Teatr na Plaży zaprasza na teatralno-filmowy weekend z twórczością Federico Felliniego, w rocznicę urodzin mistrza. W ramach wydarzenia zapraszamy na "Coś pięknego" Sopockiego Teatru Tańca oraz "Nie lubię pana, Panie Fellini" w reżyserii Marka Koterskiego.
Coś pięknego
20 stycznia | piątek | godz. 19:00
W najnowszej produkcji Sopockiego Teatru Tańca pt, jej twórcy robią ukłon w stronę mistrzowskiego kina Federico Felliniego. Po fascynacji filmami typu noir, czas więc na realizm magiczny. Mając w pamięci inspiracje sopockich choreografów, czyli takie filmy jak choćby "Dolce Vita", "La Strada", "8 i ½", "Próba orkiestry", czy "Miasto kobiet" można powiedzieć, że "COŚ PIĘKNEGO" to taneczno - teatralne rozważania na temat sensu życia, przemijania jednostki i cywilizacji, nostalgiczne studium samotności, czy wyraz tęsknoty za prawdziwą bliskością i miłością. I w rzeczy samej, Jacek Krawczyk wraz z zespołem zabiera widza w podróż pełną piękna, satyry, fantazji, ale także określonych konkluzji nad losem człowieczym i losem artysty. Przedstawienie z założenia ma formę kolażu i jest swobodną, autorską interpretacją tematów. Nie aspiruje do adaptacji tanecznej żadnego z wymienionych filmów, ani tym bardziej, do podania recepty na szczęśliwe życie. Niektórzy czytali "La Stradę" jako wyznania poszukującego artysty, któremu musi towarzyszyć fascynacja, euforia, inspiracje. I kobiety. Nie polemizujemy.
Choć świat i postaci spektaklu są mocno wystylizowani bezpośrednio nawiązując do estetyki filmów sprzed dziesięcioleci, sensy pozostają aktualne.
Koncept: Jacek Krawczyk
Reżyseria, choreografia, koncepcja plastyczna spektaklu: Jacek Krawczyk, Joanna Czajkowska
Współpraca choreograficzna i kreacje: Joanna Nadrowska, Barbara Pędzich, Kalina Porazińska, Grażyna Słaboń, Dorota Zielińska, Joanna Czajkowska, Jacek Krawczyk oraz Danuta Klementowska, Monika Thurau, Magdalena Kowala, Magdalena Chojnacka
Muzyka: collage z wykorzystaniem utworów Nino Roty i Giovanni Fusco
Kostiumy i scenografia: Jacek Krawczyk, Joanna Czajkowska
Fotografie promujące: kadry z filmów Fellinniego
Reżyseria świateł: Artur Aponowicz
Nie lubię pana, Panie Fellini
21 stycznia | sobota | godz. 19:00
Monodram inspirowany życiem wybitnej włoskiej aktorki Giulietty Masiny, zdobywczyni dwóch Oskarów i - prywatnie - żony Federica Felliniego. Spektakl rozpoczyna się pierwszym spotkaniem Giulietty i Federica, a kończy śmiercią obojga... i "zmartwychwstaniem" Giulietty. Po drodze - wędrujemy przez ich wspólne życie i kolejne plany filmów, takich jak "La strada", "Noce Cabirii" czy "Ginger i Fred".
Spektakl powstaje w ramach programu Noffy Teatr zakładającego produkcję przedstawień we współpracy z NGO'sami, twórcami niezależnymi i grupami artystycznymi ze Słupska i całej Polski. W roli Giulietty zobaczymy znaną aktorkę Małgorzatę Bogdańską.
Występuje: Małgorzata Bogdańska
Reżyseria: Marek Koterski
La strada
22 stycznia | niedziela | 18.00
reż. Federico Fellini, Włochy, 1954, 108 min
Federico Fellini uznawał „La stradę” za swój przełomowy film, będący odejściem od estetyki neorealizmu i zwrotem w stronę urzekających poetyckich wizji, które wypełniły jego późniejszą twórczość. Po prawie sześćdziesięciu latach od premiery, ten obsypany potężną ilością nagród i honorów film, nadal urzeka poruszającą historią Gelsominy i Zampano. Biedni cyrkowcy wędrują – jak wskazuje tytuł – bez wytchnienia; nie tylko przez włoskie bezdroża ale i życie: trudne, pełne gniewu i goryczy, gdzie miłość, tak dla nich ważna, pojawia się zbyt późno.
