Jestem i nie ma mnie. Wernisaż

Wystawa "Jestem i nie ma mnie" ma dwoistą strukturę. Zgromadzone prace ukazują indywidualne spojrzenie na rzeczywistość, są zapisem emocji i przeżyć oraz intelektualnych doznań. Jedne, mają charakter bardziej osobistych poszukiwań, inne tworzą cykl kolaży zainspirowany niezwykłymi wierszami Sławiny Kwidzińskiej.

Zestawienie malarstwa i poezji nie jest oczywiste, ale świat emocjonalny może być ich wspólnym mianownikiem, a odmienna forma ma szanse stworzyć rodzaj dialogu. Obrazy będące połączeniem zdjęć i formy malarskiej są próbą oddania emocji zawartych w wierszach. Tęsknota, strata, uczucie pustki i szczególnej alienacji oraz wewnętrznej niespójności, specyficznego rozedrgania znalazły wyraz w formie kolaży, oddających przez swoją zamierzoną nutę dezintegracji, esencję zranionej kobiecej egzystencji. Symboliczny obraz uczuć kobiety, wyrażony poprzez archetypiczny rekwizyt, w szarościach, ciemnych zieleniach i brązach jest pozornie statyczny. Dynamika wprowadzona poprzez fragmentaryczność świata zanurzonego w pustce próbuje pozostać wierna tytułowemu oksymoronowi - jestem i nie ma mnie. Prof. Małgorzata Komorowska.

Małgorzata Komorowska zajmuje się malarstwem i scenografią. Jest absolwentką Uniwersytetu Jagiellońskiego, Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Studiowała także na Wydziale Teatru Uniwersytetu Illinois w Stanach Zjednoczonych. Od wielu lat związana jest z Akademia Sztuk Pięknych w Krakowie. Od lat dziewięćdziesiątych współtworzyła programowo i organizacyjnie Katedrę Scenografii, a od roku 2014 pełni funkcję kierownika tej katedry. W latach 2006 do 2016 była kuratorem Galerii Scenografii. Debiutowała w zawodzie scenografa w latach osiemdziesiątych, zaczynając od pracy w filmie jako kostiumograf. Po studiach w Stanach Zjednoczonych pracowała już głównie jako scenograf teatralny. Zrealizowała w Polsce i za granicą kilkadziesiąt spektakli i przedstawień performatywnych. Od prawie dwudziestu lat zajmuje się głównie malarstwem i tworzeniem instalacji. W ostatnich latach indywidualne wystawy jej malarstwa odbyły się w Zakopanem, Krakowie i Katowicach. Ostatnia będąca powrotem do instalacji parateatralnych miała miejsce w Galerii Sceny Plastycznej KUL w ramach II Festiwalu Scenografii i Kostiumu w Lublinie w roku 2018.