• Kino
  • Mapa
  • Ogłoszenia
  • Forum
  • Komunikacja
  • Raport
stat
Impreza już się odbyła
PATRONAT

Narracje 2011. Instalacje i Interwencje w Przestrzeni Publicznej (25 opinii)

NARRACJE to wielkoformatowe projekcje audio-wizualne na fasadach budynków oraz instalacje i interwencje artystyczne we wnętrzach galerii i na miejskich podwórkach.

Główną rolę w NARRACJACH odgrywa miasto: bogactwo jego tradycji, liczne zakamarki i jego mieszkańcy. Lokalizacja i tematyka tegorocznych NARRACJI zachęca do odkrywania Dolnego Miasta -pięknej dzielnicy, która pozostaje nieco na uboczu centrum wydarzeń ożywając zwykle tylko podczas Fety oraz wernisaży w CSW Łaźnia.

Tegoroczna trasa NARRACJI rozpoczyna się na Głównym Mieście i pomyślana jest tak, aby stworzyć naturalne połączenie między centrum a Dolnym Miastem. Podczas 4 dni trwania NARRACJI fasady mocno zniszczonych kamienic Dolnego Miasta pokryją instalacje video zaproszonych przez kuratorkę Bettinę Pelz artystów i projektantów z Polski i z zagranicy. Trasa prowadzi przez bardziej oddalone podwórka i zakamarki, do dawnej zajezdni tramwajowej, na odległe podwórze Fabryki Karabinów czy do dawnej fabryki przy ul. Reduta Miś.

Instalacje i interwencje można odkrywać samemu z mapą albo podczas wycieczek z naszymi przewodnikami. Po drodze natrafimy m.in. na świetlne laboratorium niemieckiego kolektywu RaumZeitPiraten w sieni Gdańska 2016, morskiego konika Ani Witkowskiej i fascynujące makiety w formie animacji poklatkowej Roba Cartera w GGM2, przejdziemy spacer dźwiękowy przygotowany przez Olę Chomicz i Antonio Xaviera, możemy zagrać w geo-ART-caching szukając skrzynek ukrytych na trasie narracyjnych instalacji, obejrzeć jeden z performensów odbywających się w ramach Narracje Picture Project w byłej zajezdni tramwajowej na ul. Kurzej, trafić do Klubu Festiwalowego w dawnej fabryce Reduta Miś, gdzie odbywają się nasze koncerty, a swoją instalację przygotowali Paweł Sasin i Marcin Grzęda: zasadzili w jednym z pomieszczeń gąszcz pomidorów, które wciąż przynoszą owoce, z sufitu zwisa instalacja przypominająca stalaktydy, a koncerty odbędą się pośród lasu sztucznych choinek. Do tego będzie można kupić wino, ciepłe posiłki wegańskie i kawę z Cafe Lamus, która w jeden dzień przeniesie się tam z Głównego Miasta. Podczas NARRACJI wystawę Gilberta i George'a odbywającą się w Łaźni będziemy mogli obejrzeć do godz. 24tej. Francuski kolektyw Atsara zbuduje niezwykłą świetlną konstrukcję na odległym podwórzu Fabryki Karabinów, a Floris Kaayk pokaże swój parodystyczny dokument o elektronicznych owadach w oknach budynku przy ul. Łąkowej. Kamila Chomicz zajęła się problemami żab zamieszkujących Wyspę Spichrzów, a Rosmarie Wienlich wychodowała w galerii-to-be obok Galerii Guntera Grassa rośliny w żarówkach. NARRACJE to w sumie 23 instalacje i interwencje oraz bogaty program wydarzeń dodatkowych.

PROGRAM NARRACJI

17/11 | CZWARTEK
19.00 | Otwarcie NARRACJI | sień GDAŃSK 2016, ul. Długi Targ 39/40
17.00 - 24.00 Godziny otwarcia instalacji i interwencji
20.00-24.00 NARRACJE Picture Project | dawna zajezdnia tramwajowa, ul. Kurza 1 (na końcu ul. Łąkowej) | Performance: między 20.00 a 23.00

18/11 | PIĄTEK
17.00 - 24.00 Godziny otwarcia instalacji i interwencji
19.00 "Niebezpieczeństwo rewitalizacji i gentryzacji miasta" - dyskusja z Kobasem Laksą | GGM1, ul. Piwna 27
20.00-24.00 NARRACJE Picture Project | dawna zajezdnia tramwajowa, ul. Kurza 1 (na końcu ul. Łąkowej) | Performance: między 20.00 a 23.00
21.00 Koncerty: Etam Etamski [PL] | Summer Recreation Camp [ES] | Klub Festiwalowy | dawna fabryka, ul. Reduta Miś

19/11 | SOBOTA
16.00 Dyskusja z autorami książki pt. Narracje | sień GDAŃSK 2016, ul. Długi Targ 39/40
17.00 - 24.00 Godziny otwarcia instalacji i interwencji
20.00-24.00 NARRACJE Picture Project | dawna zajezdnia tramwajowa, ul. Kurza 1 (na końcu ul. Łąkowej) | Performance: między 20.00 a 23.00
21.00 Koncerty: Ch-Ch-Ching [PL] | Maria Minerva [EE] | set djski: Summer Recreation Camp [ES] | Klub Festiwalowy | dawna fabryka, ul. Reduta Miś

20/11 | NIEDZIELA
17.00 - 24.00 Godziny otwarcia instalacji i interwencji
20.00 Koncerty: How How [PL], Babadag [PL] | Klub Festiwalowy | dawna fabryka, ul. Reduta Miś
20.00-24.00 NARRACJE Picture Project | dawna zajezdnia tramwajowa, ul. Kurza 1 (na końcu ul. Łąkowej) | Performance: między 20.00 a 23.00

OPROWADZANIE Z PRZEWODNIKAMI
Oprowadzanie z kuratorką NARRACJI - Bettiną Pelz
piątek - niedziela | 22.00 | start: sień GDAŃSK 2016, ul. Długi Targ 39/40
Oprowadzanie z przewodnikami NARRACJI
czwartek: 20.00, 21.00 | piątek - niedziela: 18.00,19.00, 20.00, 21.00
start: sień GDAŃSK 2016, ul. Długi Targ 39/40
Oprowadzanie z Markiem Bumblisem pt. Przyszłe Dolne Miasto
piątek | 18.30 | start: spod dawnej zajezdni tramwajowej, ul. Kurza 1 (na końcu ul. Łąkowej)

Miejski Zielnik: oprowadzanie/warsztaty dla dzieci z rodzicami
Trasa 60 min: czwartek - niedziela | 17.30, 17.40, 17.50
Trasa 90 min: czwartek | 20.15, 20.20, 20.25 | piątek - niedziela | 19.30, 19.40, 19.50
start obu tras: spod dawnej zajezdni tramwajowej, ul. Kurza 1 (na końcu ul. Łąkowej)
(Przyda się latarka i telefon komórkowy z opcją nagrywania filmów)

Pierwsza edycja festiwalu Narracje z 2009 roku



ARTYŚCI WYSTĘPUJĄCY NA NARRACJACH

RaumZeitPiraten [DE]
W 2007 roku Tobias Daemgen i Moritz Ellerich założyli kolektyw RaumZeitPiraten (z niem. Piraci Czasu i Przestrzeni). W 2011 roku Tobias Daemgen ukończył studia na Akademii Sztuki i Mediów w Kolonii, a Moritz Ellerich, rok wcześniej, na uniwersytecie w Duesseldorfie. Artyści pokazywali swoje prace w całych Niemczech, pierwszy raz zagoszczą w Polsce podczas tegorocznych NARRACJI.
Tobias Daemgen i Moritz Ellrich tworzą swoje "rekwizyty świetlne" w stylu obrazów Laszlo Moholy- Nagy - przyglądają się walorom estetycznym i cechom fizycznym sztucznego światła.
Posługując się stale rosnącym arsenałem sprzętu, artyści badają zależności między światłem i dźwiękiem w zależności od konkretnej czasoprzestrzeni, w jakiej zdarza im przygotowywać daną instalację. W swoich interdyscyplinarnych eksperymentalnych wędrówkach artyści eksplorują potencjalne możliwości używanych przez nich materiałów i ich konstelacji.
Strona kolektywu: www.raumzeitpiraten.com

