Owacje na stojąco za Rachmaninowa! Udany koncert w Filharmonii Bałtyckiej

Ewa Palińska

12 lutego 2022 (artykuł sprzed 2 lat)

Opinie (40)

Soyoung Yoon i Michał Nesterowicz nawiązali znakomity kontakt z Orkiestrą Polskiej Filharmonii Bałtyckiej.

Choć gwiazdą piątkowego koncertu w Filharmonii Bałtyckiej była wybitna koreańska skrzypaczka Soyoung Yoon, jej emocjonalna interpretacja The Lark Ascending Ralpha Vaughana Williamsa została przyćmiona przez II Symfonię Sergiusza Rachmaninowa, brawurowo wykonaną przez orkiestrę gospodarzy pod dyrekcją jej niegdysiejszego szefa artystycznego, Michała Nesterowicza. Publiczność nagrodziła artystów nie tylko gromkimi brawami, okrzykami zachwytu, ale też, finalnie, owacją na stojąco.

Koncerty muzyki poważnej w Trójmieście - kalendarz imprez

Czy zdarza ci się słuchać muzyki klasycznej na co dzień?

tak, sprawia mi to ogromną przyjemność tylko wybrane utwory, które wpadły mi kiedyś w ucho nie, jeżeli już, to mimowolnie, np. kiedy słucham radia nie, bo jej nie znam, ale chętnie to zmienię nie i nie zamierzam

Od chwili ogłoszenia repertuaru na sezon artystyczny 2021/22 było wiadomo, że to będzie niezwykły koncert. Po pierwsze za sprawą występu wybitnej skrzypaczki Soyoung Yoon. Zdobycie głównej nagrody na 14. Międzynarodowym Konkursie Skrzypcowym im. Henryka Wieniawskiego w Poznaniu w 2011 roku otworzyło jej drogę do międzynarodowej kariery i sprawiło, że stała się ulubienicą również polskiej publiczności. Mimo upływu przeszło dekady, zainteresowanie melomanów działalnością koncertową oraz nagraniami Soyoung Yoon nie zmalało. Nie dziwiło zatem, że podczas piątkowego koncertu sala koncertowa Polskiej Filharmonii Bałtyckiej była zapełniona do ostatniego, możliwego w warunkach pandemicznych, miejsca.

Michał Nesterowicz był szefem artystycznym gdańskich filharmoników w latach 2004 - 2008. W piątkowy wieczór pokazał, że nadal łączy go z Orkiestrą PFB szczególna więź, a II Symfonia Rachmaninowa, którą wspólnie wykonali, na długo pozostanie w pamięci słuchaczy.

"Luz", który uniemożliwił kontemplację

Część słuchaczy z pewnością chciała też zobaczyć w akcji Michała Nesterowicza, który w latach 2004-2008 był szefem artystycznym gdańskich filharmoników. Tak czy inaczej, można było śmiało przypuszczać, że koncert przyciągnie raczej zapalonych melomanów niż publiczność o nieco mniejszym doświadczeniu koncertowym. Okazało się jednak zupełnie inaczej, a potwierdzeniem tej tezy był panujący na widowni "luz" i zbytnia swoboda (nie tylko w kwestii stroju, co staje się już dość powszechne).

Nie piszę tego po to, żeby dopiec słuchaczom, a żeby choć po części wytłumaczyć to, dlaczego The Lark Ascending Ralpha Vaughana Williamsa w interpretacji Soyoung Yoon, nie wprawiło publiczności w taki zachwyt, w jaki w innych okolicznościach wprawić mogło. Główną przeszkodą był ten wspomniany luz. Kompozycja Vaughana Williamsa to dzieło nastrojowe, wręcz intymne. Sam kompozytor klasyfikował je jako romans, a więc - w jego nomenklaturze - dzieło kontemplacyjne, o wolnym tempie.

