Wyjście do teatru może być ekscytującym przeżyciem i przygodą, pełną artystycznych wrażeń. Niestety, nasza czytelniczka spektakl kierowany do osób dojrzałych oglądała w towarzystwie 10-letnich dzieci, co zakłóciło jej odbiór przedstawienia.
2013-10-15 19:20
i teatr i telewizja i portale internetowe
2013-10-15 19:51
Jestem stałym bywalcem teatru. Obsługa widowni w Teatrze Wybrzeże jest bardzo miła i profesjonalna. Nie powinno się jej obarczać winą za decyzje nieodpowiedzialnych rodziców. Uwaga została zwrócona, a wyproszenie z teatru osób z biletem byłoby nie na miejscu. Pani Anno jakiej reakcji Pani jeszcze oczekiwała?
2013-10-15 19:54
Byłam świadkiem gdy na sztuce"Blaszany bębenek" widzem była dziewczynka 5-6 lat,treść absolutnie nie dla niej,matka z nią wyszła dopiero w momencie jak główny bohater zaczął nagi biegać po scenie.
2013-10-15 20:28
Pani Anna ma rację. Też byłam w niedzielę na tym spektaklu i byłam równie zdziwiona sporą grupką naprawdę małych dzieci grzecznie czekających na wejście na widownię. Na szczęście siedziałam na parterze, a małolaty na balkonie, więc komentarzy nie słyszałam, ale mogę je sobie wyobrazić. Sztuka była absolutnie niestosowna dla młodych widzów i na pewno za trudna. Dzieciaki zapewne wynudziły się nielicho. Zastanawiam się, co kierowało nauczycielami, którzy zdecydowali o wyborze tej właśnie sztuki. Może widząc tytuł "Czarownice z Salem" myśleli, że to baśń dla dzieci? A sama sztuka rzeczywiście znakomita: inteligentna, skłaniająca do rozważań na temat zła, tolerancji i strachu. Sama jestem nauczycielką i byłam w teatrze ze swoimi uczniami, ale to licealiści, dla których spektakl okazał się interesujący i sprowokował dyskusję podczas lekcji. Pozdrawiam rozsądnych nauczycieli i rodziców.
2013-10-15 20:54
Trzeba przyznać, że współczesne społeczeństwo jest doprawdy interesujące a temat dzieci nadwyraz ciekawy. Chyba nigdy w dziejach historii świata dzieci nie były tak wykluczane z normalnego życia, outowane na out, traktowane jak jakieś zwierzęta, które trzyma się w klatkach, klasach szkolnych itp ... prawdę chyba znają tylko antropolodzy historii - oniegdaj dziecko to był po prostu normalny człowiek, pracował, jadł, spał itd - tak samo jak wszyscy i ze wszystkimi, tak samo jak inni starsi musiał sobie radzić na ile tylko mógł, uczył się życia na samym sobie - z czasem jego ewentualni opiekunowie i tzw. "dorośli" wymyślili coś takiego jak "dzieciństwo". Do tego doszły katorżnicze szkoły, w których młodych ludzi segreguje się ściśle według wieku (co najzwyczajniej jest społecznie destrukcyjne) - nigdy tak w dziejach nie było ani w "rodzinie" ani w sąsiedztwie ani w lokalnej społeczności. Inna sprawa, że tego typu segregacje przedłuża się też i na wiek dorosły, co jest już zupełnie idiotyczne. Generalnie przemoc starszych nad młodszymi jest stara jak świat ale w dzisiejszym świecie dziecko nie znaczy zupełnie nic, nic samo nie może, nic mu samemu nie wolno: - tu nie wchodź, tego nie oglądaj, ucz a się nie pracuj, pieniądze nie dla ciebie, nie wolno ci jeździć samemu, rób grzecznie co ci każą, jak dorośniesz to zobaczysz, jeszcze jesteś za młody itp... faktycznie nikt nie traktuje najmłodszych ludzi poważnie i chyba w czasach dzisiejszych są oni dyskryminowani w stopniu nigdy w dziejach świata nie spotykanym. Psychoza społeczna rodziców na punkcie dzieci ma oczywiście swoje uzasadnienie biologiczne bo cóż straszniejszego może być dla człowieka niz zagłada jego własnego potomstwa. Tyle, że szczególnie u wielu niżej humanistycznie wykształconych ludzi (lub zboczonych ideowo, religijnie itp) ta instyktowna troska o swoje potomstwo przybiera wymiar egoistycznej paranoi. Przejawia się to w szczególnosci w róznych głupich akcjach