Trzaskający mróz, śnieg na ulicach - takich Świąt nie było od lat. Wspaniale, że do tej wyjątkowości przyczyniają się także znakomite propozycje muzyczne.
Pierwszy z koncertów,
"Pavana bożonarodzeniowa", był prawdziwie międzynarodowym przedsięwzięciem - sześciu występujących tego wieczoru muzyków reprezentowało aż cztery narodowości.
Pełen skład pojawił się na scenie jednak tylko dwa razy - na początku i na końcu, by wykonać spinające program koncertu pavany G. Faure i M. Ravela, pozostałą część repertuaru wypełniły zaś zróżnicowane w charakterze i obsadzie utwory, które pozwoliły posłuchać artystów w różnych konstelacjach składowych. Było więc poruszające i brawurowo wykonane przez
Samuli Örnströmera z towarzyszeniem
Radosława Kurka "Kol Nidrei" M. Brucha, był beztroski kwartet obojowy W. A. Mozarta z wiodącą partią realizowaną przez
Vincenta Tizona, był wreszcie kwartet fortepianowy J. Brahmsa - dzieło tyleż przepiękne, co ciężkie gatunkowo, świetnie jednak wykonane przez zespół, pociągnięty energią
Roberta Kwiatkowskiego i
Łukasza Lisowskiego.
Oczywiście, we wszystkich utworach zdarzały się muzykom drobne niedociągnięcia, ale przy tak otwartym i radosnym graniu, przy takiej dawce emanującej ze sceny energii, wszystkie te mankamenty schodziły na dalszy plan. Przez znaczną część koncertu wydawało mi się więc, że nie okażę małostkowości i nie będę pisał o nim nic negatywnego, ale niestety nie udało się - skrzypek Benjamin Mönnekes był zbyt zawodny, żeby tego nie zauważyć. I chociaż w ogóle nie zmieniło to mojego pozytywnego wrażenia wyniesionego z koncertu, to jednak z muzycznego punktu widzenia lepiej by się stało, gdyby ta jedna partia realizowana była na nieco wyższym poziomie.
Układający program artyści nie potraktowali tematu Bożego Narodzenia zbyt dosłownie i tak naprawdę podobny koncert mógłby równie dobrze odbyć się przy okazji Wielkanocy, Chanuki a nawet Dnia Nauczyciela. I bardzo dobrze - każdy pretekst jest dobry, żeby skusić publiczność do posłuchania świetnej muzyki w bardzo dobrym wykonaniu.
Inaczej sprawa miała się z
Dorocznym Koncertem Bożonarodzeniowym, na który następnego dnia zaprosił do kościoła św. Mikołaja jego organizator -
Polski Chór Kameralny. Dobór repertuaru ("Magnificat" BWV 243 i "Jauchzet, frohlocket!" - pierwsza z sześciu kantat składających się na "Oratorium na Boże Narodzenie" BWV 248 J. S. Bacha) nie pozostawił wątpliwości, jaka jest tematyka tego wydarzenia.
Muszę przyznać, że co prawda nastawiałem się na dobry koncert, ale nie spodziewałem się, że zrobi on na mnie aż takie wrażenie. I nie chodzi tutaj nawet o poziom wykonania (notabene, całkiem wysoki), ale o całą atmosferę wieczoru - o cudowną świetlną iluminację, poruszony tłum słuchaczy i zwalającą z nóg muzykę Bacha.
Być może powinienem zdobyć się na nieco bardziej merytoryczny opis tego wykonania, ale jakoś nie mam ochoty. Myślę, że podobnie jak wiele osób, które w kulminację przedświątecznej gorączki znalazły czas na koncert, odczuwam po prostu ogromną radość i spokój. Mam nadzieję, że Doroczny Koncert Bożonarodzeniowy rzeczywiście stanie się tradycją, a obecność na nim będzie wkrótce dla trójmiejskiej publiczności świątecznym zwyczajem tak samo istotnym jak zakup choinki czy obejrzenie na Polsacie "Kevina samego w domu".
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
Filmy