Praca na NARRACJE 2011: Light-Space-Time-Rhizom
RaumZeitPiraten zamienią sień instytucji Gdańsk 2016 w świetlne laboratorium. Przy użyciu żarówki, jarzeniówki, halogenu, lasera, technologii LED i szerokiego spektrum materiałów przezroczystych, odbijających, skupiających, formujących, rozbijających, rozszczepiających, wiążących lub powielających wiązki świetlne, wytwarzają oni szereg efektów świetlnych i pokazują grę między nimi. Każda ich instalacja jest site specific - warunki konkretnej przestrzeni wpływają na charakter świetlnych kolaży artystów.
Lokalizacja pracy: sień Gdańsk 2016, ul. Długi Targ 39/40

Zobacz szczegółową mapkę wszystkich punktów festiwalowych!
Rob Carter [US]
Rob Carter studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych. Od czasu studiów mieszka w Nowym Jorku (na Brooklinie). Wystawiał w całej Ameryce i wielu krajach Europy. Podczas NARRACJI pierwszy raz zaprezentuje się w Polsce.
Przy pomocy fotografii i animacji poklatkowej Rob Carter tworzy filmy ukazujące budynki i ich ciągle zmieniające się polityczne i historyczne funkcje. W centrum jego zainteresowania znajdują się budynki-ikony, miejsca będące symbolami miast czy charakterystyczne krajobrazy, których wizerunek artysta przetwarza i modyfikuje ręcznie oraz przy użyciu technik cyfrowych. Dowcipnie konstruując i dekonstruując, zniekształcając i manipulując zdjęciami, Carter porusza w swoich pracach zagadnienia formalne, tematy socjologiczno-kulturowe i przyrodnicze. Jego video-opowieści są o spotkaniu świata przyrody ze światem ludzkim na tle ciągłego ruchu, przemian i rozwoju. Są to refleksje natury estetycznej na temat rozwoju urbanizacji i kultury, a także rodzaj metafory skomplikowanych relacji między naturą a kulturą.
Strona artysty: www.robcarter.net

PRACE NA NARRACJE 2011:
Współkuratorka: Iwona Bigos
Dwukanałowa projekcja HD przedstawia makiety ukazujące wzajemne oddziaływanie architektury i roślinności. Zamysłem artysty jest ukazanie "tymczasowości i kruchości świata, w którym żyjemy w zderzeniu z nieodpartą siłą natury, przed którą mają nas chronić wybudowane przez nas domy."
Kult (2010)
Dwukanałowy film video w wysokiej rozdzielczości wyświetlany na dwóch przylegających do siebie prostopadle ścianach. Film jest efektem ośmiomiesięcznej pracy artysty metodą fotografii w technice time-lapse i przedstawia serię zdjęć architektury i roślinności, które są połączeniem świata mistycznego z realnym. Początkowo widz obserwuje plątaninę obumarłych roślin, które na nowo wchłaniają swoje soki wracając dzięki temu do życia. W dalszej części filmu rośliny najpierw rosną, potem kurczą się, a na końcu "wrastają" z powrotem do ziemi, z której kiedyś się wyłoniły.

Kamień na Kamieniu (2009)
Animacja poklatkowa, w której artysta posługując się językiem wizualnym architektury Gotyku i Modernizmu tworzy pełną sprzeczności opowieść o tym, jak rozwijały się oba te style. Motywem przewodnim filmu jest Katedra św. Jana w Nowym Jorku mieszcząca się w górnym zachodnim Manhattanie. Ta ogromna anachroniczna budowla stoi pośrodku dzielnicy niedokończona i nadwyrężona po ponad stu latach wielokrotnie podejmowanej lecz nigdy niekończonej rekonstrukcji. Średniowieczna budowla stała się w sposób niezamierzony symbolem lat braku decyzji, tragedii i zmian w funkcji, jaką człowiek nadaje architekturze i krajobrazowi miasta, a zwłaszcza jego budynkom sakralnym.
Lokalizacja pracy: GGM 2, ul. Powroźnicza 15/16

Metropolis
Metropolis jest dziwną, mocno skróconą historią miasta Charlotte w Północnej Karolinie. Artysta posługuje się animacją poklatkową, by stworzyć krajobraz miasta w ciągłym ruchu skonstruowany z fizycznie zmanipulowanych zdjęć lotniczych (prawdziwych i fikcyjnych) miasta z perspektywy lotu ptaka. Historia zaczyna się w 1755 roku, w momencie, kiedy w Charlotte - na szlaku handlowym pierwszych Amerykanów - wybudowany zostaje pierwszy dom. Dalej następuje rozwój miasta na przestrzeni kolejnych wieków: historyczne odcięcie się od Anglików, czas prosperity, jaki nastał dzięki odkryciu złota oraz budowa licznych kościołów, z których miasto słynie do dziś. W tym miejscu filmu krajobraz robi się biały od bawełny i tak powstaje nowoczesne miasto - artysta rekonstruuje rozwój ekonomiczny i zaskakującą przemianę architektoniczną, jaka miała miejsce w mieście w czasie ostatnich dwudziestu lat.
Lokalizacja pracy: ul. Sempołowskiej 1, ściana nad sklepem Mikruś - oglądana z ul. Łąkowej

Ania Witkowska [PL]
Urodzona w 1978r., Anna Witkowska ukończyła Akademię Sztuk Pięknych w Gdańsku. Mieszka w Gdańsku z Adamem Witkowskim, z którym często współpracuje. W ostatnich latach wystawiała głównie w Polsce, ale także w Finlandii, Niemczech, na Słowacji i w Szwecji. W jej twórczości artystycznej zacierają się granice między gatunkami sztuki wizualnej. Artystka zajmuje się filmem, instalacją i interwencją. Jej prace - pokazywane w zamkniętych przestrzeniach jak również w przestrzeni miejskiej - są rodzajem inteligentnej zabawy z widzem: ironicznej i skłaniającej do refleksji.
www.aniawitkowska.com

Praca na NARRACJE 2011: Underwater (2007)
Artystka o swojej pracy: Underwater to film-notatka z akwarium. Spojrzenie pod wodę w bajkowy, odległy świat. Wideo prezentuje konika morskiego, jego australijską odmianę,
która idealnie wtapia się w otoczenie. Niczym Zelig, traci tożsamość. Na pierwszy rzut oka trudno rozróżnić, czy to falująca roślina, czy jednak on. Koniki morskie potrafią być fascynujące, oniryczne, czarujące swą formą. Można się im przyglądać godzinami. Film ma kontemplacyjny charakter. Jest nudny. Przelewa się.
Lokalizacja pracy: GGM 2, ul. Powroźnicza 15/16

Aleksandra Chomicz [PL] i Antonio Xavier [PT]
AUDIO-WALK: "MIEJSKIE USG" bada charakter miasta. Aleksandra Chomicz i António Xavier, na podstawie koncepcji biologicznych, takich jak metabolizm, metamorfoza, symbioza i kamuflaż, stworzyli dźwięko-spacer, pozwalający na subiektywne doświadczenie Dolnego Miasta podczas festiwalu. To poetycka opowieść, która łączy rzeczywisty wymiar architektoniczny i społeczny miasta z fikcją i kreatywnością, oferuje nowe spojrzenie na znane zabytki i niektóre z instalacji NARRACJI. Muzykę do "Miejskiego USG" przygotował Przemysław Etamski.
PUNKT STARTOWY: GGM2, (ul. Powroźnicza 15/16)
Audio spaceru, które można pobrać ze strony internetowej festiwalu, może być odtwarzane w MP3 lub telefonie komórkowym. Istnieje możliwość pobrania audio podczas festiwalu, w GGM 2 (ul. Powroźnicza 15/16). Przydatne jest równiez wyposażenie się w słuchawki.

