Balladyna
Juliusz Słowacki
"Balladyna" zasługuje na re/wizję. Zasługuje na spojrzenie poza sztampą. Umęczona w lekturze, zastygła w interpretacjach, zasługuje, by do niej powrócić. Raz jeszcze zajrzeć do domu wdowy i jej córek. Zobaczyć emocje drzemiące w sercach dziewcząt i pragnienia, które nimi kierują. W świecie, w którym jedyną szansą kobiety na szczęście i wolność jest dobre zamążpójście, ceną stanie się przelana krew. Krew, która zamiast bezpieczeństwa, przyniesie zniewolenie i strach. Lecz dramat Słowackiego to nie historia o bezsensownym mordowaniu, ale o makabrycznej samorealizacji. Czy Balladyna musi zabijać? Oczywiście, że nie, ale jeśli chce władzy, nie ma wyjścia. Ceną za równość i prawo do noszenia korony będzie znamię zbrodni. By osiągnąć swój cel, musi zaprzeczyć przeznaczonej jej roli i spróbować oszukać los...
Kiedy Słowacki napisał "Balladynę" i zadedykował ją Zygmuntowi Krasińskiemu, z pewnością nie przypuszczał, że jego tragedia stanie się tak ważna dla polskiego teatru. Że na jej podstawie powstanie opera "Goplana", słynny spektakl Adama Hanuszkiewicza, baśniowa "Balladyna" Jarosława Kiliana, film Dariusza Zawiślaka, audiobook, a nawet komiks. Interpretacje "Balladyny" bywają baśniowe i patetyczne, ludyczne i szekspirowskie, zawsze jednak pytają o kondycję człowieka i sens dążenia do władzy. Inscenizacja Tomasza Podsiadłego odchodzi od baśniowego charakteru dramatu, kierując się w stronę skomplikowanych relacji międzyludzkich. Odrzucenie fantazji pozwala skupić uwagę na głównej bohaterce i ukazać jej wewnętrzny świat. Spektakl, wskazując odmienne od tradycyjnych ścieżki interpretacji, ma prowokować do dyskusji. Ma przekonać nas, widzów, do spojrzenia na romantyczne teksty raz jeszcze, zapominając o kanonie lektur.
Reżyseria: Tomasz Podsiadły
Scenografia i kostiumy: Anna Paciorek-Grabowska
Muzyka: Rafał Kłoczko
Asystent reżysera: Marta Łosiewicz
Obsada:
Balladyna: Agnieszka Niemiec, Katarzyna Tapek
Alina: Agnieszka Skawińska, Dorota Śliwińska
Wdowa: Ewa Błachnio, Żaneta Palica
Kirkor: Miron Miotk, Radosław Wika
Kostryn: Piotr Srebrowski, Wojciech Jaworski
Grabiec: Magdalena Łapot, Karolina Żuk
Pustelnik: Karolina Sowińska, Magdalena Żelazkiewicz
oraz Filon, Gralon, Goplana, Kanclerz, Lekarz, Żołnierz, Poseł, Drugi Poseł, Pierwszy ze szlachty, Drugi ze szlachty.
---
o twórcach spektaklu:
Tomasz Podsiadły - aktor, reżyser.
Pracę na scenie rozpoczął jako czternastolatek w Teatrze Miejskim w Gdyni. Zagrał tam pod okiem takich reżyserów jak Jarosław Kilian, Adam Hanuszkiewicz czy Waldemar Śmigasiewicz. Później ukończył Szkołę Wokalno - Aktorską przy Teatrze Muzycznym w Gdyni i na osiem sezonów związał się z tą sceną. Jednak wczesna miłość do dramatu nie została pogrzebana. Po zakończeniu edukacji i rozpoczęciu etatowej pracy na deskach teatralnych odkrył, ze poza pracą aktora równie ciekawa jest reżyseria. Zaczął stawiać pierwsze kroki w tym fachu i z czasem stało się to głównym zajęciem. Dziś mówi o sobie: "Z wykształcenia jestem aktorem, jednak czuję się przede wszystkim reżyserem. Praca z aktorami i możliwość kreowania rzeczywistości scenicznej daję mi wiele radości."
