka, choreograf, wokalistka, instruktor pracy z głosem, posiada wieloletnie doświadczenie w zakresie tańca buto, technik tańca współczesnego, tańca ekspresyjnego, improwizacji, Body Mind Centering i wielu technik wokalnych. Dotychczas w pracy artystycznej występowała we wszystkich grupowych produkcjach Teatru Amareya w Polsce i za granicą, oraz w kilku projektach z twórcami zagranicznymi - na przykład Dream Regime z Gekidan Kaitaisha z Tokio pokazywany w Polsce oraz Japonii (2007 - 2011), Caravan Project z Ang Gey Pin (2008), Ten ku Youran z Daisuke Yoshimoto (2006), Mandala życia i śmierci w reżyserii Atsushi'ego Takenouchi'ego (2005). W ostatnich latach zrealizowała również dwa autorskie spektakle solowe: Ocaleni. Na skraju nieba (2010) oraz Tribute to J.S. (2008). Komponuje także opracowania wokalne do spektakli oraz projektów teatralnych, prowadzi autorskie zajęcia głosowe według własnej autorskiej metody Integrative Voicework System, pracuje jako instruktor głosu w prywatnej szkole muzycznej Musicollective, a także prowadzi warsztaty z niewidomymi i niepełnosprawnymi.
