Kolejny mariaż Opery Bałtyckiej i festiwalu Solidarity Of Arts skutkuje spektaklem operowym, włożonym w kostiumy PRL-u i Solidarności. "Maria" Romana Statkowskiego to piękna muzyka, przeciętne libretto i taka też inscenizacja Michaela Gielety.
2013-08-26 08:37
a oni na siłę wkładają kufajkę i buty .... polityki
2013-08-26 09:11
cóż, dzisiaj za rządów PO wszystko zostało upartyjnione w III RP
2013-08-26 10:16
tylko o tzw solidarność
2013-08-26 09:51
Statkowski to niestety nie jest Szymanowski. Nie rozumiem takiego wielkiego zachwytu nad tą operą. Muzyka nie jest w niej porażająca, jest raczej przyzwoita, trochę anachroniczna jak na dzieło z początku XX w. Mimo to słucha się tego dobrze.
Izabela Matuła jest wg mnie potężnym sopranem, świetnie oddającym swoją partię (jedyna kobieca nota bene). Wyśmienity jest za to Jan Monowid w roli Pacholi (Jakub to jego drugie imię tak przy okazji). Panowie Skrla i Skałuba wydobyli ze swoich partii to co najważniejsze - prawdziwość przekazu w świetnej formie. Ich postaci są po prostu prawdziwe i to się czuje, nie ma w nich maniery i nie wychodzą ze swojej roli nawet na chwile.
Inscenizacyjnie jest dobrze, ale wciskanie na siłę stocznowych elementów, jak słynny "zajączek" wolności - czyli victoria, czy postać księdza mająca nam kojarzyć się z Jankowskim, to zbyt duża ingerencja w historię i mieszanie fikcji z prawdą. Poza tym identyczny gest zwycięstwa mieliśmy w Makbecie, więc dla mnnie brak nowości. Libretto jest zwyczajnie długie i mało ciekawe.
Na szczególną uwagę zasługuje aria w wykonaniu duetu Matuła/Skałuba w akcie drugim. Wolałbym, by w ramach festiwalu SoA wystawiono zwyczajnie dobrą operę, nie jakieś półśrodki.
Balet jest jak zwykle obecny. W pierwszym akcie ma swoje uzasadnienie i jest jak najbardziej w punkt, natomiast akt trzeci z kaskaderami milicyjnymi to przesada (jeżeli jest to aluzja do pewnego filu o tańczącym ZOMO - to jest niepotrzebna).
Nie mogę powiedzieć, że zmarnowałem czas, jednak czuję niedosyt. Nie wciągnęła mnie historia, nie zaciekawiła. Pan siedzący obok zasnął, co wydało mi się właściwym komentarzem do całości. Wokalnie pięknie, ale ostatecznie czegoś brakuje.
2013-08-26 15:53
"aria w wykonaniu duetu"...
2013-08-26 14:20
Negatywnie jestem zaskoczony wmawianiem, że byliśmy pijakami. Pokazywanie balu, gdzie wszyscy piją, kobiety słaniają się na nogach. Czy naprawdę tacy byliśmy, czy też chce się tylko pokazać, ze tacy byliśmy. Za mały wręcz skandal uważam ohydne przedstawienie zespołu ŚLĄSK. Przedstawiono ten zespół nie jako zespół, który odnosił sukcesy w owym czasie na świecie, lecz jako prawie że prostytutki. Scena, w której żołnierz Wojska Polskiego z głową pod spódnicą tancerki tego zespołu robił, to co robił jest obraźliwa dla tego Zespołu, dla Wojska Polskiego, dla nas. Druga część, na szczęście była bardziej normalna. Piękny śpiew Marii, Wacława, Leska Skrli pozwalał zapomnieć o ww nieprawdziwych scenach z 1. części. Bogu Rodzica zaś w wykonaniu artystów zabrzmiała przepięknie. Proszę Pana Weissa, aby miał więcej szacunku wobec naszej przeszłości. Być może wówczas na premierze będą wszystkie miejsca wykupione, a nie że ca 20-30% było miejsc wolnych!. Tak przedstawionym widowiskiem chyba zniechęca Pan widzów do zakupu biletów na kolejne premiery. Pozdrawiam
2013-08-26 17:09
Czyli lepiej iść do jakiegoś teatru niż do opery?
