Wydarzenie w ramach
Z wielką przyjemnością zapraszamy do zapoznania się z ilustracjami Jana Marcina Szancera, wybitnego rysownika, na którego dziełach wychowało się kilka pokoleń dzieci. Do historii przeszedł jako ilustrator książek Akademia Pana Kleksa, O Janku, co psom szył buty, Pinokio, O krasnoludkach i o sierotce Marysi, Brzechwa dzieciom, Lokomotywa, Dziadek do Orzechów, Baśnie Andersena. Bywa określany malarzem dziecięcych marzeń.
Jan Marcin Szancer (1902 Kraków - 1973 Warszawa)
Jeden z najwybitniejszych polskich rysowników XX wieku, autor bajek, felietonów, scenariuszy, scenografii, kostiumów, był także pierwszym kierownikiem artystycznym polskiej telewizji oraz profesorem warszawskiej ASP. Wbrew woli rodziny, która nalegała, by został farmaceutą, Szancer ukończył w 1926 roku krakowską Akademię Sztuk Pięknych z oceną bardzo dobrą. "Miałem jakąś piekielnie przekorną naturę, bo w czasie wykładów na uniwersytecie rysowałem pilnie, a na Akademii Sztuk Pięknych czytałem Schopenhauera, Nietzschego i Platona" - wspominał ten okres swojego życia. Był uczniem Ignacego Pieńkowskiego, Władysława Jarockiego, Józefa Mehoffera, Teodora Axentowicza i Karola Frycza, natomiast do grona jego kolegów należeli Artur Nacht Samborski, Zygmunt Waliszewski, Józef Jarema, Józef Czapski i Jan Cybis. Po studiach artysta przez jakiś czas mieszkał w Krakowie, gdzie podjął pracę w "Ilustrowanym Kurierze Codziennym". Po konflikcie ze swoim przełożonym przeprowadził się do Warszawy, której pozostał wierny aż do śmierci. W stolicy zaprzyjaźnił się z Julianem Tuwimem i Antonim Słonimskim. Wspólnie z Władysławem Broniewskim i Wandą Wasilewską pracował w zespole redakcyjnym młodzieżowego pisma "Płomyk". Podczas II wojny światowej artysta współpracował z armią podziemną. W swoim mieszkaniu przechowywał konspiracyjne dokumenty, szyfry i druki. W czasie okupacji cały czas tworzył ilustracje do książek, zamawiane przez zapobiegliwych wydawców, gromadzących materiał do publikacji po wojnie. W czasie Powstania Warszawskiego stracił cały swój dobytek oraz bogate archiwum.
Po wojnie współtworzył czasopismo "Świerszczyk", jednocześnie pracował nad scenografiami i kostiumami dla teatrów i filmów. Od 1951 r. był wykładowcą warszawskiej akademii. W 1952 roku został pierwszym w historii kierownikiem artystycznym polskiej telewizji, która wtedy nosiła nazwę Doświadczalnego Ośrodka Telewizji Warszawa. Szancer był przyjacielem i współpracownikiem Jana Brzechwy, z którym łączyła go zażyła przyjaźń sięgająca okresu okupacji. Żona poety wspominała, że obaj mieli podobny typ wyobraźni i ogromne poczucie humoru - starsi już panowie zachowywali się jak dwaj rozbrykani chłopcy. Ten twórczy tandem pozostawił po sobie takie niezapomniane dzieła, jak Pan Kleks, Od baśni do baśni, Oto bajka, Brzechwa dzieciom, Lokomotywa i wiele innych.
Aukcja odbędzie się 24 lutego o godz. 17:00.
Jeden z najwybitniejszych polskich rysowników XX wieku, autor bajek, felietonów, scenariuszy, scenografii, kostiumów, był także pierwszym kierownikiem artystycznym polskiej telewizji oraz profesorem warszawskiej ASP. Wbrew woli rodziny, która nalegała, by został farmaceutą, Szancer ukończył w 1926 roku krakowską Akademię Sztuk Pięknych z oceną bardzo dobrą. "Miałem jakąś piekielnie przekorną naturę, bo w czasie wykładów na uniwersytecie rysowałem pilnie, a na Akademii Sztuk Pięknych czytałem Schopenhauera, Nietzschego i Platona" - wspominał ten okres swojego życia. Był uczniem Ignacego Pieńkowskiego, Władysława Jarockiego, Józefa Mehoffera, Teodora Axentowicza i Karola Frycza, natomiast do grona jego kolegów należeli Artur Nacht Samborski, Zygmunt Waliszewski, Józef Jarema, Józef Czapski i Jan Cybis. Po studiach artysta przez jakiś czas mieszkał w Krakowie, gdzie podjął pracę w "Ilustrowanym Kurierze Codziennym". Po konflikcie ze swoim przełożonym przeprowadził się do Warszawy, której pozostał wierny aż do śmierci. W stolicy zaprzyjaźnił się z Julianem Tuwimem i Antonim Słonimskim. Wspólnie z Władysławem Broniewskim i Wandą Wasilewską pracował w zespole redakcyjnym młodzieżowego pisma "Płomyk". Podczas II wojny światowej artysta współpracował z armią podziemną. W swoim mieszkaniu przechowywał konspiracyjne dokumenty, szyfry i druki. W czasie okupacji cały czas tworzył ilustracje do książek, zamawiane przez zapobiegliwych wydawców, gromadzących materiał do publikacji po wojnie. W czasie Powstania Warszawskiego stracił cały swój dobytek oraz bogate archiwum.
Po wojnie współtworzył czasopismo "Świerszczyk", jednocześnie pracował nad scenografiami i kostiumami dla teatrów i filmów. Od 1951 r. był wykładowcą warszawskiej akademii. W 1952 roku został pierwszym w historii kierownikiem artystycznym polskiej telewizji, która wtedy nosiła nazwę Doświadczalnego Ośrodka Telewizji Warszawa. Szancer był przyjacielem i współpracownikiem Jana Brzechwy, z którym łączyła go zażyła przyjaźń sięgająca okresu okupacji. Żona poety wspominała, że obaj mieli podobny typ wyobraźni i ogromne poczucie humoru - starsi już panowie zachowywali się jak dwaj rozbrykani chłopcy. Ten twórczy tandem pozostawił po sobie takie niezapomniane dzieła, jak Pan Kleks, Od baśni do baśni, Oto bajka, Brzechwa dzieciom, Lokomotywa i wiele innych.
Aukcja odbędzie się 24 lutego o godz. 17:00.
Filmy