GEO-ART-CACHING: Kto zapuka do moich drzwi?
to gra-podróż po Dolnym Mieście, której celem będzie odkrycie ukrytych skrzynek za pomocą odbiornika GPS. Skrzynki będą pretekstem do odkrycia tożsamości miejsca jak również mikro- akcji artystycznej powiązanej z finałowym miejscem instalacji skrzynki.
Spotkanie grup geo- cachingowych będzie miało miejsce o godz. 20.30 w GGM II (ul. Powroźnicza) każdego dnia festiwalu. Do udziału w projekcie przyda się latarka oraz urządzenie GPS- może być w telefonie. 
Konsultacja projektu: Wojciech Markowski (Chester)
PUNKT STARTOWY: GGM2, (ul. Powroźnicza 15/16)

Dominik Busch [DE]
Dominik Busch studiował fotografię na Akademii Sztuki w Dortmundzie oraz sztukę mediów na Akademii w Berlinie w Niemczech. Pracuje jako fotograf, montażysta filmowy i telewizyjny oraz programista aplikacji interaktywnych. Jego interdyscyplinarne projekty zawierają elementy muzyki współczesnej i elektronicznej. Od ponad dziesięciu lat wykłada w Niemczech, we Włoszech i w Chinach. Podczas tegorocznych NARRACJI pierwszy raz zaprezentuje swoją pracę w Polsce.
Artystyczne poszukiwania Dominika Buscha są poświęcone procesom tworzenia wzorów za pomocą mediów cyfrowych. Szukając inspiracji w zjawiskach przyrodniczych, architektonicznych i medialnych artysta tworzy graficzne formy, które następnie animuje. Opracował wizualne sposoby projektowania instalacji, performensów i elementów scenograficznych wykorzystując efekt łączenia, powielania i nakładania.
Strona artysty: www.mufor.com

Praca na NARRACJE 2011: Artificial Art Blossoms
Dominik Busch stworzył wielkoformatową projekcję architektoniczną przedstawiającą rozkwitające pąki niby-kwiatów. Wykorzystał w niej zdjęcia fragmentów miejskiego krajobrazu Gdańska, zrobionych podczas wizyty studyjnej latem tego roku, a także zdjęcia kwiatów ze swojej wieloletniej kolekcji. Artysta w swojej pracy ożywia niby-kwiaty w taki sposób, że sprawiają one wrażenie obrazków oglądanych w dziecięcym w kalejdoskopie, ciągle kwitnąc i przekwitając. Pokazane na fasadzie pustego, niewykończonego budynku spichlerza, tworzą metaforyczny krajobraz, który odzwierciedla Motława.
Interwencja w Gdańsku to część cyklicznego projektu artysty; Gdańsk będzie pierwszym przystankiem po prezentacji w Berlinie.
Lokalizacja pracy: ul. Chmielna, ściana Spichlerzy (Mały Groddeck) oglądana z Mostu Krowiego

Marina Zurkow [US]
Marina Zurkow od dziesięciu lat wystawia swoje prace w takich muzeach i galeriach jak Amerykańskie Muzeum Sztuki Smithsonian w Waszyngtonie, the Kitchen w Nowym Jorku czy FACT w Liverpoolu. Jej filmy były pokazywane na Festiwalu Filmowym Sundance w Park City, Festiwalu Filmowym w Rotterdamie i Arts Electronica w Linz. Praca artystki prezentowana na Narracjach będzie pierwszym pokazem w Polsce.
Tematem jej kolorowych, fantastycznych animacji jest niepewna relacja człowieka z otaczającym go środowiskiem. Obecnie pracuje nad cyklem zatytułowanym "Przyjaciele i wrogowie". W latach 2006 - 2009 stworzyła cykl "Crossing the Waters". Jedna z prac z tego cyklu zostanie zaprezentowana podczas NARRACJI w Gdańsku.

Praca na NARRACJE 2011: Slurb
W latach 2006-2009 artystka stworzyła serię "Crossing the Waters", która opiera się na badaniach naukowych dotyczących globalnego ocieplenia, a szczególnie wzrostu poziomu oceanów, obfitych deszczy, huraganów i tsunami. Podczas NARRACJI zaprezentowana będzie jedna z prac z tej serii, pt. Slurb, która inspirowana jest azjatyckimi kreskówkami i malowidłami na parawanach i zwojach. Wyraz "slurb" to połączenie dwóch słów w języku angielskim: 'slum' (slums) i 'suburb' (obrzeża miasta). Praca Mariny Zurkow pod tym tytułem to seria obrazów zatopionego miasta, gdzie mieszkańcy oraz ich zmutowani następcy próbują radzić sobie z codzienną egzystencją w warunkach powodzi.
Lokalizacja pracy: Ściana budynku, ul. Owsiana 6 - oglądana z Podwala Przedmiejskiego

Gionata Gesi Ozmo [IT]
Gionata Gesi Ozmo urodził się w Pontedera, we Włoszech. W czasie, gdy studiował na Akademii Sztuk Pięknych we Florencji, zaczął tworzyć sztukę w przestrzeni publicznej. Od 2001 roku mieszka i pracuje w Mediolanie. Do tej pory wystawiał głównie w Europie. W Gdańsku Ozmo zadebiutował na Festiwalu Monumental Art w 2009 roku i jest znany z muralu, który zrealizował we współpracy z Mariuszem Warasem na ścianie Kina Neptun w podwórku Gdańskiej Galerii Miejskiej w 2010 roku.
Na jego twórczość składają się: malarstwo, murale i interwencje w przestrzeni publicznej. Obrazy Ozmo wprowadzają nas w niepowtarzalny świat wyobraźni artysty, w którym łączy on ikonografię Renesansu ze współczesnym językiem komiksu i designu. W swojej sztuce artysta skupia się na znakach i symbolach oraz ich semantycznej wieloznaczności. Kolaże jego autorstwa to remiks wizualnych fragmentów pochodzących z różnych źródeł i nawiązujących do tradycyjnej mitologii, ikonografii religijnej, stereotypów pojawiających się w mediach i symboli dobrobytu - wszystko to w połączeniu tworzy swoistą fikcyjną mitologię.
Strona artysty: www.ozmo.it

Praca na NARRACJE 2011: Urban Tree / Drzewo Miejskie
Koncept "drzewa życia", czyli drzewa o wielu gałęziach symbolizującego pogląd, że każde życie na ziemi skądś się wywodzi i z czymś łączy, używany jest w mitologii, filozofii i religii od czasów starożytnego Egiptu. Można go znaleźć w niemal wszystkich kulturach na całym świecie. Pojawia się nawet w języku cyfrowym gdzie "drzewo życia" jest "drzewem kodu źródłowego". Na NARRACJE Gionata Gesi przygotował interwencję site-specific. Do stworzenia swego "drzewa życia" zebrał znaki i symbole z różnych źródeł w internecie i zrobił z nich kolaż. Znany z olbrzymich murali artysta tym razem po raz pierwszy pracuje z techniką wielkoformatowej projekcji.
Lokalizacja pracy: ul. Kamienna Grobla 5, ściana bloku

Grupa Zespół [PL]
Kuba Budzyński, Bartek Bartosiński, Iwona Terlikowska i Monika Waraxa - Grupa Zespół to interdyscyplinarny kolektyw artystyczny. Kuba Budzyński studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Pracuje w grafice, komiksie, malarstwie, fotografii i filmie. Bartek Bartosiński ukończył Europejską Akademię Fotografii w Warszawie w 2005 roku. Obecnie pracuje jako niezależny fotograf zarówno w projektowaniu jak i w reklamie. Od 2009 roku jest jednym z czterech partnerów międzynarodowej agencji "Fantasmatic". Iwona Terlikowska studiowała na Politechnice Warszawskiej. Jest jedną z założycielek i przewodniczących "Tugalerii" w Warszawie. Monika Waraxa studiowała na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Specjalizuje się w malarstwie, muralach i performensach, jej prace teoretyczne są publikowane i dostępne w mediach internetowych. Od 2007 roku współpracuje z Kubą Budzyńskim jako kolektyw "noBrain", który skupia się na interwencjach w przestrzeni publicznej. Są również założycielami P.A.O.S., inicjatywy docierającej do odbiorców sztuki poprzez edukację i interakcję.