Kompozycji tej powinno się zatem słuchać w totalnym skupieniu, bo jej największa siła ukryta jest w detalach. Żeby móc je wychwycić, należy się wyłączyć na inne bodźce. Mówiąc wprost - zarówno orkiestra, jak i solista, grają bardzo wolno i cicho, więc najmniejszy szmer działa rozpraszająco zarówno na artystów, jak i publiczność.

Jestem pełna podziwu na koreańskiej skrzypaczki, że mimo rozpraszających odgłosów z sali była w stanie skupić się na grze i włożyć w to wykonanie tyle serca. Trzaskające drzwi, upadający numerek z szatni, dzwonki telefonów komórkowych czy nieustanne pokasływania z pewnością jej tego zadania nie ułatwiały. Wielu artystów w takiej sytuacji schodzi ze sceny, ale Soyoung Yoon się nie poddała, dzięki czemu mogliśmy delektować się tą jej muzyczną wrażliwością, emocjonalnymi kadencjami i wspaniałym dialogiem z orkiestrą. Bo Orkiestra PFB w piątkowy wieczór też była w fantastycznej formie.

Widownia Polskiej Filharmonii Bałtyckiej była wypełniona niemal do ostatniego miejsca.

Takiego Rachmaninowa można słuchać bez końca!

Po zakończeniu swojego występu Soyoung Yoon wróciła zza kulis i usiadła na widowni, aby posłuchać II Symfonii e-moll op. 27 Sergiusza Rachmaninowa. Jakiż to był przeskok, w porównaniu ze "skowronkiem" Vaughana Williamsa! Rozbudowana orkiestra symfoniczna grająca tutti (wszyscy razem), częste fortissimo (bardzo głośno), przepiękne tematy grane naprzemiennie przez całe grupy instrumentów, jak i przez solistów. I dyrygent, który nieustannie, od początku do końca podsycał emocje, podkręcał atmosferę, dawał więcej i więcej, ale ani przez chwilę nie tracił panowania nad tym rozpędzonym pociągiem.

Nawet kiedy orkiestra grała tutti i fortissimo, balans był zachowany, przez co każdy z tematów wyraźnie wybrzmiewał. Michał Nesterowicz wyciągnął z Orkiestry PFB wszystko to, co najlepszego ma do zaoferowania. Pod takim kierownictwem po prostu nie było miejsca na jakiekolwiek potknięcie.

Inna sprawa, że II Symfonia Rachmaninowa to kompozycja po prostu przepiękna, dlatego artyści, którzy pod dyrekcją swojego dawnego szefa brzmieli fenomenalnie, od pierwszej chwili wprawili słuchaczy w zachwyt. Tym bardziej, że - jak założyłam na początku - na widowni nie siedzieli wyłącznie stali bywalcy, ale też osoby o nieco mniejszym doświadczeniu koncertowym. Nie tylko ten wspomniany "luz", ale też brawa pomiędzy częściami symfonii mogą być tego dowodem.

Soyoung Yoon po swoim występie zasiadła na widowni, żeby wysłuchać dalszej części koncertu.

Taki koncert zachęca do udziału w kolejnych

O ile stali bywalcy do tych spontanicznych oklasków w trakcie trwania symfonii raczej się nie przyłączali, po zakończeniu już nic ich nie blokowało. Natychmiast rozległy się gromkie brawa i okrzyki zachwytu. Okrzykami nagradzano też orkiestrowych solistów, których dyrygent kolejno prezentował. Owacje na stojąco były naturalną konsekwencją tak znakomitego występu.

Na koniec pozwolę sobie na osobistą refleksję. Choć ten zbytni luz na widowni miał zgubny wpływ na pierwszy z prezentowanych utworów, niezmiernie mnie cieszy, że po pandemicznej stagnacji widownia Polskiej Filharmonii Bałtyckiej znów jest pełna. I że w koncertach biorą udział nie tylko stali bywalcy, ale też ci, którzy swoją przygodę z muzyką klasyczną być może dopiero zaczynają. Jestem pewna, że piątkowy koncert zachęci ich do tego, aby wybrać się na koncert ponownie, bo do tego, co zaprezentowała Orkiestra Polskiej Filharmonii Bałtyckiej pod dyr. Michała Nesterowicza, chciałoby się nieustannie wracać.

