Kimona japońskie
Muzeum Narodowego w Gdańsku
Oddział Etnografii
Wystawa potrwa 24.10. 2009-28.02. 2010.
"Kimono" jest słowem powszechnie znanym oznaczającym tradycyjny japoński ubiór. Używane od okresu Edo dosłownie oznacza "rzecz do noszenia" czyli ubranie. Niewątpliwie jednak jest też swoistym fenomenem japońskim nierozerwalnie związanym z tradycją, kulturą i wrażliwością Japończyków. Z jednej strony jest przedmiotem użytkowym, a z drugiej kunsztownym, wypełnionym symboliką dziełem sztuki. Można je zarówno nosić, a można też kontemplować jak obraz dostarczający satysfakcji estetycznej.
Kimono jest kwintesencją japońskości i skarbem kulturowym tego narodu. Japończycy zdają sobie z tego sprawę i starają się propagować wiedzę o kimonie w kraju i za granicą. Noszenie kimona zobowiązuje do godnego zachowania, zharmonizowanych i oszczędnych kroków i gestów. Do kimona nie pasuje pośpiech i rytm współczesnego świata. Założenie tego stroju składającego się z 12 części specjalnie upinanego i opasanego pasem "obi" wymagało wielkiego kunsztu, skupienia i czasu. U Japończyków nie ma miejsca na przypadkowość, wszystko jest ściśle określone regułami i perfekcyjnie skodyfikowane.
Dla Europejczyka kimono stanowi ciekawy ubiór, dla Japończyka kimono przemawia swoją symboliką koloru i kroju. Można przez nie odczytać pozycję, wiek, status społeczny, porę roku. Kobiety niezamężne mogą powiewać długimi rękawami "furisode", mężatki noszą "tomesode" w spokojnych barwach, z krótkimi rękawami. Niezwykle ważne było dobranie wzoru na kimonie do pory roku, świadczące o wielkim uwrażliwieniu i wkomponowaniu Japończyków w rytm natury. Nie ubiera się kimona z wzorem kwiatów wiśni w okresie jesienno-zimowym, gdyż jest to wzór wiosenny. Jesienią odpowiednie są liście klonu, latem fale oceanu. Męskie kimona są z reguły spokojniejsze w kolorze i dekoracji jak również w kroju. Najbardziej oficjalne męskie kimono jest wykonane z czarnego jedwabiu z motywami herbowymi "kamon".
We współczesnej Japonii kimono nadal jest obecne w życiu codziennym i świątecznym Japończyków, w sztuce, obrzędowości, teatrze. Japończycy traktują je z ogromnym szacunkiem i pieczołowicie przechowują. Jako dziedzictwo rodzinne kimona przekazywane są z pokolenia na pokolenie. W dzisiejszej Japonii najczęściej zakładają je starsze kobiety i osoby uczestniczące w ceremoniach. Ubieranie kimona nie jest ani łatwe, ani szybkie, toteż obecnie zajmują się tym często specjalni instruktorzy. Oni też mają za zadanie dobieranie kimona do odpowiedniego zdarzenia i sytuacji.
Celem wystawy prezentowanej w Oddziale Etnografii Muzeum Narodowego w Gdańsku jest nie tylko ukazanie piękna tradycyjnego ubioru Japończyków, ale także zwrócenie uwagi na kulturowy aspekt kimona, na jego wyjątkowość, oryginalność i społeczne implikacje. Jest ono powiązane z całością życia Japończyków. Głównym trzonem wystawy jest zaprezentowanie kimon i związanych z nimi dodatków z kolekcji Stowarzyszenia Wiedzy o Ludach i Ziemi w Szczecinie. Jest to pierwszy w Polsce pokaz kolekcji szczecińskiej zgromadzonej przez Barbarę Zaborowską w trakcie jej pobytu stypendialnego w Japonii. Ekspozycja kimon nie jest bytem samym w sobie, lecz jednocześnie pretekstem do opowiadania o tym, co dzieje się wokół kimona. Stąd poszerzenie wystawy o obiekty Muzeum Nauki i Techniki Manggha w Krakowie i Muzeum Archeologiczno-Etnograficznego w Łodzi.
Poprzez kimona wkraczamy w życie i obyczajowość Japończyków. Temu służyć ma program edukacyjny towarzyszący wystawie ukazujący charakterystyczne dla Japonii sztuki i ceremonie: parzenia herbaty -chanoyu, układania kwiatów- ikebanę, bonsai, składania papieru w najprzeróżniejsze kształty -origami, kaligrafię, sztuki walki. Nie tylko zgromadzone na wystawie obiekty ,ale także multimedia przybliżą na wystawie Japonię, co stało się możliwe dzięki życzliwości Wydziału Kultury Ambasady Japonii w Warszawie.
Do współpracy w edukacyjnej warstwie wystawy zaproszeni zostali specjaliści oraz te placówki na terenie Trójmiasta, które zajmują się tradycjami japońskimi. Są to Stowarzyszenie Polsko - Japońskie Ichimon, pracownia komiksowa Biblioteki Wojewódzkiej w Gdańsku oraz Centrum Badań nad Kulturą Azji przy Uniwersytecie Gdańskim.
Wystawa wpisuje się w rok obchodów 90-lecia nawiązania stosunków polsko -japońskich.
Raz w miesiącu wystawie towarzyszyć będą "Weekendy z Japonią". Z uwagi na kameralne grupy prosimy o wcześniejsze zgłoszenia. Na poszczególne zajęcia weekendowe przyjmujemy do 50 osób. Zgłoszenia pod numerem tel. 0-58/552-12-71 wew.101.
PRZYJDŹ.ZOBACZ.WARTO
ZAPRASZAMY!