Strona artystów: www.zrobmytorazem.org

Praca na NARRACJE 2011: Zróbmy To Razem 04
Co trzeba zrobić, żeby być artystą? Kim jest odbiorca? Co czujemy odwiedzając wystawy? Czy odbiorca odbiera? Czy artysta wytwarza?
Te pytania stały się punktem wyjścia cyklicznego działania "Zróbmy to razem". Artyści stawiając pięć prostych pytań, zaprosili odbiorców do namysłu nad nową identyfikacją relacji pomiędzy artystą i odbiorcą. Jest to również punkt wyjścia do stworzenia zbioru informacji dotyczących obustronnych potrzeb w tym wizerunku i odbioru współczesnej sztuki.
Zróbmy to razem ma formę interaktywnej instalacji opartej na stronie internetowej, na której można dzielić się swoimi opiniami o sztuce współczesnej.
Artyści w swoim działaniu proponują odbiorcom zamianę ról - wcielenie się w rolę twórcy, osoby wytwarzającej dzieło.
Wpisy/opinie zbierane są także poprzez ankiety, które można wypełniać podczas prezentacji kolejnej edycji. Dodatkowo zapraszamy do wypełniania ankiet i dzielenia się swoimi opiniami na temat sztuki.

Projekt jest częścią programu Łaźnia Inkubator.
Kurator: Agnieszka Kulazińska
Lokalizacja pracy: "Galeria LKW" (pod wiaduktem na ul. Szopy)

Elektro Moon Vision [PL/HU]
Elwira Wojtunik i Popesz Csaba Láng to  polsko-węgierski duet artystów wizualnych znany jako Elektro Moon Vision. W ich portfolio znajdują się prezentacje multimedialne związane z nurtem szeroko pojętego video-artu realizowane w formie widowisk wizualnych, performensu audio-wideo, instalacji wideo, wielkoformatowych projekcji multimedialnych, w tym mappingu przestrzennego czy projekcji wideo w spektaklach teatralnych.  Artyści prezentowali swoje prace w licznych galeriach w Polsce i za granicą. Zapraszani są na międzynarodowe festiwale prezentujące nowe sztuki wizualne. Są stypendystami programu Artist-in-Residence w MuseumsQuartier w Wiedniu i założycielami Share:Krakow, otwartej platformy zrzeszającej artystów nowych mediów.
Strona artystów: www.elektromoon.co.nr

Praca na NARRACJE 2011: Konstrukcja 8.9
audiowizualna instalacja przestrzenna
audio-video loop
8''
Projekt traktuje bryłę budynku jako inspirację do projekcji, która odnosi się bezpośrednio do jej obecnej struktury. Projekcja koresponduje z konstrukcją w budowie, a więc będącą w trakcie tworzenia, nadając jej indywidualny charakter, a widzom niecodzienne spojrzenie na architekturę mieszkalną.

video: Elwira Wojtunik, Popesz Csaba Láng [Elektro Moon Vision]
audio: Jędrzej Rusin [Ustable Routine]

Lokalizacja pracy: budowa kompleksu mieszkaniowego, oglądana z ul. Kamienna Grobla

Tomasz Wlaźlak [PL]
Tomasz Wlaźlak urodził się w 1982 r. w Gorzowie Wielkopolskim, studiował projektowanie graficzne w Zielonej Górze i technologię na Politechnice Poznańskiej. Po ukończeniu kierunku w 2004 r., poszedł na Akademię Sztuk Pięknych. Studia zakończył w 2009r., a obecnie robi doktorat. Bierze udział w różnorodnych wystawach i projektach akademickich.
Interesując się od dawna rozwojem mediów cyfrowych, Tomasz Wlaźlak skupia się na projektowaniu cyfrowym. Wypracowuje i montuje swoje projekcje przy użyciu grafiki pikselowej nawiązującej w stylistyce do ośmiobitowych gier komputerowych i popularnej w latach 70tych. Pomimo szybkiego rozwoju technologii i jakości obrazu, prace oparte na grafice pikselowej są nadal używane w sztuce i w grach komputerowych. Technika ta podkreśla ich unikalną estetykę i daje ciekawy efekt w połączeniu z dzisiejszymi technologiami.
Strona artysty: www.tomaszwlazlak.pl

Praca na NARRACJE 2011: Tableu Viviant
Artysta pierwszy raz pracuje z wielkoformatową projekcją i specyficznym środowiskiem architektonicznym. Podczas jednego z warsztatów Narracji, postanowił pokazać swój projekt na ścianie budynku mieszkalnego, zestawiając prawdziwe życie codzienne jego mieszkańców z fikcją. Nawiązując w stylistyce do dziecięcych zabawek i pikseli, stworzył on fikcyjne wnętrze budynku. Przy pomocy własnej oryginalnej symboliki wizualnej artysta snuje opowieść o codziennym życiu mieszkańców zamieszkujących różne piętra domu.
Lokalizacja pracy: ściana budynku, ul. Fundacyjna 7


NARRACJE Picture Project [DE/PL]
NARRACJE Picture Project to polsko-niemiecki projekt oparty na idei publicznego albumu fotograficznego: miejsca, w którym można dowiedzieć się czegoś o historii ludzi i miejsc lub wymienić wspomnieniami i opowieściami. To wspólna kolekcja publicznych i prywatnych zdjęć dawnych i współczesnych mieszkańców Dolnego Miasta w Gdańsku.
Dyrektorki artystyczne: Iwona Bigos, Bettina Pelz;
Wystawa: Paola Bonino, Marta Wróblewska;
Taniec: Ula Zerek;
Muzyka: Jan Klare, Wojciech Mazolewski;
Konsultacje: Marek Barański, Łukasz Darski, Jakub Szczepański
Narracje Picture Project jest współfinansowany przez niemiecki "NRW Kultursekretariat".
Lokalizacja: Dawna zajezdnia tramwajowa, ul. Kurza 1/8 (na końcu Łąkowej)

Sean Capone [US]
Sean Capone studiował film i media na uniwersytecie w Arlington w Teksasie oraz w Instytucie Sztuki w Chicago. Przez ostatnie dziesięć lat pokazywał swoje prace głównie w Stanach Zjednoczonych, a także w Australii, Europie i Japonii. Polska publiczność pierwszy raz będzie miała okazję zapoznać się z jego twórczością podczas tegorocznych NARRACJI. Obecnie mieszka i pracuje w Nowym Jorku.
Jego poszukiwania artystyczne opierają się na credo: "Współczesne życie zostało przeniesione na ekran. Czy to projekcja czy transmisja, zapis video zmienił swoją funkcję i nie jest już powierzchnią do oglądania, tylko środowiskiem do zamieszkania." Artysta pracuje przede wszystkim z video, animacją i fotografią. Jest znany ze swoich wielkoformatowych projekcji cyfrowych na fasadach budynków, które odmieniają ich oblicze przy pomocy ruchomych kompozycji obrazów zacierając granice między malarskimi wzorami a dekoracją, efektami wizualnymi i filmową/medialną percepcją przestrzeni.
Strona artysty: www.seancapone.com

Praca Na Narracje 2011: Różowy Narcyz
Ornamenty nawiązujące do elementów przyrodniczych takich jak drzewa, liście, kwiaty, zwierzęta i rzeki to uniwersalny system znaków wywodzący się ze świata przyrody. Zdobią one domowe sprzęty, tkaniny i budowle od początku dziejów ludzkości. Jako zjawisko występujące w antropologii od zawsze, ornamenty powróciły w obliczu globalnych procesów komunikacji w postaci międzykulturowych, użytkowych elementów graficznych i wypowiedzi wizualnych. Sean Capone bada w swoich pracach organiczne formy ornamentów oraz ruch w wymiarze wirtualnym. Różowy Narcyz to cykl obrazów-zdobień prezentowany zarówno w środku jak i na zewnątrz. Praca jest jednokanałową instalacją audiowizualną, której premiera odbyła się w kwietniu tego roku w Brooklyn Museum. Jest to sekwencja animowanych motywów graficznych przedstawiających proces ewolucji koloru w kształt, kształtu we wzór, wzoru w organizm i odwrotnie.
Lokalizacja pracy: ściana budynku, ul. Radna 4, oglądana z ul. Łąkowej

