"Nie opuszczam rąk" - spotkanie z Leonem Tarasewiczem

Uznawany za jednego z najważniejszych polskich artystów współczesnych. Zdobył sławę w kraju i za granicą. W swojej twórczości wychodzi poza blejtram, dosłownie i w przenośni - maluje światłem i betonem, przełamuje schematy, przekłada rzeczywistość na język obrazu i przestrzeni.
Leon Tarasewicz w wywiadzie-rzece "Nie opuszczam rąk" opowiada o swojej białoruskiej tożsamości i skomplikowanych stosunkach Białorusinów z Polakami, o fascynacji naturą i zwierzętami, a zwłaszcza kurami, które z pasją hoduje. W rozmowie z Małgorzatą Czyńską wspomina też barwne czasy studenckie, ale przede wszystkim mówi o sztuce, której podporządkował całe swoje życie.
"Sztuka to jest poczucie niemożliwości. Twórca każdą kolejną pracą przekracza granice, o których sam jeszcze nie wie. I trzeba mocno wierzyć w to, że ma się przed sobą drzwi do otwarcia, drogi, którymi jeszcze nie szedłeś, ani ty, ani inni".

Leon Tarasewicz (ur. 1957) - malarz, profesor Akademii Sztuk Pięknych, wiceprezes Związku Hodowców Drobiu Rasowego "Gallus" w Polsce. Mieszka i tworzy we wsi Waliły. Laureat wielu nagród, między innymi Nagrody im. Jana Cybisa, Nagrody Fundacji Zofii i Jerzego Nowosielskich, Paszportu "Polityki", Nagrody im. Jerzego Giedroycia, Nagrody im. prof. A. Gieysztora, Nagrody im. Cypriana Kamila Norwida, Nagrody Stulecia ZAiKS-u. Współpracuje z warszawską Galerią Monopol, Galerią Foksal, rzeszowską Galerią Tabot, poznańską Galerią Ego, a także lubelską Galerią Białą.

Małgorzata Czyńska - pisarka, dziennikarka, historyczka sztuki. Autorka tekstów o sztuce, wywiadów z artystami, reporterskich portretów, specjalistka od historii mody i dizajnu, kuratorka wystaw. Stypendystka Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Autorka książek: "Kobiety z obrazów", "Kobro. Skok w przestrzeń", "Harem metafizyczny. Kobiety Witkacego", "Dom polski. Meblościanka z pikasami", "Berezowska. Nagość dla wszystkich", "Łempicka. Tryumf życia" oraz dwóch wywiadów rzek - z Edwardem Dwurnikiem ("Moje królestwo") i z Leonem Tarasewiczem ("Nie opuszczam rąk"). Laureatka Nagrody Literackiej Juliusz za książkę "Kobro. Skok w przestrzeń". Za biografię Mai Berezowskiej została nominowana do Nagrody im. prof. Jerzego Skowronka.

Łukasz Orbitowski (ur. 1977) - redaktor, publicysta, pisarz, specjalizujący się głównie w literaturze grozy oraz prozie fantastycznej, choć coraz częściej sięgający do realiów codzienności. Debiutował w 1999 roku. Publikował opowiadania w czasopismach "Science Fiction", "Nowa Fantastyka", "Sfera", "Ubik". Jako recenzent i felietonista współpracował z "Nową Fantastyką", "Przekrojem", "Lampą", "Mówią Wieki", "Gazetą Wyborczą" i "Noise Magazine". Przeszedł długą drogę od pisarza fantastycznego publikującego w niszowych czasopismach o profilu science fiction do autora literatury głównego nurtu, łączącej miejski realizm z popkulturową grozą. Jednym z jego projektów był scenariusz do filmu "Hardkor 44" w reż. Tomka Bagińskiego. Na antenie TVP Kultura prowadził program "Dezerterzy", "One" i "Lekkość bytu". W 2016 roku otrzymał Paszport "Polityki" za powieść "Inna dusza", był za nią także nominowany do Nagrody Literackiej "Nike" oraz do Nagrody Literackiej Gdynia. Spora część twórczości Orbitowskiego osadzona jest na Dolnym Śląsku. Akcja jego książek toczy się zazwyczaj w miejscach pełnych brudu, beznadziei i stagnacji. Odbiciem fascynacji autora tymi, którzy znajdują się na peryferiach społeczeństwa, jest wydana w 2017 roku powieść "Exodus". Z kolei wydany w 2019 roku "Kult" jest opartą na faktach powieścią o objawieniach maryjnych, które miały miejsce w Oławie pod Wrocławiem w 1983 roku. Książka w urzekający sposób przedstawia ludzi z krwi i kości, którzy nawet kiedy są natchnieni, pozostają ułomni w swoich słabościach.