2013-08-26 21:59
coz za zbieg okolicznosci, ze pozytywnie u Pana zawsze wypadaja solisci z opery baltyckiej, a nie goscinni.... ja siedzialem w 6 rzedzie i dzieki Bogu wszystko slyszalem :-) A propos tych "pijakow" i "ohydnego" baletu, choc ohydny to co najwyzej moze byc hamburger, to opera ukazuje lata 80., gdzie demoralizacja wladzy byla conajmniej dyskusyjna. A wiadomo, ze czesc tego spoleczenstwa ktore do tej pory mieszka wsrod nas bedzie bronic swego do konca...
2013-08-27 09:20
Panie Andrzeju, czy naprawdę podobała się Panu scena, kiedy żołnierz WP pod spódnicą artystki robił to co robił? Być może to tylko poczucie wrażliwości, estetyki, elegancji. Napisał Pan, że ta opera ukazuje lata 80. Zapewniam Pana, że zarówno w tych latach, jak i wcześniej społeczeństwo to było bardzie wrażliwe wobec siebie i mniej wyrachowane. Zdecydowanie mniej zdemoralizowane, jak dzisiaj i bardziej filantropijne. Potrafiło cieszyć się i dzielić bezinteresownie tym, co miało. Jeżeli jest Pan 30 latkiem proszę zapytać swoich rodziców o te lata. Czy oni byli zdemoralizowani, upijali się tak, jak to pokazano w 1. części.? Zapewne nie. W ludziach z lat 80. I wcześniejszego okresu jakby więcej było szlachetności. Niestety w pierwszej części opery pokazano jakieś inne społeczeństwo, nie-polskie. Szkoda tylko, że przebrano je w polskie mundury, polskie stroje ludowe, pokazano nie-polskie zwyczaje.
2013-08-27 15:26
...że mój ojciec był w latach 80 Naczelnikiem (małej) Gminy. Funkcja o milion pięter niższa, niż pokazywane w spektaklu, ale jednak funkcja.
I to, co pamiętam z czasów dzieciństwa, to odwiecznie zakrapiane spotkania. Czy to u nas, bo ktoś przyjechał i koniecznie musiał coś z Panem Naczelnikiem "omówić", czy to ojciec musiał "omówić" sprawy z kimś z zewnątrz.
A był wtedy naprawdę dobrym człowiekiem, pomógł bardzo wielu, którzy dzięki niemu z totalnej biedy do tej pory mają dach nad głową.
Był dobrym człowiekiem, ale wódka lała się na umór.
Szanowny "Zwykły" - dlaczego Pan nie widział tego rozbuchanego i zdemoralizowanego społeczeństwa? Prawdopodobnie po prostu nie miał Pan możliwości go zobaczyć. Owszem, reżyser przesadził. Ale czy może Pan z ręką na sercu powiedzieć, że POLACY w czasach PRL byli tylko i wyłącznie biali i z aureolkami? Z własnego doświadczenia, wiem, że nie.
2013-08-27 22:55
Jestem z rocznika 1980, ojciec był oficerem LWP: różne rzeczy dałoby się o nim powiedzieć, ale nigdy nie widziałam go pijanego. Alkohol pijał, i owszem, ale "zalanie się" - nie.