Lisa Dahl [US]
Lisa Dahl urodziła się w Minneapolis, ukończyła Akademię Sztuk Pięknych w Nowym Jorku. Wystawia głównie w Ameryce, a podczas NARRACJI zaprezentuje się po raz pierwszy polskiej publiczności.
Na twórczość artystyczną Lisy Dahl składają się: malarstwo, fotografia, wideo i instalacja. Do serii Discarded Dreams / Odrzucone Marzenia przez ponad dwa lata fotografowała porzucone na śmietnikach Nowego Jorku materace. Już wtedy interesowało ją pojęcie domu jako ikony, uosobienia "Amerykańskiego Snu". Malowała domy na przedmiotach codziennego użytku; na prześcieradłach czy tapetach. W końcu zamiast malować na materacach, rozpoczęła kolekcję zdjęć domów. Jej instalacje przestrzenne oraz prace video przedstawiają makiety domów wykonane z różnych materiałów - kartonu, drewna, cukru - i ułożone są w zwarte formacje. Struktury geometryczne, kolorowe i przetworzone powierzchnie to jej kompozycyjne narzędzia.
Strona artystki: www.lisadahlstudio.com

Praca na NARRACJE 2011: Zawieja / White Out
Krótki film pt. White Out (Zawieja) przedstawia makietę zadbanego osiedla na obrzeżach miasta, zasypywanego przez biały pył do tego stopnia, że osiedle znika.
W najnowszych pracach artystka odnosi się do "domu" jako ikony. Abstrakcyjny dom traktuje jako złożone środowisko po części prywatne, a po części publiczne, jako sferę osobistą i wspólną, naturalną i techniczną. Artystka postuluje: "poprzez uproszczenie struktury domu do najbardziej podstawowej formy, poszerzam tradycyjne pojęcie posiadania domu, odnoszę się do tego, co oznaczają dla nas budynki mieszkalne: nasze osobiste dążenia, problemy gospodarcze, plany zagospodarowania przestrzeni miejskiej czy ochronę środowiska. Posługuję się różnymi artystycznymi środkami wyrazu badając ambiwalentny stosunek, jaki mam do tych budynków oraz do wciąż rozrastających się społeczności, które są ich naturalnym wynikiem."
Lokalizacja pracy: ściana budynku, ul. Wróbla 1/10A
https://www.trojmiasto.pl/_img/_partials/wysiwyg/ico_strong.gif

Mieszczące się w budynku dawnej łaźni publicznej Centrum Sztuki Współczesnej jest międzynarodową instytucją wystawienniczą, która dysponuje szerokim wachlarzem programów wprowadzających i wspierających szeroko pojętą sztukę, poczynając od teatru, przez film, aż po projekty interdyscyplinarne.
Poprzez mobilną Galerię LKW oraz Zewnętrzną Galerię Miejską Łaźnia wpływa również na swoją najbliższą okolicę, upowszechniając wszelkiego rodzaju zjawiska społeczno-kulturalne widziane z perspektywy sztuki.
Strona CSW Łaźnia: www.laznia.pl
NARRACJE 2011 Projekt: Przemieniając chaos w sztukę - dzieci z klas 5a i 5b SP nr 65
Kuratorka: Beata Zalewska
Przez cztery dni Beata Zalewska współpracować będzie z grupą piątoklasistów, zapoznając ich z technikami improwizacji przy użyciu różnych materiałów i kolorów, jak na przykład rozpryskiwanie farb, wydzieranki, wycinanki czy też malowanie palcami. W drugiej części warsztatów dzieci zweryfikują swoje prace i wybiorą formy i kompozycje, które przypominają im rośliny bądź zwierzęta. Wszystkie prace zostaną wyświetlone na fasadzie szkoły w postaci wielkoformatowej projekcji.
NARRACJE 2011 Lokalizacja: Ściana Szkoły Podstawowej nr 65, ul. Śluza 6 - oglądana od strony CSW Łaźnia

Marek Zygmunt [PL]
Artysta urodzony w Gdańsku, od 1995 roku zajmuje się sztuką biorąc udział w różnych przedsięwzięciach łączących rozwiązania techniczne, poszukiwania artystyczne i refleksje filozoficzne. Ukończył architekturę na Politechnice Gdańskiej w 2002. Od dziesięciu lat zaangażowany jest w cyfrowe, audio-wizualne produkcje, połączone z wideo, performensem i instalacją. Wystawia w całej Polsce. Przedmiotem jego artystycznych badań jest wzajemna relacja rozwoju techniki, kultury i jednostki w zglobalizowanym świecie. Wpływ industrializacji i dynamiki z jaką postępuje grafika komputerowa. Zmieniają walory społeczno-kulturowe i perspektywy, które wymagają nowej mentalności. Celem jego zaangażowania w twórczość artystyczną jest wzięcie udziału w obecnej transformacji kulturowej. Projektuje obrazy cyfrowe, które można odczytać jako wizualne alegorie myśli filozoficznej.
Strona artysty: www.marekzygmunt.art.pl

Projekt na NARRACJE 2011: Skandha
Marek Zygmunt pracuje nad instalacją site- specific w Szpitalu NMP i w pobliskim domu pielęgniarek na ul. Łąkowej, oba te budynki są obecnie opustoszałe. W oknach szpitalnych pojawią się małe, migające światełka odnoszące się do impulsów respiratora. W drugim budynku, tuż za rogiem, obejrzeć będzie można instalację wideo ukazującą zaczerpnięte z filozofii buddyjskiej pięć tzw. skupisk: "forma materialna", "uczucia", "percepcja", "formacje mentalne" i "świadomość". Marek Zygmunt tworzy ich wizualne odpowiedniki, na które składają się światło, kolor, grafika i obrazy. Ustawione wewnątrz budynków korespondują ze sobą a proces ich ciągłej zmiany może być obserwowany tylko z zewnątrz.
Instalacja jest częścią projektu Zewnętrzna Galeria Miejska CSW Łaźnia.
Kurator: Ania Szynwelska
Lokalizacja pracy na NARRACJACH: dawny Szpital NMP, ul. Kieturakiesa 1 i dawny dom pielęgniarek, ul. Reduta Miś (oglądane z zewnątrz)

Marcin Grzęda + Paweł Sasin [PL]
Marcin Grzęda i Paweł Sasin to artyści-rzeźbiarze. Ich pracownia znajdują się w dawnej fabryce przy Reducie Miś, na Dolnym Mieście. Specjalnie na NARRACJE połączyli siły i zaprezentują wspólny projekt.

Projekt FLORAINDUSTRIE to próba odczarowania poprzemysłowej hali na ulicy Reduta Miś na Dolnym Mieście. Artyści zamienili swoją pracownię w szklarnię, która służy pielęgnacji roślin i wspomnień. Tych najwcześniejszych, z dzieciństwa: wakacji spędzanych na wsi, ogrodu dziadka, ciepła i zapachu jaki unosił się w szklarni, wszystkich tych sensualnych doznań, które pozostały już w dorosłym człowieku. Pomysł hodowli pomidorów i ziół w szklarni na Dolnym Mieście to próba odtworzenia tych wrażeń z dzieciństwa, w pewnym sensie próby powrotu do tamtego okresu. Zaaranżowane wnętrze to jednocześnie jego odrealnienie, zaprzeczenie jego poprzedniej funkcji- fabryki układów hydraulicznych i wprowadzenie tam magii kolorów i zapachów.
Lokalizacja pracy: Dawna fabryka, ul. Reduta Miś

Jennifer Braun [DE]
Artystka ukończyła studia na Uniwersytecie w Dortmundzie w 2010 roku. Od 2005 roku pracuje jako niezależny fotograf. Wystawia i publikuje w całych Niemczech, niedawno zadebiutowała w "Photonews-Zeitschrift für Fotografie". W zeszłym roku zrobiła dokumentację fotograficzną NARRACJI, a w tym roku zaprezentuje na nich projekt Gate 11 (Brama 11), będzie to jej pierwsza wystawa w Polsce.
Relacja krajobrazu naturalnego i miejskiego z kulturą człowieka jest głównym zagadnieniem poruszanym w twórczości Jennifer Braun. W swoim cyklu portretów artystka umieszcza ludzi, których fotografuje na tle przestrzeni, w której się znajdują. Szczególną uwagę poświęca temu, co znajduje się pomiędzy rozpoznawalnymi stanami i odczuciami, jakie rodzą się i docierają do naszej świadomości. Pragnie uchwycić to, co niewidzialne i na swoich fotografiach przywrócić je rzeczywistości.
Strona artystki: www.jennifer-braun.de

