Spotkanie (Skradziona przeszłość)

"Spotkanie (Skradziona przeszłość)" to artystyczne badanie utopijnej architektury radzieckiej jako krajobrazu pamięci. Modernistyczny pejzaż miejski został przetworzony na trzy sposoby: semantyczny, funkcjonalny i osobisty. Warstwa semantyczna oznacza zmiany nazw ulic i budynków. Funkcjonalna - przeobrażenia ich funkcji i struktury architektonicznej. Zmiany osobiste odnoszą się do stworzenia fikcyjnej przeszłości opartej na nowej rzeczywistości. Filmy i obiekty Kristiny Inčiūraitė i grupy Cooltūristės odkrywają wszystkie trzy warstwy ukrytej historii w różnych miejscach. Radzieckie budynki modernistyczne są wciąż nawiedzane przez duchy dawnych czasów, ale stare mity generują nowe historie i spektakle.