Ida Bocian i Magdalena Płaneta zapraszają na spektakl teatralny p.t. "GŁOS PERSEFONY".
Scenariusz, opracowanie muzyczne, koncepcja scenograficzna, reżyseria i wykonanie: Ida Bocian i Magdalena Płaneta
Wykonanie kostiumów: "Milla" Pracownia Krawiecka Milena Mularska
w przedstawieniu wykorzystano teksty własne oraz inspiracje mitologią grecką, homeryckim "Hymnem do Demeter" w tłum. Włodzimierza Appela, pieśnią "Demeter" Zofii Szymanowskiej, treścią podręczników do j. polskiego dla klasy IV szkoły podstawowej, opowiadaniem "Znałaś tylko Korę" Elżbiety Cherezińskiej.
W powszechnej świadomości Demeter, bogini urodzaju uosabia ideał matki i jej bezbrzeżnej miłości do dziecka. Za to niewielu wie, że jej córka nie ma imienia, dopóki nie zostaje uprowadzona i wydana za boga podziemi Hadesa. Wtedy Kora (słowo Kórē oznaczało córkę/dziewczynę) staje się Persefoną. Staje się - zaczyna istnieć, a jej istnienie nabiera autonomii i znaczenia.
W starożytnej Grecji słowo mit oznaczało opowieść fikcyjną, w której, w odróżnieniu od prawdy górują "piękne kłamstwa". Współcześnie, takie znaczenie również funkcjonuje, ale równocześnie potocznie utożsamia się je z opowieściami, które kształtują podwaliny kulturowe danej społeczności. Mity wyjaśniały powstanie świata, pochodzenie i rolę człowieka, objaśniały zjawiska fizyczne oraz kapryśność losu. Były też często podstawą tradycji i obrzędów religijnych.
O czym jest mit o Demeter i Persefonie? Czego może nas nauczyć, a przed czym przestrzec? Czym jest dla performerek? Ida Bocian i Magdalena Płaneta analizują treść mitu, dekonstruują go, filtrują przez własne doświadczenia. Jako matki, córki. Kobiety. Odzierają z patosu, ale i czyszczą z patyny. Żonglują archetypami i przeglądają się w nich jak w lustrze. Oddają boginiom głos i same ich głosem się stają.
"Głos Persefony" to pierwszy wspólny, autorski projekt teatralny obu artystek, który zdecydowały się zrealizować samodzielnie, poza szyldami instytucji i teatrów, z którymi współpracują lub które powoływały do życia. Chociaż znają się od blisko 30-tu lat, jeszcze z działalności w ruchu amatorskim (w młodzieżowym Teatrze Wirtualnym z Piły), dopiero teraz znalazły czas i przestrzeń na pracę w duecie, szukając przy okazji swojej indywidualnej ścieżki twórczej, wspierając się i przekraczając granice własnych stref zawodowego komfortu.
Przedstawienie dla widzów powyżej 15 roku życia.
Przedstawienie zrealizowano w ramach stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Scenariusz, opracowanie muzyczne, koncepcja scenograficzna, reżyseria i wykonanie: Ida Bocian i Magdalena Płaneta
Wykonanie kostiumów: "Milla" Pracownia Krawiecka Milena Mularska
w przedstawieniu wykorzystano teksty własne oraz inspiracje mitologią grecką, homeryckim "Hymnem do Demeter" w tłum. Włodzimierza Appela, pieśnią "Demeter" Zofii Szymanowskiej, treścią podręczników do j. polskiego dla klasy IV szkoły podstawowej, opowiadaniem "Znałaś tylko Korę" Elżbiety Cherezińskiej.
W powszechnej świadomości Demeter, bogini urodzaju uosabia ideał matki i jej bezbrzeżnej miłości do dziecka. Za to niewielu wie, że jej córka nie ma imienia, dopóki nie zostaje uprowadzona i wydana za boga podziemi Hadesa. Wtedy Kora (słowo Kórē oznaczało córkę/dziewczynę) staje się Persefoną. Staje się - zaczyna istnieć, a jej istnienie nabiera autonomii i znaczenia.
W starożytnej Grecji słowo mit oznaczało opowieść fikcyjną, w której, w odróżnieniu od prawdy górują "piękne kłamstwa". Współcześnie, takie znaczenie również funkcjonuje, ale równocześnie potocznie utożsamia się je z opowieściami, które kształtują podwaliny kulturowe danej społeczności. Mity wyjaśniały powstanie świata, pochodzenie i rolę człowieka, objaśniały zjawiska fizyczne oraz kapryśność losu. Były też często podstawą tradycji i obrzędów religijnych.
O czym jest mit o Demeter i Persefonie? Czego może nas nauczyć, a przed czym przestrzec? Czym jest dla performerek? Ida Bocian i Magdalena Płaneta analizują treść mitu, dekonstruują go, filtrują przez własne doświadczenia. Jako matki, córki. Kobiety. Odzierają z patosu, ale i czyszczą z patyny. Żonglują archetypami i przeglądają się w nich jak w lustrze. Oddają boginiom głos i same ich głosem się stają.
"Głos Persefony" to pierwszy wspólny, autorski projekt teatralny obu artystek, który zdecydowały się zrealizować samodzielnie, poza szyldami instytucji i teatrów, z którymi współpracują lub które powoływały do życia. Chociaż znają się od blisko 30-tu lat, jeszcze z działalności w ruchu amatorskim (w młodzieżowym Teatrze Wirtualnym z Piły), dopiero teraz znalazły czas i przestrzeń na pracę w duecie, szukając przy okazji swojej indywidualnej ścieżki twórczej, wspierając się i przekraczając granice własnych stref zawodowego komfortu.
Przedstawienie dla widzów powyżej 15 roku życia.
Przedstawienie zrealizowano w ramach stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