Gate 11 / Brama 11
W swojej pracy na NARRACJE Jennifer podjęła temat wzajemnego oddziaływania na siebie "miasta kamieni" i "miasta ludzi". Zaprosiła mieszkańców Dolnego Miasta do serii portretów, które zrobiła wewnątrz nieczynnej zajezdni. Dla większości lokalnych mieszkańców zamknięcie linii tramwajowej, która łączyła Dolne Miasto z Centrum w 1999 roku było znakiem, że ich dzielnica została pominięta w planach rewitalizacyjnych miasta. Na zdjęciach portretowani przedstawieni są w naturalnym świetle wpadającym przez szczeliny w dachu i otwartą bramę wjazdową nr 11. Soczewka aparatu skupia się na ludziach do tego stopnia, że otoczenie niemal znika w ciemności.
Lokalizacja pracy: Kościół ul. Łąkowa 34A, wewnętrzny dziedziniec
Instalacja czynna w godz. od 19.00 do 24.00

Ahmet Dogan [FR]
Francuski artysta multimedialny urodzony w 1979 r. Mieszka i pracuje w Strasburgu, gdzie w 2005 r. ukończył Ecole supérieure des arts décoratifs. Jego prace były wystawiane m.in. we Francji, Niemczech, Włoszech, Portugalii, Hiszpanii i Rumunii.
Ahmet Dogan tworzy przede wszystkim instalacje i video. W swojej pracy artysta posługuje się przedmiotami codziennego użytku, takimi jak cukier, masło czy gramofon, którym przyporządkowuje nowe znaczenia i funkcje. Stara się, aby elementy poszczególnych prac wchodziły ze sobą w interakcję. Interesuje go głównie stosunek destrukcji i kreacji. Poprzez swoje prace podejmuje rozważania dotyczące porządku politycznego i ekonomicznego współczesnego świata. Poruszając tak poważne tematy jak wojna czy śmierć, Ahmet Dogan podchodzi do nich z charakterystyczną dla siebie ironią i dystansem.
www.popcornsociety.com

Praca na NARRACJE 2011: Niecelne strzały / Missed Shots
"Różne fasady zostały podziurawione kulami podczas wojny. Dzisiaj ślady te są jeszcze widoczne na niektórych niewyremontowanych budynkach.
Moja interwencja polegała będzie na pomalowaniu wszystkich śladów uderzeń na ścianie farbą fosforyzującą, która będzie widoczna nocą. Ślady po kulach będą widoczne każdej nocy przez kilka godzin. W zamyśle chodzi tutaj o uwypuklenie minionego momentu historii miasta, budynku. Uwidocznienie śladów po kuli nocą jest sposobem na zaakcentowanie lub przypomnienie fragmentu przeszłości.
Kurator: Agnieszka Wołodźko
Współpraca: Maja Baran
Lokalizacja pracy: Boczna ściana kamienicy, ul. Łąkowa 35/38

Atsara [FR] / Roland Devocelle i Audrey Rocher
Roland Devocelle, urodzony w 1969 roku w Valence, w południowo-wschodniej Francji, jest muzykiem i kompozytorem-samoukiem; Audrey Rocher, urodzona w 1977 roku w Agen, jest performerką; oboje są zakorzenieni w sztuce improwizacji. Współpracują od 2000 roku, tworząc głównie projekty multidyscyplinarne ze szczególnym naciskiem na audiowizualną improwizację. Swoje prace wizualne tworzą w oparciu o fotografię i video. Od 2008 wykorzystują technikę projekcji wykorzystując obiekty w ruchu jako pole projekcji. Światło i dźwięk mają ze sobą wiele wspólnego - ich częstotliwości osadzone są w polu oddziaływania czasu i przestrzeni. W wyniku ich rytmu, cyklu i drgania powstają zjawiska dźwiękowe i optyczne. W swoich koncepcjach artystycznych, Atsara odwołują się do poetyckich właściwości zmian, jakim podlegają wszystkie zjawiska słuchowe i wzrokowe.
Strona artystów: https://atsara.site.free.fr

Praca na NARRACJE 2011: [M]ondes
Specjalnie dla miejsca, w jakim będą pracować podczas NARRACJI, Audrey Rocher i Roland Devocelle przygotowują strukturę o powierzchni odbijającej światło jako podłoże swojej projekcji. W przeciwieństwie do ekranu, na którym widzimy obraz w całości, ich interwencja eksploruje interakcję między odbijanym a nieodbijanym światłem, a także grę między nieruchomym otoczeniem a poruszającymi się obrazami. Artyści ukazują piękno fizycznych procesów zachodzących na styku światła i ciemności, przestrzeni i powierzchni, koloru i materii w procesie nieustannej metamorfozy.
Lokalizacja pracy: Fabryka Karabinów, ul. Łąkowa 35/38, (najbardziej oddalone podwórze)

Floris Kaayk [NL]
Floris Kaayk urodził się w Tiel, w Holandii, ukończył grafikę komputerową na Akademii Sztuki i Projektowania w Breda, a tytuł magistra uzyskał w Instytucie Sandberga w Amsterdamie. Głównym polem jego zainteresowania jest animacja: "Filmy animowane bywają wizytówką używaną przez reżyserów, by wykazać się posiadanymi przez nich umiejętnościami. Dla mnie animacja jest narzędziem, służy mi do opowiedzenia historii." Jego prace prezentowane były dotychczas w wielu krajach europejskich, a na NARRACJACH artysta po raz pierwszy zaprezentuje się również w Polsce.
Krótkometrażowe filmy w stylu science fiction autorstwa Florisa Kaayk'a są fikcyjnymi dokumentami na temat dotychczas nieodkrytych i nieprzewidzianych skutków ewolucji przyrodniczej, przemysłowej i technologicznej. Najnowszym przykładem takiego dokumentu jest film artysty pt. O powstawaniu istot, który przedstawia sytuację w nieokreślonej przyszłości, kiedy świat uległ katastrofie i w wyniku ewolucji powstają nowe istoty z ludzkich szczątków.
Strona artysty: www.floriskaayk.com

Praca na NARRACJE 2011: The Order Electrus
Animowany film Florisa Kayyk'a przedstawia scenariusz, w którym industrializacja stała się drugą naturą Ziemii. Film został nakręcony w Zagłębiu Rury w Niemczech w 2005 roku w stylistyce parodii filmu dokumentalnego. Przedstawia on nową odmianę owadów odkrytą w opuszczonej, postindustrialnej przestrzeni po tym jak zaprzestano produkcji przemysłowej. W procesie transformacji pozostawionych na miejscu elementów elektronicznych, pojawił się nowy gatunek technicznych owadów, które zamieszkały te tereny.
Lokalizacja pracy: Okna firmy LPP, ul Łąkowa 39/44

Kamila Chomicz [PL] 
Kamila Chomicz jest artystką mieszkającą w Gdańsku. Studiowała biologię na UG i reżyserię na Akademii Filmu i Telewizji w Warszawie. Realizuje filmy, video, fotografuje. Wciąż poszukuje nowych tematów. W wielu z jej narracji, często baśniowych krótkich filmach, skupia się ona na obecności człowieka w środowisku miejskim, portretując ich zależność, a także piękno i magię, która jest im właściwa. Artystkę zastanawia obecność tradycji i korzeni w kulturze współczesnej. Inspiruje ją świat natury, jego sprzeczna i pełna złożoności struktura. Źródłem inspiracji dla Kamilii jest też świat dzieci, sensualny, poza werbalny, pełen otwartych uczuć i języka wyobraźni. Tworzy także wizualizacje do muzyki i spektakli teatralnych.
Strona artystki: https://vimeo.com/user3965130

