Bitwa Warszawska 1920
Paweł Demirski
Premiera: 2013-06-22
Spektakl duetu Strzępka / Demirski - jak można się domyślić - to nie historyczny fresk analizujący przyczyny, przebieg i następstwa tak zwanego cudu nad Wisłą, dzięki któremu Polacy powstrzymali Armię Czerwoną. To raczej próba szukania odpowiedzi na pytanie: co właściwie oznacza niepodległość, o co toczyła / toczy się gra, co nasz dziadek / pradziadek miał z tego, że w owym czasie bolszewicy nie weszli w głąb Europy?
W przedstawieniu zobaczymy wcielenia znanych postaci historycznych, takich jak Piłsudski, Witos, Broniewski czy Dzierżyński; pojawi się też postać Polskiej Mamy. Twórców bardziej jednak interesuje współczesna Polska oraz świat, który otacza nas tu i teraz. Świat, w którym pewne mechanizmy przestały już działać, pewne rozwiązania przestały się sprawdzać, a nowe - jeszcze nie zostały znalezione. Jak deklarują, ich celem nie jest jednak kolejna łatwa krytyka narodowych cech, przeciwnie - refleksja, że być może właśnie dzięki nim niektóre rzeczy mogły / mogą zdarzyć się "tylko w Rzeczpospolitej"?
Z dzisiejszej perspektywy - w kontekście ofensywy radzieckiej 1920 roku na Polskę oraz wielkiej mobilizacji w walce z "bolszewicką nawałą", a także tego wszystkiego, co wydarzyło się potem - zaskakująco innych, paradoksalnych, skłaniających do refleksji sensów nabiera cytowana w programie spektaklu wypowiedź Karola Marksa z 1875 roku:
"Partia robotnicza Europy jest jak najżywiej zainteresowana wyzwoleniem Polski, a pierwszy program Międzynarodowego Stowarzyszenia Robotników uznaje odbudowę Polski za jeden z celów polityki robotniczej. Jakież są przyczyny tego szczególnego zainteresowania partii robotniczej losem Polski?
Przede wszystkim oczywiście sympatia dla narodu ujarzmionego, który nieustanną bohaterską walką przeciwko swym ciemięzcom dowiódł historycznego prawa do niezawisłości narodowej i do samookreślenia. Nie ma bynajmniej sprzeczności w tym, że międzynarodowa partia robotnicza dąży do odbudowania narodu polskiego. Przeciwnie: dopiero kiedy Polska znowu zdobędzie niepodległość, kiedy znowu będzie mogła sama o sobie stanowić jako naród niezawisły, dopiero wtedy może się znowu zacząć jej rozwój wewnętrzny i Polska będzie mogła samodzielnie uczestniczyć w dziele społecznej przebudowy Europy. Dopóki zdolny do życia naród znajduje się pod jarzmem obcego zaborcy, dopóty musi on kierować wszystkie swe siły i dążenia, całą swą energię przeciwko wrogowi zewnętrznemu; dopóki zatem jego życie wewnętrzne jest sparaliżowane, dopóty nie jest on zdolny do walki o wyzwolenie społeczne".
Autorzy prapremierowego spektaklu pragną spojrzeć na nasze polskie zmitologizowane narracje z zupełnie nowej, nieoczywistej perspektywy. Efekty można będzie zobaczyć już 22 czerwca na Dużej Scenie.
Reżyseria: Monika Strzępka
Scenografia: Michał Korchowiec
Muzyka: Jan Suświłło
Choreografia: Cezary Tomaszewski
Asystentka scenografa: Ewelina Lesik
Obsada:
AKTORKA KABARETOWA / RÓŻA LUKSEMBURG - Marta Ojrzyńska
CHŁOP - Grzegorz Grabowski
FELIKS DZIERŻYŃSKI - Marcin Czarnik
JÓZEF PIŁSUDSKI - Michał Majnicz
KOBIETA Z POZNANIA / MARGARET THATCHER - Anna Radwan-Gancarczyk
POLSKA MAMA - Dorota Pomykała
POZNANIAK - Rafał Jędrzejczyk
WITOS / MAXIME WEYGAND / TEN SZYFRANT / KSIĄDZ SKORUPKA - Krzysztof Globisz
WŁADYSŁAW BRONIEWSKI - Juliusz Chrząstowski
ŻONA WITOSA / CIA / PANI NUDNA - Małgorzata Zawadzka
Produkcja spektaklu została dofinansowana w ramach projektu "IV edycja festiwalu re_wizje w Małopolsce" ze środków Małopolskiego Regionalnego Programu Operacyjnego 2007-2013.