Muzeum Narodowego w Gdańsku
Oddział Etnografii
Wystawa potrwa 24.10. 2009-28.02. 2010.
"Kimono" jest słowem powszechnie znanym oznaczającym tradycyjny japoński ubiór. Używane od okresu Edo dosłownie oznacza "rzecz do noszenia" czyli ubranie. Niewątpliwie jednak jest też swoistym fenomenem japońskim nierozerwalnie związanym z tradycją, kulturą i wrażliwością Japończyków. Z jednej strony jest przedmiotem użytkowym, a z drugiej kunsztownym, wypełnionym symboliką dziełem sztuki. Można je zarówno nosić, a można też kontemplować jak obraz dostarczający satysfakcji estetycznej.
Kimono jest kwintesencją japońskości i skarbem kulturowym tego narodu. Japończycy zdają sobie z tego sprawę i starają się propagować wiedzę o kimonie w kraju i za granicą. Noszenie kimona zobowiązuje do godnego zachowania, zharmonizowanych i oszczędnych kroków i gestów. Do kimona nie pasuje pośpiech i rytm współczesnego świata. Założenie tego stroju składającego się z 12 części specjalnie upinanego i opasanego pasem "obi" wymagało wielkiego kunsztu, skupienia i czasu. U Japończyków nie ma miejsca na przypadkowość, wszystko jest ściśle określone regułami i perfekcyjnie skodyfikowane.
Dla Europejczyka kimono stanowi ciekawy ubiór, dla Japończyka kimono przemawia swoją symboliką koloru i kroju. Można przez nie odczytać pozycję, wiek, status społeczny, porę roku. Kobiety niezamężne mogą powiewać długimi rękawami "furisode", mężatki noszą "tomesode" w spokojnych barwach, z krótkimi rękawami. Niezwykle ważne było dobranie wzoru na kimonie do pory roku, świadczące o wielkim uwrażliwieniu i wkomponowaniu Japończyków w rytm natury. Nie ubiera się kimona z wzorem kwiatów wiśni w okresie jesienno-zimowym, gdyż jest to wzór wiosenny. Jesienią odpowiednie są liście klonu, latem fale oceanu. Męskie kimona są z reguły spokojniejsze w kolorze i dekoracji jak również w kroju. Najbardziej oficjalne męskie kimono jest wykonane z czarnego jedwabiu z motywami herbowymi "kamon".
We współczesnej Japonii kimono nadal jest obecne w życiu codziennym i świątecznym Japończyków, w sztuce, obrzędowości, teatrze. Japończycy traktują je z ogromnym szacunkiem i pieczołowicie przechowują. Jako dziedzictwo rodzinne kimona przekazywane są z pokolenia na pokolenie. W dzisiejszej Japonii najczęściej zakładają je starsze kobiety i osoby uczestniczące w ceremoniach. Ubieranie kimona nie jest ani łatwe, ani szybkie, toteż obecnie zajmują się tym często specjalni instruktorzy. Oni też mają za zadanie dobieranie kimona do odpowiedniego zdarzenia i sytuacji.
Celem wystawy prezentowanej w Oddziale Etnografii Muzeum Narodowego w Gdańsku jest nie tylko ukazanie piękna tradycyjnego ubioru Japończyków, ale także zwrócenie uwagi na kulturowy aspekt kimona, na jego wyjątkowość, oryginalność i społeczne implikacje. Jest ono powiązane z całością życia Japończyków. Głównym trzonem wystawy jest zaprezentowanie kimon i związanych z nimi dodatków z kolekcji Stowarzyszenia Wiedzy o Ludach i Ziemi w Szczecinie. Jest to pierwszy w Polsce pokaz kolekcji szczecińskiej zgromadzonej przez Barbarę Zaborowską w trakcie jej pobytu stypendialnego w Japonii. Ekspozycja kimon nie jest bytem samym w sobie, lecz jednocześnie pretekstem do opowiadania o tym, co dzieje się wokół kimona. Stąd poszerzenie wystawy o obiekty Muzeum Nauki i Techniki Manggha w Krakowie i Muzeum Archeologiczno-Etnograficznego w Łodzi.
Poprzez kimona wkraczamy w życie i obyczajowość Japończyków. Temu służyć ma program edukacyjny towarzyszący wystawie ukazujący charakterystyczne dla Japonii sztuki i ceremonie: parzenia herbaty -chanoyu, układania kwiatów- ikebanę, bonsai, składania papieru w najprzeróżniejsze kształty -origami, kaligrafię, sztuki walki. Nie tylko zgromadzone na wystawie obiekty ,ale także multimedia przybliżą na wystawie Japonię, co stało się możliwe dzięki życzliwości Wydziału Kultury Ambasady Japonii w Warszawie.
Do współpracy w edukacyjnej warstwie wystawy zaproszeni zostali specjaliści oraz te placówki na terenie Trójmiasta, które zajmują się tradycjami japońskimi. Są to Stowarzyszenie Polsko - Japońskie Ichimon, pracownia komiksowa Biblioteki Wojewódzkiej w Gdańsku oraz Centrum Badań nad Kulturą Azji przy Uniwersytecie Gdańskim.
Wystawa wpisuje się w rok obchodów 90-lecia nawiązania stosunków polsko -japońskich.
Raz w miesiącu wystawie towarzyszyć będą "Weekendy z Japonią". Z uwagi na kameralne grupy prosimy o wcześniejsze zgłoszenia. Na poszczególne zajęcia weekendowe przyjmujemy do 50 osób. Zgłoszenia pod numerem tel. 0-58/552-12-71 wew.101.
PRZYJDŹ.ZOBACZ.WARTO
ZAPRASZAMY!
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
Filmy