Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku zaprasza na wystawę Wydziału Malarstwa ""Białe tango".
wernisaż: 26.04.2024, godz. 13:00
wystawa czynna: 27.04 - 19.05.2024
miejsce: Galeria KMWT, Zbrojownia Sztuki
kuratorki: Magdalena Pela, Agata Przyżycka
Artystki:
Zuzanna Dolega - Weronika Preker
Karolina Futyma - Zuzanna Montewka
Aleksandra Jadczuk - Daryna Beznosenko
Agata Nowosielska - Karolina Kociołkowska
Magdalena Pela - Katarzyna Mazur
Agata Przyżycka - Joanna Salwiczek
Anna Reinert-Faleńczyk - Julia Majewska
Maria Targońska - Julia Marchlewska
Anna Waligórska - Gabriela Michalczuk
Anna Wypych - Wiktoria Jelonek
Sylwia Zdzichowska - Julia Bohdanowicz
Podstawą wystawy Białe Tango jest partycypacja studentek i wykładowczyń Wydziału Malarstwa we wspólnej przestrzeni sztuki. Profesory, doktory, magistry sztuki zapraszają wybrane studentki z wydziału by zaprezentować swoje realizacje wspólnie. Dzielenie się sztuką staje się z jednej strony akcją, w której ślady podąża reakcja-integracja. Ta zabawa słowami nie jest trywializowaniem wystawy, bardziej zamienia się cała środowiskowa historia w pozytywny akt łączenia ludzi, pełen nadziei na rozwój twórczy obydwu stron tytułowego tańca. Działanie twórcze w duchu lat sześćdziesiątych, rodzaj happeningu- pokażmy, co tworzymy, podzielmy się tym z odbiorcami w duchu Fluxusu, aktywizacja środowiska akademickiego- są w pewnym stopniu charakterystyką wystawy.
Aktywizm kobiet artystek tych z większym bagażem doświadczenia w polu sztuki i tych jeszcze nawet nie debiutujących generuje artystyczne życie i korzystny dla uczelni ferment.
Artystki mobilizują siły, by pokazać odbiorcom aktualne deklaracje i postawy twórcze. Przenikanie się sylwetek różnych generacji pozornie może budzić w widzu dyskomfort w kwestii oceny danej pracy. Pokoleniowa wystawa nie obiera sobie za cel postawienia na szali emblematycznych dokonań twórczyń tylko świeżość spojrzenia na różne wątki w twórczości, które siłą rzeczy będą przenikać się niepozornie.
Wystawa pokazuje siłę kobiet artystek, które na Alma Mater pozostają w mniejszości- przynajmniej w kadrze wykładowczyń. Uczestniczki wystawy są trochę subwersywne niczym The Guerilla Girls punktujące wciąż mniejszy procent obecności kobiet w świecie sztuki również w świecie akademickim.
Działanie czyli wspólne wystawianie dzieł sztuki w publicznej przestrzeni staje się relacją, tą estetyką wspólnoty, podtrzymującą więzi, relacje międzyludzkie. Wystawa posiada społeczny kontekst.
Artystki aktywizują się stając się bardzo potrzebnym głosem w wciąż zdominowanej przez mężczyzn przestrzeni sztuk wizualnych. Gdy czyta się Lindę Nochlin, która pisze w swoim słynnym eseju Dlaczego nie było wielkich artystek? Trzydzieści lat później o nieporównanie bardziej komfortowej sytuacji artystek w dobie powstania gender studies, pojawia się pytanie dlaczego mimo ułatwień i większej świadomości istnienia sztuki feministycznej i sztuki mniejszości seksualnych czy rasowych wciąż jest przed kobietami długa droga i sporo do zrobienia w ich własnym imieniu. Nie ulega wątpliwości, że aktywizm kobiet artystek w postaci tego rodzaju wspólnych przedsięwzięć jest korzystny dla społeczności akademickiej.
