Chicago. Lata dwudzieste. Miasto gangsterskich mafii i skorumpowanych polityków, mrocznych spelunek i bezwzględnie działających banków. Miasto zbrodni, w którym ochotnicy z Armii Zbawienia prowadzą swą beznadziejną krucjatę przeciw występkowi. Brecht z właściwą sobie ironią i przewrotnością opowiada historię miłości Lilian Holiday, porucznika Armii Zbawienia i gangstera Bill’ego Crakera. Wszystko to przy akompaniamencie najsłynniejszych songów Kurta Weilla z Surabaya Johny na czele. Spektakl planowany jest jako widowisko plenerowe grane na terenie Stoczni Gdańskiej.
Bertolt Brecht (1898–1956) to najwybitniejszy niemiecki dramaturg współczesny. Jego sztuki są nadal chętnie oglądane i wystawiane na całym świecie. Jest twórcą teorii teatru epickiego, podkreślającego fikcyjny charakter wydarzeń scenicznych (tzw. efekt obcości w grze aktorów, komentujące akcję songi).
Reżyserem spektaklu jest amerykańska aktorka i reżyserka Marjorje Hayes profesor North Teksas University Danton. Jej związki z Polską datują się od lat 70-tych, kiedy była w Polsce stażystką w Instytucie Laboratorium Jerzego Grotowskiego. Reżyserka pracowała już w Polsce m.in. w Teatrze Współczesnym we Wrocławiu. W trakcie ubiegłorocznego festiwalu szekspirowskiego w Gdańsku prowadziła warsztaty na temat monologów szekspirowskich. W roku 1999 zrealizowała w Brnie Stracone zachody miłości Williama Shakespeare’a, które uznano za najlepsze szekspirowskie przedstawienie roku w Czechach.
Spektakl dofinansowany ze środków amerykańskiej fundacji Artslink.
grają: Ewa Andruszkiewicz, Tamara Arciuch-Szyc, Marta Kalmus, Maria Mielnikow, Marzena Nieczuja-Urbańska, Małgorzata Oracz, Arkadiusz Brykalski, Jerzy Gorzko, Rafał Kronenberger, Jacek Labijak, Andrzej Nowiński, Ryszard Ronczewski, Cezary Rybiński, Dariusz Szymaniak
reżyseria: Marjorje Hayes
scenografia: Ewa Beata Wodecka
muzyka: Kurt Weill
teksty piosenek: Bertolt Brecht
premiera 22 czerwca 2002 roku w Stoczni Gdańskiej
Bertolt Brecht (1898–1956) to najwybitniejszy niemiecki dramaturg współczesny. Jego sztuki są nadal chętnie oglądane i wystawiane na całym świecie. Jest twórcą teorii teatru epickiego, podkreślającego fikcyjny charakter wydarzeń scenicznych (tzw. efekt obcości w grze aktorów, komentujące akcję songi).
Reżyserem spektaklu jest amerykańska aktorka i reżyserka Marjorje Hayes profesor North Teksas University Danton. Jej związki z Polską datują się od lat 70-tych, kiedy była w Polsce stażystką w Instytucie Laboratorium Jerzego Grotowskiego. Reżyserka pracowała już w Polsce m.in. w Teatrze Współczesnym we Wrocławiu. W trakcie ubiegłorocznego festiwalu szekspirowskiego w Gdańsku prowadziła warsztaty na temat monologów szekspirowskich. W roku 1999 zrealizowała w Brnie Stracone zachody miłości Williama Shakespeare’a, które uznano za najlepsze szekspirowskie przedstawienie roku w Czechach.
Spektakl dofinansowany ze środków amerykańskiej fundacji Artslink.
grają: Ewa Andruszkiewicz, Tamara Arciuch-Szyc, Marta Kalmus, Maria Mielnikow, Marzena Nieczuja-Urbańska, Małgorzata Oracz, Arkadiusz Brykalski, Jerzy Gorzko, Rafał Kronenberger, Jacek Labijak, Andrzej Nowiński, Ryszard Ronczewski, Cezary Rybiński, Dariusz Szymaniak
reżyseria: Marjorje Hayes
scenografia: Ewa Beata Wodecka
muzyka: Kurt Weill
teksty piosenek: Bertolt Brecht
premiera 22 czerwca 2002 roku w Stoczni Gdańskiej
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