Praca na NARRACJE 2011: Wyspa Żab
 Wyspa Spichrzów od końca XIII wieku była dzielnicą magazynową  Gdańska. W XIV/XVI w. stanowiła zaplecze magazynowe dla Portu Gdańskiego - tu przechowywano zboże, najważniejsze dla miasta bogactwo. Teren ten został zniszczony podczas II wojny światowej, a jego funkcja się zmieniała. Obecnie nie ma tu portu, a północny cypel wyspy stanowią zachowane po drugiej wojnie światowej ruiny spichrzów. To ciekawy i kontrowersyjny punkt w mieście: obraz ruin mocno kontrastuje z nowoczesną przystanią jachtową, szafarnią i ruchliwym centrum starego miasta. Niezabudowane, pozostałe po wykopach archeologicznych tereny na wyspie, porosła dzika roślinność. Oczka wodne zasiedliły żaby.
Artystka o swojej pracy: Mój film składa się z szeregu wywiadów na temat wyspy, miasta, przestrzeni miejskiej, obecności żab w naturze i kulturze, oraz wypowiedzi osób naśladujących odgłosy wydawane przez te płazy. Chciałam w nim stworzyć narrację, która przybliżyłaby widzom świat natury i zwierząt w mieście. Zadać pytanie, którego według mnie brakuje w planach zagospodarowania Wyspy spichrzów, a szczególnie jej północnego cypla.
Wyspa spichrzów leży w centrum miasta i z obu stron otoczona jest rzeką. Współcześnie jedną z najważniejszych funkcji terenów nadrzecznych w miastach jest funkcja krajobrazowo-przestrzenna-społeczna, odzwierciedlająca przemiany historyczne, polityczne i kulturowe, które następowały w mieście.
Czy jest szansa, żeby dawna Wyspa Spichrzów, dzisiaj zasiedlana przez żaby, była miejscem spotkania natury i kultury w mieście? Co myślą o tym mieszkańcy? Czy słuchają głosu natury? Czy potrzebują terenów zielonych?
NARRACJE 2011 Lokalizacja: ul. Motławska, Wyspa Spichrzów

Andrea Thembie Hannig [DE/ZA]
Andrea Thembie Hannig, urodzona w Johannesburgu w Republice Południowej Afryki, studiowała na Akademii Sztuk Pięknych w Mainz, w Niemczech. Ukończyła studia w 2009 roku i mieszka obecnie we Frankfurcie. Zaczęła wystawiać na terenie Niemiec jeszcze w trakcie studiów, a podczas tegorocznych NARRACJI zaprezentuje się po raz pierwszy za granicą.
Fotografia stała się głównym medium artystki. Prezentuje ona swoje zdjęcia zarówno w formie tradycyjnych wydruków jak i projekcji w ramach wystaw i instalacji, w większości w postaci serii fotografii. Głównym polem jej zainteresowania są zjawiska przyrodnicze, naturalne i miejskie krajobrazy, budowa, tekstura i ukształtowanie naturalnych powierzchni. Analizując przy pomocy aparatu zarówno sam obiekt jak i jego walory estetyczne artystka ukazuje nam swój sposób widzenia świata naturalnego oraz porównuje możliwości postrzegania ludzkiego oka z możliwościami obiektywu. Obrazy-fotografie jej autorstwa to nowy sposób ukazania relacji między czasem, przestrzenią i światłem.
Strona artystki: www.a-t-hannig.de

Praca na NARRACJE 2011: Polar/Light
Polar/Light jest zapisem ruchu kamery poruszającej się spokojną ulicą w rozproszonym świetle dziennym. W instalacji artystki źródło projekcji podzielone jest na dwie projekcje: jedna przedstawia ujęcia w sposób konwencjonalny, a druga jest przepuszczona przez szklany pustak, który zniekształca ujęcia zamieniając je w nieustannie poruszający się animowany obraz światła jak w kalejdoskopie.
Miejsce: Gdańska Galeria Fotografii (GGF), ul. Grobla I 8/11

Kobas Laksa [PL]
Kobas Laksa urodził się w Białymstoku i studiował projektowanie graficzne na Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu. Obecnie mieszka i pracuje w Warszawie. Wystawia w całej Polsce, w 2008 roku otrzymał "Złotego Lwa" na Biennale Architektury w Wenecji dla najlepszego pawilonu narodowego.
Jego prace zadedykowane są stałym i ruchomych obrazom. Artysta koncentruje się na konceptualnej fotografii i filmie poprzez manipulację kolażami. Jest twórcą instalacji, scenografii i performensów. Pracuje również jako reżyser i scenarzysta filmów krótkometrażowych i wideoklipów.
W seriach takich jak "Projekt Miejski Warszawa" i "Budynków życie po życiu" porusza problem procesu urbanizacji na świecie i jego wpływu na rozwój miast. W serii portretów wyciąga zwierzęce cechy z ludzi. Jego zdjęcia to dwuznaczne obrazy wykonane według apokaliptycznej logiki a ich szczegóły tworzą absurdalne alegorie przywodzące na myśl przeczucie klęski.
Strona artysty: www.kbx.pl

Praca na NARRACJE 2011: Rollercoaster Warsaw
Praca Kobasa Laksy przedstawia utopijną wizję opuszczonego miasta przyszłości, w którym wiodącym motywem jest kolejka górska wdzierająca się brutalnie w miejską tkankę. Rozrywkowe gadżety dominują w przestrzeni publicznej. Granica pomiędzy użytecznością, funkcjonalnością i umilaniem czasu jest zatarta. Założenia urbanistyczne to dominacja architektury rozrywkowej. Szczęście to przywilej, którego społeczeństwo domaga się i które dostaje w karykaturalnej formie - wesołego miasteczka. Tytułowy rollercoaster sfotografowany został na molo w Brighton, gdzie rozrywka stała się podstawą dla rozwoju miasta.
Warszawa została wybrana nieprzypadkowo jako baza dla tego projektu. Miasto, którego problemy z tożsamością są wynikiem dramatycznych wydarzeń historycznych jest też terenem nieustannych architektonicznych eksperymentów i budowlanej samowolki. Szybki rozwój miast, wzrost liczby mieszkańców i brak wizjonerskich rozwiązań już dziś powoduje, że architektura nie jest sztuką. Tandeta i wolny rynek to jedyne pewniki na których rozbudowujące się miejskie krajobrazy mogą przypominać apokaliptyczne wizje autorów science-fiction.
Projekt został przygotowany jako panorama sferyczna w oparciu o charakterystyczne dla Google Earth wirtualne wycieczki.
Projekt można obejrzeć w sieci pod adresem: https://kobas.republika.pl/2010/panorama_kobas.swf
Lokalizacja pracy: ul. Piwna 27, Gdańska Galeria Miejska 1 (GGM1)

Rosmarie Weinlich [DE]
Rosmarie Weinlich urodziła się w Erfurt, w Niemczech, studiuje na Akademii Sztuk Pięknych Bauhaus w Weimarze, studiowała również w Instytucie Sztuki i Projektowania w Milwaukee, w USA. Jej prace są w większości instalacjami site-specific. W 2011 roku otrzymała pierwszą nagrodę w konkursie: "Niemiecka Nagroda dla Instalacji Sztuki GRAFE". Wystawia od 2006 roku, głównie w Niemczech, ale miała wystawy także w Izraelu, Szwajcarii i Stanach Zjednoczonych. Projekt, który pokaże na Narracjach będzie jej pierwszym w Polsce.
Prace artystki łączą instalację z performancem, często mają nostalgiczne konotacje. We współpracy z Sibylle Hager założyła ona "MOGA Salon Rejected", zapewniając tymczasowe miejsce wystawiennicze dla artystów odrzuconych przez inne galerie, podkreślając w ten sposób i zmuszając do refleksji nad kryteriami wyznaczanymi przez współczesny rynek sztuki.
Strona artystki: www.rosmarieweinlich.de

Praca na NARRACJE 2011: Habitat
Artystka zamieniła przezroczyste żarówki w miniaturowe szklarnie. Szklana bańka jest wypełniona roślinami zasadzonymi w odżywczym roztworze. Na dnie umieszczona jest lampka ledowa, która oświetla rośliny i rzuca ich cień na otoczenie.
Lokalizacja pracy: ul Grobla I, Galeria To-Be

Etam Etamski [PL]
Jego muzyka oscyluje w okolicach eksperymentalnej elektroniki, samplingu, muzyki konkretnej i awangardowego jazzu. Etamski brzmieniem balansuje na granicy szmeru, ciszy i hipnotyzujących tonów, niekiedy szkicując delikatny bit, a czasem zatapiając się w hałaśliwym kolażu budując tym samym pełnen sonicznych niuansów niepowtarzalny klimat. Wszystko to jednak serwuje z doskonałym wyczuciem co klasyfikuje go w czołówce młodej polskiej elektroniki.

