Tym razem w Kościele p.w. Chrystusa Króla zatriumfuje barok włoski i hiszpański. To muzyka pełna energii i piękna. To wspaniałe melodie, skomplikowane imitacje i barwne zdobienia. Nasz koncert jest także niezwykłą podróżą przez wszystkie etapy rozwoju muzyki w XVII i pierwszych dekadach XVIII w.
Podobne wydarzenia
środa, godz. 19:15
Sopot,
Kościół Gwiazda Morza
Wstęp wolny
piątek, godz. 18:00, 20:00
Gdańsk,
Kościół Św. Katarzyny
Girolamo Frescobaldi był organistą w kilku kościołach Rzymu. To właśnie na potrzeby liturgiczne stworzył szereg kompozycji organowych i klawesynowych. Znaczna część z nich została zebrana w dwóch zbiorach Fiori musicali (Muzyczne kwiaty). Jego muzyka to niezwykły dowód stopniowego przechodzenia z renesansu do baroku. Była także punktem wyjścia dla wielkich mistrzów - w tym samego Jana Sebastiana Bacha.
Giovanni Baptista Pergolesi kojarzony jest przede wszystkim z operą buffa. Skąd zatem tak niezwykle dramatyczne i przejmujące dzieło jak Stabat Mater? Otóż jego życie było bardzo krótkie i trwało zaledwie 26 lat. Został pokonany przez gruźlicę, która w owym czasie dziesiątkowała populację. Dzieło to powstało w ostatnich tygodniach jego żywyota, którego dokonywał w jednym z neapolitańskich lazaretów.
Joan Baptista i José Pla byli braćmi pochodzącymi z muzycznej rodziny katalońskiej. Byli oboistami, chociaż pierwszy grał także na fagocie. Jako muzycy działali w wielu głównych ośrodkach dworskich Europy, m.in. w Paryżu, Londynie, Padwie, Stuttgarcie. Po śmierci młodszego, starszy z rodzeństwa przenosi się do Lizbony. Do naszych czasów przetrwało niewiele kompozycji. Nie jest także do końca jasne, który z braci był kompozytorem, dlatego przyjmuje się wspólne autorstwo. Ich muzyka prezentuje dojrzały styl koncertujący. Części skrajne Sonaty triowej d-moll charakteryzują się iście żywiołowym, hiszpańskim temperamentem. Drugie ogniwo to z kolei pełne melancholii śpiewne arioso.
Antonio Vivaldi to prawdziwa ikona włoskiego baroku. Zwany "Rudym Księdzem", rzeczywiście miał ponoć ogniście rude włosy, a święcenia kapłańskie przyjął w 1703 r. Mimo, iż związany był już niemal do końca życia z kościołem, jego twórczość jest w przewadze świecka. Koncertował jako skrzypek, stąd skupiał się na pisaniu dla siebie. Jednak nie tylko to determinowało jego twórczość. Drugim źródłem potrzeb była jego praca. Już od 25. roku życia zaczął nauczanie w jednym z weneckich sierocińców. Funkcję tę pełnił przez kolejnych 30 lat. Wychowankowie tego typu miejsc musieli uczyć się gry na instrumentach, a jeśli byli wystarczająco dobrzy stawali się członkami renomowanych kapel. To z pewnością dla młodych adeptów powstał Potrójny koncert na skrzypce, obój i fagot g-moll RV105.
Program:
G. Frescobaldi (1583 - 1643): Toccata Quarta per l'organo de sonarsi all'Elevazione
G. B. Pergolesi (1710 - 1736): Stabat Mater (cz. IV, VII, X)
J. B. (1720 - 1773) & J. Pla (1728 - 1762): Sonata triowa d-moll
A. Vivaldi (1678 - 1741): Koncert potrójny g-moll na skrzypce, obój i fagot RV105
Wykonawcy:
Sławomir Bronk - kontratenor,
Małgorzata Bury - skrzypce,
Małgorzata Kęsicka - obój,
Ewa Naczk-Jankowska - fagot,
Maciej Zakrzewski - organy,
oraz Wojciech Stachura - recytacje.
Zapraszamy do odwiedzenia naszej strony na Facebooku. Znajdą tam Państwo wszystkie informacje dotyczące zbliżających się koncertów: www.facebook.com/muzyka.europy.kosciol.gdanskiej.polonii
muzyka poważna - koncerty w Trójmieście
Giovanni Baptista Pergolesi kojarzony jest przede wszystkim z operą buffa. Skąd zatem tak niezwykle dramatyczne i przejmujące dzieło jak Stabat Mater? Otóż jego życie było bardzo krótkie i trwało zaledwie 26 lat. Został pokonany przez gruźlicę, która w owym czasie dziesiątkowała populację. Dzieło to powstało w ostatnich tygodniach jego żywyota, którego dokonywał w jednym z neapolitańskich lazaretów.
Joan Baptista i José Pla byli braćmi pochodzącymi z muzycznej rodziny katalońskiej. Byli oboistami, chociaż pierwszy grał także na fagocie. Jako muzycy działali w wielu głównych ośrodkach dworskich Europy, m.in. w Paryżu, Londynie, Padwie, Stuttgarcie. Po śmierci młodszego, starszy z rodzeństwa przenosi się do Lizbony. Do naszych czasów przetrwało niewiele kompozycji. Nie jest także do końca jasne, który z braci był kompozytorem, dlatego przyjmuje się wspólne autorstwo. Ich muzyka prezentuje dojrzały styl koncertujący. Części skrajne Sonaty triowej d-moll charakteryzują się iście żywiołowym, hiszpańskim temperamentem. Drugie ogniwo to z kolei pełne melancholii śpiewne arioso.
Antonio Vivaldi to prawdziwa ikona włoskiego baroku. Zwany "Rudym Księdzem", rzeczywiście miał ponoć ogniście rude włosy, a święcenia kapłańskie przyjął w 1703 r. Mimo, iż związany był już niemal do końca życia z kościołem, jego twórczość jest w przewadze świecka. Koncertował jako skrzypek, stąd skupiał się na pisaniu dla siebie. Jednak nie tylko to determinowało jego twórczość. Drugim źródłem potrzeb była jego praca. Już od 25. roku życia zaczął nauczanie w jednym z weneckich sierocińców. Funkcję tę pełnił przez kolejnych 30 lat. Wychowankowie tego typu miejsc musieli uczyć się gry na instrumentach, a jeśli byli wystarczająco dobrzy stawali się członkami renomowanych kapel. To z pewnością dla młodych adeptów powstał Potrójny koncert na skrzypce, obój i fagot g-moll RV105.
Program:
G. Frescobaldi (1583 - 1643): Toccata Quarta per l'organo de sonarsi all'Elevazione
G. B. Pergolesi (1710 - 1736): Stabat Mater (cz. IV, VII, X)
J. B. (1720 - 1773) & J. Pla (1728 - 1762): Sonata triowa d-moll
A. Vivaldi (1678 - 1741): Koncert potrójny g-moll na skrzypce, obój i fagot RV105
Wykonawcy:
Sławomir Bronk - kontratenor,
Małgorzata Bury - skrzypce,
Małgorzata Kęsicka - obój,
Ewa Naczk-Jankowska - fagot,
Maciej Zakrzewski - organy,
oraz Wojciech Stachura - recytacje.
Zapraszamy do odwiedzenia naszej strony na Facebooku. Znajdą tam Państwo wszystkie informacje dotyczące zbliżających się koncertów: www.facebook.com/muzyka.europy.kosciol.gdanskiej.polonii
Filmy