Czas porzucenia
Autorka: Elena Ferrante,
reż. Weronika Szczawińska
Teatr im. Stefana Jaracza w Olsztynie
16 +
Nagrody i wyróżnienia
Wyróżnienie spektaklu w ankiecie Najlepszy, najlepsza, najlepsi miesięcznika "Teatr" w sezonie 2021/2022 w kategorii najlepsza aktorka - Milena Gauer
Wyróżnienie spektaklu w ankiecie Najlepszy, najlepsza, najlepsi miesięcznika "Teatr" w sezonie 2021/2022 w kategorii najlepszy debiut - Julia Gadzina
Bohaterka przez piętnaście lat żyła życiem męża i córki, a teraz on - zwykłego popołudnia po obiedzie, przy zmywaniu naczyń - oznajmia, że odchodzi, bo czuje się wypalony, a poza tym poznał inną. W do bólu szczerej spowiedzi, aktorskim tour de force, "porzucona żona" wyrzuca z siebie wściekłość i żal, balansując między próbą wyrażenia swoich emocji i społecznym oczekiwaniem, że zachowa się w tej sytuacji "z klasą". A jednocześnie budzi się do nowego życia, kiedy to wreszcie będzie mówić za siebie, określać własne potrzeby, a potem walczyć o ich spełnienie. Kobiety mają głos - mówi Ferrante - a "Czas porzucenia" świetnie ilustruje te słowa, stając się nieoczekiwanie opowieścią o przejściu od rozpaczy do rozwoju.
Milena Gauer, której partneruje (m.in. w roli córki) i akompaniuje na skrzypcach Julia Gadzina, tworzy poruszający portret kobiety, która zdaje sobie sprawę z rozziewu między tym, w jak stereotypowej sytuacji się znalazła i jak powinna na nią zareagować (z godnością), a tym, jak naprawdę się czuje i reaguje jako osoba, którą z godności odarto.
- Aneta Kyzioł "Mocny środek", "Polityka" nr 23/2022 (3366)
"Czas porzucenia" współtworzą: niezwykły duet aktorski - nagradzana Milena Gauer i Julia Gadzina, debiutująca aktorka, dyplomowana skrzypaczka; nagrodzona Paszportem Polityki reżyserka Weronika Szczawińska i dramaturg Piotr Wawer jr, którzy wypracowali unikatowy język sceniczny oraz scenografka Marta Szypulska.
Gauer jest niczym operowa diva - perfekcyjnie panuje nad głosem, ciałem i gestem. W zdystansowany, a jednocześnie dojmujący sposób odgrywa osobisty spektakl, kreując wizję "porzuconej kobiety", który widzieliśmy już tyle razy w filmach, serialach, spektaklach.
- Stanisław Godlewski "Moje życie, moja rola", "Czas kultury" nr 8/2022
Twórcy:
przekład: Lucyna Rodziewicz-Doktór
reżyseria, adaptacja: Weronika Szczawińska
dramaturgia, adaptacja: Piotr Wawer jr
scenografia: Marta Szypulska
opracowanie muzyczne: Piotr Wawer jr, Julia Gadzina
obsada: Milena Gauer, Julia Gadzina
Autorka: Elena Ferrante,
reż. Weronika Szczawińska
Teatr im. Stefana Jaracza w Olsztynie
16 +
Nagrody i wyróżnienia
Wyróżnienie spektaklu w ankiecie Najlepszy, najlepsza, najlepsi miesięcznika "Teatr" w sezonie 2021/2022 w kategorii najlepsza aktorka - Milena Gauer
Wyróżnienie spektaklu w ankiecie Najlepszy, najlepsza, najlepsi miesięcznika "Teatr" w sezonie 2021/2022 w kategorii najlepszy debiut - Julia Gadzina
Bohaterka przez piętnaście lat żyła życiem męża i córki, a teraz on - zwykłego popołudnia po obiedzie, przy zmywaniu naczyń - oznajmia, że odchodzi, bo czuje się wypalony, a poza tym poznał inną. W do bólu szczerej spowiedzi, aktorskim tour de force, "porzucona żona" wyrzuca z siebie wściekłość i żal, balansując między próbą wyrażenia swoich emocji i społecznym oczekiwaniem, że zachowa się w tej sytuacji "z klasą". A jednocześnie budzi się do nowego życia, kiedy to wreszcie będzie mówić za siebie, określać własne potrzeby, a potem walczyć o ich spełnienie. Kobiety mają głos - mówi Ferrante - a "Czas porzucenia" świetnie ilustruje te słowa, stając się nieoczekiwanie opowieścią o przejściu od rozpaczy do rozwoju.
Milena Gauer, której partneruje (m.in. w roli córki) i akompaniuje na skrzypcach Julia Gadzina, tworzy poruszający portret kobiety, która zdaje sobie sprawę z rozziewu między tym, w jak stereotypowej sytuacji się znalazła i jak powinna na nią zareagować (z godnością), a tym, jak naprawdę się czuje i reaguje jako osoba, którą z godności odarto.
- Aneta Kyzioł "Mocny środek", "Polityka" nr 23/2022 (3366)
"Czas porzucenia" współtworzą: niezwykły duet aktorski - nagradzana Milena Gauer i Julia Gadzina, debiutująca aktorka, dyplomowana skrzypaczka; nagrodzona Paszportem Polityki reżyserka Weronika Szczawińska i dramaturg Piotr Wawer jr, którzy wypracowali unikatowy język sceniczny oraz scenografka Marta Szypulska.
Gauer jest niczym operowa diva - perfekcyjnie panuje nad głosem, ciałem i gestem. W zdystansowany, a jednocześnie dojmujący sposób odgrywa osobisty spektakl, kreując wizję "porzuconej kobiety", który widzieliśmy już tyle razy w filmach, serialach, spektaklach.
- Stanisław Godlewski "Moje życie, moja rola", "Czas kultury" nr 8/2022
Twórcy:
przekład: Lucyna Rodziewicz-Doktór
reżyseria, adaptacja: Weronika Szczawińska
dramaturgia, adaptacja: Piotr Wawer jr
scenografia: Marta Szypulska
opracowanie muzyczne: Piotr Wawer jr, Julia Gadzina
obsada: Milena Gauer, Julia Gadzina
