InlanDimensions "Ladacznica z zasadami"
Zespół Teatralny Shinjuku Ryōzanpaku
W języku japońskim, z napisami w języku polskim
-
W dramacie Sartre'a, prostytutka Lizzie przenosi się na południe Stanów Zjednoczonych. W pociągu nęka ją czterech białych mężczyzn. Gdy w jej obronie staje dwójka czarnoskórych, dochodzi do bójki. Thomas - siostrzeniec bogatego senatora Clarke'a - zabija jednego z dwóch i zostaje aresztowany. Drugi Afroamerykanin ucieka podczas gdy inni biali ludzie rozpowszechniają pogłoskę, że to on zgwałcił Lizzie, co przyczyniłoby się do uniewinnienia Thomasa. Kim Sujin w swojej adaptacji przekłada egzystencjami Sartre'a na grunt koreańsko-japoński. W roli tytułowej ladacznicy występuje Sahel Rosa, aktorka i modelka, osierocona podczas wojny irańsko-irackiej w wieku czterech lat, która potem przeniosła się z adoptowaną matką do Japonii.
Kim Sujin
-
Kim Sujin (1954) i jego Shinjuku Ryōzanpaku Theatre Company świadczą o różnorodności stylów, stosowanych ostatnio przez koreańskich artystów w japońskiej literaturze i teatrze. Pojawienie się jego sztuk i filmów wiąże się ze zmieniającą się tożsamością zamieszkałych w Japonii Koreańczyków, zwłaszcza od lat 80. Kim wykorzystuje polityczne przedstawienia teatralne z wcześniejszego okresu, aby uwypuklić i przeobrazić w sztukę doświadczenia Koreańczyków mieszkających w Japonii. W ten sposób jego prace wykorzystują zarówno spuściznę jego przodków w japońskim teatrze, jak również doświadczenia japońskich Koreańczyków z przeszłości. Zamiast odtwarzać na scenie lub w filmie istotę koreańskiej etniczności czy kultury, Kim skłania się ku ukazywaniu migracji, hybrydyczności i bycia usytuowanym pomiędzy. W ten sposób jego prace ukazują niszowość Koreańczyków zamieszkałych w Japonii, tak różnych zarówno od Koreańczyków z kontynentu, jak i od Japończyków.
Zespół Teatralny Shinjuku Ryōzanpaku
-
Shinjuku Ryōzanpaku to zespół teatralny z siedzibą w Tokio, znany w Japonii i na całym świecie z przedstawień w namiocie teatralnym, rozbudowanych i wyszukanych składników inscenizacji, ostrej komedii i oryginalnych elementów stylistycznych. Zespół powstał w 1987 roku i jest kierowany przez charyzmatycznego reżysera i aktora Kim Sujina. Dzięki reinterpretacji The Situation Theatre (teatru sytuacyjnego), stworzonego przez legendarnego tokijskiego dramatopisarza Kara Jūrō, ich adaptacje twórczości Kary zachwycały publiczność złożoną i surrealistyczną tragikomedią oraz farsą.
Teatr Kary czerpie z kabuki - krzykliwego kuzyna klasycznego teatru nō; wykorzystuje scenę oraz przemiany kostiumów teatru ubogiego. Jego wątki i sposób opowiadania przynależą do teatru absurdu - włosy zmarłej siostry wyciągnięte z brzucha brata (Cry From the City of Virgins), kochankowie zstępujący do Hadesu zaludnionego przez pilotów kamikaze (Matasaburō of the Wind) lub odradzające się prostytutki zamordowane dla złotych zębów przez japońskich żołnierzy podczas inwazji Mandżurii (John Silver: The Beggar of Love). Kara przetarł szlak przez polityczne pole minowe japońskiego nacjonalizmu, tworząc teatr jednocześnie wywrotowy i opiewający kulturę Japonii. Zespół Teatralny Shinjuku Ryōzanpaku kontynuuje wystawianie sztuk Kary - niedawno 70. produkcja (Bengal Tiger) miała swoją premierę w ich namiocie w świątyni shintoistycznej Hanazono. W napisanej przez Karę odwróconej parodii powieści Takeyamy Michio, szeregowiec Mizushima z całym plutonem japońskich żołnierzy brzdąka Home Sweet Home na birmańskiej harfie, zbierając szczątki zmarłych towarzyszy do wiklinowych koszy.
Zespół Teatralny Shinjuku Ryōzanpaku od dawna wystawia również dramaty historyczne, dotykające delikatnych kwestii politycznych. Na przykład Toraji, oparty na sztuce Oh Tae-suka o buncie w Korei, opowiada o japońskiej inwazji na przełomie XIX i XX wieku. Ta adaptacja została pokazana w 2011 roku w Doosan Arts Centre, Seulu i Jeongju w Korei, i została uznana jako krok do naprawy od długiego czasu trudnych relacji między Japonią a Koreą. Wskazuje to na istotną rolę, jaką Kim Sujin odgrywa w budowaniu dobrych stosunków między oboma krajami. Kim Sujin jest zainichi, czyli Koreańczykiem mieszkającym w Japonii. Jego mieszane pochodzenie stworzyło platformę dla przepływu kultury teatralnej między dwoma narodami.
Zespół Teatralny Shinjuku Ryōzanpaku otrzymał nagrody Japońskiej Agencji Kultury i dawał przedstawienia w USA (NY), Kanadzie, Niemczech, Francji (Festiwal Teatralny w Awinionie), Chinach, Tajwanie i Korei, Australii (w 2006 roku, w ramach roku Japonii w Australii) i Brazylii (Festiwal Wymiany Kulturalnej). W 2002 roku współpracował z zespołami koreańskimi przy tworzeniu oryginalnego spektaklu The Space Between na Japan/Korea World Cup Arts Festival. W 2007 roku wystawił oryginalne przedstawienie King Yebi (współpraca z Theatre 1980) w Seoul Nazan Arts Centre i na Międzynarodowym Festiwalu Teatralnym w Ishou. W 2010 roku zespół wkroczył do liminalnego świata Małego Księcia - ta interpretacja wykorzystuje całą magię inscenizacyjną reżysera Kim Sujina i członków jego zespołu; produkcja powstała we współpracy z Theatre 1980, Kichijōji Project. Podczas 25. Festiwalu Szekspirowskiego w Gdańsku pokazano nagranie spektaklu Król Yebi oparte na tragedii Król Lear.
Realizatorzy:
Reżyseria: Kim Sujin
Na podstawie dramatu: Jean Paula-Sartre'a
Kierownik sceny: Otsuka Satoshi
Obsada: Sahel Rosa, Satō Masayuki, Fujita Yoshiaki, Shimamoto Kazuto, Akahi Mariko, Miyazawa Hisashi, Matsuhima Kenta, Honma Misa
Dźwięk: Onuki Takashi
Światło: Izumi Tsuguo, Takase Yūsuke
Choreografia: Okawa Taeko
Video: Pae So
Koordynator projektu: Nikodem Karolak
-
Wydarzenie w ramach InlanDimensions International Arts Festival 2022
inlandimensions.com
Zespół Teatralny Shinjuku Ryōzanpaku
W języku japońskim, z napisami w języku polskim
-
W dramacie Sartre'a, prostytutka Lizzie przenosi się na południe Stanów Zjednoczonych. W pociągu nęka ją czterech białych mężczyzn. Gdy w jej obronie staje dwójka czarnoskórych, dochodzi do bójki. Thomas - siostrzeniec bogatego senatora Clarke'a - zabija jednego z dwóch i zostaje aresztowany. Drugi Afroamerykanin ucieka podczas gdy inni biali ludzie rozpowszechniają pogłoskę, że to on zgwałcił Lizzie, co przyczyniłoby się do uniewinnienia Thomasa. Kim Sujin w swojej adaptacji przekłada egzystencjami Sartre'a na grunt koreańsko-japoński. W roli tytułowej ladacznicy występuje Sahel Rosa, aktorka i modelka, osierocona podczas wojny irańsko-irackiej w wieku czterech lat, która potem przeniosła się z adoptowaną matką do Japonii.
Kim Sujin
-
Kim Sujin (1954) i jego Shinjuku Ryōzanpaku Theatre Company świadczą o różnorodności stylów, stosowanych ostatnio przez koreańskich artystów w japońskiej literaturze i teatrze. Pojawienie się jego sztuk i filmów wiąże się ze zmieniającą się tożsamością zamieszkałych w Japonii Koreańczyków, zwłaszcza od lat 80. Kim wykorzystuje polityczne przedstawienia teatralne z wcześniejszego okresu, aby uwypuklić i przeobrazić w sztukę doświadczenia Koreańczyków mieszkających w Japonii. W ten sposób jego prace wykorzystują zarówno spuściznę jego przodków w japońskim teatrze, jak również doświadczenia japońskich Koreańczyków z przeszłości. Zamiast odtwarzać na scenie lub w filmie istotę koreańskiej etniczności czy kultury, Kim skłania się ku ukazywaniu migracji, hybrydyczności i bycia usytuowanym pomiędzy. W ten sposób jego prace ukazują niszowość Koreańczyków zamieszkałych w Japonii, tak różnych zarówno od Koreańczyków z kontynentu, jak i od Japończyków.