mających na celu uchronienie młodych przed jakimś "zgubnym", nieodwracalnie szkodliwym (i w ogóle totalnie diabelskim) wpływem róznych w sumie błachych okoliczności. Swego czasu (to jest w czasach PRL) obiegały społeczeństwo legendy o czarnych Wołgach, które krążą po mieście i porywają dizeci - niczym jak jakieś zwierzęcoupiorne lwy na sawannie ;) Do tej pory, krąży w społeczeństwie (a szczególnie jej bardziej prymitywnych lub zideologizowanych warstwach) niczym nieuzasadnione przekonanie, że wszystko co związane jest z płcią (czasami też smiercią itp) to nie dla dzieci. To ma też oczywiście też jeszcze inne poodłoże związane ze społeczną kontrolą sfery seksualnej. Rzetelne badania wolne od ideologizmów nie potwierdziły zgubnego wpływy na młodych ani telewizji, ani scen przemocy ani scen związanych z płcią i seksem, pornografią ani też rzekomego negatywnego wpływu doświadczeń o charakterze seksualnym na niedojrzałych młodych ludzi. Najmłodsi są po prostu poza nawiasem, wykazują najczęściej obojetność, czasami zaciekawienie, czasami się z tego "nabijają" - gdyż w przeciwieństwie do swoich rodziców i innych dorosłych nie są obezwładnieni psychopatycznym przymusem rozmnożenia się i wychowania potomstwa, nie odczuwają jeszcze tak bardzo instynktownie tego co dorośli - że kiedyś tam skończy się ich bieg na tym świecie. Innego zdania jest jednak prymitywne, niedoedukowane społeczeństwo. Tu też wchodzi szeroki temat samej pedofilii, która oniegdaj prawomocna - jak w starożytnej Grecji - uchodzi dziś za najsurowiej karane przestęptwo. Nad genezą stanowienia takich praw nikt się nie zastanawia a już na pewno nie bezmyślny "wymiar sprawiedliwości", który nie zajmuje się badaniem sprawiedliwości tylko badaniem zgodności praktyk z prawem (nie ważne jak idotycznym i nie istotne na jakim podłożu stanowionym). Tak się składa, że jakis czas temu tez byłem najmłodszy na tym świecie i wiem jakie miałem podejście ja i moi "różnej maści koledzy"... dzieci nie nabierzesz - one mają swój własny rozumek i są bardziej przebiegłe niż sądzą dorośli. Nie łudźmy się - te rzekome zgubne treści nie bulwersują nigdy dzieci, co najwyżej różne "nawiedzone" dorosłe jednostki.
Tu też chylę czoła przed Teatrem Wybrzeże, który przygotował zupełnie poważną sztukę dla dorosłych - mianowicie Guliwera i pozycjonuje (marketinguje) ją jako pozycję dla dzieci - faktycznie choć raz najmłodsi zostali potraktowani jak ludzie. Faktycznie dzieci stanowią na tych przedstawieniach może ledwo 15 -20 % widowni. Ale jest to na pewno sztuka przygotowana bardzo starannie, na poziomie, uniwesalna (która nie zna granic czasu ani przestrzeni, też i wieku widza) - jest więc nie tylko dla dzieci ale i dla dorosłych. Czy się podoba dzieciom? - o to spytać się należało by ich - być może nie wszystkim, wszak dorośli nie są też zgodni w opiniach, myślę, że wielu może przy takiej okazji załapać upodobania do "kultury wyższej" już w najmłodszym wieku. Mam nadzieję też, że nikt nie będzie zamykał drzwi teatru przed najmłodszymi, by ci z nich, którzy są najzdolniejsi czy najbardziej ciekawi świata musieli ukradkiem zaglądać na scenę, ukryci, zza kotary...
Takiej segregacji wiekowej (równie oczywistej jak niegdyś segregacja rasowa - wszak czarny kiedyś człowiekiem nie był - podobnie i dziś dzieci jak ludzi się nie traktuje) powinni wstydzić się tylko ci, którzy są dorośli i za inteligentnych się ponoć uważają...
A tak na maginesie może jakiś pisarzyna czy artysta się poświęci i zrobi sztukę może tym razem nie "dla dzieci" ale właśnie o dzieciach, by powiedzić na głos prawdę o ich idotycznym traktowaniu przez dorosłych we współczesnych patologicznie spedagogizowanych czasach ... temat doprawdy otwarty i gorący jak się zdaje...
