Dziwne jest serce kobiece. Wspomnienia galicyjskie

"Dziwne jest serce kobiece... Wspomnienia galicyjskie" to lektura dla czytelnika, który skądinąd znając dzieje polityczne Polski, odnajdzie tu zapis emocji, marzeń, nadziei, radości i smutków dziesiątków barwnych postaci z krwi i kości, których wielowątkowe losy wpisane są w kontekst ledwo co zarysowanych wydarzeń wielkiej historii.

Matkę mego Ojca widziałem nie więcej niż dwa, trzy razy w życiu. Miałem wówczas lat kilka, Babcia odpowiednio więcej... Była więc osobą mało mi znaną i emocjonalnie dość odległą; tak poukładały się rodzinne losy.

Ale wszystko się odmieniło, gdy okazało się, iż w zasadzie bez większego trudu potrafię odczytać dość specyficzny, zawiły charakter Jej pisma. A było co czytać i przepisywać; pozostawiła dwadzieścia jeden stukartkowych zeszytów zapisanych gęsto, trudno czytelnym pismem. Wspomnień obejmujących osiemdziesiąt lat życia, niemal dzień po dniu notowanych. Przepisując rękopis, poznawałem nieznaną mi wcześniej Babcię, lepiej niż gdybym spędził z nią dzieciństwo. Poznawałem Jej myśli, marzenia i poglądy. To słowa wnuka, Autora opracowania, Rafał Skąpski.

Wiesław Myśliwski rekomenduje w te słowa: Pisze (Autorka) o tym wszystkim w sposób rzeczowy, konkretny, niekiedy drobiazgowy, wciągając nas w swój świat, tak że mamy wrażenie, jakbyśmy w tamtych czasach żyli.

Eustachy Rylski mówi "To książka o patriotyzmie rozumianym jako norwidowski obowiązek, odporności na razy zadawane nam przez życie, mądrej odpowiedzialności za bliskich wraz z ambicją bycia nie tylko żoną i matką, a także ciężkiej pracy od świtu do nocy jakiej większość z nas by nie sprostała"

Józef Hen podkreśla, że "ta książka mnie zaskoczyła. Obawiałem się pamiętnikarskiego narcyzmu, pretensjonalności stylistycznej, zamierzchłej bigoterii. Nudziarstwa. A oto czytam i nie mogę
się oderwać."

Zofia Skąpska urodziła się 24 maja 1881 r. w Kaliszu, zmarła 14 sierpnia 1961 r. w Krakowie. Dzieciństwo spędziła w majątku Goszczynno i Krakowie, gdzie odebrała staranne wykształcenie. W 1900 r. wyszła za mąż za Jana Skąpskiego. W panieńskich czasach krakowskich i przez pierwszych kilka lat małżeństwa pisała często i dużo. Snuła różne opowieści inspirowane szkolną lekturą, marzeniami, rozwijającą się uczuciowością. Na pierwszą publikację zdecydowała się w 1903 r. w piśmie "Przełom". Jej teksty znalazły uznanie wśród czytelników, a także w redakcji, która zamówiła u niej kolejne utwory. Zofia Skąpska równolegle pisała również wspomnienia, których, być może niezamierzonym przez Autorkę walorem, jest przedstawienie, poprzez koleje życia swojej rodziny, historii kraju i ukazanie uniwersalizmu losów narodu i kilku pokoleń inteligencji polskiej.

Rafał Skąpski - prawnik, niemal całe życie zawodowe i społeczne poświęcił sprawom kultury. 1987-1990 sekretarz Narodowej Rady Kultury, 1990-1998 i 2005-2015 wydawca m. in. dyrektor Państwowego Instytutu Wydawniczego, 1998-2001 wiceprezes Polskiego Radia, 2001-2004 wiceminister kultury, 1998-2018 prezes Fundacji Kultury Polskiej, 2005- prezes Polskiego Towarzystwa Wydawców Książek, 2013 - prezes spółki Targi Książki, 2015 - wiceprezes Stowarzyszenia Kuźnica, 2019 - prezes Klubu Przyjaciół Ziemi Sądeckiej.

Członek ZAiKS, opublikował blisko 80 artykułów na tematy kultury, historii, genealogii i polityki. Wystąpił w epizodach filmowych m.in w serialach Ekipa, Plebania, Kolumbowie
Jest żonaty, ma troje dzieci, cieszy się trojgiem wnucząt.

Zapraszamy, wstęp wolny