Ludwig Minkus
balet-komedia
w 2 aktach z prologiem
libretto: Aleksander Połubiencew na podstawie Mariusa Petipy wg powieści Miguela Cervantesa
kierownictwo muzyczne: Bogdan Olędzki
inscenizacja i choreografia: Aleksander Połubiencew wg Mariusa Petipy
scenografia: Jan Bernaś
kostiumy: Władysław Wigura, Jan Bernaś
premiera: 9 marca 2002 roku
czas trwania: ok. 1h 55’ z przerwą
Wielbiciele baletu, doskonale znający Don Kichota mogą być mile zaskoczeni. Petersburski choreograf Połubiencew, choć oparł się na klasycznej XIX–wiecznej wersji Petipy, że uczynił z Don Kichota nowe, pulsujące humorem i niebywałą energią widowisko. Jego wizja dzieła (przez niektórych brzydko nazywanego „ramotką”) ma więc spełniać wymagania współczesnego widza.
Historia słynnego idealisty, rycerza z La Manchy i jego głupkowatego giermka Sancho Pansy jest jedynie pretekstem do zestawienie porywających numerów tanecznych – pełnych wirtuozerii solowych wariacji i ognistych tańców zbiorowych. Tańczą pełne temperamentu uliczne tancerki, uwodzicielscy torreadorzy, ogniste Hiszpanki i namiętni Hiszpanie. Wiele uroku posiada także muzyka stylizowana na hiszpańską. Don Kichot, to obok Jeziora łabędziego i Giselle najczęściej wystawiany balet klasyczny.
Treść: Balet opowiada bardzo prościutką historię miłosną: Kitri i Basilio chcieli by się pobrać. Oczywiście na ślub nie zgadza się ojciec dziewczyny, który znalazł dla niej lepszą partię. Młodym pomaga Don Kichot i sam bóg miłości Amor, który niewinnymi intrygami doprowadza tę baletową love story do szczęśliwego zakończenia.
balet-komedia
w 2 aktach z prologiem
libretto: Aleksander Połubiencew na podstawie Mariusa Petipy wg powieści Miguela Cervantesa
kierownictwo muzyczne: Bogdan Olędzki
inscenizacja i choreografia: Aleksander Połubiencew wg Mariusa Petipy
scenografia: Jan Bernaś
kostiumy: Władysław Wigura, Jan Bernaś
premiera: 9 marca 2002 roku
czas trwania: ok. 1h 55’ z przerwą
Wielbiciele baletu, doskonale znający Don Kichota mogą być mile zaskoczeni. Petersburski choreograf Połubiencew, choć oparł się na klasycznej XIX–wiecznej wersji Petipy, że uczynił z Don Kichota nowe, pulsujące humorem i niebywałą energią widowisko. Jego wizja dzieła (przez niektórych brzydko nazywanego „ramotką”) ma więc spełniać wymagania współczesnego widza.
Historia słynnego idealisty, rycerza z La Manchy i jego głupkowatego giermka Sancho Pansy jest jedynie pretekstem do zestawienie porywających numerów tanecznych – pełnych wirtuozerii solowych wariacji i ognistych tańców zbiorowych. Tańczą pełne temperamentu uliczne tancerki, uwodzicielscy torreadorzy, ogniste Hiszpanki i namiętni Hiszpanie. Wiele uroku posiada także muzyka stylizowana na hiszpańską. Don Kichot, to obok Jeziora łabędziego i Giselle najczęściej wystawiany balet klasyczny.
Treść: Balet opowiada bardzo prościutką historię miłosną: Kitri i Basilio chcieli by się pobrać. Oczywiście na ślub nie zgadza się ojciec dziewczyny, który znalazł dla niej lepszą partię. Młodym pomaga Don Kichot i sam bóg miłości Amor, który niewinnymi intrygami doprowadza tę baletową love story do szczęśliwego zakończenia.
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