Marta Łosiewicz - asystent reżysera
Studentka wydziału Architektury i Urbanistyki Politechniki Gdańskiej, na stałe związana z gdyńskim projektem SCENA 138. Nauczycielka British International School w Gdańsku, gdzie prowadzi zajęcia teatralne. Asystent reżysera części artystycznej gdyńskiej Parady Niepodległości, pomysłodawca i założycielka portalu ludzi aktywnych DIGIDIGI. Swoją pasję, energię i wolny czas poświęca na pomoc w angażowaniu młodych, zdolnych ludzi w rozwój życia kulturalnego Trójmiasta. Za swoja działalność na rzecz rozwoju inicjatyw teatralnych w 2011 roku została wybrana jedną z Siedmiu Nadziei Trójmiasta plebiscytu portalu Moje Miasto Trójmiasto.
Anna Paciorek-Grabowska - scenografia i kostiumy
Urodzona w Gdyni, absolwentka Wydziału Architektury i Wzornictwa oraz Wydziału Rzeźby Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Pięknych w Gdańsku. Mieszka i pracuje
w Gdyni. Projektuje scenografię i kostiumy dla telewizji, filmu i spektakli teatralnych, zajmuje się też projektowaniem ekspozycji. Jej dzieła można oglądać w filmach takich jak: "Czarny Czwartek" czy "Drugi Brzeg".
Rafał Kłoczko - kompozytor
Student Akademii Muzycznej im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku. Jest dyrygentem, kompozytorem i teoretykiem muzyki, a także wielokrotnym stypendystą Stypendium Artystycznego Marszałka Województwa Kujawsko-Pomorskiego, Prezydenta Torunia i Marszałka Województwa Pomorskiego. Jest. Od 2010 roku jest również członkiem Koła Młodych przy Związku Kompozytorów Polskich. Pracował pod okiem takich dyrygentów jak Janusz Przybylski, Zygmunt Rychert, Wojciech Rajski, Wojciech Michniewski, Elżbieta Wiesztordt czy Rafał Delekta. Doskonalił swoje umiejętności na kursach mistrzowskich w kraju i za granicą u m.in. Gabriela Chmury, Collina Metters'a czy Marco Guidarini'ego. Współpracował z wieloma orkiestrami w tym Sinfonietta Cracovia, Gdyńska Orkiestra Symfoniczna, Elbląska Orkiestra Symfoniczna, Orkiestra Kameralna w Sopocie czy z orkiestrami Akademii Muzycznych w Gdańsku i Krakowie. Za całokształt osiągnięć otrzymał w 2011 roku tytuł Najlepszego Studenta Trójmiasta przyznawany przez Stowarzyszenie Czerwonej Róży.
Juliusz Słowacki
"Balladyna" zasługuje na re/wizję. Zasługuje na spojrzenie poza sztampą. Umęczona w lekturze, zastygła w interpretacjach, zasługuje, by do niej powrócić. Raz jeszcze zajrzeć do domu wdowy i jej córek. Zobaczyć emocje drzemiące w sercach dziewcząt i pragnienia, które nimi kierują. W świecie, w którym jedyną szansą kobiety na szczęście i wolność jest dobre zamążpójście, ceną stanie się przelana krew. Krew, która zamiast bezpieczeństwa, przyniesie zniewolenie i strach. Lecz dramat Słowackiego to nie historia o bezsensownym mordowaniu, ale o makabrycznej samorealizacji. Czy Balladyna musi zabijać? Oczywiście, że nie, ale jeśli chce władzy, nie ma wyjścia. Ceną za równość i prawo do noszenia korony będzie znamię zbrodni. By osiągnąć swój cel, musi zaprzeczyć przeznaczonej jej roli i spróbować oszukać los...
Kiedy Słowacki napisał "Balladynę" i zadedykował ją Zygmuntowi Krasińskiemu, z pewnością nie przypuszczał, że jego tragedia stanie się tak ważna dla polskiego teatru. Że na jej podstawie powstanie opera "Goplana", słynny spektakl Adama Hanuszkiewicza, baśniowa "Balladyna" Jarosława Kiliana, film Dariusza Zawiślaka, audiobook, a nawet komiks. Interpretacje "Balladyny" bywają baśniowe i patetyczne, ludyczne i szekspirowskie, zawsze jednak pytają o kondycję człowieka i sens dążenia do władzy. Inscenizacja Tomasza Podsiadłego odchodzi od baśniowego charakteru dramatu, kierując się w stronę skomplikowanych relacji międzyludzkich. Odrzucenie fantazji pozwala skupić uwagę na głównej bohaterce i ukazać jej wewnętrzny świat. Spektakl, wskazując odmienne od tradycyjnych ścieżki interpretacji, ma prowokować do dyskusji. Ma przekonać nas, widzów, do spojrzenia na romantyczne teksty raz jeszcze, zapominając o kanonie lektur.