Agata Nowosielska
Patronat medialny: trojmiasto.pl, Radio Gdańsk, gdansk.pl, Linia, Magazyn Trójmiejski Prestiż
wystawa czynna: 27.04 - 19.05.2024
miejsce: Galeria KMWT, Zbrojownia Sztuki
kuratorki: Magdalena Pela, Agata Przyżycka
Artystki:
Zuzanna Dolega - Weronika Preker
Karolina Futyma - Zuzanna Montewka
Aleksandra Jadczuk - Daryna Beznosenko
Agata Nowosielska - Karolina Kociołkowska
Magdalena Pela - Katarzyna Mazur
Agata Przyżycka - Joanna Salwiczek
Anna Reinert-Faleńczyk - Julia Majewska
Maria Targońska - Julia Marchlewska
Anna Waligórska - Gabriela Michalczuk
Anna Wypych - Wiktoria Jelonek
Sylwia Zdzichowska - Julia Bohdanowicz
Podstawą wystawy Białe Tango jest partycypacja studentek i wykładowczyń Wydziału Malarstwa we wspólnej przestrzeni sztuki. Profesory, doktory, magistry sztuki zapraszają wybrane studentki z wydziału by zaprezentować swoje realizacje wspólnie. Dzielenie się sztuką staje się z jednej strony akcją, w której ślady podąża reakcja-integracja. Ta zabawa słowami nie jest trywializowaniem wystawy, bardziej zamienia się cała środowiskowa historia w pozytywny akt łączenia ludzi, pełen nadziei na rozwój twórczy obydwu stron tytułowego tańca. Działanie twórcze w duchu lat sześćdziesiątych, rodzaj happeningu- pokażmy, co tworzymy, podzielmy się tym z odbiorcami w duchu Fluxusu, aktywizacja środowiska akademickiego- są w pewnym stopniu charakterystyką wystawy.
Aktywizm kobiet artystek tych z większym bagażem doświadczenia w polu sztuki i tych jeszcze nawet nie debiutujących generuje artystyczne życie i korzystny dla uczelni ferment.
Artystki mobilizują siły, by pokazać odbiorcom aktualne deklaracje i postawy twórcze. Przenikanie się sylwetek różnych generacji pozornie może budzić w widzu dyskomfort w kwestii oceny danej pracy. Pokoleniowa wystawa nie obiera sobie za cel postawienia na szali emblematycznych dokonań twórczyń tylko świeżość spojrzenia na różne wątki w twórczości, które siłą rzeczy będą przenikać się niepozornie.
Wystawa pokazuje siłę kobiet artystek, które na Alma Mater pozostają w mniejszości- przynajmniej w kadrze wykładowczyń. Uczestniczki wystawy są trochę subwersywne niczym The Guerilla Girls punktujące wciąż mniejszy procent obecności kobiet w świecie sztuki również w świecie akademickim.
Działanie czyli wspólne wystawianie dzieł sztuki w publicznej przestrzeni staje się relacją, tą estetyką wspólnoty, podtrzymującą więzi, relacje międzyludzkie. Wystawa posiada społeczny kontekst.
Artystki aktywizują się stając się bardzo potrzebnym głosem w wciąż zdominowanej przez mężczyzn przestrzeni sztuk wizualnych. Gdy czyta się Lindę Nochlin, która pisze w swoim słynnym eseju Dlaczego nie było wielkich artystek? Trzydzieści lat później o nieporównanie bardziej komfortowej sytuacji artystek w dobie powstania gender studies, pojawia się pytanie dlaczego mimo ułatwień i większej świadomości istnienia sztuki feministycznej i sztuki mniejszości seksualnych czy rasowych wciąż jest przed kobietami długa droga i sporo do zrobienia w ich własnym imieniu. Nie ulega wątpliwości, że aktywizm kobiet artystek w postaci tego rodzaju wspólnych przedsięwzięć jest korzystny dla społeczności akademickiej.
Agata Nowosielska
Patronat medialny: trojmiasto.pl, Radio Gdańsk, gdansk.pl, Linia, Magazyn Trójmiejski Prestiż
Filmy