2013-10-16 02:19
Na moj osad nie masz Wasc pojecia o dzieciach, ich psychice i wrazliwosci, ktora tak latwo bezpowrotnie przytepic. Brakuje Ci wyobrazni i empatii
2013-10-16 16:41
...świat dorosłych bardzo się zmienił. juz nie jest taki jak kiedyś. kiedyś dzieci wychowywały się przy matce. teraz wychowują się same. dorośli nie zajmują się zupełnie ich rozwojem. (chociażby w tak prostym zakresie jak ("bez pracy nie ma kołaczy")). myślę, że to co mówisz o "segregacji" jest najmniejszym problemem związanym z dzieciakami i ich rozwojem psychicznym.
2013-10-15 22:16
Ludzie. Dzieje się coś bardzo złego. Zchamienie społeczeństwa sięga zenitu. Wyprzedana, smutna Polska, dzieci, które nie płaczą po śmierci ukochanego zwierzątka, to właśnie te.Brak tajemnic z życia intymnego "dorosłych", prostactwo i chamstwo na ulicach, burdy w biały dzień, kierowcy którzy w biały dzień zabijają siebie i innych. Chamstwo trójmiejskie nie ma moim zdaniem sobie równych. A w skali kraju?! W imię "mówienia prawdy" gwałci się naszą wrażliwość. Zanim pokolenie zamordowanych podczas wojny i póżniej odrośnie, z tego marnego już kraju kamień na kamieniu nie zostanie. Ludzi dobrej woli jest być możę więcej, ale coraz ciężej im się przebić i dojść do głosu. Obudżcie się. Pomiędzy prawdą a delikatnością i wyczuciem jest bardzo cienka granica.
2013-10-16 08:48
no, w piłkę nam też nie idzie...
2013-10-15 23:11
Super, teraz przynajmniej wiadomo na co warto pojsc...
2013-10-16 09:23
do teatru na spektakle dla dorosłych ani do restauracji - niemowlaków, co beczą na całą knajpę i kilkulatków, co się chodzić nauczyły i biegają po restauracji od stolika do stolika, aż się jeść odechcewa. I jeszcze w supermarkecie puszczone wolno, przed wózkiem ludziom się pałętają, a te tępe matki myślą, że to plac zabaw!
2013-10-16 09:46
Byłam świadkiem jak obsługa widowni informowała opiekunów , ale oni nie zważali na sugestie że to nie jest spektakl dla dzieci mieli zakupione bilety , i to się liczyło, szkoda, że ni wezmą dzieci do teatru miniatura. A MOŻE TO NIE BYLI ICH RODZICE TYLKO JACYŚ OPŁACENI OPIEKUNOWIE MIELI OCHOTĘ IŚĆ NA TO TO POSZLI. NIE MA CO ZWALAĆ WINY NA BOGU DUCHA WINNĄ OBSŁUGĘ.
2013-10-16 15:09
...kompletnie nie o to mi chodziło. praca w takich zawodach jak aktor, muzyk wymaga talentu i wielkich przygotowań. aktorzy za każdym razem tworzą coś wyjątkowego, coś, co jest niepowtarzalne - w przeciwieństwie do filmu, który można odtworzyć ile razy się chce. gdyby na projekcję filmy przybyli jego twórcy - również należałoby się ubrać elegancko, a nie przybyć w porozciąganych gaciach. ubiór ma do szacunku tyle, że nie ubierając się niechlujnie dajesz do zrozumienia, że to spotkanie ma dla ciebie szczególną wartość. twoje pytanie "w czym taki aktor jest lepszy od bileterki w multikinie" nie do końca ma sens. w przedstawionym przypadku wybierasz się do kina/teatru chyba nie dlatego, że siedzi tam pani lonia bileterka? należy ona do obsługi wydarzenia, ale spotkanie z nią nie jest chyba twoim głównym celem. wcale nie uważam, że jej osoba jest w jakiś sposób gorsza, czy lepsza. po prostu nie dla niej tam przyszłaś. a codziennie spotykanym ludziom również należy okazać szacunek, do pani w supermarkecie też. możesz się uśmiechnąć i życzyć jej miłej pracy. a sukni balowej do sklepu zakładać nie musisz.
2013-10-16 15:13
niestety umieściła się w złym miejscu. :/
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.
Filmy
W jakich obiektach nie odbywały się pokazy filmów z Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych?