Gelsomina (wspaniała Giulietta Masina) zostaje wykupiona od matki przez Zampano. Zajmuje miejsce swojej zmarłej siostry, by towarzyszyć siłaczowi w wędrownych pokazach. Zampano (Anthony Quinn) od początku podle traktuje lekko opóźnioną i wrażliwą dziewczynę. Mimo tego Gelsomina pomaga mu w występach. Zampano rozrywa łańcuchy a ona grą na werblu zabawia publiczność i zbiera pieniądze. Kiedy raz zgnębiona okrucieństwem mężczyzny ucieka, poznaje innego cyrkowego artystę – linoskoczka „Szalonego”. Ten próbuje ją przekonać do wspólnego życia. Poniżana i bita Gelsomina nie jest jednak w stanie wyrwać się spod przemożnego wpływu Zampano. Siłacz odnajduje ją i zabiera do małego cyrku, w którym z czasem pojawia się i linoskoczek. Nienawidzący się mężczyźni ranią się nożami i trafiają do więzienia. „Szalony” opuszcza je pierwszy i chce uciec z Gelsominą. Jednak Zampano również wychodzi na wolność…
20 stycznia | piątek | godz. 19:00
W najnowszej produkcji Sopockiego Teatru Tańca pt, jej twórcy robią ukłon w stronę mistrzowskiego kina Federico Felliniego. Po fascynacji filmami typu noir, czas więc na realizm magiczny. Mając w pamięci inspiracje sopockich choreografów, czyli takie filmy jak choćby "Dolce Vita", "La Strada", "8 i ½", "Próba orkiestry", czy "Miasto kobiet" można powiedzieć, że "COŚ PIĘKNEGO" to taneczno - teatralne rozważania na temat sensu życia, przemijania jednostki i cywilizacji, nostalgiczne studium samotności, czy wyraz tęsknoty za prawdziwą bliskością i miłością. I w rzeczy samej, Jacek Krawczyk wraz z zespołem zabiera widza w podróż pełną piękna, satyry, fantazji, ale także określonych konkluzji nad losem człowieczym i losem artysty. Przedstawienie z założenia ma formę kolażu i jest swobodną, autorską interpretacją tematów. Nie aspiruje do adaptacji tanecznej żadnego z wymienionych filmów, ani tym bardziej, do podania recepty na szczęśliwe życie. Niektórzy czytali "La Stradę" jako wyznania poszukującego artysty, któremu musi towarzyszyć fascynacja, euforia, inspiracje. I kobiety. Nie polemizujemy.
Choć świat i postaci spektaklu są mocno wystylizowani bezpośrednio nawiązując do estetyki filmów sprzed dziesięcioleci, sensy pozostają aktualne.
Koncept: Jacek Krawczyk
Reżyseria, choreografia, koncepcja plastyczna spektaklu: Jacek Krawczyk, Joanna Czajkowska
Współpraca choreograficzna i kreacje: Joanna Nadrowska, Barbara Pędzich, Kalina Porazińska, Grażyna Słaboń, Dorota Zielińska, Joanna Czajkowska, Jacek Krawczyk oraz Danuta Klementowska, Monika Thurau, Magdalena Kowala, Magdalena Chojnacka
Muzyka: collage z wykorzystaniem utworów Nino Roty i Giovanni Fusco
Kostiumy i scenografia: Jacek Krawczyk, Joanna Czajkowska
Fotografie promujące: kadry z filmów Fellinniego
Reżyseria świateł: Artur Aponowicz
Nie lubię pana, Panie Fellini
21 stycznia | sobota | godz. 19:00
Monodram inspirowany życiem wybitnej włoskiej aktorki Giulietty Masiny, zdobywczyni dwóch Oskarów i - prywatnie - żony Federica Felliniego. Spektakl rozpoczyna się pierwszym spotkaniem Giulietty i Federica, a kończy śmiercią obojga... i "zmartwychwstaniem" Giulietty. Po drodze - wędrujemy przez ich wspólne życie i kolejne plany filmów, takich jak "La strada", "Noce Cabirii" czy "Ginger i Fred".
Spektakl powstaje w ramach programu Noffy Teatr zakładającego produkcję przedstawień we współpracy z NGO'sami, twórcami niezależnymi i grupami artystycznymi ze Słupska i całej Polski. W roli Giulietty zobaczymy znaną aktorkę Małgorzatę Bogdańską.
Występuje: Małgorzata Bogdańska
Reżyseria: Marek Koterski
La strada
22 stycznia | niedziela | 18.00
reż. Federico Fellini, Włochy, 1954, 108 min
Federico Fellini uznawał „La stradę” za swój przełomowy film, będący odejściem od estetyki neorealizmu i zwrotem w stronę urzekających poetyckich wizji, które wypełniły jego późniejszą twórczość. Po prawie sześćdziesięciu latach od premiery, ten obsypany potężną ilością nagród i honorów film, nadal urzeka poruszającą historią Gelsominy i Zampano. Biedni cyrkowcy wędrują – jak wskazuje tytuł – bez wytchnienia; nie tylko przez włoskie bezdroża ale i życie: trudne, pełne gniewu i goryczy, gdzie miłość, tak dla nich ważna, pojawia się zbyt późno.
Gelsomina (wspaniała Giulietta Masina) zostaje wykupiona od matki przez Zampano. Zajmuje miejsce swojej zmarłej siostry, by towarzyszyć siłaczowi w wędrownych pokazach. Zampano (Anthony Quinn) od początku podle traktuje lekko opóźnioną i wrażliwą dziewczynę. Mimo tego Gelsomina pomaga mu w występach. Zampano rozrywa łańcuchy a ona grą na werblu zabawia publiczność i zbiera pieniądze. Kiedy raz zgnębiona okrucieństwem mężczyzny ucieka, poznaje innego cyrkowego artystę – linoskoczka „Szalonego”. Ten próbuje ją przekonać do wspólnego życia. Poniżana i bita Gelsomina nie jest jednak w stanie wyrwać się spod przemożnego wpływu Zampano. Siłacz odnajduje ją i zabiera do małego cyrku, w którym z czasem pojawia się i linoskoczek. Nienawidzący się mężczyźni ranią się nożami i trafiają do więzienia. „Szalony” opuszcza je pierwszy i chce uciec z Gelsominą. Jednak Zampano również wychodzi na wolność…
Filmy
){kind=link}
){kind=link}