• Kino
  • Mapa
  • Ogłoszenia
  • Forum
  • Komunikacja
  • Raport

Widowisko skazane na sukces. O "Notre Dame de Paris"

Łukasz Rudziński
10 września 2016 (artykuł sprzed 7 lat) 

Zobacz fragmenty premierowego spektaklu "Notre Dame de Paris" w Teatrze Muzycznym.


"Notre Dame de Paris" już od pierwszych dźwięków pierwszej z piosenek tej pop-opery przekonuje, że mamy do czynienia z dziełem doskonałym, perfekcyjnie zaprogramowanym na sukces, gdzie każdy ton, gest czy ruch jest starannie zaplanowany i obliczony na określony efekt. Udaje się to dzięki talentom solistów oraz doskonale przygotowanym tancerzom i akrobatom. W Muzycznym powstał kolejny hit, który z pewnością podbije serca widzów.



Opowieść o miłości i grzechu, o pożądaniu i niespełnieniu, z cyganką w centrum intrygi doskonale znamy choćby z "Carmen" - jednego z największych dzieł operowych. Francuscy twórcy "Notre Dame de Paris", tworząc spektakl na podstawie prozy Wiktora Hugo o losie kolejnej słynnej cygańskiej bohaterki - Esmeraldy, korzystali z najlepszych musicalowych wzorców. Dlatego też libretto Luca Plamondona w telegraficznym, ale bardzo sugestywnym skrócie przeprowadza nas przez powieść Hugo. Na potrzeby gdyńskiej produkcji polskie teksty piosenek przygotował Zbigniew Książek.

"Notre Dame de Paris" jest popisem Artura Guzy, doskonałego w roli archidiakona Frollo (po prawej), targanego grzeszną namiętnością do Esmeraldy (Maja Gadzińska). "Notre Dame de Paris" jest popisem Artura Guzy, doskonałego w roli archidiakona Frollo (po prawej), targanego grzeszną namiętnością do Esmeraldy (Maja Gadzińska).
Oprócz bardzo precyzyjnie skonstruowanego pierwszego planu - siedmiu ról i wyraźnie nakreślonych bohaterów, wielką uwagę poświęcono wszelkim detalom drugiego planu, a przede wszystkim rozwiązaniom scenograficznym, choreografii tancerzy i imponującym popisom akrobatów oraz partiom chóru, śpiewanym na żywo spoza sceny. Dzięki temu niezwykle prosty w konstrukcji spektakl, składający się przede wszystkim ze statycznych solowych występów lub duetów, zyskał wielobarwne, bardzo efektowne tło, niekiedy bardziej absorbujące widzów niż soliści, mający do zaśpiewania doskonały materiał muzyczny i szereg praktycznie gotowych przebojów.

Gdyńska produkcja jest wierną kopią legendarnej już prapremierowej wersji "Notre Dame de Paris", która swoją premierę miała w 1998 roku w Paryżu z udziałem słynnego kanadyjskiego piosenkarza Garou w roli garbatego Quasimodo, śmiertelnie zakochanego w Esmeraldzie. Premierę w Gdyni przygotował ten sam zestaw twórców - z autorem muzyki Riccardo Cocciante i reżyserem Gillesem Maheu na czele. Dlatego też w spektaklu Teatru Muzycznego odnajdziemy identyczne kostiumy (przygotowane przez projektantkę mody Fred Sathal) i wiernie wzorowaną na tamtym spektaklu scenografię (Christian Rätz), zaś każdy gest odpowiada temu, co robili na scenie francuscy artyści.

Quasimodo (Michał Grobelny) szaleje za piękną Esmeraldą, marząc o chwili, gdy ona zechce zamienić z nim chociaż słowo. Cyganka przyciąga jednak również uwagę dużo wyżej postawionych, a przez to bardziej niebezpiecznych mężczyzn. Quasimodo (Michał Grobelny) szaleje za piękną Esmeraldą, marząc o chwili, gdy ona zechce zamienić z nim chociaż słowo. Cyganka przyciąga jednak również uwagę dużo wyżej postawionych, a przez to bardziej niebezpiecznych mężczyzn.
Jednak spektakl francuski pomyślany był jako doskonały marketingowy produkt z przeznaczeniem do gry nie tylko w salach teatralnych, ale też wielkich halach widowiskowo-sportowych, dlatego spektakl długimi momentami zyskuje niemal ascetyczny, koncertowy wymiar dzięki "udekorowaniu" przepiękną reżyserią świateł (Alain Lortie). W Gdyni postawiono na maksymalną teatralizację, widoczną m.in. w scenografii, która w detalach przerosła oryginał. To samo tyczy się też doskonałych układów tanecznych i akrobatycznych (autorstwa Martino Müllera). Bardzo dobrze wypadają debiutujące w zespole tanecznym Muzycznego Wiola FiukNatalia Madejczyk oraz właściwie wszyscy tancerze, mający do wykonania bardziej wymagające choreografie niż panie.