Zdjęcia: Owacje na stojąco za Rachmaninowa! Udany koncert w Filharmonii Bałtyckiej

27 Zobacz zdjęcia

Ewa Palińskae.palinska@trojmiasto.pl

Wydarzenia

Koncert symfoniczny - Soyoung Yoon (1 opinia)

(1 opinia)

48 - 131,5 zł

muzyka poważna

Miejsca

Filharmonia Bałtycka Gdańsk, Ołowianka 1

Zobacz także

Planuj Tydzień: walentynki, targi roślin, giełda minerałów, targi vintage

Opinie wybrane

Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2022-02-13 14:26

Zawodowiec

Wielu właśnie takim "laikom" muzyki klasycznej II Symfonia (czyli jak my to między sobą nazywają - " symfonia orgazmów") bardzo się podoba. Jest to muzyka typu "filmowego" I trochę obliczona na "efekt". Jest dość trudna technicznie bo pisana przez pianistę, niektóre tonacje są zbyt trudne na właściwy "ciężar własny "ekspresji ale ogólnie - to

Wielu właśnie takim "laikom" muzyki klasycznej II Symfonia (czyli jak my to między sobą nazywają - " symfonia orgazmów") bardzo się podoba. Jest to muzyka typu "filmowego" I trochę obliczona na "efekt". Jest dość trudna technicznie bo pisana przez pianistę, niektóre tonacje są zbyt trudne na właściwy "ciężar własny "ekspresji ale ogólnie - to przyjemny, długi utwór typowy dla muzyki Rachmaninowa. Grałam kilka razy ten utwór, pod różnymi batutami, jako lider grupy (sporo pracy parcjalnej i grupowej) i z dużym zadowoleniem wspominam sukces. Williams moim zdaniem to pomyłka w tym programie. To zupełnie inna bajka, wymagająca dużego skupienia i innej kultury publiczności.

2 lata
- 7 0
Twoja opinia

Zmień treść

Wielu właśnie takim "laikom" muzyki klasycznej II Symfonia (czyli jak my to między sobą nazywają - " symfonia orgazmów") bardzo się podoba. Jest to muzyka typu "filmowego" I trochę obliczona na "efekt". Jest dość trudna technicznie bo pisana przez pianistę, niektóre tonacje są zbyt trudne na właściwy "ciężar własny "ekspresji ale ogólnie - to przyjemny, długi utwór typowy dla muzyki Rachmaninowa. Grałam kilka razy ten utwór, pod różnymi batutami, jako lider grupy (sporo pracy parcjalnej i grupowej) i z dużym zadowoleniem wspominam sukces. Williams moim zdaniem to pomyłka w tym programie. To zupełnie inna bajka, wymagająca dużego skupienia i innej kultury publiczności.
Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2022-02-12 10:08

Skrzypaczka z Korei za mało zagrała. Liczyłem na coś jeszcze, a tu zonk.

W efekcie koncert trochę niespójny.

2 lata
- 9 2
Twoja opinia

Zmień treść

W efekcie koncert trochę niespójny.
Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2022-02-12 09:18

Piękny koncert (6)

Piękny koncert! Oba utwory wybrzmiały znakomicie, chociaż ze wzg. na krótkiego Skowronka miałam niedosyt utalentowanej skrzypaczki. To nie jest prawda, że było prawie pełno na widowni. Było dobrze ponad 100miejsc wolnych. Myślę, że powinno się dopuścić opcje tanich wejściówek tuż przed koncertem na wolne miejsca, bo lepiej żeby ktoś skorzystał z piękna muzyki, niż żeby miejsca świeciły pustką, a czasem przyjeżdzają wybitni artyści i grają dla połowy widowni. Szkoda.