Reżyseria: Tomasz Podsiadły
Scenografia i kostiumy: Anna Paciorek-Grabowska
Muzyka: Rafał Kłoczko
Asystent reżysera: Marta Łosiewicz
Obsada:
Balladyna: Agnieszka Niemiec, Katarzyna Tapek
Alina: Agnieszka Skawińska, Dorota Śliwińska
Wdowa: Ewa Błachnio, Żaneta Palica
Kirkor: Miron Miotk, Radosław Wika
Kostryn: Piotr Srebrowski, Wojciech Jaworski
Grabiec: Magdalena Łapot, Karolina Żuk
Pustelnik: Karolina Sowińska, Magdalena Żelazkiewicz
oraz Filon, Gralon, Goplana, Kanclerz, Lekarz, Żołnierz, Poseł, Drugi Poseł, Pierwszy ze szlachty, Drugi ze szlachty.
---
o twórcach spektaklu:
Tomasz Podsiadły - aktor, reżyser.
Pracę na scenie rozpoczął jako czternastolatek w Teatrze Miejskim w Gdyni. Zagrał tam pod okiem takich reżyserów jak Jarosław Kilian, Adam Hanuszkiewicz czy Waldemar Śmigasiewicz. Później ukończył Szkołę Wokalno - Aktorską przy Teatrze Muzycznym w Gdyni i na osiem sezonów związał się z tą sceną. Jednak wczesna miłość do dramatu nie została pogrzebana. Po zakończeniu edukacji i rozpoczęciu etatowej pracy na deskach teatralnych odkrył, ze poza pracą aktora równie ciekawa jest reżyseria. Zaczął stawiać pierwsze kroki w tym fachu i z czasem stało się to głównym zajęciem. Dziś mówi o sobie: "Z wykształcenia jestem aktorem, jednak czuję się przede wszystkim reżyserem. Praca z aktorami i możliwość kreowania rzeczywistości scenicznej daję mi wiele radości."
Marta Łosiewicz - asystent reżysera
Studentka wydziału Architektury i Urbanistyki Politechniki Gdańskiej, na stałe związana z gdyńskim projektem SCENA 138. Nauczycielka British International School w Gdańsku, gdzie prowadzi zajęcia teatralne. Asystent reżysera części artystycznej gdyńskiej Parady Niepodległości, pomysłodawca i założycielka portalu ludzi aktywnych DIGIDIGI. Swoją pasję, energię i wolny czas poświęca na pomoc w angażowaniu młodych, zdolnych ludzi w rozwój życia kulturalnego Trójmiasta. Za swoja działalność na rzecz rozwoju inicjatyw teatralnych w 2011 roku została wybrana jedną z Siedmiu Nadziei Trójmiasta plebiscytu portalu Moje Miasto Trójmiasto.
Anna Paciorek-Grabowska - scenografia i kostiumy
Urodzona w Gdyni, absolwentka Wydziału Architektury i Wzornictwa oraz Wydziału Rzeźby Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Pięknych w Gdańsku. Mieszka i pracuje
w Gdyni. Projektuje scenografię i kostiumy dla telewizji, filmu i spektakli teatralnych, zajmuje się też projektowaniem ekspozycji. Jej dzieła można oglądać w filmach takich jak: "Czarny Czwartek" czy "Drugi Brzeg".
Rafał Kłoczko - kompozytor
Student Akademii Muzycznej im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku. Jest dyrygentem, kompozytorem i teoretykiem muzyki, a także wielokrotnym stypendystą Stypendium Artystycznego Marszałka Województwa Kujawsko-Pomorskiego, Prezydenta Torunia i Marszałka Województwa Pomorskiego. Jest. Od 2010 roku jest również członkiem Koła Młodych przy Związku Kompozytorów Polskich. Pracował pod okiem takich dyrygentów jak Janusz Przybylski, Zygmunt Rychert, Wojciech Rajski, Wojciech Michniewski, Elżbieta Wiesztordt czy Rafał Delekta. Doskonalił swoje umiejętności na kursach mistrzowskich w kraju i za granicą u m.in. Gabriela Chmury, Collina Metters'a czy Marco Guidarini'ego. Współpracował z wieloma orkiestrami w tym Sinfonietta Cracovia, Gdyńska Orkiestra Symfoniczna, Elbląska Orkiestra Symfoniczna, Orkiestra Kameralna w Sopocie czy z orkiestrami Akademii Muzycznych w Gdańsku i Krakowie. Za całokształt osiągnięć otrzymał w 2011 roku tytuł Najlepszego Studenta Trójmiasta przyznawany przez Stowarzyszenie Czerwonej Róży.
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