Wysiłek całego zespołu poszedłby jednak na marne, gdyby zawiedli odtwórcy głównych ról. Ci podołać musieli podanej "sauté" opowieści o cygance, dla której głowę stracili odrażający dzwonnik Quasimodo, piękny kapitan Phoebus i mroczny archidiakon Frollo. Reprezentanci trzech różnych światów równie bezradni wobec pięknej dziewczyny i miłości, przez każdego pojmowanej inaczej. Dodać do tego trzeba młodziutką, ale już bezwzględnie mściwą Fleur, rywalkę Esmeraldy do serca Phoebusa, opiekuna Esmeraldy w cygańskiej wspólnocie - Clopina oraz Gringoire'a, poetę-narratora opowieści, otwierającego spektakl wspaniałym utworem "Czas katedr". Tu jednak nie ma zaskoczenia - zdecydowana większość bohaterów gdyńskiego "Notre Dame..." to partie popisowe.

Na uwagę zasługuje 18-letnia Weronika Walenciak, która bez wykształcenia aktorskiego radzi sobie z rolą Fleur, rywalki Esmeraldy do serca Phoebusa (Przemysław Zubowicz). Na uwagę zasługuje 18-letnia Weronika Walenciak, która bez wykształcenia aktorskiego radzi sobie z rolą Fleur, rywalki Esmeraldy do serca Phoebusa (Przemysław Zubowicz).
Bardzo dojrzałą, a przy tym na swój sposób zawadiacką rolę Gringoire'a kreuje Maciej Podgórzak, pogodny, ciepły, wręcz delikatny jako uliczny poeta, a przy tym doskonały wokalnie praktycznie w każdym utworze. Jednak to Frollo w wykonaniu Artura Guzy jest rolą wybitną, należącą do kreacji mistrzowskich, znacznie wyrastającą poza francuski pierwowzór. Guza jednym surowym gestem potrafi skraść całą uwagę widzów tylko dla siebie. Jego kompletny w każdym calu, targany grzesznymi pragnieniami, archidiakon jest zdecydowanie najciekawszym bohaterem spektaklu, a jego zmaganie z pokusą, walka wewnętrzna i wreszcie wyznanie miłosne podczas wizyty u uwięzionej Esmeraldy ("Jestem księdzem i kocham cię") należą do najlepszych momentów spektaklu. Podgórzak i Guza okazali się zdecydowanie najlepszymi aktorami premierowego wieczoru.

Najtrudniejsze zadanie czekało jednak Michała Grobelnego, grającego pociesznego Quasimodo, którego każdy utożsamia z kreacją Garou. Grobelny starał się interpretować tę postać nieco inaczej, prezentując dzwonnika w roli bohatera pokroju Shreka. Gdyby ten utalentowany wokalista miał większy warsztat aktorski, można by mówić o pełnym zwycięstwie. Warto zwrócić uwagę na młodziutką 18-letnią licealistkę jednej z gdyńskich szkół średnich - Weronikę Walenciak w roli Fleur, której w stosunku do starszych kolegów i koleżanek brakuje przede wszystkim doświadczenia, bo na pewno nie talentu, który ujawnia choćby przy bardzo dobrym wokalnie i aktorsko "Pokocham, jeśli przyrzekniesz", gdy Fleur wystawia ukochanemu Phoebusowi rachunek za jego niewierność. Bardzo dobry wokalnie jest także Łukasz Zagrobelny w roli Clopina.

Francuscy realizatorzy zadbali o najdrobniejsze detale, dzięki czemu bardzo pomysłowa scenografia i efektowne kostiumy wiernie odwzorowują oryginał z 1998 roku. Francuscy realizatorzy zadbali o najdrobniejsze detale, dzięki czemu bardzo pomysłowa scenografia i efektowne kostiumy wiernie odwzorowują oryginał z 1998 roku.
Spory niedosyt pozostawia Esmeralda w wykonaniu Mai Gadzińskiej. Aktorka ta ma jeden z najlepszych wokali w zespole Teatru Muzycznego, ale rolę cygańskiej piękności kreśli irytująco powierzchownie, za pomocą paru uśmiechów, wystudiowanych póz i powłóczystych spojrzeń. Brakuje jej lekkości, świeżości i dziewczęcości Esmeraldy, choć praktycznie każdy z songów cyganki brzmi w jej wykonaniu świetnie. Jedyną pomyłką w pierwszej obsadzie "Notre Dame de Paris" jest Przemysław Zubowicz, płaski i niestety nieciekawy w roli Phoebusa, któremu niekiedy pomagają doskonałe zabiegi inscenizacyjne (gra świateł i bardzo efektowne migawki taneczne w tle podczas moralnych dylematów jego bohatera w utworze "Rozdarty").

