Najnowsza premiera gdyńskiej sceny dramatycznej jest trzecią próbą zmierzenia się z wielką literaturą na scenie Teatru Miejskiego. I po raz trzeci pozostaje żal, że świetny materiał literacki nie został wykorzystany.
| 
| 
|
| 
| 
|
| 
| 
|
2009-10-11 18:28
temat kultury jak zwykle "nie robi"
2009-10-11 22:16
i tak to spali
2009-10-12 08:52
na zmiany w tym teatrze? Czy jest ktoś kto ma pomysł na Teatr w Gdyni?
2009-10-12 09:45
winno sie nazywać"trolejbus zwany poządaniem". W Gdyni ni ma tramwajow...
2009-10-12 10:11
kocha blizniego jakj siebie samego
2009-10-12 11:07
Panie Łukaszu, całkiem ciekawa recenzja. :) Zła passa minęła...?
2009-10-12 12:33
To smutne, ale pozostaje zgodzić się z autorem, że niestety te klasyczne teksty XX-wieczne są w Teatrze Miejskim bardzo słabo realizowane. "Tramwaj zwany pożądaniem" to duże rozczarowanie, jeśli uwzględni się fakt, że reżyser stanowi jakąś tam markę, a tekst daje wielkie możliwości. Tak jak autor recenzji wyrażę wątpliwą nadzieję, że może następnym razem...
2009-10-12 13:12
z jednym sie zgodze - Blanche nie miala przeciwwagi, korzystając z możliwości tekstu, pozostałym aktorom ukradła całe złoto.
dobre otwarcie, dobre zamknięcie, scenografia i oświetlenie wyraźnie inspirowane niedocenionym i wciąż mało znanym największymm malarzem amerykańskiej samotności - edwardem hopperem, co mnie osobiście ujęło.
uwspółczesnianie na siłę - niepotrzebne, w końcu w pokera wciąż się grywa prawda? zazgrzytało trochę. fakt.
pomysł na sąsiadkę - z kosmosu.
stanley wypada słabo i tu też się zgodzę, nie mówię że zmierzyć z marlonem jest łatwo, ale tu też brakowało aktorowi koncepcji - odegrał stanleya - ale nim nie był.
w odróżnieniu od Beaty/Blanche, któa przykuwała uwagę i która całość ratuje.
2009-10-12 15:42
Niestety,muszę zgodzić się z recenzentem. W maju tego roku tę samą sztukę obejrzałam w krakowskiej "Bagateli " i byłam pod dużym wrażeniem. Blanche grała Magdalena Walach, tworząc postać bardzo wiarygodną psychologicznie. Aktorsko spektakl o wiele lepszy,nie było też zbędnego uwspółcześnienia sztuki. Nie wiem,po co reżyser wymyślił sąsiadkę -zwariowaną Meksykankę. Tak jak cenię Dorotę Lulkę,tak tym razem postać grana przez nią była bardzo manieryczna.W Krakowie Meksykanka / Renata Przemyk / w finale śpiewała wstrząsającą pieśń wyrażającą tragizm i szaleństwo bohaterki. Tamtej Blanche współczułam,gdyńska była mi obojętna. Szkoda,bo oczekiwałam więcej.
2009-10-13 19:26
Szkoda spektaklu. Tak jak recenzent też nie rozumiem tego Lyncha. Za to rozumiem, że z tym teatrem dzieje się coś niedobrego, bo nie może być tak, że co spektakl to niewypał...
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.
Filmy
W jakich obiektach nie odbywały się pokazy filmów z Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych?
