Moralność pani Dulskiej
Gabriela Zapolska
"Moralność pani Dulskiej" wystawiana po raz pierwszy w Krakowie (1906), później w Warszawie (1907), gdzie nosiła podtytuł Tragifarsa kołtuńska. Znakomita konstrukcja sceniczna utworu, nowoczesne wykorzystanie zaznaczonej w didaskaliach scenografii charakteryzującej bohaterów jeszcze przed ich pojawieniem się na scenie, świetny rysunek każdej z postaci - zapewniły sztuce niesłabnące powodzenie oraz sprawiły, iż termin "dulszczyzna" został do dziś obiegowym synonimem kołtunerii, obłudy, hipokryzji, wąskich horyzontów myślowych i głupoty.
Sztuka Moralność pani Dulskiej miała ponad 200 realizacji w teatrach zawodowych w Polsce (w tym również w teatrze radiowym i - kilkukrotnie - telewizyjnym), wchodząc w skład klasycznego kanonu repertuarowego, została też trzykrotnie sfilmowana (1930, 1974 i 1980) oraz przerobiona na musical. Była również tłumaczona na języki: ukraiński, czeski i niemiecki. Do tematu Dulskich Zapolska powróciła jeszcze w opowiadaniach Pani Dulska przed sądem - 1908 i Śmierć Felicjana Dulskiego - 1911.
Reżyseria: Mirosław Siedler
Występują: Irena Adamiak, Lesław Ostaszkiewicz, Piotr Boratyński, Natalia Jakubowska, Marta Masłowska, Teresa Suchodolska, Anna Suchowiecka, Hanna Świętnicka-Grabowska, Maria Makowska-Franceson