To wszystko składa się jednak na bardzo dobre widowisko, słusznie uznawane przez jego twórców za pop-operę a nie za musical, bo formie spektaklu i treści libretta odnajdziemy szereg charakterystycznych dla opery rozwiązań. Francuzi, realizując według własnego przepisu "Notre Dame de Paris" na całym świecie, potrafią przygotować niezwykle spektakularny show, łączący talenty wykonawców z doskonale skomponowaną i precyzyjnie zaplanowaną strukturą przedstawienia. W Gdyni trafili na równorzędnych partnerów, dzięki czemu powstał spektakl kompletny, kto wie, czy nie lepszy niż francuski oryginał. Gdynia ma więc swój megahit na miarę "Mamma Mia!" warszawskiego Teatru Muzycznego Roma, choć w moim odczuciu dużo ciekawiej zaprezentowany niż warszawska superprodukcja.

Artyści o przygotowaniach do "Notre Dame de Paris" Teatru Muzycznego w Gdyni.

Spektakl

6.6
357 ocen

Notre Dame de Paris

musical

Miejsca

Opinie (161) 2 zablokowane

  • Nie mogę się doczekać kiedy to zobaczę (7)

    Jakie ceny biletów? Pewnie obłozenie na pół roku z góry...

    • 27 12

    • Są bilety

      Na stronie Teatru Muzycznego spokojnie można kupić bilety.

      • 6 0

    • ceny biletów (5)

      W Gimnazjum zaproponowano dzieciom/mlodzieży wyjście na ten spektakl, cena ulgowego, grupowego biletu dla jednej osoby to 60zł

      • 7 1

      • trzeba napędzać i ogłosić sukces (3)

        jak za komuny

        • 9 18

        • Ehhhh (2)

          Mylisz się!!! Mojej córki klasa licealna idzie z chęcią. Nie mogą sie doczekać. A dzieki temu, ze ida ze szkoły bilety sa tańsze. Pfff jak za komuny, ehhh człowieku

          • 14 5

          • (1)

            To, że ktoś idzie ze szkołą do Muzycznego, nie oznacza, że ma tańszy bilet. Uczniowie mają po prostu ulgowe - jakby poszli pojedynczo, mieliby bilety w tej samej cenie.

            • 6 1

            • Spojrzałam i faktycznie masz rację, co nie zmienia faktu, ze nie moga doczekać się. I jeszcze korekta. Nie ida wszyscy. Kilka osób, które nie chciały, nie idą. Więc, to żadna nagonka.

              • 2 3

      • to dobra cena

        • 2 4

  • (4)

    Moim zdaniem tłumaczenia tekstów są nieco nietrafione i nie oddają w pełni charakteru spektaklu. Ktoś wie, dlaczego Krzysztof Kowalski został cofnięty do chóru, a miał grać Quasimodo?

    • 42 3

    • Bo był slaby

      • 4 7

    • (1)

      A przypadkiem nie gra go w switchu (drugiej obsadzie)?

      • 1 1

      • Nie, w tej roli obsadzony jest jeszcze znakomity Janusz Kruciński i miał być Kowalski, a nagle na próbach medialnych pojawia się Gobelny.

        • 3 0

    • .

      No, właśnie. Bardzo brakuje mi w obsadzie obiecanego Kowalskiego.

      • 11 0

  • (3)

    ...akurat byłem na prapremierze , proszę wierzyć Teatr Muzyczny w Gdyni stworzył dzieło na światowym poziomie , jako widz mówię - warto pójść ,scena końcowa pozostaje na bardzo długo w pamięci

    • 61 33

    • dzieło na światowym poziomie?

      mało w życiu widziałeś; nawet po fragmentach tutaj przytoczonych można wyrobić sobie opinie, że co najwyżej poprane

      • 14 23

    • zgadzam się. przezycie niesamowite

      • 2 2

    • No niezła lufa ta w zielonym!

      • 0 6

  • Bravo !!! (1)

    To było piękne i wzruszające przedstawienie. Wspaniała gra aktorska, piękna scenografia i wielki rozmach godny największych scen świata! Brava dla TM w Gdyni za odwagę sięgania po tak wybitne dzieła - pniecie się do góry i za to Was kocham!

    • 60 18

    • Gra aktorska - zgoda, ale wybitne dzieło? Plizzz

      Ideologiczne papka charakterystyczna dla starałem, lewackiej kultury francuskiej.
      Ksiądz morderca vs. oświecony lud paryski.

      • 1 0

  • "Dręczy mnie, że muszę serce dzielić..."

    zawsze aktualne.
    Ładny spektakl - piękne piosenki, ale spektakl bardzo równy - trudno wybrać jakiś utwór najlepszy. Na mnie najbardziej zrobił wrażenie utwór z dzwonami.

    • 34 5

  • Cesarz nawet był. Nie widziałam tylko w którą stronę pokazał kciukiem.

    W górę czy w dół??

    • 2 14

  • Przemysław Zubowicz i tak był 10 razy lepszy niż w wersji francuskiej. (2)

    W wersji francuskiej do dziś nie wiem czemu Esmeralda wybrała jego a nie księdza.

    • 20 7

    • Ja tam po wersji francuskiej do dziś nie rozumiem, czemu nie wybrała poety Gringoire'a. Dla mnie to była najwybitniejsza kreacja musicalu. Oczywiście Frollo i Quasimodo w oryginale też byli doskonali.

      • 4 0

    • Pan Przemysław Zubowicz piękny głos i aparycja.

      • 0 1

  • Bylismy

    Naprawdę wspaniały spektakl. Polecam

    • 34 18

  • (2)

    Michał Grobelny wokalnie bardzo dobry,wiarygodny ale po wykonaniu Darka Kordka, które mam ciągle w pamięci, niestety słabiej. Darek był tak świetny, że przechodziły ciarki.
    Ale iść warto, ciekawie, wciągająco.

    • 18 12

    • . (1)

      Darek Kordek świetny?! :D

      • 8 2

      • chyba w labiryncie ludzkich spraw

        • 7 1

  • (3)

    A dla mnie to było zwycięstwo szmiry i kiczu. Niezłe wokale, ale aktorstwo - poza panem Guzą jako Frollo - porażająco bezradne. Ale też materiału na zbudowanie ról zabrakło. Na poziomie adaptacji to się nie może obronić - galop przez fabułę to trochę za mało. No i te teksty piosenek - "poezja", od której robi mi się jeszcze słabo. Jedynie tancerze i akrobaci skupiali moją uwagę. Kościelniak może patrzeć na Francuzów z góry, bo tworzy teatr, a nie show.

    • 74 53

    • (1)

      Zgadzam sie, Guza pokazal talent, zaskoczyl mnie na duzy plus aktorsko i wokalnie, podobnie Gadzinska, widac ze sie rozwija. Reszta slabo. No i brawa dla akrobatow. Reżysersko slabo. Zbior songow. Teksty zle, dykcja do bani. Akustyka do kina a nie do teatru. Btw. prof. Kościelniak robi sie kopią samego siebie, przewidywalny a kiedys byl nowatorem teraz jest rzemieślnikiem.

      • 22 1

      • Fakt że akustyka kino-domowa, a i Państwo Aktorstwo nad dykcją niech pracują.

        • 6 0

    • Nuda, nuda i bardzo infantylne teksty piosenek, wykonanie na poziomie ariany grandę-słodkie.

      Jestem po spektaklu, przespałam się z tą opinią i wraz z nadejściem kolejnego dnia moje zdanie na ten temat nie zmieniło się. Kicz, nuda, poza Gruzą brak wyrazistych postaci, piosenki poprawne i tylko poprawne. Niestety, raziło mnie ich przeslodzenie, wykonanie do bólu dziecinne i skierowane pod publiczkę. Esmeralda, Phoebus okropnie irytujący, Quasimodo przypominał Michała Wiśniewskiego z jego manierà w głosie (Ok, zgodzę sie ze chrypka była ukłonem w stronę Garou). Nuda.
      „Zły” niedoceniony był lepszym spektaklem, zarówno pod kątem wokalnym jak i ogólnej oprawy i przede wszystkim przekazania treści.

      • 3 0

alert Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.

Wydarzenia

Pobożni i cnotliwi. Dawni gdańszczanie w zwierciadle sztuki (1 opinia)

(1 opinia)
20 zł
spotkanie, wystawa, warsztaty

Kultura ludowa Pomorza Gdańskiego

wystawa

Wystawa "Kajko, Kokosz i inni"

wystawa

Sprawdź się

Sprawdź się

Co odpędzało wszelkie zło w czasach wpływów rzymskich, czyli w pierwszych wiekach naszej ery?

 

Najczęściej czytane