Pustki zapanowały w piątek w
gdyńskim klubie Ucho. Na szczęście tylko na scenie. W czteroosobowym składzie. Wbrew swojej nazwie potrafią ściągnąć na swoje koncerty tłumy. Tak było także tym razem.
Gwiazdę wieczoru supportował świetnie zapowiadający się trójmiejski zespół
Ćma, istniejący od 2003 roku. Na scenie pokazali, że nie boją się dźwiękowych eksperymentów i ryzykownego łączenia styli, z czym radzą sobie coraz lepiej.
Po Ćmie nadszedł czas na danie główne. Dobrze, że są jeszcze w Polsce zespoły, które tak jak Pustki potrafią porwać publikę samą muzyką, bez zbędnych monologów ze sceny. Zespół Pustki na swojej ostatniej płycie
Do Mi No rozwinął skrzydła i śmiało można stwierdzić, że jest to dziś jeden z najlepszych zespołów rockowych w Polsce. Niczego nie udają i nikogo nie naśladują, co na polskim rynku muzycznym przepełnionym
myslovitzopodobnymi zespołami jest ewenementem. Stojąc na scenie nie odgrywają taśmowo kolejnego koncertu. Zachowują się naturalnie, czerpią radość z grania i wysyłają publiczności niesamowite ilości energii.
Żywiołowa reakcja ludzi, którzy pozwalali się ponieść przy bardziej energicznych utworach była tego najlepszym dowodem. Pomimo, że teksty w Pustek nigdy nie były najważniejsze, będąc jedynie (a może aż) uzupełnieniem muzyki, publiczność śpiewała z zespołem niemal wszystkie piosenki.
Ekipa zagrała praktycznie cały materiał ze swojej ostatniej płyty, w tym takie perełki jak melancholijne "Nic do powiedzenia", czy szybkie, rockowe "Ty w górę, ja w dół" plus kilka wcześniejszych utworów. Na uwagę zasługuje utwór nagrany specjalnie na składankę Broniewski - "Kalambury". W doskonały sposób zespół odświeżył stary (ale jakże na czasie) wiersz.
Trudno wskazywać na przeboje, ponieważ w przypadku Pustek cały materiał stoi na wysokim poziomie instrumentalnym oraz wokalnym (obok
Janka Piętki coraz śmielej poczyna sobie niesamowita
Basia Wrońska na wokalu i klawiszach w instrumentalno-nuconym kawałku pt. "Królowa Marsa").
Koncert zakończył się zdecydowanie za szybko. Widać było, że stojąca pod sceną publiczność chciała jeszcze i jeszcze. Z drugiej jednak strony, lepiej pozostawić nutkę niedosytu, niż znudzenia.
Minusem niedzielnego koncertu w Uchu były krzesła, których niesamowite ilości zagraciły niemal całą salę. Ci, którzy chcieli pobawić się przy scenie nie mieli niestety takiej możliwości. Połączone krzesła tworzyły niebezpieczną barierę, o którą łatwo można było się potknąć. Ponieważ klub dysponuje przestronną antresolą, właśnie tam powinno ustawiać się krzesła i stoliki dla tych, którzy chcieliby tylko i wyłącznie delektować się muzyką.
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
Filmy