2013-08-28 09:13
Witam Panią. Widziałem dużo. Jestem sześćdziesiąt latkiem. Społeczeństwo tak, jak i dzisiaj było różne. Widziałem negatywne cechy, ale dostrzegałem o wiele więcej pozytywnych. W życiu staram się dostrzegać to, co dobre, piękne. Staram się być wrażliwym. Nie ekscytować się złem. Tak mnie wychowali moi rodzice, którzy byli częścią tego, jak Pani bezpodstawnie napisała zdemoralizowanego społeczeństwa. Oni bardzo kochali swój Kraj. Nauczyli mnie też kochać swój Kraj i nie mówić o Nim źle. Nie pokazywać Go, jako jakiś koszmar rozbuchany, zdemoralizowany. Miarą naszej wartości jest także to, jak się odnosimy do naszej przeszłości i jak ją pokazujemy. Pokazujmy więcej tego, co nas łączy, a nie dzieli. A już nigdy więcej w tak prymitywny sposób, jak w 1. części tej opery. Jak Pani zauważyła, po przerwie widzów jakby ubyło. Pozdrawiam Panią i życzę tylko pięknych dni.
2013-08-28 10:53
Rocznik 1971 :).Nie przypominam sobie pijackich libacji w domu, także na ulicy. Rodzice spotykali się ze znajomymi, zapraszali nawzajem liczną paczką, wspólnie robili wypady za miasto, bawili się świetnie. Bardzo fajnie wspominam tamte czasy, miałam tylu wujków i cioć aż miło. Wszyscy życzliwi dla siebie pomagali sobie nawzajem,szanowali się, czułam się bardzo bezpiecznie. Nie to co teraz. Dzikie wyścigi w pogoni za pieniądzem, chora rywalizacja, dążenie po trupach do celu, zakłamanie, zawiść, manipulacja. Czy nie lepiej by nam się żyło w tych nie łatwych czasach uśmiechając się nawzajem do siebie, pomagając bezinteresownie -czy to tak wiele? Żyjmy piękniej to i życie będzie lepsze-to działa:). Na spektaklu nie byłam ,nie żałuję i na pewno nie pójdę. Skoro tak przedstawiono rzeczywistość lat 80-tych jak opisuje Zwykły widz to bardzo dziękuję. Małe jedno do dyrekcji opery . Życzyłabym sobie aby pokazywać, wystawiać spektakle ,sztuki, opery zgodnie z ich epoką. Proszę nie przenosić faktów z danego okresu o kilka wieków bo to nie jest fajne. Proszę pozwolić wczuć się w klimat takich czasów jakie one były faktycznie ,rzeczywiste, oparte na autentyczności ,bez pokazywania wulgaryzmów, łajdactwa, pijaństwa, upadłych kobiet-to niesmaczne i zniechęcające do miejsca jaką jest Opera. A kojarzy mi się ona z czymś pięknym, miejscem gdzie na moment mogę zapomnieć o codzienności,posłuchać pieknej muzyki,śpiewu .../w tym miejscu kłaniam się nisko Panu Leszkowi Skrle-w dużej mierze dzięki Panu chce się odwiedzać operę /. W pełni popieram opinię Pana "Zwykłego", dla mnie jest Pan "Niezwykły". Pozdrawiam.
2013-08-27 17:31
o solidarnościowych korzeniach nie są w stanie przejść na poziom co najmniej średniej sztuki? Pomieszało się im kompletnie w zakutych łbach ???
Wszędzie jedno i jedno jak mówią studenci po .... im się do końca ...
2013-08-27 22:28
Uważam, ze to interesujące przedstawienie. Szlachetna muzyka, romantyczne dzieło, choć w PRL-owskiej stylizacji. Podobała mi się scenografia, ale przede wszystkim piekne głosy solistów. Aksamitny, piekny glos Pawla Skałuby byl ozdobą spektaklu. Na drugim miejscu pani Matuła w roli Marii. Brzmiała bardzo pieknie. Pan Skrla nie powalil mnie, ale trzymal swoj dobry poziom. Wojewoda mial niezłą dykcję, ale nie byl nośny. Mial problemy z dolami i górami. Świetny był Jan Monowid jako Upiór. orkiestra grala nieźle, chor świetny. Myslę, że z przyjemnością wybralabym się jeszcze raz na to dzieło.
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.
Filmy
Najlepszy film Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni otrzymuje:
