Bunt młodych. "Romeo i Julia" w Teatrze Szekspirowskim

Łukasz Rudziński

28 grudnia 2020 (artykuł sprzed 3 lat)

Opinie (9)

Dwa zwaśnione, rywalizujące ze sobą rody są dla twórców "Romea i Julii" Gdańskiego Teatru Szekspirowskiego tematem ciekawszym niż doskonale wszystkim znana historia miłosna.

Gdański Teatr Szekspirowski na koniec roku przygotował premierę "Romea i Julii" Szekspira. W ujęciu reżysera Macieja Konopińskiego to bezwzględna, polityczna walka dwóch rodów o władzę w Weronie, w której młodzi ludzie już dłużej nie chcą brać udziału. Ważnym bohaterem spektaklu jest również sam Teatr Szekspirowski, prezentowany z wielu różnych perspektyw. Spektakl można bezpłatnie oglądać online.

Wydarzenia online w najbliższych dniach

Zaczyna się intrygująco. W pierwszych chwilach spektaklu towarzyszymy ojcu Romea i matce Julii, gdy opłakują stratę swoich dzieci. "Nic nie wiecie. Nic nie wiecie tak naprawdę. Bo myślicie, że to o młodości historia, o młodości, co życia nie zna, co nie wie nic, co nic nie widziała i nic nie słyszała (...) ale od początku to nie o tym było" - wyrecytuje nam po chwili kilkunastoosobowy chór ubranych w kominiarki postaci.

Romeo (Igor Teodorowicz) i Julia (Anna Przybysz) nie chcą uczestniczyć w jałowym konflikcie rodziców.

Bohaterów tego "Romea i Julii" jest kilkoro. To przede wszystkim ojciec Romea, lider Montekich i matka Julii, przywódczyni Capulettich. Szekspirowskie rody wydają się tutaj raczej stronnictwami politycznymi, których liderzy zaślepieni są wizją dominacji nad rywalem i samodzielnej władzy, co doskonale znamy z naszej sceny politycznej. Oboje liderów skłóconych frakcji instruuje młodych, co i jak mają mówić, bo kreuje ich na swoich następców. Julia i Romeo są więc wprzęgnięci w walkę ze znienawidzonym wrogiem. Ich rodzice oddziałują na emocje i dyskredytują przeciwnika, usprawiedliwiając swoje działania.

"Niech się biją, niech do gardeł sobie skaczą. A gdy zwłoki się pojawią - trudno, kiedyś nam wybaczą" - wyrecytuje oboje przywódców w scenie, gdy na tle widowni Teatru Szekspirowskiego obserwujemy walkę postaci w kominiarkach i z kijami bejsbolowymi w dłoniach. Śmierć Tybalta i Merkucja błyskawicznie zostaje upolityczniona i staje się pretekstem do jeszcze bardziej zajadłego atakowania rywali. Właśnie wtedy Romeo i Julia zaczynają dostrzegać jałowość wyniszczającego sporu i biorą sprawy w swoje ręce. "Winna jest nienawiść - ten popęd starczy, co wszystko w pamięci swej mieli, przetwarza" - mówi nam wstrząśnięty Romeo, patrząc wprost do kamery.

Takich zabiegów jak głębokie wejrzenia w kamery czy tekst wypowiadany przez aktorów z offu w spektaklu Teatru Szekspirowskiego jest wiele, bo to produkcja powstała z myślą o realizacji wideo. Wiele przestrzeni Gdańskiego Teatru Szekspirowskiego, w których umieszczono akcję, po prostu wyklucza obecność widzów.

Każde, nawet tragiczne zdarzenie jest natychmiast upolityczniane jako okazja do pielęgnacji urazy i niechęci do znienawidzonego wroga.

Wędrówka widzów między sceną, tarasem, korytarzami i schodami w gmachu teatru oraz zaułkami dziedzińca czy murami teatru, nie wspominając o również wykorzystanej na potrzeby nagrania sali wystawienniczej czy drewnianym foyer, trwałaby zdecydowanie dłużej niż samo niespełna półgodzinne przedstawienie. Trzeba jednak dodać, że Teatr Szekspirowski jako naturalna sceneria spektaklu wypada bardzo efektownie.

Reżyser Maciej Konopiński (na co dzień aktor Teatru Wybrzeże) miał wsparcie w postaci świetnego tekstu Sandry Szwarc i scenografii przygotowanej przez odpowiedzialnego za kompozycje kadrów Piotra Wyrzykowskiego, a zarazem autora światła i ciekawych (nawiązujących do czasów rycerskich) czarno-czerwonych kostiumów. O montaż i remiks niektórych kadrów w postprodukcji zadbał Filip Ignatowicz.

Aktorzy Anna Przybysz (Julia) i Igor Teodorowicz (Romeo) oraz Joanna Tomasik-Gierczak (matka Julii) i Jacek Gierczak (ojciec Romea) nie mają szczególnie trudnych zadań, bo w koncepcji Konopińskiego i Wyrzykowskiego są raczej pionkami na szachownicy. To w dużej mierze role nieme, budowane pracą kamer i umiejętnym montażem.

W spektaklu wykorzystano wiele różnych lokalizacji na terenie teatru, włącznie z efektownym widokiem na widownię GTS.

Historia Romea i Julii (przywołana w pobieżnym skrócie) jest pretekstem do opowiedzenia o buncie młodych ludzi, którzy poddawani presji i niezdrowym ambicjom, nie chcą dłużej tkwić w konfliktach "starych". Ten bunt ma wymiar polityczny i osobisty, bo to przecież także opowieść o dorastaniu w kajdanach ambicji i oczekiwań dorosłych, którzy usiłują projektować dzieciom życie według swoich zasad. "Wy, Monteki, Capuletti kiedyście spali, dzieci wasze się z Werony wypisały" - podsumuje to chór.

Muzyczne opowieści. Ballady osiedlowe z gdyńskich dzielnic

Skondensowane, ciekawie zrealizowane przedsięwzięcie wpisuje szekspirowską tragedię w naszą polityczną rzeczywistość, pełną podziałów i personalnych sporów, które młodych ludzi nie dotyczą i - jak sugerują twórcy spektaklu - coraz mniej obchodzą. Trudno się z tym nie zgodzić.

Łukasz Rudzińskirecenzje@trojmiasto.pl

Spektakl

6.3

3 oceny

Romeo i Julia

spektakl dramatyczny

Miejsca

Teatr Szekspirowski Gdańsk, Wojciecha Bogusławskiego 1

Spektakle

Romeo i Julia

Opinie (9) ponad 10 zablokowanych

Sortowanie
- Od najnowszych
- Od najstarszych

Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2020-12-29 15:55

dlaczego mamy tak mało teatrów?

oj nie. mamy ich aż nadto chyba.
dlaczego?
dlatego że tak mało osób z nich korzysta...
dlaczego?
bo to nie jest takie proste, aby sztuką na trzeźwo się cieszyć, delektować. czasem, dy patrzę przez okno jadąc przez ten cudny twór, to mam jedno przemyslenie... nie wolno oczekiwać, że w takim systemie mentalnym, w takim położeniu na mapie, w takim ułożeniu w głowie od małego, kultura, sztuka bedzie czymś bardzo ważnym... tak się przyglądając, to w sumie to tu zakrawa chyba o abstrakcję. i to taką konkretną.

s
3 lata
- 2 0
Twoja opinia

Zmień treść

oj nie. mamy ich aż nadto chyba. dlaczego? dlatego że tak mało osób z nich korzysta... dlaczego? bo to nie jest takie proste, aby sztuką na trzeźwo się cieszyć, delektować. czasem, dy patrzę przez okno jadąc przez ten cudny twór, to mam jedno przemyslenie... nie wolno oczekiwać, że w takim systemie mentalnym, w takim położeniu na mapie, w takim ułożeniu w głowie od małego, kultura, sztuka bedzie czymś bardzo ważnym... tak się przyglądając, to w sumie to tu zakrawa chyba o abstrakcję. i to taką konkretną.
Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2020-12-28 12:34

Teatr Szekspirowski to (3)

największa inwestycja-nieporozumienie ostatnich lat. Tyle publicznej forsy przepuszczone, że szkoda pisać. Przed pandemią częściej odbywały się tam koncerty i pokazy filmów, bo przedstawienia tytułowego wieszcza to raz do roku. Te miliony to mogły pójść na rozbudowę dróg na południu miasta...

Miś?
3 lata
- 16 16
Twoja opinia

Zmień treść

największa inwestycja-nieporozumienie ostatnich lat. Tyle publicznej forsy przepuszczone, że szkoda pisać. Przed pandemią częściej odbywały się tam koncerty i pokazy filmów, bo przedstawienia tytułowego wieszcza to raz do roku. Te miliony to mogły pójść na rozbudowę dróg na południu miasta...
Regulamin dodawania opinii
- Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
  2020-12-28 21:27
  
  Zgadzam się
  
  Wiem, że walczycie z przemocą słowną ,ale ***** szeks**row*ki
  
  3 lata
  - 2 0
  Twoja opinia
  
  Zmień treść
  
  Wiem, że walczycie z przemocą słowną ,ale ***** szeks**row*ki
  Regulamin dodawania opinii
- Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
  2020-12-28 14:47
  
  (1)
  
  Teatr Szekspirowski to fenomen w skali kraju.
  Bardzo ciekawy i potrzebny
  
  3 lata
  - 4 4
  Twoja opinia
  
  Zmień treść
  
  Teatr Szekspirowski to fenomen w skali kraju. Bardzo ciekawy i potrzebny
  Regulamin dodawania opinii
  - Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
    2020-12-28 15:59
    
    Dlaczego
    
    nie fenomen w skali świata?
    
    3 lata
    
    3 1
    
    Twoja opinia
    
    Zmień treść
    
    nie fenomen w skali świata?
    Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2020-12-28 18:54

Opinia

Żenująco niski poziom sztuki.

3 lata
- 3 7
Twoja opinia

Zmień treść

Żenująco niski poziom sztuki.
Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2020-12-28 12:43

wow !

3 lata
- 5 5
Twoja opinia

Zmień treść

wow !
Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2020-12-28 10:08

Igor czy Oliwier

w opisie spektaklu jest napisane, że wystąpił Igor Teodorowicz, a w recenzji (i pod zdjęciem) Oliwier?

3 lata
- 3 3
Twoja opinia

Zmień treść

w opisie spektaklu jest napisane, że wystąpił Igor Teodorowicz, a w recenzji (i pod zdjęciem) Oliwier?
Regulamin dodawania opinii
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2020-12-28 08:50

Sztuka

BArdzo dobre. Gratulacje dla reżysera i ekipy.

Paweł
3 lata
- 16 11
Twoja opinia

Zmień treść

BArdzo dobre. Gratulacje dla reżysera i ekipy.
Regulamin dodawania opinii