Paweł Demirski
Premiera: 2013-06-22
Spektakl duetu Strzępka / Demirski - jak można się domyślić - to nie historyczny fresk analizujący przyczyny, przebieg i następstwa tak zwanego cudu nad Wisłą, dzięki któremu Polacy powstrzymali Armię Czerwoną. To raczej próba szukania odpowiedzi na pytanie: co właściwie oznacza niepodległość, o co toczyła / toczy się gra, co nasz dziadek / pradziadek miał z tego, że w owym czasie bolszewicy nie weszli w głąb Europy?
W przedstawieniu zobaczymy wcielenia znanych postaci historycznych, takich jak Piłsudski, Witos, Broniewski czy Dzierżyński; pojawi się też postać Polskiej Mamy. Twórców bardziej jednak interesuje współczesna Polska oraz świat, który otacza nas tu i teraz. Świat, w którym pewne mechanizmy przestały już działać, pewne rozwiązania przestały się sprawdzać, a nowe - jeszcze nie zostały znalezione. Jak deklarują, ich celem nie jest jednak kolejna łatwa krytyka narodowych cech, przeciwnie - refleksja, że być może właśnie dzięki nim niektóre rzeczy mogły / mogą zdarzyć się "tylko w Rzeczpospolitej"?
Z dzisiejszej perspektywy - w kontekście ofensywy radzieckiej 1920 roku na Polskę oraz wielkiej mobilizacji w walce z "bolszewicką nawałą", a także tego wszystkiego, co wydarzyło się potem - zaskakująco innych, paradoksalnych, skłaniających do refleksji sensów nabiera cytowana w programie spektaklu wypowiedź Karola Marksa z 1875 roku:
"Partia robotnicza Europy jest jak najżywiej zainteresowana wyzwoleniem Polski, a pierwszy program Międzynarodowego Stowarzyszenia Robotników uznaje odbudowę Polski za jeden z celów polityki robotniczej. Jakież są przyczyny tego szczególnego zainteresowania partii robotniczej losem Polski?
Przede wszystkim oczywiście sympatia dla narodu ujarzmionego, który nieustanną bohaterską walką przeciwko swym ciemięzcom dowiódł historycznego prawa do niezawisłości narodowej i do samookreślenia. Nie ma bynajmniej sprzeczności w tym, że międzynarodowa partia robotnicza dąży do odbudowania narodu polskiego. Przeciwnie: dopiero kiedy Polska znowu zdobędzie niepodległość, kiedy znowu będzie mogła sama o sobie stanowić jako naród niezawisły, dopiero wtedy może się znowu zacząć jej rozwój wewnętrzny i Polska będzie mogła samodzielnie uczestniczyć w dziele społecznej przebudowy Europy. Dopóki zdolny do życia naród znajduje się pod jarzmem obcego zaborcy, dopóty musi on kierować wszystkie swe siły i dążenia, całą swą energię przeciwko wrogowi zewnętrznemu; dopóki zatem jego życie wewnętrzne jest sparaliżowane, dopóty nie jest on zdolny do walki o wyzwolenie społeczne".
Autorzy prapremierowego spektaklu pragną spojrzeć na nasze polskie zmitologizowane narracje z zupełnie nowej, nieoczywistej perspektywy. Efekty można będzie zobaczyć już 22 czerwca na Dużej Scenie.
Reżyseria: Monika Strzępka
Scenografia: Michał Korchowiec
Muzyka: Jan Suświłło
Choreografia: Cezary Tomaszewski
Asystentka scenografa: Ewelina Lesik
Obsada:
AKTORKA KABARETOWA / RÓŻA LUKSEMBURG - Marta Ojrzyńska
CHŁOP - Grzegorz Grabowski
FELIKS DZIERŻYŃSKI - Marcin Czarnik
JÓZEF PIŁSUDSKI - Michał Majnicz
KOBIETA Z POZNANIA / MARGARET THATCHER - Anna Radwan-Gancarczyk
POLSKA MAMA - Dorota Pomykała
POZNANIAK - Rafał Jędrzejczyk
WITOS / MAXIME WEYGAND / TEN SZYFRANT / KSIĄDZ SKORUPKA - Krzysztof Globisz
WŁADYSŁAW BRONIEWSKI - Juliusz Chrząstowski
ŻONA WITOSA / CIA / PANI NUDNA - Małgorzata Zawadzka
Produkcja spektaklu została dofinansowana w ramach projektu "IV edycja festiwalu re_wizje w Małopolsce" ze środków Małopolskiego Regionalnego Programu Operacyjnego 2007-2013.