Summer Recreation Camp [ES]
Cristian Subirà (aka Summer Recreation Camp) to aktywny członek undergroundowej sceny muzycznej w Barcelonie. Jego muzykę określić można jako: elektronika lo-fi, shoegaze, world beats, słoneczne popowe melodie i psychodeliczne gitary, przecięcie ekologicznych ścieżek Lucky Dragons i High Places ze zwichrowaniem solowych dokonań Avey Tare z Animal Collecitve.
19/11 Sobota I Start: 21.00 I Wstęp Wolny

Ch-Ch-Ching [PL]
Solowy projekt Pawła Trzcińskiego, znanego m.in. ze współpracy z kolektywem The Complainer. Swój styl buduje łącząc synth-pop z lo-fi, parkietową motorykę przełamując wokalami i zapuszczając się momentami w psychodeliczne lub tropikalne rejony. Zamieszczone na myspace utwory otworzyły Ch-Ch-Ching drogę do koncertów w Paryżu, Wiedniu, Berlinie, Meksyku czy Londynie, oraz do suportów dla Toro y Moi, Handsome Furs czy Peaking Lights. Obecnie pracuje nad debiutancką płytą.

Maria Minerva [EE]
Maria Minerwa (prawdziwe imię: Maria Juur) to piosenkarka/producentka mieszkająca w Londynie. Pierwszego sierpnia tego roku wyszła jej wyczekiwana płyta długogrająca "Cabaret Cixous" w wytwórni Not Not Fun. Płyta ta jest mieszaniną znaczeń i odniesień, do czego Maria Minerva zdążyła już nas przyzwyczaić, spowite oparami środków uspokajających połączenie lo-fi house groove i wyuzdanie Euro- popu przywodzi na myśl zarówno post- punkowych wizjonerów Cabaret Voltaire jak i francuskiego dramaturga Helene Cixous.
20/11 Niedziela I Start: 20.00 I Wstęp Wolny

Babadag [PL]
Babadag, autorski project wokalistki Oli Bilińskiej (Płyny, Muzyka Końca Lata), plasuje się gdzieś pomiędzy folkiem i ambientem, albo między leśną chatą a łąką, między polem a miedzą. Na festiwalu Narracje zespół zagra wyjątkowo w duecie - Ola Bilińska i Szymon Tarkowski (Płyny, Pustki) - wykorzystując głównie akustyczne instrumenty z różnych kręgów kulturowych - banjo, glockenspiel, karaibski steel drum, czy góralskie dzwonki pasterskie - nie tylko w celu wzbogacenia brzmienia, ale także by poszerzyć zakres skojarzeń wywoływanych przez muzykę i sugestywne, oniryczne teksty. W tej muzyce miesza się tradycja z nowym, obce z dobrze znanym, język polski z angielskim, tworząc frapującą, wciągającą przestrzeń.

How How [PL]
To grupa działająca w kręgu szeroko rozumianej muzyki elektroakustycznej. Szukająca inspiracji w kolażu, unizmie, wolnej improwizacji i amerykańskiej tradycji XX wieku. Trio, w składzie Miron Grzegorkiewicz, Adam Podniesiński i Filip Madejski działa od 2010. W marcu 2011 zespół zadebiutował mini albumem Bumpy. Na listopad 2011 planowana jest premiera albumu długogrającego pt. Flickers.

KLUB FESTIWALOWY - dawna fabryka, ul. Reduta Miś
czwartek 17.11 - niedziela 20.11 od 17.00 do 24.00
Dojazd: z ul. Łąkowej, na wysokoś́ci CSW Łaźnia (ul. Jaskółcza) skręcić́ w ul. Kieturakiesa (dawny szpital), dojść do końca i skręcić w lewo w ul. Reduta Miś

Opinie (25) 5 zablokowanych

  • Warto czekać na jesień (1)

    Zapowiadają się intrygujące wieczory!Czad.

    • 24 5

    • z Tobą Marla

      :)

      • 0 0

  • rzeczywiscie to festiwal na partyjne zamowienie jak cala ekipa esk 2016 (1)

    "W 2009 roku Gdańsk 2016, Urząd Miasta Gdańska i Gdańska Galeria Miejska zapoczątkowały ideę odbywającego się nocą festiwalu sztuki współczesnej i designu w przestrzeni publicznej."

    co wiecej kasa za swiatlo leci do kieszeni adamowicza.

    • 10 29

    • ???

      Jak już to Z jego kieszeni. Co też nie jest prawdą.

      • 0 0

  • Sień Gdańsk 2016

    ha ha ha

    • 8 13

  • najemnicy

    najemnicy nie sa artystami

    • 7 21

  • trzy opinie poza tematem:/ jedna OK

    co to za ludzie żyją w tym mieście...
    czas spie...alać...skoro moi sąsiedzi to świry

    z wielką chęcią wezmę udział w imprezie

    • 28 0

  • mam nadzieję, że ta impreza na Dolnym Mieście jest potwierdzona (1)

    a nie tak jak wielki opis światełek bursztynowych, do których nadal nie ma dostępu, bo prace remontowe się jeszcze nie skończyły

    • 12 2

    • światełka,

      działają oficjalnie od wczoraj, warto zerknąć na program

      • 2 0

  • gdańska kultura na siłe. śmiech przez łzy. przykrywanie ruin światłem. (2)

    poniszczone i zaniedbane zabytki , pragnę przypomnieć gdańskiej władzy że mamy nadchodzi 2012 rok i ludzie obyci w europie widzieli już różne sztuki w swoim życiu , więc proszę, przestańcie sie kompromitować bo mi wstyd że tu mieszkam.

    • 11 33

    • Odp. (1)

      To się wyprowadź. Do Paryża najlepiej... Powodzenia.

      • 9 1

      • Polecam prace grupy Macula polegające na video-mapowaniu - (mozna wpisać na YT the macula prague) - jak sie okzuje nie trzeba aż do Paryża, wystarczy stawiać wysoko poprzeczkę, a nie robić po to by mieć powód aby wstać z łózka

        • 0 0

  • NARRACJE 2011 (1)

    Wstydzę się że mieszkam na Dolnym Mieście,narracjami nie przykryjecie zaniedbaną dzielnicę,brudy,gruzy ul.Łąkowej,mieszkańcy są tacy jak nasz "władza"

    • 5 8

    • To się przeprowadź

      Najlepiej w jakieś zaciszne, spokojne miejsce z dala od miejskich
      atrakcji np. na Kowale lub Szadółki albo kawałek dalej do Pruszcza.

      • 3 0

  • Bardzo ciekawa impreza.

    Bardzo dobry i oryginalny pomysł. Byłąm rok temu i świetnie się to oglądała. Nisamowite prace przedstawione na budynkach Starego Miasta. Coś zupełnie innego i robiącego niepowtarzalne wrażenie.
    Poza tym PRZESTAŃCIE NARZEKAĆ! Zawsze się znajdzie jakieś niedociągnięcie, coś co można zrobić, ale trzeba się cieszyć, że ludzie mają na tyle inwencji, zapału i pracowitości żeby podejmować się takich przedsięwzięć. Duże brawa!!!

    • 18 0

  • NAJLEPSZE

    ALE CO BEDZIE NAJLEPSZE ? CO BEDZIE NAJLEPSZE ? NAJLEPSZE CO BEDZIE ? BRAK MI SLOW TAK PRAGNE NAJLEPSZEGO. Z OPISU NIE WYCZYTAM, PODPOWIEDZCIE. PROSZE DAJCIE MI NAJLEPSZE ZOBACZYC. DOBRE ZNAM I NIE DOBRE. A NAJLEPSZEGO CZEKAM. CZEKAM I CZEKAM. NIECIERPLIWIE SIE. MOZE MNIE COS OMIJA, BYLE NIE NAJLEPSZE. TEGO NIE MOZNA WYTRZYMAC. POKAZCIE MI NAJLEPSZE.

    • 4 9

1

alert Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.

Sprawdź się

ERGO Hestia obchodzi w tym roku jubileusz. Ile lat ma sopocki ubezpieczyciel?