Magda
2 lata
- 20 3
Twoja opinia

Zmień treść

Piękny koncert! Oba utwory wybrzmiały znakomicie, chociaż ze wzg. na krótkiego Skowronka miałam niedosyt utalentowanej skrzypaczki. To nie jest prawda, że było prawie pełno na widowni. Było dobrze ponad 100miejsc wolnych. Myślę, że powinno się dopuścić opcje tanich wejściówek tuż przed koncertem na wolne miejsca, bo lepiej żeby ktoś skorzystał z piękna muzyki, niż żeby miejsca świeciły pustką, a czasem przyjeżdzają wybitni artyści i grają dla połowy widowni. Szkoda.
Regulamin dodawania opinii
- Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
  2022-02-12 11:09
  
  To byly tylko (1)
  
  Dwa utwory???
  
  2 lata
  - 4 1
  Twoja opinia
  
  Zmień treść
  
  Dwa utwory???
  Regulamin dodawania opinii
  - Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
    2022-02-12 13:14
    
    Tak.
    
    W sumie 7 minut.
    
    2 lata
    
    3 0
    
    Twoja opinia
    
    Zmień treść
    
    Tak. W sumie 7 minut.
    Regulamin dodawania opinii
- Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
  2022-02-12 09:50
  
  na dalszych miejscach w tej filharmonii (1)
  
  to nic nie słychać. To nie Szczecin albo Wrocław.
  
  2 lata
  - 5 1
  Twoja opinia
  
  Zmień treść
  
  to nic nie słychać. To nie Szczecin albo Wrocław.
  Regulamin dodawania opinii
  - Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
    2022-02-12 10:09
    
    tylko sektor A1 nadaje się do słuchania
    
    pozostałe miejsca, jeśli ktoś chce dobrze słyszeć, można sobie odpuścić. Są tylko do popatrzenia i poczucia atmosfery koncertu. Słyszalność jest tam fatalna
    
    2 lata
    
    7 3
    
    Twoja opinia
    
    Zmień treść
    
    pozostałe miejsca, jeśli ktoś chce dobrze słyszeć, można sobie odpuścić. Są tylko do popatrzenia i poczucia atmosfery koncertu. Słyszalność jest tam fatalna
    Regulamin dodawania opinii
- Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
  2022-02-12 09:46
  
  Tez mialam niedosyt (1)
  
  Skrzypaczka grała bardzo dobrze, ale liczyłam na to, ze pokaże się w pełnej krasie. A ten skowronek to dla niej taka wprawka, a nie pełna prezentacja talentu. Przy II Rachmaninowa wypadła blado. To jakby zaprosić mistrza pirotechniki i poprosić, żeby odpalił zimne ognie. Wielki niedosyt. Gdyby to zestawili z którymś z wielkich koncertów skrzypcowych - Czajkowski, Bruh, Szostakowicz, Wieniawski, Mendelssohn - to byłaby moc! No i nie poznałam Svenusia, a pisze, ze był. To podwójny cios
  
  Solveig
  2 lata
  - 8 0
  Twoja opinia
  
  Zmień treść
  
  Skrzypaczka grała bardzo dobrze, ale liczyłam na to, ze pokaże się w pełnej krasie. A ten skowronek to dla niej taka wprawka, a nie pełna prezentacja talentu. Przy II Rachmaninowa wypadła blado. To jakby zaprosić mistrza pirotechniki i poprosić, żeby odpalił zimne ognie. Wielki niedosyt. Gdyby to zestawili z którymś z wielkich koncertów skrzypcowych - Czajkowski, Bruh, Szostakowicz, Wieniawski, Mendelssohn - to byłaby moc! No i nie poznałam Svenusia, a pisze, ze był. To podwójny cios
  Regulamin dodawania opinii
  - Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
    2022-02-12 13:20
    
    Specjalnie numerek upuscil...
    
    A ty go nie poznałaś.
    
    Skandal :)
    
    2 lata
    
    2 0
    
    Twoja opinia
    
    Zmień treść
    
    A ty go nie poznałaś. Skandal :)
    Regulamin dodawania opinii