"Do dna" w reżyserii André Hübnera-Ochodlo - najnowsza premiera sopockiego Teatru Atelier - to poprawnie zrealizowana tragikomedia o byciu na dnie. Tam, gdzie nie mając nic, można już tylko pić na umór.
2011-07-03 15:25
wiecej takich sztuk, stad nie dziw, iz na zachodzie maja nas za pijakow, skoro juz nawet u nas teatr bierze sie za przedstawianie w temacie chlanstwa....
2011-07-03 15:30
spojrzmy na poprawna skandynawie, kto byl, ten widzial i wie, ze chleja tam na potege, tylko propagandowo oczywiscie, rola pijakow w europie jest zarezerwowana dla rosjan i polakow
2011-07-03 17:01
Ale przeciez krytyka sztuki wypowiedziala sie jasno i wyraznie:
"...najnowsza premiera sopockiego Teatru Atelier - to poprawnie zrealizowana tragikomedia o byciu na dnie..."
Jak dla mnie to antywschodnia propaganda
2011-07-10 13:35
w ubieglym tygodniu Dziennik Baltycki podał informację o rekordowej liczbie 35 nietrzeżwych kierowców zatrzymanych w naszych stronach przez policję w czasie ostatnich wolnych dni a co by się okazało gdyby sprawdzono doslownie każdego kierowcę prowadzącego jakikolwiek pojazd w tym czasie? Aż boję się o tym myśleć ale to jest pewnie antywschodnia propaganda,pozdrawiam
2011-07-04 00:09
a ile bilety ?
2011-07-04 12:16
Bo jak nie to chrzanić taką sztukę.
2011-07-06 08:33
niestety -jak często-opiniotwórca , rozprawia się z przedstawieniem, posiadając wiedzę , której ja -widz- nigdy nie będę miała gdyż kieruje się wyłącznie tym co przeżyłam bez wiedzy akademickiej.
Ja tam nie "widziałam" tej nieszczęsnej kiełbasy, ale dramat życia i wcale nie tak dosłownie związanie życia z piciem , ale pokazanie ,że w każdym jest dramat , implikowany przeszłością lub dniem dzisiejszym.
mimo konieczności życia i związanych z tym narzucanych lub wymyślonych przez bohaterów obowiązków/ np społecznych/ ,dążą oni do samounicestwienia/ poprzez picie/ nie umiejąc odejść w inny sposób.
songi potwierdzają ich człowiecze " filozofowanie"-/tu ludzi jak z marginesu społecznego /songi w spektaklu są myślami bohaterów bo oni obecni w swoim miejscu ,w swojej grupie nie rozmawiają o sensie i dogmatach.
W przedstawieniu bohaterów boli życie w sposób codzienny -jakby zwyczajny , dopiero songi są zastanowieniem .
może nie byłoby w tym nic z tzw antyrosyjskiej propagandy/jak jedna z opinii/ gdyby wszystko działo się gdzieś tam , bez dosłowności rosyjskiej.
spektakl -pisze recenzentka- nierówny . i dobrze , je ze śmiechu przeszłam w strefę zadumania i zawstydzenia . a no co mi opary absurdu, jak chce wybieram klasyków tegoż.
realizm jest zły wg recenzentki, ale jest ów realizm dopełniony / właśnie/ odbiorem przez widza. wcale nie trzeba by widz otrzymał przeanalizowaną treść w formie niby wyższej bo przetworzonej już reżysersko.
realizm to plus przedstawienia , w mojej głowie wtedy fakt implikuje opnie ,
buduje moje doświadczenie . ja mam wyciągać wnioski .
podobało mi się - ale to nieodpowiednie określenie- tylko skrót- bo ja wyszłam z przedstawienia i smutna i rozmyślająca i pewna ,ze właśnie tak jest.
czy za moje myśli recenzent skarci reżysera ?
może powinnam być jako odbiorca wyższej świadomości co do sztuki ? nie wiem.
2011-07-10 12:50
Treść sztuki uznałem za ponadczasową,problem wyniszczającego społeczeństwo tak rosyjskie jak i polskie pijaństwa to trwający od wieków i pokoleń proces wynikający moim zdaniem z braku mozliwości realizacji rozwoju osobistego jednostki spowodowanego totalitaryzmem i ekonomiczna mizerią,spektakl świetnie zagrany a w Teatrze Atelier to jest już norma! Przejmujący song Hutyry na zakonczenie spektaklu,świetnie i przekonująco grający Piotr Machalica,czapki z głów,dziekuję Agnieszko,dziekuje Andre za to że dane bylo mi to przeżyć!
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.
Filmy
W którym roku został założony sopocki Teatr Atelier im. Agnieszki Osieckiej?