Zespół Teatralny Shinjuku Ryōzanpaku
-
Shinjuku Ryōzanpaku to zespół teatralny z siedzibą w Tokio, znany w Japonii i na całym świecie z przedstawień w namiocie teatralnym, rozbudowanych i wyszukanych składników inscenizacji, ostrej komedii i oryginalnych elementów stylistycznych. Zespół powstał w 1987 roku i jest kierowany przez charyzmatycznego reżysera i aktora Kim Sujina. Dzięki reinterpretacji The Situation Theatre (teatru sytuacyjnego), stworzonego przez legendarnego tokijskiego dramatopisarza Kara Jūrō, ich adaptacje twórczości Kary zachwycały publiczność złożoną i surrealistyczną tragikomedią oraz farsą.
Teatr Kary czerpie z kabuki - krzykliwego kuzyna klasycznego teatru nō; wykorzystuje scenę oraz przemiany kostiumów teatru ubogiego. Jego wątki i sposób opowiadania przynależą do teatru absurdu - włosy zmarłej siostry wyciągnięte z brzucha brata (Cry From the City of Virgins), kochankowie zstępujący do Hadesu zaludnionego przez pilotów kamikaze (Matasaburō of the Wind) lub odradzające się prostytutki zamordowane dla złotych zębów przez japońskich żołnierzy podczas inwazji Mandżurii (John Silver: The Beggar of Love). Kara przetarł szlak przez polityczne pole minowe japońskiego nacjonalizmu, tworząc teatr jednocześnie wywrotowy i opiewający kulturę Japonii. Zespół Teatralny Shinjuku Ryōzanpaku kontynuuje wystawianie sztuk Kary - niedawno 70. produkcja (Bengal Tiger) miała swoją premierę w ich namiocie w świątyni shintoistycznej Hanazono. W napisanej przez Karę odwróconej parodii powieści Takeyamy Michio, szeregowiec Mizushima z całym plutonem japońskich żołnierzy brzdąka Home Sweet Home na birmańskiej harfie, zbierając szczątki zmarłych towarzyszy do wiklinowych koszy.
Zespół Teatralny Shinjuku Ryōzanpaku od dawna wystawia również dramaty historyczne, dotykające delikatnych kwestii politycznych. Na przykład Toraji, oparty na sztuce Oh Tae-suka o buncie w Korei, opowiada o japońskiej inwazji na przełomie XIX i XX wieku. Ta adaptacja została pokazana w 2011 roku w Doosan Arts Centre, Seulu i Jeongju w Korei, i została uznana jako krok do naprawy od długiego czasu trudnych relacji między Japonią a Koreą. Wskazuje to na istotną rolę, jaką Kim Sujin odgrywa w budowaniu dobrych stosunków między oboma krajami. Kim Sujin jest zainichi, czyli Koreańczykiem mieszkającym w Japonii. Jego mieszane pochodzenie stworzyło platformę dla przepływu kultury teatralnej między dwoma narodami.
Zespół Teatralny Shinjuku Ryōzanpaku otrzymał nagrody Japońskiej Agencji Kultury i dawał przedstawienia w USA (NY), Kanadzie, Niemczech, Francji (Festiwal Teatralny w Awinionie), Chinach, Tajwanie i Korei, Australii (w 2006 roku, w ramach roku Japonii w Australii) i Brazylii (Festiwal Wymiany Kulturalnej). W 2002 roku współpracował z zespołami koreańskimi przy tworzeniu oryginalnego spektaklu The Space Between na Japan/Korea World Cup Arts Festival. W 2007 roku wystawił oryginalne przedstawienie King Yebi (współpraca z Theatre 1980) w Seoul Nazan Arts Centre i na Międzynarodowym Festiwalu Teatralnym w Ishou. W 2010 roku zespół wkroczył do liminalnego świata Małego Księcia - ta interpretacja wykorzystuje całą magię inscenizacyjną reżysera Kim Sujina i członków jego zespołu; produkcja powstała we współpracy z Theatre 1980, Kichijōji Project. Podczas 25. Festiwalu Szekspirowskiego w Gdańsku pokazano nagranie spektaklu Król Yebi oparte na tragedii Król Lear.
Realizatorzy:
Reżyseria: Kim Sujin
Na podstawie dramatu: Jean Paula-Sartre'a
Kierownik sceny: Otsuka Satoshi
Obsada: Sahel Rosa, Satō Masayuki, Fujita Yoshiaki, Shimamoto Kazuto, Akahi Mariko, Miyazawa Hisashi, Matsuhima Kenta, Honma Misa
Dźwięk: Onuki Takashi
Światło: Izumi Tsuguo, Takase Yūsuke
Choreografia: Okawa Taeko
Video: Pae So
Koordynator projektu: Nikodem Karolak
-
Wydarzenie w ramach InlanDimensions International Arts Festival 2022
inlandimensions.com
